f®
Het degradatiegevecht
Met het bier van zaterdagavond nog yen het bloed, Begonnen we in volle glorie aan ons laatste
duel van dit seizoen. De zon stond hoog aan de hemel en de korf reikte tot halverwege.
De tegenstander stond stijf van de zenuwen in hun rokjes, bij verlies zouden ze degraderen.
Hen knoak van een scheids, Pinokkio genaamd, zag dingen die er niet waren en dingen die er
wel waren zag hij niet.
Luus zat in Mexico onder de zon, Sindy was hardwerkende en Winke zat op het puntje van het
gras om elk moment in te vallen. Maar helaas haar enkel stond dit niet toe.
Esther, Eelke, Angela en Annemie waren uitgerukt om ons uit de branding te helpen
De hele familie van Petra was aanwezig, de voorzitster, en camera-man Joost ala Piet Arts
Oke, het beginsignaal.
Odos ging fel van start met de nodige jokers ingezet. Dit leverde al snel resultaat, beng 1-0.
Binnen 10 minuten was het inmiddels 2-0 door een strafworp. Goede combinaties, fel spel en
strak in ons korfbalpak gingen we uit ons dak. Lon met een megaturboschot opende de deksel
van onze pot 3-13-0 willen we liever vergeten, skip it. Eelke met de blonde haren, zou op
haar beurt het klusje wel eens klaren Esther pakte de dame van Eelke, met brilleglazen als
verrekijkers, in de houdgreep. Eelke ontsnapte uit de lurven en kladden en scoorde van een
afstandje 3-2.
De rust brak aan In de rust kregen we luchtpost van onze verslaggeefster Kroes vanuit
Mexico city, waar het stinkt. We werden hierdoor opgepept en begonnen met nieuwe energie
aan de 2e helft. Paniek, peeuw bij Odos wat niet averechts werkten maar evalinks. 4-2 en 5-2
volgden elkaar op de voet. Het antwoord daarop volgden snel en Lonneke scoorde nogmaals
een megaturbo afstandjesschot 5-3. Met het motto, wie het laatst doelt, doelt het best, gingen
we door tot we uitdroogde en het water op was. Zonder resultaat, helaas peanutbutter.
De laatste wedstrijd van het seizoen is hiermee een feit. Voor enkele van ons ook de laatste
wedstrijd van een carrière.
Op de le plaats Luus, die haar laatste wedstrijd al heeft gespeeld. De spirit van ons team, met
het motto "geef nooit op". De leverancier van vele doelpunten en sportieve inzet binnen en
buiten het veld. Als Kroes schreef ze liters inkt op aan de mega verslagen. Luus, bedankt en
veel succes met je nieuwe baan als onze coach! See you.
Sindy, de snelheidsduivel in het veld en in de auto. Bedankt voor je inzet en tot kijks neve de
lien.
Kerstin verblijft nog steeds in Zweden Een halfjaar geleden heeft ze ons reeds verlaten. Plenty
of energy, die ze nu ergens anders in gaat steken, maar waar9'7? Kerstin bedankt.
Donna, de constante factor van ons team houdt het nu ook voor gezien. Donna, ook bedankt.
And last but not least, Sneeky Jessie. Altijd in voor een lolletje, was het niet de scheids dan
was het de tegenstander. Jessie, bedankt.
Petra, mooi was die tijd toen wij korfbalden ensamen waren Altijd megagezellig maar ook
aktief. Petra, we zullen je gaan missen. We komen nog op de koffie en misschien zien we je
nog wel een keer langs de lijn. Kej bedankt en succes verder.
Dit is het einde, dat doet de deur dicht
Groetjes, het senioren-team. Doei!
4 -
|J
