SCHEIDSRECHTER SPEELT DE HOOFDROL 6 De vakanties zijn voorbij, allemaal goed uitgerust dus mogen we weer de wei in. Er waren nogal wat toeschouwers wat we erg leuk vonden. Zeker voor de nieuwkomers. Want vandaag was de "officiële" première voor Wendy en Bianca. Natuurlijk hebben ze vóór de competitiestart reeds vele meters met ons mogen afleggen, maar nu dan in competitieverband. Huys, de scheids, was de tegenstander. EU,..foutje, KCHB, Hout- Blerick kwam ons een bezoekje brengen. Maar wat de scheids be treft: KCHB speelt tegen Castenray en natuurlijk andersom. Maar dat bleken maar bijrolletjes. De scheids gaf zichzelf de hoofdrol. Hij wist een geweldige solo ten tonele te brengen. Hij kreeg beide teams aan het protesteren met zijn middeleeuwse spelregels. Maar goed, zo meteen blijkt wel waarom. We waren nog maar net "aan de gang" of de dames van KCHB gaven al een kansje uit handen door één van onze aanvalsters te hinderen bij een doelpoging. De strafworp werd in koele bloede benut door Lucienne. Nummer 2 volgde snel. Kerstin liet haar tegenstandster het nakijken en maakte haar kans .af. Na de functiewissel, er zouden er nog vele volgen, toonden de Hout-Bierickse dames hun capaciteiten, middels een treffer. ",ja", moet Sindy toen gedacht hebben, "ik vond het net zo leuk om 2 doelpunten voor te staan." Aldus besloten, knalde ze van afstand raak. (3-1) Maar dat kon onze visite niet goedkeuren en verkleinde onze voor sprong naar 3-2. Acties die werden opgezet hadden geen resultaat. Romeo, onze hoofdrolspelerkreeg plots nare neigingen. Na even in het spelregelement te hebben gebladerd, ben ik tot de conclusie ge komen dat wanneer een dame haar eigen benen niet bij kan houden en hier over struikelt, geen strafworp verdiend. Maar tijden veranderen. KCHB kreeg toch zo'n vrij kansje. Gerechtigheid alom: de bal miste, simpelweg omdat ie niet verdiend was. Voor hun 3 treffer moesten ze iets harder knokken. Met de thee was het 3-3. Na de hervatting was de eerste treffer voor KCHB. En de tweede had ook voor hun kunnen zijn. Want ons aller scheids keerde wederom een onterechte strafworp uit. Maar de geschiedenis herhaalt zich: wéér misten ze. Dit zou anders wel eens een belangrijk doelpunt ge weest kunnen zijn. Maar zijn ze dat eigenlijk niet allemaal? Jet, die al meermalen in actie was geweest kreeg voldoening van haar werk toen ze middels een doorloper de stand op 4-4 zette. Wendy, onze jongste aanwinst, scoorde als volgende. Ze deed dit vanuit een vrije worp die wij zo'n beetje de "bijna 100% vrije worp" noemen, daar hij bijna nooit wordt gemist. KCHB tikte ons echter op de vingers en ze liepen uit naar 5-6. Maar wij waren alleszins van plan de moed op te geven. Al was de échte tegenstander een eenling die we toch niet konden verslaan, wilden we op z'n minst een puntje van KCHB afknagen. Toen deze weer een onterechte strafworp kregen, en écht ze waren het met ons eens, bleek dat ene puntje nog moeilijk te worden. Het is bijna zeker dat de eerstvolgende training in H-Ble- rick aan strafworpen wordt besteed, want hoe frustrerend het ook is, ze misten wéér. Toen namen wij het heft weer in handen en Lucienne scoorde 6-6. KCHB zorgde voor 6-7. En Toos nam de gelijkmaker voor haar rekening. Met deze 7-7 eindstand floot Romeo af daar hij naar huis moest, want zijn Julia stond nog steeds in haar balkon op hem te wachten. KROES

Castenrays dorpsblad De Schans | 1992 | | pagina 6