Stichting Heemkundig Genootschap
Castenray
-17-
ticfjtmg fieemfcunSig fcenootscfw
Cas tenray
Woensdag 2 juli: Vergadering bij Jan Strijbos. Aanvang 19.30 uur.
Boerengezegden
De hort öp gaon (Op stap gaan).
Mit hönning vangde mieër maespels as mit eek (Met zachte hand optreden heeft dikwijls meer
effect dan met harde hand).
Van fiene raegen en van fien luuj, werde mieër bezekt as van A flinke buuj!
Dat hij de koont mar toew kniept (overlijdt), dan hewwe 'n part mieër en enne vraeter minder.
ft Hekke ien d'n alden taor laote hange (De zaak bij het oude laten).
ft Casels Broek - aflevering 8.
Schaatsen
Met het invallen van de vorst kon er dus geschaatst worden op ft Broek.
In het begin nog gratis, maar toen het allengs drukker werd, moest er entree betaald worden. In het
begin f 0,15 en later een kwartje. Als entreebewijs kreeg je een stukje gekleurd papier met aan
weerskanten een drukknoop. Die kon je in een knoopsgat bevestigen. Voor elke dag was er een
andere kleur.
Wiel Smits weet zich nog te herinneren, dat hij dikwijls meehielp met het vegen van de banen. Ook
controleerde hij op de ijsbanen, of iedereen wel entree betaald had. "Jac van Rhee en ik waren nog
maar van die kwajongens en we keken altijd, of iedereen betaald had. Als je betaald had, kreeg je een
knoop opgespeld. Zo kon je meteen zien, of iemand zonder te betalen op het ijs was. Was dat het
geval, dan stoven we er op af en sommeerden die persoon alsnog te betalen. Hadden we dat een tijd
gedaan, dan begaven we ons naar het hutje op de visheuvel, om ons 'loonte innen. We kregen dan
een beker warme chocolademelk met een eierkoek of een makron.
Annie Michels-van Rhee: "Er kwamen in die tijd honderden mensen in Castenray schaatsen. Velen
kwamen met de lijnbus van Horst en Venray. Mijn vader kwam op een keer thuis en zei: 'Er zijn er
vandaag wel duizend geweest.
Iemand die geen geld had, mocht voor niets op het ijs. Er werd niet zo nauw gekeken. De mensen
hadden toen niet veel en mijn moeder zei altijd: 'Pluk maar eens veren van een kale kikker.En je
kon natuurlijk van alle kanten het ijs op als je wilde. Dat was niet te controleren. Kinderen moesten
eigenlijk vijf cent betalen, maar de meesten schaatsten gratis.
Uit "Peel en Maas" van 17 januari 1942
In dit artikel wordt de ijsbaan de "Pest" genoemd in plaats van de
"Paes".
Ijsbaan de «Pest".
Da ftsbasm da „Paai" oodar Casten
ray is weer vanaf Maandag j l.
opengesteld.
Evenals andere jaren wordt weer
voor een goede behandeling van het
$J» zorggedragen, zoodat de bezoekers
verzekerd kunnen sftn van spiegel
gladde banen.
Het gaat er weer als van otids
gezellig toe, en Bert je zorgt voor
een goede kop koffie om den inwen-
dlgen mensch te verwarmen.
Een bezoek sal alleszins meevallen.
