Stichting Heemkundig Genootschap
Castenray
NAJAAR 1944-9
Maandag 30 mei: Vergadering Lokaal Historisch Platform Venray in ontmoetingsruimte 'De
Kemphaan' te Venray. Aanvang 20.00 uur. Tijdens deze bijeenkomst zal het
historisch boekwerk 'Venrays Verleden' deel 2 worden gepresenteerd, waarin o.a.
een stuk historie van 't Casels Broek. Het eerste exemplaar wordt bij deze
gelegenheid overhandigd aan wethouder Mathieu Emonts.
Woensdag 1 juni: Vergadering bij Jan Strijbos. Aanvang 19.30 uur.
Woensdag 5 oktober: Lezing in De Wis door Gérard Lucassen uit Geijsteren. Thema: Oude veld- en
boerderijnamen in Castenray. Aanvang 20.30 uur.
Boerengezegden
0 Muös make muüskes! (Heb je één muis, dan heb je er spoedig meer.)
0 D'n orgel huuëre speule, mar d'n örgeltraejer nie ziën. (De schuld hebben, maar niet thuis geven.)
0 't Onder de haör hebbe. (Kwaad zijn.)
0 Mieër schik hebbe as 'n kat die mit de puuët tusse de deur zit.
0 Zó vol as 'n potje mit piëre.
Oorlogsherinneringen
De jeugdherinneringen najaar 1944 van oud-inwoner Toon Vollebergh uit Helvoirt. De verhalen
worden gepubliceerd in het kader van 60 Jaar Bevrijding van Nederland.
Twee dagen na onze bevrijding was het voormalige Duitse bruggenhoofd westelijk van de Maas
geheel bevrijd met uitzondering van de kastelen van Broekhuizen (15de eeuw) en Geysteren (13 e en
14de eeuw). Beide belangrijke cultuurmonumenten zijn het slachtoffer geworden van zinloze
bombardementen door de Engelsen. Als laatste werd de vesting Blerick veroverd op 3 december.
In die periode drongen de eerste geruchten door in Castenray over de gedeporteerden van 17
november. Bij een beschieting van de trein bij Breyell in Duitsland waren meerdere slachtoffers
gevallen. Daar hoorde naast neef Gerard (Nelissen) uit Oirlo en Louis Calon, een onderduiker uit
Rotterdam, ook onze Jos bij, maar niemand durfde het mijn ouders te vertellen, omdat niet bekend
was of hij nog in leven was. Ik herinner me dat de vader van Jan Rambags wist te vertellen, dat Jan,
die intussen weer thuis was, Jos meer dood dan levend had zien liggen in de spoorsloot op de rand
van een bomkrater, maar ook hij kon geen zekerheid geven." Ze zullen niet allemaal terug komen",
hield Rambags zich op de vlakte. Toen zei Moeke, dat ze zeker wist dat hij nog leefde, want een
moeder voelt of haar kind leeft of niet. Ze vroeg me dan ook niet alle sigaretten, die ik van de
Tommies kreeg, op te roken, maar een deel voor Jos te bewaren. Zekerheid kregen we pas eind maart
na de bevrijding van de Achterhoek, waar hij bij een broer van Moeke in Beltrum onderdak vond na
ontslag uit het ziekenhuis in Düsseldorf en een kort verblijf bij een neef van vader in Dülken.
Begin december kwam Teng van den Heuvel op een geleende fiets vanuit Oploo naar Castenray. We
hadden heel wat te vertellen en daar was weinig vrolijk nieuws bij. Enkele schoolgenoten waren
omgekomen. Onze bange vermoedens in oktober bleken juist. Venray had veel geleden, veel
gebouwen, hele straten zelfs waren verwoest en ongeveer 200 inwoners, waaronder verschillende
bekenden, waren omgekomen. Wie nog in leven was, was door de Engelsen geëvacueerd. Lang niet
alle vragen konden toen al beantwoord worden. In Castenray viel het eigenlijk wel mee. Al pratend
waren we bij de voordeur terecht gekomen en op dat moment begonnen de kanonnen tegenover ons
huis in de boomgaard van 'Maarzenboerkeplotseling te schieten. Ieder schot leek wel een
blikseminslag. Toen de rust weer hersteld was, was Teng weg. Hij was in paniek naar de kelder
gevlucht en van de keldertrap gesprongen, waarbij hij zijn hoofd zo te zien flink gestoten had. Ik
ré-
18
rttcfjting fjeemfiunöig fcenootscfjai
Cgstcnrq?
Hp-
