12 Verslag CaSTEHRaY 1 Twee wedstrijden sinds het verschijnen van de laatste SCHANS Op donderdag speelden we tegen Kronenberg en met een grote inset op een zeer slecht bespeelbaar veld wisten we de kleinst mogelijke zege te behalen, John Versteegen profiteerde in de 10de minuut bij een misverstand in de achterhoede van Kronenberg en kreeg zodoende de winnende treffer achter zijn naam. Na rust probeerden de bezoekers door te drukken maar se hadden weinig succes en doelrijpe kansen bleven uit. Karei had de voldoening om de gevaarlijkste speler van Kronenberg Theo Verhaegh, aan banden te leggen. Op het einde van de wedstrijd liet hij zich zelfs vervangen. Zondag tegen DIS was er sprake van heel wat beter voetbal. De Oirlenareo waren niet van plan om de puntjes cadeau te doen en ze hebben het ons knap lastig gemaakt. Voor rust waren we in de meerderheid en we namen dan ook verdiend een voorsprong. Twan wist wel raad met een goede kans. Na rust zette DIS ons onder druk en had bepaald pech toen een schot van Kurvers gevaar inhield» w Gelukkig belandde de bal tegen de paal. Een kwartier voor tijd kopte Theo Hellegers uit een hoekschop raak. Niet lang daarna leek de zege toch bij ons terecht te komen, maar de bal door Twan keihard ingeschoten sprong via de naai het veld weer in0 Al met al een terechte uitslag en door de resultaten van de andere wedstrijden is er nog een sprankje hoop. Daarvoor is het nodig dat we a.s. zondag tegen RESIA twee punten pakken en dat DIS geen punt mag verliezen tegen AMERICA. We wachten in spanning af. SVC 5 - DIS 5 0-4 De vraag of we tegen buur en kampioenskandidaat Oirlo onze goede prestaties van de laatste wedstrijden konden handhaven, moet jammergenoeg met "nee" worden beantwoord. We begonnen al meteen met het te vaak inleveren van de bal bij de tegenstan der en hielden dat de 1e helft stug vol. Onze verdediging had de handen vol aan het Oirlose aanvalstrio: L. Manders, T. Kusters en M. Voermans. Hun eerste treffer uit een corner, via het hoofd en binnenkant paal was dan ook een logisch gevolg van die aanvalskracht. Gaandeweg de wedstrijd kregen we achterin wat meer grip op het vaak van plaats verwisselende trio. Het bleef met hulp van het latwerk en de paal tot aan de rust bij die 1-0 achterstand. Er was nog hoop zelfs, toen vrij snel na de spelhervatting 0-2 aangetekend werd. We kregen een klein veldoverwichtechter net al eerder genoemde lat werk en paal waren ook voor ons een "sta in de weg", uit een counter werd daarna 0-3 gescoord en gingen bij ons de hoofden halfstok. Uit de daaropvol gende aanvalsgolven scoorden de Oirlonaren nog slechts een maal en zetten daarmee eenzelfde stand neer als in ons vorige treffen. Ondanks hard werken en het feit dat we 3 jeugdspelers in onze gelederen hadden, was en bleef Oirlo, in een felle maar faire wedstrijd een maatje te groot. Jammer, dat onze doelman na een ongelukkige botsing met een ribblessure het veld op de brancard moest verlaten. Met nog één wedstrijd te gaan, nl. die tegen Griendtsveen, kunnen we ons puntentotaal nog opschroeven tot 9« Groetjes, d'n Blauwe!

Castenrays dorpsblad De Schans | 1986 | | pagina 12