- 7 -
Wist U.
of bet or gezegd, wec-t U waarom er gcen Castenrayse men
sen in de hel opgenomen worden?
Over dit onderwerp ontvingen wij deze week een artikel van een van
onze postabonnoes, geschreven door de vroegere schoolmeester
Th. v.d. Voort. Velen van U zullen hem wellicht- nog kennen.
Deel I (deel II volgende week):
WcSüh'"ïïKN DUUVEL GèNhE CASELSE JOFG EH DE HÓL WIL.
't Waor nog ion den tied, dat de Paus nog ien Casele woonde. Toe
waore ien Casele nog mer en haffel vol meense en énne bok.
Lucifer, den baas van hieronder, haj van alles wat ion de hol, van
ieder plaats wat, en van Ic-k sort, mor enne Caselse jong waor
ie nog nooit an 't lief kunne kome.
En dao prakkozierdc ie nou hioël daag over, hoe dat ie dèn enne
te- pakke kos kriëge. Koj trok zich do haor uut de kop, en ie liep
den hieëlon daag rónd ruit en zoor smoel en hej haj schol koppicn
van 1t dinko.
Ka daor op enne goeie kier, dao klaorde zien gezicht op.
"Jao," zei ic ien zien eige"den zal ik hale",
Bej do Paus haj,-je ze inne knech, Knotten Toeën. Hieël erg slim
was cèn nie. "van zó'n, dao gaon der zeuve- van ien icöno krinto-
kook", seië de meense.
Ka op zien manier was ie toch olc wir nic dom. Hej zaat zó vol
streek as aennch bok vol keutels.
't Liefst van alles zang ie jóng mogjes. As die ien de buurt waore
was Toeën nio weg te slaon. Worre d'r dan van die megjes bej, die
deje of ze niks van de jonges wojjc wieëte, dan zei Toeën altied
"Glof 11 nic, went alles m^st wet van de katte kunp".
En as ic dan mi de andere jónges uut was en d'r kwaam zo'n lief
biocsje nève, dan zei ie altied"Die haj ik nog liever gruun as
enne pastocer gebraoje".
Zoeë waor ie 5 kwaod deej ie anders nie.
Icërlik waor ie as gold. Eiken heilige gaaf ic ziene was. De grut-
ste fout die ie haj was, dat ie zó lui was as enne wegkretscr. As
den boer urn nie achter de vère zaat, lei ie den hielen daag mit
zien lui gat ion 't gras.
Dat haj ie gelieerd as ie mit de schup nao de Piecl mos. En lui
meense, dat wette wel, dao haj 't den duuvol op. Zoeë was t zom
eer geworre, en de procme wasse riep.
Op inne raiddag lei Toeën bej den Paus onder den proomeboeëm.
Hej kós 't zoeë hebbe vandaag, 't Waor zónnen halve Zondag, zónder
schon hirad an. De erm wied van zich af on dc biecn wied uutèn,
zoeë lei ie dor to snurke ds.t de grónd daverde.
Opens viel d'r en pro cm nevve zicne kop aaf. Dao wurd ie wakker
van. Hej kreeg d'r zin ien, want ie haj ennen öruëge lièl van 't
snurke
Nog ieen^viel D-r en nog Qn. Hieël lui rapte ie ze op cn staak ze
ion de mond,
"Kou gin mer, as 'k d'r nog dn opraap, dan mug den duuvel mej kom-
me hale
Krek haj ic datgezed,of dao viel d'r èn vlakbej 'm, zo'n lekker
dik, mit zo'n fijn roeëj wengskes, dat 't water urn uur do mond liep
As van oiges ging zien hand nao de proem toe èn vur dat ie 't ei-
ges ien de gate haj, haj ie ze al óp.
Toew ging ie raar wir lui ligge en net woj ie beginne te snurke,
toen gewarr wórd, dat er iemand nèvvcn 'ra stónd.
Hej duut dc- oeëge ope en wat zuut ie dór? Enne uut go schudde lèl-
liko kèl.as énne netten hieer aangetrókke, mar mit roj oeëge,
inne spitse neus as énne klauw, en énne geitosik, stot 'm dao an te
te grezo, Toeën vuuldc inne schuver ober ziene rug looepe, mer ie
haj toch nóg de kraasj urn te vraoge
"Wie ziede?"
En 't antwoord kwaam pront, mar 't kwaam as uut innen haole poest:
"Ik bin den duuvel."