Dis - Castenray 0-10 4
Nadat we de instructies van Toos hadden gekregen, begonnen we
met de wedstrijd. In het begin hadden we veel pech. We hadden
veel balverlies, maar na circa 10 minuten viel de eerste goal,
een doorloopbal van Nicole (1-0). Toen de eerste goal was
gevallen hadden we de smaak te pakken gekregen. Joan maakte na
veel kansen ook een doorloopbal (2-0). In de pauze kregen we
weer nieuwe instructies van Toos. Daar had het aanvalsvak goed
naar geluisterd want Lonneke maakte gelijk na de wissel een
afstandschot (3-0). Ondanks het vele balverlies door de
scheidsrechter (die voor Oirlo was) maakte Donna met een
afstandschot 4-0. Toen moest er gewisseld worden. Jessie kwam
erin en was een beetje gespannen want ze liet haar jas aan.
Nadat ze die had uitgetrokken begonnen we weer met de
wedstrijd. We kregen er geen genoeg van want Nicole maakte weer
een doorloopbal (5-0). Kort daarna maakte Joan ook weer een
goal (6-0). Na de wissel van functie scoorde Lonneke 2 x achter
eikaar, met een doorloopbal en een bovenhansIntussen begon
het te regenen, maar dat hinderde ons niet. Met de gedachte:
"nog maar een goal erbij", maakte Chantal een bovenhansje. En
alsof dat nog niet genoeg was maakte Joan ook weer een goal.
Ondanks de valse scheidsrechter en dankzij het vele publiek
(ahum!) hebben we gewonnen met 10-0. Het geld stroomt bij Toos
weer binnen Met de kreet van Lucienne "hoiie en de
ballen" namen we afscheid. Nou de bekende kreet:
"Hoiie en de ballen".
Nicole en Donna.
HET VOLGENDE SLACHTOFFER
In een matige wedstrijd hebben we 2 puntjes af weten te snoepen
van Lotturn 2. Erg voortvarend begon het echter niet voor ons.
De eerste bal die werd gespeeld leverde meteen een strafworp
op voor de Oranje-witten. Met nog geen minuut gespeeld te heb
ben, keken we dus al tegen een 0-1 achterstand aan.
Het was van belang dat we het hoofd erbij hielden, Lottum is
namelijk niet wat je noemt een gemakkelijke tegenstander.
Verscheidene acties in het aanvalsvak vonden helaas niet de goeie
weg. Maar aangezien de verdediging goed dicht zat kregen ze de
tijd die ze nodig hadden. Uiteindelijk wist Bianca voorbij haar
dame te komen en haar doorloopbal goed af te maken. 1-1 dus.
'Na de functiewissel bleek het andere vak ook z'n tijd nodig te
hebben. Met andere woorden het liep eigenlijk niet zo gesmeerd.
Lottum besloot dan ook het heft in handen te nemen en uit te
lopen naar een 2-1 voorsprong.
En hiermee werd besloten er ons ook maar één cadeau te doen.
Onder het veelgehoorde motto van de scheids: "Rustig aan",
mocht Lucienne een strafworp omzetten in een puntje. Met deze
2-2 gelijkstand togen we richting thee.
Hier werden niet de "gebruikelijke" lovende woorden gesproken.
We zouden proberen meer uit de 2e helft te halen. En dat lukte.
Lottum kwam niet meer echt aan bod. Vanaf nu was het op enke
le kritische momenten na, éénrichtingsverkeer.Toos wist van afstand
ons 3e doelpunt te scoren. En ze zeggen weieens: een ezel stoot
zich geen tweemaal aan dezelfde steen, maar dit keer wel.
Toos haar dame trapte er weer in. Door de handrem aan te trekken
stoof de Lottum-verdedigster haar voorbij en wederom knalde 'Toos
hem er van afstand in. Met nog ongeveer 5 minuten te spelen, was
het laatste afstandschot uit handen van Lucienne slechts voor
de statistieken.
4
