Terugblik op het seizoen *85--*86 van Castenray 1;
Het is een bijsonder zure gewaarwording, als op het einde van de
competitie blijkt, dat men twee puntjes tekort gekomen is om.het
eerste-klasserschap te prolongeren. Dan dwalen de gedachten toch
terug naar een aantal wedstrijden, waarin het dan had moeten
gebeuren, zoals in de uitbeurt tegen het eveneens gedegradeerde
Afferden, waar- S.V.C» na de 0-1 voorsprong de zaak onder controle
leek te hebben. En dan de wedstrijd in Meerlo, waar Castenray na
een goede tweede helft uiteindelijk toch met lege handen bleef
staan, In Melderslo benutte de ploeg een 10C$ kans niet en kreeg
in de tegenaanval prompt de rekening gepresenteerd, De mannen in
het zwart leverden overigens ook een niet geringe bijdrage. Denk
nog maar eens terug aan de dubbele blunder die ene vanBaal zich
meende te kunnen permiteren in de thuisbeurt tegen Resia,
In Griendtsveen tenslotte werden de S.V.C.-ers geconfronteerd
met een kinderjuf als scheidsrechter, die op het speelveld alles
toeliet wat God ooit verboden heeft, En daar wist tegenstander
Griendtsveen wel raad mee. Het was toen aan de voorbeeldige zelf
discipline van de blauw-witten te danken dat de wedstrijd niet in
een gigantische schoppartij ontaardde,
"Binnenshuis" bleef het dit seizoen tamelijk rustig, maar praktisch
een hele winter niet trainen is natuurlijk niet erg collegiaal ten
opzichte van trainer en mede-spelers. En midden in de lopende compe
titie als "lijder"? plotseling het bijltje erbij neer gooien,
zonder echt duidelijk aan te geven wat er nou aan schort, tja, wat
moet je daar nou van denken?
Nou moet de lezer uit het bovenstaande niet concluderen, dat Oscar
op zoek is naar excuses, verre van dat. Nee, dit zijn koele consta
teringen, van een hoe men het ook wendt of keert, bewogen seizoen.
Een seizoen waarin de ploeg verrassend van start ging ende uitste
kende prestaties van de competitie daarvoor leek te continueren.
Maar na dat flitsende begin was er een hele tijd betrekkelijk weinig
puntenwinst, wat resulteerde in een schamele oogst van 7 punten na
11 gespeelde wedstrijden, Even was er sprake van een opleving toen
America in de winterstop aan de zegekar werd gebonden, maar op 4
ontmoetingen voor het einde vond S.V.C. zichzelf terug in de gevaar
lijke zone met een totaal van 10. Ondanks de opdoffers die men toen
al had moeten incasseren - met name het niet benutten van hele goede
mogelijkheden brak de Castenrayers te vaak op - slaagde coach Toon
Knoops er steeds weer in zijn elf optimaal te motiveren. En zowaar
leek het wonder dan toch nog te geschieden, want S.V.C. ging plot
seling weer aan het winnen en de schrik sloeg bij America en Resia
opnieuw in de benen. De formidabele eindsprint kwam echter iets te
laat of hebben de Oirlose spurriemöke niet alles uit de kast gehaald,
zoals een week eerder wel het geval was?!?
Coach Toon Knoops moest overigens de laatste weken enkele zeer zware
beslissingen nemen, waarmee hij het zichtbaar moeilijk had»
Maar dankzij zijn openheid en eerlijkheid toonden de betreffende
spelers ontzettend veel begrip en bleven zich positief opstellen.
Een terecht compliment derhalve voor coach en reserves I Klasse!
Een compliment wat ook gemaakt moet worden aan het adres van het
bestuur, die een geweldige steun waren in dit moeilijke seizoen.
Het eerste elftal neemt nu afscheid van drie spelers (Karei Houwen,
Jan Tielen en Peter Duykers) die jaren achtereen een toonbeeld
qua inzet en instelling waren voor de vereniging en Toon Knoops staat
voor de taak drie capabele vervangers op te snorren. En om dan toch.
maar in de stijl van Oscar te eindigen; afgelopen zondag werden in °-fc
wandelgangen de namen van Mart (Hoddle; Baltussen, Wim (Santillana)
Strijbosch en Ger (Migueli) Einders genoemd!
OSCAR,
