lé
Stichting Heemkundig Genootschap
Castenray
ticfjting fjee»nftun8ig 6enootscfja]
Castenray
Zaterdag 20 november: Herdenking 60 Jaar Bevrijding en 60 Jaar Deportaties in de H.Mis van
19.00 uur met aansluitend onthulling herdenkingsplaquette voor
gedeporteerden en vervolgens samenkomst in het gemeenschapshuis.
Boerengezegden
O Zien aege zwieët nie wille ruke en zien aege zweel nie wille vule. (Niet graag hard werken.)
9 Wies is, wie van iederieën lieërt!
Schiete ennen boër op zien gezicht, dan is 't alt te veul. Schiete 'm evvel op zien land, dan is 't
noeëts genoeg!
9 Dat is gén paer mér werd.
't Is enne slaechte vos, dén mar ieën hooi hét.
Veldkruis
Nadat Toon Kuijpers eerder al het kruis gemaakt had, heeft hij nu ook de bijbehorende bidstoel van
merantihout gemaakt. Het ziet er werkelijk prachtig uit. Het hout is keurig met jachtlak gestreken en heeft zo
een extra bescherming tegen weersinvloeden. We zullen hopelijk nog dit jaar het veldkruis aan de
Lollebeekweg kunnen plaatsen, e.e.a. afhankelijk van het gereedkomen van het corpus. Op Goede Vrijdag
2005 volgt dan de inzegening.
Toon, heel hartelijk bedankt voor dit stuk vakmanschap!
Deportatie
Interview met Jan Peeters door Karlijn Theeuwen, Nieke Josje Dinghs.
Jan Peeters was 14 jaar toen de oorlog begon. Hij woonde met zijn broers op de Lollebeekweg 41 te Castenray
in hetzelfde huis, waar hij nu nog woont.
Op 10 mei 1940 ziet Jan Peeters de Duitsers op de fiets binnenkomen in Castenray. Bij de kerk komen ze aan
fietsen. Toen zijn er ook granaten gevallen, maar erg gevochten is er niet. Castenray is dus niet een dorp, waar
echt gevochten is.
Op 5 oktober 1944 vond de eerste razzia plaats in Castenray. Dat was achter de berg (Bergstraat). Daar is toen
een vliegtuig neergestort. Duitse soldaten hebben toen verschillende mensen opgepakt, waaronder ook twee
broers van Jan. Die zijn na de oorlog teruggekomen, twee dagen na de thuiskomst van Jan.
Op 9 oktober 1944 's maandags was er nog een razzia. Toen zijn nog twee broers van hem meegenomen. Die
zijn naar Venlo gebracht en zijn 13-jarige broertje, die ook opgepakt was, mocht naar huis. In het St.
Thomascollege werden ze ondergebracht.
De mannen werden opgepakt om te werken voor de Duitsers en omdat ze dachten dat mannen meer in het
verzet zaten.
Bij de razzia's in Castenray werden ongeveer acht mensen opgepakt. Dus het ging niet om heel grote groepen.
Maar om kleine groepen. Bij de razzia van 9 okt. waren best veel soldaten. Die soldaten hadden geen honden
of tanks bij zich, want dat ging niet. Want die soldaten gingen over velden en bossen, dus tanks waren veel te
groot. Dat werkte niet. De mensen die toen zijn opgepakt, mochten alleen afscheid nemen van hun familie als
die er bij was, anders niet! Dus sommige families wisten niet dat hun vader, man, broer of zoon was opgepakt.
Maar velen hoorden later van mensen die het gezien hadden, dat hun vader/man broer/zoon opgepakt was.Er
werden alleen waarschuwingsschoten gelost als er iemand wou ontsnappen, anders niet. De soldaten
schreeuwden wel en scholden je ook uit als 'Partizanen'. De mannen en jongens werden samengebracht in
Venlo en zo richting Duitsland.
Jan Peeters is zelf opgepakt op 17 november 1944. Hij zou die dag loopgraven moeten maken in Oirlo, zoals
steeds gezegd werd. Jan Peeters heeft die dag moeten lopen van Oirlo naar Arcen. In Arcen werd hij op de
tram gezet naar Venlo. Om half 10 in de avond kwamen ze in Venlo aan. Daar zijn ze verder gegaan met de
trein, 's Nachts zijn ze doorgereden tot Kaldenkerken. Dat was de laatste bestemming van die dag. De
volgende morgen was al weer daar en de reis vervolgde richting Wuppertal-Varresbeck, het kamp waar Jan
IWlAi
»-•
