10
CASTENRAY KRABBELT UIT HET DAL
Eigenlijk was het al vorige week dinsdag zichtbaar, toen een combinatie-elftal van
S.V.C. 1 en 2 in Wellerlooi aantrad tegen het in vierde klasse van de K.N.V.B. uitkomende
Resia 1. Er was weer sprake van gezonde strijd en scherpte, alleen het kansen benutten
liet toch weer te wensen over aan Castenray-zijde, anders had men deze vriendschappelijke
pot beslist in winst omgezet. De grote vraag was echter, hoe de geplaagde formatie van
Koos Reynders zich zou presenteren in het verre Venlo, waar de schutters van Quick oovs
(29 treffers uit 9 wedstrijden!) gereed lagen. Het antwoord mag verrassend genoemd^
worden, want de vooraf goed geinstrueerde ploeg maakte vanaf het begin duidelijk, dav
men niet naar Venlo was afgereisd om als lijdend voorwerp te dienen.
Toch kwam S.V.C. voor de zoveelste keer onnodig op achterstand na ongeveer 15 minuten
speeltijd. De vlak daarvoor aan de enkel geraakte Henk Versteegen slaagde er half
geblesseerd, niet in het doelpunt te voorkomen. De Castenrayers stroopten de mouwen
nog wat verder omhoog en kwamen in de eerste helft verdiend^op gelijke hoogte nadat
Jac Wismans een foutieve terugspeelbal onderschepte. Men had zelfs met een voorsprong
kunnen gaan rusten, als Twan Fleurkens (op aangeven van Geert Stiphout) met iets meei
overleg te werk was gegaan.
Na de thee probeerde Quick Boys de zaak te forceren, maar stuitte bijna constant op
een hechte S.V.C.-defensie, waarin prima werk werd verricht door Marcel Classens en
Steffan Weys. De hoofdrol was echter weggelegd voor doelman Henk Versteegen, die met een
aantal schitterende reddingen voorkwam, dat S.V.C. weer met lege handen bleef staan.
Daarbij had Castenray een paar keer over geluk niet te klagen, maar dat mocht zo onderncmu
ook wel eens. Zo botste diep in de tweede helft een bijna overspannen Thoer op een dooc
kalme Broer, maar de goed leidende scheidsrechter besloot gedecideerd de botsing- binnen
het S.V.C.-elf meter gebied af te doen met een doeltrap.
Zo mocht een leeg geknokte Castenray-ploeg het vierde gelijke spel van deze competitie
begroeten en wie had dat vooraf gedacht?
Overigens mag een compliment aan het adres van Wien Steeghs niet ontbreken. Hij reisde
op verzoek van Henk Classens spoorslags naar Venlo om een aangeslagen Henk Versteegen
in de tweede helft eventueel te vervangen. Klasse Wienie en bedankt!
Ut begds drie-en-dartig joar geleeje.
Ut eindigde op den elfde van den elfde 1989
mit en geweldige resepsie, woarvur ik op
de urste plaats ut bestuur van C.V. de
Schanseknuppels hieëlharteluk wil bedanke.
Ut hit mej bepölt nie onberoert geloate, dat
r zöveul minse akte de prezanse hebbe
g e g v e
De manier woaröp iederieën hit geraent mej en
mien vrouw Annie mit dit jubileum ien de
blumkes te motte zette hitter alles toe
bejgedrage, dat dit vur os ennen oavend is
geworre urn noejt mer te vergète.^
Vandoar dat wej bej dizze nog ieëne kier
os welgemende dank wille överbrenge an os
femielie, de Casselse verieëniginge, de
buutedërpse zusterverieeniginge en verder
alle vrienden, bekenden en onbekenden.
Tenslotte wille wej ut bestuur nog ekstra
bedanke vur de onderscheidingedie ze dags
noa ut fieëst an Va en Moe(Jakobs) hebbe
uut gereikt.
Nogmaals, iederieën hieël veul bedankt.
Alaaaaaaaaaaaf
Jac en Annie
D a N KBETUUGI N G
OSCAR
