23 november
's Morgens ging het van mond tot mond. Alle soldaten zijn weg. Blij als wij waren?? Een officier
zei: "Wij gaan niet weg." Wat is nu waar? Optimisten zeiden: "Over twee dagen zijn wij vrij en weer
in Oirlo." Dat het spande voelde iedereen. Er was iets buitengewoons gebeurd. De nieuwe
loopgraven, die ze gisteren voor de kapelanij aanlegden, hebben de Duitsers met meer nodig gehad.
Zojuist lieten ze met een geweldige schok de brug over de Tienrayse beek in onze nabijheid
springen. Ruiten stuk! In de avonduren lieten ze de brug aan de andere kant, aan de weg die naar
klein Oirlo loopt, springen. Alle Duitse soldaten zijn nu plotseling vertrokken. De Engelsen zaten
hen op de hielen. Ze hebben de tijd niet meer gehad om ons op te jagen. Het nieuwe evacueren van
ons zou voor de Duitsers zelve een ramp geworden zijn. Wij zijn vrij!! Vrij. Te Deum Laudamus.
"Horst-Sevenum-Oirlo-Castenray-Meerlo zijn vrijf' ging het blij van huis tot huis. Alles liep naar
buiten. Opeens waren troepen mannen en jongens op straat. Anders waren de straten als
uitgestorven. In Meerlo zouden meer dan 4000 evacués zijn bij een bevolking van 1000 mensen. Dat
probleem konden de Duitsers haast niet meer oplossen.
24 november
Vannacht werd dikwijls hevig geschoten. Wij waren vrij! Veel mensen, ook moeder en Zr. Theresia
stapten op, om naar huis te gaan. Ik liep met hen over tot Klein Oirlo om levensmiddelen te halen en
van Klein Oirlo uit wilde ik dan ook naar ons klooster in Oirlo gaan. Gelukkig, dat ik niet zover
gekomen ben, dan hadden de Engelsen mij ook opgepakt en weggebracht. Ik was onderweg toen
hoorde ik roepen: "De Engelsen zijn er!" Wat ik voelde, kan ik niet onder woorden brengen. Onze
bevrijders!! Ik zou ze met eigen ogen zien. Bij een boerderij zag ik enkele soldaten staan. Vreemd
als ze er uit zagen. Afgetobd. Ze gaven de mensen de hand en trakteerden op koekjes, chocolade,
sigaretten. Precies, waar ik was, verscheen de eerste Engelse tank. Spoedig volgden er meer, altijd
meer. Kalm, met een elegante zwaai plaatsten zij zich achter elkaar in een boog. Ik werd bang! Ik
was alleen en 1 Vz km van huis. Kon ik nog terug. Liet men mij nog gaan? Begon men de Duitsers
niet op de rug te schieten. Overal daagden nu Engelse soldaten op! Kalm! Als alles ging! In enkele
minuten stond er een hele boog tanks, auto's enz. De Engelsen zeiden weinig. Zij hadden blijkbaar
heel wat achter de rug. Een jonge man, vader van drie kinderen, kreeg een schot. Ik had geen rust
meer en vreesde voor een verbod de plaats nog te verlaten! De Engelsen zijn ontzettend bang voor
spionage. Toen ik de levensmiddelen had, begon mijn ren naar huis, naar Meerlo. De hele weg was
nu vol evacués, die op huis aangingen. Kinderen, ouden van dagen, gelegen op een krui- of
handwagen enz. alles was op de weg. Hoe zielig zag dat uit, bij voortdurende regen en modderige
wegen. Men moet het gezien en meegemaakt hebben. Daarbij kwamen nog de granaten en kogels,
die over onze hoofden vlogen. Het was gevaarlijker dan ooit. Wat een ellende brengt een oorlog te
weeg. Verschillende mensen en paarden zijn toen getroffen en gedood. Als een granaat kwam, vielen
we allen op de grond neer, hardop biddende. Precies op onze weg was een granaat ingeslagen,
zonder iemand te raken. Behouden kwam ik weer in Meerlo aan. Maar Moeder en Zr. Theresia
kwamen niet terug. Door de Engelsen werden zij weggebracht. Zij moeten hun lotgevallen maar zelf
vertellen. Enkele Duitse soldaten hadden zich nog in Meerlo verborgen. Engelse infanterie, met het
geweer in de aanslag, kwamen in groepjes van tien achter elkaar bij ons voorbij om de Duitse
soldaten te verdrijven. Men had hun schuilplaats aan de Engelsen bekend gemaakt. Een oude man
ging voorop en wees de weg. Natuurlijk vielen er doden. Een Duitse soldaat bleef stervende liggen.
Hij was enigst kind en achttien jaar. Zr. Jozefïta en Zr. Damase hebben hem geholpen. Hij wilde
naar huis, naar zijn vader, zijn moeder was dood. Hij is bediend en gestorven. Zr. Jozefïta en Zr.
Damase waren zeer onder de indruk. Dagenlang stond het gebeurde hen voor de geest.
Te koop: De laatste exemplaren van het boekje 'De harde werkers van de
Boerenbond Castenray'. Prijs 5,- per stuk. Tel. 571677.
19
