OP EEN MOOIE ZONDAGMORGEN
Met een nogal gewijzigde opstelling stonden we zondag oog in oog
met Des, wat staat voor Vierlingsbeek.
De wijziging betrof Debbie Peeters, die we mochten lenen van
senioren 2 en Jessie Cox en Donna Rambags die nog uitkomen voor
de aspiranten 1.
De genoemde dames deden echter niet onder voor hun tegenstandster
Gelukkig deed de rest van 'net team dat ook niet.£
De korfhalsters van Des wisten echter toch het 1 punt te scoren,
middels een strafworp. Gelukkig had de scheids goeie zin en
wilde hij het eerlijk houden, (wat volgens de Des-toeschouwers niet
zo lukte) De man in het zwart vond dat Toos wel eens een keer een
strafworp mocht krijgen. En zo was het ook Si Natuurlijk zat ie,
hè Toos? De Des-dames zetten veel vraagtekens bij de beslissingen
van de scheidsen lieten dat ook duidelijk horen.
De angst sloeg hem om 'net hart. Met knikkende knieën kende hij
de zeurende tegenstandsters dan ook maar een strafworp toe.
Om het goed te maken?
Helaas zat ie. (2-1)
In het aanvalsvak werden goeie acties opgezet. En dankzij een
goed samenspel met Anette, kon Lucienne van onder de korf het
"net doen bollen" en zo,de stand weer gelijk trekken.
En wat er toen fout ging is nog steeds de vraag. Ik weet het niet
meer: had de scheids iets in z'n ogen? Of hadden wij onze con
centratie in het andere vak laten liggen?
Des wist in ieder geval 3x achter elkaar de bal in de vriendelijke
korf te deponeren. Onze korf, nota bene. Ja, je snapt het al:
5-2 in ons nadelige nadeel.
Maar wij waren niet van plan het erbij te laten zitten. We toonden
ons juist steeds sterker en de Des-dames hadden al teveel
energie verbruikt door hun opmerkingen naar de scheids. r
We wisten terecht terug te komen- Astrid nam hierin het initia-
tief. Zij wist het scorebord te veranderen ip 5-3.
De laatste adem die Des nog bezat wer,d door hun goed gebruikt.
Dit was ook wel het laatste wat we hun nog gunden» (6-3)
Wat er toen gebeurde stond niet in het programma van Des inge
pland. Ze werden totaal verblufd. We lieten hun zien .dat zij
niet de enigen zijn die 3 doelpunten achter elkaar kunnen scoren.
Een lange~afstandsgoal van Toos maakte het 6-4. Een door de
tegenstander (en vooral door diens toeschouwers) zeer omstreden
strafworp uit handen van Lucienne zorgde voor 6-5.
Inmiddels was de sfeer van de wedstrijd niet wat je noemt gezellig
Ondanks de muziek ter ere van de plaatselijke voetbalvereniging
die kampioen was geworden»
Al swingend op die muziek werd er in het aanvalsvak goed samen
gespeeld. En Des-dames toch. Niet draaien ill Er werd geen aan
dacht besteed aan de opmerkingen van de coach en de ües-dames
draaiden toch. Lucienne profiteerde daarvan en knalde ons van
afstand naar een 6-6 gelijkspel.
boze woorden en dreigementen richting de scheids hingen boven
Vierlingsbeek. "Kom op hè, wij krijgen er ook één cadeau" wist
een Des-speelster haar "collega's" en zichzelf wijs te maken.
Nee hoor, integendeel. Zij gaven óns er zelfs één cadeau.
Een overtreding die goed genoeg was voor een strafworp. De e^r
was aan Toos om er 6-7 van te maken.
Deze overwinning, maar vooral de gezichten van Des waren om va
te genieten» Tenslotte nog even dit: De terechte complimentjes
gaan uit naar Debbie, Jessie ars Donna. Jullie hebben je van de
goeie kant laten zien.'-
KROES
