Stichting Heemkundig Genootschap
Castenrav
Woensdag 1 november: Vergadering bij Jan Strijbos. Aanvang 19.30 uur.
Zaterdag 18 november: Expositie, lezing en excursie bij reünie familie Rambags in De Wis.
Maandag 20 november: Lezing over archeologie en Trade Port Noord in Blerick (ook in relatie tot
het Floriadeterrein) door Xavier van Dijck. Zaal 'Het Trefpunt'
Beukenrode Venray. Aanvang 19.30 uur.
Maandag 20 november: Bijeenkomst over de historische waardekaart in De Kemphaan Venray.
Aanvang 20.00 uur.
Zaterdag 25 november: Presentatie boekje 'De harde werkers van de Boerenbond Castenray' in
De Wis. Aanvang: 14.00 uur.
Maandag 27 november: Vergadering Lokaal Historisch Platform in De Kemphaan Venray.
Aanvang: 20.00 uur.
Woensdag 6 december: Vergadering bij Jan Strijbos. Aanvang 19.30 uur.
Maandag 18 december: Lezing door Toon den Brok over 'Kloosters in Venray en Jerusalem in het
bijzonder', Zaal 'Het Trefpunt' Beukenrode Venray. Aanvang 19.30 uur.
Boerengezegden
Héllemoonder, kattendoonder, vloeëjebieter, kejjeschieter!
De maeste huüs zitte baeter ien de hiepethieëk as ien de vaerf.
Hoeëg ien d'n telder zien. (Verwaand zijn.)
"'t Is mar van hoe'ne kant gij 't bekiekt", zaej schaelen Driek en hij höng de spiegel andersum.
Höggeröp, anders göt 't ien de kleump!
Dagboek van zuster Verona - deel 3.
20 oktober
In Oirlo brandden verschillende huizen af van bekende families. De nacht was zeer gevaarlijk.
Soms werd van beide kanten geweldig geschoten. In onze nabijheid sloegen de granaten in en dan
met meer dan dertig personen in een heel kleine kelder met één uitgang!
21 oktober
Hadden we een H.Mis in de voorkamer. In het klooster was 'n commandant, met officieren en
personeel. Zr. Hendrina en ik haalden het misboek, ampullen, kleren, was, schoenen enz. Het
klooster was na twee dagen al ernstig beschadigd, een officier gewond.
22 oktober
Iedere dag ben ik in het hol van de leeuw geweest om nog te halen wat ik krijgen kon. Wat vlogen
en floten de granaten. Biddende, vallende en opstaande vervolgde ik mijn weg van meer dan een
half uur. Vee, getroffen door granaten, lag langs de weg. O.L. Heer heeft me wonderbaar
beschermd. Ik was voortdurend in doodsgevaar. Niemand durfde mee te gaan, ook geen mannen of
jongens. Zodoende hebben wij nog zo goed als alles van onze kleding behouden. Van de kapel heb
ik nog een en ander gehaald en in het klooster verborgen. Bedgordijnen heb ik al bevende en
biddende afgenomen en met schoenen, doeken enz. naar de kelder bij Nelissen gebracht. Onze
stoelen stonden bijna alle achter het huis buiten. Ze deden dienst als wastafel, scheertafel, enz. voor
de soldaten. Op mijn vraag of ik ze niet binnen mocht zetten, keek de officier mij wantrouwend aan,
zeggende: "Lassen Sie die Stühle steh'n!" Ik merkte dat men mij liever niet dan wel zag. Plotseling
kwam in mij de gedachte op: "Als ze mij maar niet voor een spion houden."
4
>ticfjtmg fjcemfcun5tg 6enootscf)ap
Cgstcnrcy
