-17-
Duitsland aan grondkabels werken. Ze moesten om 7 uur *s morgens beginnen tot het donker was. Ze
hadden vrij op zaterdag en zondag. Alleen als er bombardementen waren, moesten ze wel werken. Als
klaar waren met werken, werden ze geteld.
Toen ze geteld waren, moesten ze naar de scholen, waar ze moesten slapen. Ze hadden in de scholen
geen verwarming en daarom was het er koud. In de scholen was het niet schoon en één keer in de
week mochten ze douchen. Ze mochten maar 2 minuten douchen. Er was genoeg bewaking,
ontsnappen was dus onmogelijk
Het was er moeilijk te overleven, ze kregen weinig eten en wat ze kregen was niet lekker. Ze kregen
koolsoep en brood en soms iets anders. Toen ze gingen, hadden ze gewoon de kleren aan die ze aan
hadden en toen Sjaan terugkwam, had hij dezelfde kleren aan. Als ze 's zondags naar de kerk gingen,
kregen ze geen andere kleren aan.
De familie van Sjaan wist niet, of Sjaan nog leefde en wist ook niet, waar Sjaan zat en dus kon de
familie geen brieven sturen, want ze wisten niet waar Sjaan was.
In Duitsland waren sommige mensen aardig en andere niet. Ze gingen niet naar de kermis, want
die was er niet, maar de kerk wel, want die was er wel. Als er bombardementen waren, moesten ze
meteen gaan schuilen. Sjaan was tot april 1944 in Duitsland gebleven.
Beëindiging lidmaatschap Toon Knijpers
Toon Kuijpers uit Horst heeft onlangs aangegeven dat hij per 1 januari 2005 zijn lidmaatschap van
de Stichting Heemkundig Genootschap Castenray wil beëindigen. Toon wil het, gezien zijn
leeftijd, wat rustiger aan gaan doen en hij heeft het momenteel nog te druk met allerlei andere
zaken. Uiteraard respecteren we het besluit van Toon, maar we betreuren het eveneens zeer.
Vanaf de oprichting in maart 2001 is Toon lid van ons genootschap en hij heeft in de afgelopen
drieëneenhalf jaar diverse zaken op papier vastgelegd.
Zo heeft hij zich intensief bezig gehouden met de beschrijving van de Castenrayse oorlogshistorie.
Veel mensen die de Tweede Wereldoorlog van nabij hebben meegemaakt, heeft hij geïnterviewd
en hun ervaringen op schrift gezet. Ook
heeft hij andere onderwerpen beschreven,
zoals b.v. de Boerenbond en het
Kerkkoor.
Tijdens de vergaderingen was het altijd
weer lachen om de vele anekdotes die
Toon uit zijn jeugd wist te vertellen en
ook zijn geheel eigen manier van
beschrijven zat boordevol humoristische
hoogstandjes. Dit soort zaken zullen we
zeer zeker gaan missen. Gelukkig heeft
Toon aangegeven nog altijd bereid te zijn
om iets op papier te zetten, als we een
goed onderwerp aandragen.
Castenray, bedankt Toon Kuipers (r.) voor zijn bijdrage aan het genootschap.
Vorige week woensdag hebben we tijdens zijn laatste vergadering Toon alvast bedankt voor zijn
bijdrage aan de vastlegging van Castenrays historie. We doen dit nu ook nog eens via de Schans.
Toon, zeer bedankt en alle goeds voor de komende jaren! En ook echtgenote Helma bedankt, dat
we van zijn diensten gebruik mochten maken.
Nu ons genootschap op 1-1-2005 nog slechts uit 5 personen bestaat, zullen we zo spoedig mogelijk
op zoek gaan naar versterking. Misschien hebt u wel interesse? Tel.: 571677.
Jan Strijbos, voorzitter van de Stichting Heemkundig Genootschap
Vergaderdata 2005: 5/1 2/2 2/3 6/4 4/5 1/6 6/7 7/9 5/10 2/11 7/12
