Korfbalteam houdt traditie ia ere en wint van kampioen!!
- 14 -
Castenray wist zondag een grandioze wedstrijd succesvol af te sluiten tegen kampioen Oostrum.
Ondanks dat ze de beker al in handen hadden waren de kampioenen geenszins van plan te verliezen
van ons, dus gingen ze voor de volle mep. Het was spannend van "fluit tot fluit".
De score werd geopend door Donna middels een doorloopbal. Oostrum kwam direct met een D
antwoord en zette de stand gelijk. Na 6 minuten was de le funktiewissel een feit. Nog 8 zouden er
volgen! Lonneke wist haar dame aan de goeie kant te passeren en op aangooien van Winke kon ze
vanuit een schier onmogelijke positie de bal in de korf leggen. Ook dit keer was Oostrum er weer
als de kippen bij en stond de stand weer gelijk. Er volgden 5 vruchtbare minuten. Bij het overbren
gen van de bal van onze verdediging naar ons aanvalsvak nam Joan haar tegenstandster een klein
risico waardoor Joan helemaal alone aan de lijn stond. Zoekend naar een aanspeelster vond ze
Lucienne. Op haar aangooien scoorde Joan 3-2. De Oostrumse dames kwamen echter voor de 3e keer
terug van een minimale achterstand. Nog maar net gewisseld van vak, mochten we dankzij een
doorloper van Lonneke, wederom op aangooien van Winke, en een tegendoelpunt voor de 4e keer
wisselen van korf. Met deze 4-4 gelijkstand konden we tijdens rust terugkijken op een goeie ie helft.
Geen van beide teams gaf een vingerbreed toe, wat duidelijk blijkt uit het scoreverloop. We namen
ons voor een nog betere 2e helft te spelen. -
Na de hervatting wist Öostrum voor de ie keer in deze wedstrijd op voorsprong te komen. Door
middel van een vrije worp wisten we de achterstand al snel goed te maken. Op aangooien van Joan
trok Lucienne de stand weer gelijk, 5-5. Ook Oostrum knokte voor z'n punten. Ze gooiden een extra
blokje op het vuur en ze beproefden hun "geluk" met afstandsschoten. Ze bewezen de nodige
trainingsuurtjes hieraan besteed te hebben, want 2x vond de bal de goeie weg, bekeken uit het
oogpunt van. de roodhemden. Reeds vele malen is gebleken dat ons team niet zo gemakkelijk terug
komt van een achterstand. Niemand liet echter z'n kop hangen. Er werd in de verdediging hard
gewerkt om de achterstand niet groter te laten worden. Aanvallend gezien werden er goeie acties
opgezet waarin iedereen z'n plaats wist. Een goed fluitende scheids had de wedstrijd goed in de hand
en kende ons terecht een 2e vrije worp toe. Door middel van oogcontact was reeds bekend waar de
bal terecht zou komen. Een snel "overspel" tussen Joan en Lucienne gaf laatstgenoemde de tijd om
van korte afstand 6-5 ie scoren. In de korte tijd dat de bal uit het vak was, werden er nieuwe
afspraken gemaakt. Zo snel als de bal terug was kwam er uit een 2-2 tje tussen Joan en Lucienne het
verdiende 6e doelpunt voort uit handen van Joan. Dit was het moment om door te zetten. De concen
tratie werd goed vast gehouden. Het tij keerde toen Winke voor de 3e keer een aandeel had in een
zittende doorloper namens Lonneke en toen Kerstin als klapper op de vuurpijl van afstand scoorde.
Met nog 10 minuten te spelen bleef het spannend, daar Oostrum, ook van afstand, de voorsprong
verkleinde tot 9-8. Geprobeerd werd om de bal in het vak te houden. Soms iets te extreem, waar de
scheids uiteindelijk terecht voor affloot. Dit gaf Oostmm de kans om voor de laatste keer gelijk te
komen. Gelukkig benutten ze die kans niet. De 10 werd volgemaakt door Donna, die niet luisterde
naar de aanwijzingen van haar medespeelsters. Ze voelde zich zo zeker dat ze de afstand best
aandurfde. En terecht? Met deze 8-10 overwinning hebben we de traditie in de Castenrayse sportwe
reld in ere gehouden. Gemiddeld werd iedere 4e minuut gescoord, wat een goeie aanvulling is voor
de pot. De langste doelpuntloze tijd was slechts '7 minuten. De overwinning werd opgedragen aan
trainster Petra die op het communiefeest van haar dochter toch even telefonisch gestoord moest
worden met de mededeling dat de degradatiezone niet meer the place to be is.
Zondag spelen we alweer de laatste wedstrijd van dit seizoen. We gaan dan afscheid nemen van
Bianca en Aogélique die een punt zetten achter hun korfbalcarrière.
KROES
