Stichting Heemkundig Genootschap
Castenray
Woensdag 9 november: Vergadering bij Jan Strijbos. Aanvang 19.30 uur.
Maandag 28 november: Vergadering Lokaal Historisch Platform Venray in De Kemphaan.
Aanvang 20.00 uur.
Boerengezegden
9 'm Ien de kar hebbe. (Dronken zijn.)
9 't Muüst, wat van katte kumt. (Kinderen hebben de aard van hun ouders.O
9 De duvels hebbe kermes ien de hel. (Zonneschijn en regen tegelijk.)
9 Ik wooj da'che 'n kiëndje krigt mit enne kopere kop, dan koste bliëve poetse! (Een verwensing,
wanneer men zich aan iemands gedrag stoorde.)
9 Ieder kloek is gek mit 'r aege kukes.
Onderwijsperikelen in Castenray - deel 12 (slot)
Op 1 januari 1958 werd mgr.Lemmens als bisschop opgevolgd door mgr.Hanssen, geboren in
Oostrum en opgegroeid in Broekhuizenvorst. Mgr.Hanssen wilde de kwestie Klein Oirlo graag
oplossen, maar hij werd ernstig ziek en stierf op woensdag 25 juni 1958, ruim vijfmaanden nadat
hij mgr.Lemmens als bisschop was opgevolgd.
De zaak Klein Oirlo was dus nog steeds niet helemaal de wereld uit, omdat de verdeeldheid te groot
was, maar een oplossing leek in zicht.
Op 3 november 1959 was er ten huize van deken Loonen een bijeenkomst van de Bisschoppelijke
Commissie voor grenswijziging onder voorzitterschap van prof. J.Janssen, en in aanwezigheid van
de pastoors uit Oirlo en Castenray. Met deze bijeenkomst begon er tekening te komen in de reeds
lang bestaande plannen en beloften, om Klein Oirlo officieel met de parochie Castenray te
verenigen. Wel werden er door de Oirlose pastoor nog wat bezwaren en bedenkingen geopperd,
maar die werden met tact opzij geschoven.
Op 6 december 1959 werd er in de beide parochies een schrijven van bisschop Moors voorgelezen,
dat de volle belangstelling van de parochianen genoot. Het betrof het voorstel van grenswijziging
tussen de parochies Oirlo en Castenray. Gegronde en ernstige bezwaren tegen de samenvoeging van
Klein Oirlo en Castenray moesten binnen veertien dagen bij de Hoogeerwaarde Heer Deken worden
ingediend. Het schrijven kwam weliswaar niet als een donderslag bij heldere hemel, maar voor
velen toch nog vrij onverwacht, omdat tevoren alles zorgvuldig geheim gehouden was en omdat
velen het 'geloofwat deze aangelegenheid betrof, enigszins verloren hadden. In Oirlo werd het
schrijven in de eerste mis voorgelezen, maar vervolgens was het 'zoekgeraakt'.
Het borreluurtje na de hoogmis was levendiger en van veel langere duur dan gewoonlijk en de zaak
werd meer dan uitgebreid besproken in de dorpscafé" s.
Twee gezinnen en een weduwnaar dienden bezwaren in ten aanzien van de grenswijziging en de
samenvoeging, maar deze werden weinig steekhoudend geacht, zoals blijkt uit een brief van
3 januari 1960 van de Castenrayse pastoor A.Geurts aan de Bisschoppelijke Adviescommissie.
Enkele passages uit deze brief maken duidelijk dat er weer het nodige gekonkelfoes plaatsvond.
'Gegronde en ernstige bezwaren lijken mij niet aanwezig, wanneer deze alleen hierop berusten, dat
men afkomstig is van Oirlo, zoals fam.Steeghs, of daar langen tijd in dienst is geweest of heeft
gewoond of zelfs een of andere functie heeft waargenomen, bijv. als koorzanger. Ook "t onderwijs
a/d kinderen kan geen bezwaren opleveren, daar zij die de scholen te Oirlo volgen, deze volgens
voorstel v. Commissie op vergader. 3 Nov. jl. te Venray, kunnen blijven volgen.'
-8-
ttcf)ting fjeemfcunÖig $>enootscf}a
Castenray
