NACOMPETITIE NIET VOOR CASTENRAY WEGGELEGD
10
Castenray had zich allerlei scenario's voorgesteld, maar dat er slechts één puntje uit beide na-
competitiewedstrijden zou worden gehaald was bij weinigen opgekomen. Van D.I.S. en Nunhem
werd in de competitie niet verloren dus daarom waren de verwachtingen veel hoger gespannen.
Maar voor het tweede jaar op rij stelt Castenray teleur in de strijd om promotie. Het lijkt er op
dat een nacompetitie niet voor Castenray is weggelegd.
Het begon allemaal erg krampachtig in de eerste wedstrijd tegen D.I.S. Zoïi 150 toeschouwers
zagen 22 zeer gespannen acteurs ploeteren op het sportpark de Heesakker. Beide teams speel
den erg behoudend en durfden weinig risico's te nemen. Iedereen was zich er van bewust dat de
winnaar van deze wedstrijd zeer goede kansen zou hebben om de nacompetitie winnend af te
sluiten en dat de verliezer zo goed als kansloos zou zijn. D.I.S. was vooraf niet ontevreden met
een gelijkspel omdat het ook dan, zoals bij winst, de laatste wedstrijd thuis tegen Nunhem zou
kunnen afwerken.
Het was Oirlo dat na een kwartier het initiatief nam en dreigend begon op te komen. Zo ontstond
meteen de beste kans voor de groen witten. Terwijl ongeveer de helft van de toeschouwers al met
de handen in de lucht stond, voorkwam doelman Roel met een schitterende reflex een vroege
achterstand. D.I.S. mocht nóg een goede kans missen voordat Castenray wakker werd geschud.
De partij werd toen wat evenwichtiger wat echter niet wil zeggen dat het spel beter werd. Ken
merkend waren de vele onnauwkeurige passes en ook de scheidsrechter droeg zijn steentje bij
door een overtreding te constateren als twee spelers elkaar aan durfden te kijken (bij wijze van
spreken, uiteraard). Castenrays beste kans ontstond ook voor de rust. Ditmaal stond de andere
helft van het publiek met de handen in de lucht toen Ivan de bal ineen keer uit de lucht plukte:
het projectiel ketste helaas via de onderkant van de lat terug het veld in.
In de tweede helft lieten de groenwitten Castenray het spel bepalen wat dus niet wilde lukken.
Oirlo wachtte af en gokte op de counter. De groenwitten waren niet meer van plan om risico te
nemen. De defensie had zodoende weinig moeite meer met de Oirlose voorhoede, maar ook de
Castenrayse aanval stelde niet veel voor. Op een mogelijkheid van Ivan en Jos H. na bleef het
rustig voor het Oirlose doel, S.V.C. durfde ook de gok niet te wagen om een extra spits in te zet
ten en voor de winst te gaan onder het motto alles of niets. Sterker nog, vlak voor tijd werd een
voorhoedespeler gewisseld door nóg een middenvelder. Zo bleef het dus 0 - 0 en alles wat groen
wit gezind was ging tevreden naar huis.
Castenray moest dus winnen in en tegen Nunhem om nog kans te maken. En zelfs dan was het
nog lang niet zeker van promotie omdat alles afhankelijk zou zijn van de wedstrijd D.I.S. - Nun
hem. Toch begon Castenray sterk aan de tweede partij. Het werd weliswaar 1 - 0 in het voordeel
van Nunhem, maar de snelle gelijkmaker gaf de blauwwitten weer een extra impuls. Even leek
het erop dat Nunhem overrompeld zou worden, totdat de tweede fout in de verdediging de thuis
ploeg opnieuw op voorsprong zette. Castenray gaf zich nog niet gewonnen door opnieuw direct
de tegenstander onder druk te zetten. Dit leidde tot twee zeer goede kansen voor Marcel, waar
van één in de categorie "niet te missen'. Laten we het maar op het veel te hoge gras houden. Het
bleef dus 2 - 1 en Nunhem begon de kans te ruiken.
Het spelpeil van de tweede helft kwam niet meer boven het vriespunt uit. Nunhem deed van al
les om de voorsprong vast te houden, vooral dingen die niets met voetbal te maken hadden.
Door telkens zoveel mogelijk ballen het bos in te knallen en zogenaamd geblesseerd te blijven
liggen verloor de wedstrijd alle amusementswaarde. Alhoewel, het handjevol Nunhemse toe
schouwers stond klappend langs de kant als er weer een bal hard en hoog het veld verliet. Het
Nunhemse spelletje haalde Castenray helemaal uit zijn spel. Ze kregen de Castenrayse spelers
zelfs zo ver dat deze uit frustratie mee begonnen te doen met zaniken tegen de scheidsrechter
hetgeen nog enkele gele kaarten opleverde. Hieruit blijkt eens te meer dat Castenray absoluut
niet is opgewassen tegen een tegenstander met dergelijke spelstijl.
En dus verlieten de Castenrayse spelers met gebogen hoofdjes het port park van Nunhem en was
het wéér een illusie armer. Volgend seizoen gewoon maar weer 6e klasse.
Zaterdag valt de beslissing op het sportpark de Heesakker. Oirlo zal moeten winnen tegen Nun
hem wil het promoveren. Als Nunhem vanaf het begin dezelfde tactiek toepast als tegen Casten
ray mag Oirlo de borst nat maken. Een Oirlose overwinning zou echter wel op zijn plaats zijn
want laten we eerlijk zijn: wat heeft een ploeg als Nunhem in vredesnaam te zoeken in de 5C
klasse?
DIS