2
lige in het parochiesaaltje naast het intieme kerkje van "De Vossener" in Ble-
rlck. Be pastoer S, de Hilster is een minderbroeder-conventueel. Hij woont in de
Brechtstraat 34. Zijn kerk en parochie is gesteld onder de bescherming van de
Zalige, nu heilige Maxireiliaan Kolbe.
Hier alvast enkele bijzondere feiten uit het leven van de heilige:
WIE IS MAXIMÏLIAAN KOLBE? Een man die heel dicht by onze generatie staat. Hij
heeft met ons de gebeurtenissen van onze tijd beleefd. Hy werd geboren op 8 ja
nuari 1894 in Polen, als zoon van een eenvoudige ambachtsman. Hy volgde zyn
gymnasiale studies in het seminarie van de franciscanen-conventuelen. Daarna
werd hy naar Rome gestuurd om zyn theologische studies voort te zetten. Na zyn
priesterwijding op 28 april 1918 keerde hy weer naar Polen terug, waar hy met
de uitgave van een maandelijks tydschrift zijn Mariaal apostolaat begon. Dit tyd-
schrift bereikte een oplage van 1 miljoen. In 1927 stichtte hy een centrum van
godsdienstig leven met verschillende vormen van apostolaat. In 1930 ging hy
naar Japan, waar hy ook een Marias tad en een tydschrift oprichtte. Toen de tweede
oorlog uitbrak, werd de grootste uitgeverij van Polen door hem bestuurd. Op 19
September 1939 werd hij door de Gestapo gearresteerd en eerst naar Lamsdorf (Duits
land) gedeporteerd, daarna naar het concentratiekamp van Amtitz. Op 8 december
1939 wordt hy vrijgelaten, maar in 1941 wordt hy weer in een gevangenis opgeslo
ten en daarna naar het concentratiekamp van Auschwitz gedeporteerd. Daar bood
hij zijn leven aan voor dat van een onbekende die ter dood veroordeeld was als
repressaillemaatregel voor de vlucht van eèn gevangene. Hij werd samen met negen
andere mannen in een bunker opgesloten om daar van honger en dorst te sterven.
Na 14 dagen leefde hy nog. Alle negen anderen heeft hy waarschijnlijk al die tyd
zoveel mogelijk bijgestaan. Op 14 augustus 1941» op de vooravond van het feest van
Maria-hemelvaart, werd deze uitzonderlijke Maria-vereerder tenslotte gedood door
een injectie met vergif. Zyn lichaam werd verast.
Wat het meeste indruk op ons maakt is dat deze priester en minderbroeder zich
uit zuivere liefde in de plaats gesteld heeft van een hem onbekende huisvader.
De begunstigde, die Gajowniczek heet, was evenals by de Zalig-verklaring verle
den Zondag by de heiligverklaring aanwezig. TI hebt hem zelf op het T.V.-scherm
kunnen zien. Wat moet er in die 82-jarige man zijn omgegaan...
Hier volgt nog een officiële verklaring van zijn hand:
"Ik, ondergetekende, Frans Gajowniczek, zoon van Frans Joannes en Marianne
Rezwow uit de gemeente Minks Mazowiecki, sergeant in het Poolse leger tot 1939»
gehuwd en vader van twee kinderen, verklaar met deze akte voor twee getuigen:
pastoor-deken Joannes Cuceg en pastoor Dicnysius Brau op 26 maart 1946 in het
parochiaal bureau van Breg a/d Oder als volgt:
Als dienstplichtige soldaat in het Poolse leger nam ik actief deel aan de veld
tocht van 1939. Op 28 September, bij de capitulatie van de vesting MIJdlin, werd
ik gevangen genomen door de Duitsers. Het gelukte mij uit het gevangèajkaap te
ontvluchten, doch bij de Tsechoslowaakse grens werd ik aangehouden en opgesloten
te Zakopane. Op 8 november 1940 werd ik overgebracht naar het concentratiekamp
van Auschwitz, waar ik verbleef tot 1944» Begin Aug. vluchtte een der gevangenen
uit blok 14. Als strafmaatregel werd dit kaap gedecimeerd. Het lot viel ook op
my. De tien werden veroordeeld tot de cel, waar ze van honger moesten sterven.
Op dat ogenblik stapte pater Kolbe uit de rij naar voren en trad op "LagerfHhrer"
Fritsch toe. Fritz ondervroeg de tolk: "Wat wil dit Poolse zwyn?" Pater Kolbe
wees met de hand op mij en drukte zyn wens uit om in mijn plaats de dood in te
gaan. Met een "Heraus" gggggd Fritz my uit de ry der veroordeelden te gaan
myn plaats werd ingenomen Pater Kolbe. Mijn gemoed was op dat ogenblik ten zeer»-
ste bewogen. Ik, de veroordeelde, mocht blijven leven; maar een ander had vrijwil
lig en spontaan zijn leven voor mij veil. Was het een droom of werkelijkheid?
Onder de lotgenoten van Auschwitz ging een stem van algemene bewondering op voor
deze heldhaftige priester, aie het offer var. zyn eigen leven bracht om dat van
een ander te redden... Ik heb mijn geloof bewaard in de hardste beproevingen.
Maar het offer van Pater Maximiliaan Kolbe heeft mijn godsdienstig gevoel verste
vigd en gestaald en myn gehechtheid aan de Katholieke Kerk, die zulke helden kan
voortbrengen, nog vaster gemaakt". (Getekend) Frans Gajowniczek, 26 maart 1946.
