- 20 -
VERLOREN VANAF DE STIP
Koploper Peelkorf heeft Castenray leren kennen als een taaie
tegenstander. Tot de 60e minuut is onduidelijk gebleven wie er
uiteindelijk met de felbegeerde punten naar huis zou gaan.
De dames uit Ysselsteijn wisten als eerste te scoren door mid-
del van een doorloper. Vrijwel meteen werd hun voorsprong omge
zet in een gelijkspel dankzij een doorloper uit handen van
Winke. De Peelkorf creëerde allerlei variaties vanuit het vier
kant die onze verdediging duchtig aan het werk zette. Een dis
cutabele strafworp zette Ysselsteijn uiteindelijk opnieuw op
voorsprong. Uit een hangend afstandsschot van Sindy werd dui
delijk waarom we zo blij waren met haar aanwezigheid. Beide
teams kwamen gemakkelijk tot scoren. De Peelkorf kreeg hierbij
een beetje hulp van de man met de fluit die een overtreding
al snel bestrafte met een strafworp. Zo kwamen ze dan ook op
een 3-2 voorsprong. Helaas bewezen ze ook te kunnen scoren
zonder op verkeerde plaatsen rondvliegënde Castenrayse handen:
een doorloper vergrootte hun voorsprong tot 4-2. De kreet
"who's the^masteruit monde van de scoorster liet blijken
wat een Piëldanser na een Castenrayse buutavond haar dorps
genoten heeft bijgebracht. Dit gaf ons nieuwe inspiratie, want
wie wil niet de master zijn?? Sindy hielp ons op weg door mid
del van een mooie doorloper en Donna maakte het compleet met
een soortgelijk doelpunt. Deze 4-4 gelijkstand was echter maar
van korte duur. Wederom deed De Peelkorf "het net bollen" van
af de gevreesde 2.5 meter stip.
Na de rust kwam meneer de scheids tot de vreselijke conclusie
dat de strafworpen die hij meegenomen had slecht verdeeld wer
den. Hij zocht in zijn scheidsrechtersblousje en vond daar een
strafworp die helemaal voor ons was. Lucienne mocht die verzil
veren en deed dat ook. De man die de wetten uitmaakt had dui
delijk te diep in z'n buidel getast want we waren nog niet
uitgejuicht of De Peelkorf verzilverde de 4e strafworp. Sinds
de lagere school, waar je nog gewoon aan je oren getrokken
werd en in de hoek moest gaan staan om af te koelen, zijn we
niet meer zo afgestraft. Datgene wat we niet meer verwachtten
gebeurde toch: De Peelkorf verzwakte en had tijdelijk z'n
kruit verschoten. Donna haakte hierop in met een beauty van
een lang-afstandsschotVoor de 5e keer was het ons gelukt
terug te komen van een achterstand. We besloten dat we maar
eens niet meer achter de feiten aan moesten lopen (lees: ren
nen) en dat de tijd was gekomen om het tij te keren: op aan
gooien van Eelke zette Lucienne ons voor de le keer in deze
tweestrijd, op een voorsprong door middel van een doorloopbal.
Ze zeggen weieens dat de tijd vliegt. Dit blijkt in 2 gevallen
een onwaarheid: bij een zenuwbehandeling in de tandartsstoel
en bij een 7-6 voorsprong met nog 10 minuten op de klok. Met
andere woorden de tijd kroop voorbij. De enigen die de reste
rende minuten benutten waren de Ysselsteijnse dames. Door alles
op alles te zetten kwamen ze gelijjk tot 7-7 en stapten met
maat 40 over ons heen door het winnende 8e doelpunt te scoren.
Hiermee was de maat vol en de pijp leeg. Helaas hebben we de
koploper niet kunnen overwinnen. Troost is dat we wederom heb
ben laten blijken goed bezig te zijn door duchtig tegenstand
te bieden. Speciaal woord van dank voor Marianne die de tijd
heeft genomen om met ons mee te gaan.
xxx KROES xxx
