DORPSRAAD - 65 - 65 - 25 - 25 sa Op de parochievergadering van 1969 kreeg het kerkbestuur de opdracht de wenselijkheid van. een parochieraad te onderzoeken. Op de parochievergadering van 25 februari 1970, werd de raad samen gesteld en kreeg de naam: Dorpsraad, omdat deze raad niet alleen kerkelijke belan Samenstelling -va Ouderen boven 65 Mannen tussen 2D Vrouwen 25 Jongens 16 Meisjes 16 2 Adviserende le Heer Pastoor en een lid van het kerkbestuur. Doelstelling van de raad was: De dorpsraad stelde zich ten doel, te ijveren voor de verhoging van de leefbaarheid van Castenray op zowel kerkelijk als sociaal-cultureel gebied en fungeerde als spreekbuis voor het dorp, o.a» bij de gemeente* In 1972 ging de dorpsraad ter ziele, doordat de dorpsraad tevens parochieraad was en dit was in werkelijkheid, niét te combineren. Na een stille periode werd naar aanleiding van een enquete van de Commissie Kleine Kernen de dorpsraad weer opgericht uit de verenigingen. Dit was eind 19?'+* Sr werd gewerkt volgens het toen. geldende reglement voor dorpsraden, waarbij volgens een vastgesteld rooster- ieder jaar tenminste 2 leden aftraden» Op deze manier werkte de dorpsraad tot december 1979» In 1977 werd door de gemeente Venrav en de dorpsraden van de kerk dorpen een nieuw reglement opgemaakt. Op 15 en 16 december 1979 hield de dorpsraad van Castenray verkiezingen volgens dit reglement gen zou gaan behartigen. 71 de raad was; jaar 1 persoon jaar 2 personen jaar 2 personen jaar 2. personen jaar: 2 personen den, te weten de 'Eerwaarde 9 Kandidaten werden gekozen uit de vereni gingen Kandidaten op persoonlijke titel waren er niet* Om de 9 jaar zullen, er nieuwe verkiezingen gehouden worden» De Dorpsraad is in ons dorp niet meer weg te denken Dat er dankzij de dorpsraad veel tot stand kwa is alom bekend.» Hierbij denken we aan; de erkenning door de gemeenteraad, het verkrijgen van een ruiterterrein, de aanleg van de riolering, de woningbouw, bestemmingsplan, de fanfare, verfraaiing van het dorpsaanzichtenz» :was, V»

Castenrays dorpsblad De Schans | 1981 | | pagina 17