"De leefomstandigheden
zijn mensonterend"
"De knalpijp gaat
er zeker een keer af
Koester uw
Monument
Manon Bax in
voorleesfinale
Matthaus Passion
P
ff
Honderdeenendertigste jaargang - week 10 - donderdag 11 maart 2010
Anoeska de Bekker-van Beekveld in de ban van Nepal
Haar doel was om een arts
in Nepal, dr. Raj in Sauraha, te
voorzien van een ziekenauto.
Die opzet lukte en inmiddels
is haar doel een missie gewor
den. Na haar eerste kennisma
king met Nepal is Anoeska de
Bekker-van Beekveld uit Yssel-
steyn vastbesloten de aller
armsten in dit land blijvend
te steunen. "Met de steun van
vele sponsoren en mensen die
de actie een warm hart toege
dragen hebben, is de zieken
auto er gekomen. Nu gaan we
verder initiatieven ontplooien
om de mensen daar te hel
pen", straalt Anoeska.
In november van het vorig jaar
ging Anoeska de Bekker voor het
eerst enkele weken naar Nepal.
Ze is diep onder de indruk van
de leefomstandigheden in een
van de armste landen ter wereld.
"Kinderen slapen er op straat,
snuiven lijm de hele dag lijm. Het
is een vies land met een prachtige
natuur, maar het contrast tussen
rijk en arm is enorm. Leven en
dood ligt letterlijk en figuurlijk bij
elkaar. Alle rotzooi wordt ook op
straat gegooid. Waar de mensen
liggen te creperen van de honger."
Toch gaf haar eerste bezoek aan
Nepal een bijzonder gevoel. "Het
was mijn eerste kennismaking,
maar het gaf me wel een gevoel
dat 'ik thuis kwam'." In Katmandu
kwam ze in contact met een leraar
van de governmentschool, Jaya
RamDulal, en zijn vrouw Arpana.
"Ze hebben een zoontje van toen
elf maanden. Je zult het geloven of
niet, maar hij heet Johan. Het kind
je was altijd ziek. Ik mocht hem
wel meenemen, omdat ze er toch
niet voor konden zorgen. Natuur
lijk heb ik hen uitgelegd dat ik dat
niet kon doen. In het laatste week
end dat ik nog in Nepal was, heb
ik allerlei babyspullen gekocht en
ben een dag naar ze toe gegaan
om uit te leggen hoe je voor een
baby moest zorgen. Dit ging mij
zo aan het hart dat ik ter plekke
besloot om de kleine Johan op
afstand te adopteren."
De leefomstandigheden van het
gezin zijn volgens Anoeska mens
onterend. "Met zijn drietjes wonen
ze in een kamertje van twee bij
twee meter. In Nederland ligt
een varken nog beter in zijn stal.
Het zijn beiden heel intelligente
mensen. Als leraar verdient Jaya
50 euro per maand, waarvan ze
35 euro kwijt zijn aan huur. Het is
iedere dag vechten om te overle
ven, Jaya had al drie maanden geen
loon gezien." In enkele weken tijd
bouwde Anoeska een hechte band
op met hun zoontje Johan. "Bij het
uitzwaaien op het vliegveld liet die
kleine me niet meer los. Hij bleef
zich maar aan me vastklampen."
De emoties worden Anoeska even
te veel. Haar ogen zijn betraand. In
het vliegtuig, op weg terug naar
Nederland, besloot ze dan ook dat
er meer moest gebeuren. Ze nam
zich voor om de Stichting Arpana
op te richten en een juwelenlijn,
Arpana Jewels, op te zetten. "Beide
zijn inmiddels een feit. Het groot
ste gedeelte van de opbrengst van
de Arpana Jewels, die in Nepal
door de plaatselijke bevolking
worden gemaakt, zal terug gaan
naar de Stichting Arpana. Van
beide komt er binnenkort een
website zijn, zodat iedereen mee
kan kijken wat we allemaal doen
en hoe ver we zijn."
De Stichting Arpana gaat zich
inzetten om kinderen in Nepal
te helpen bij het verbeteren van
hun toekomstperspectief. Belang
rijke aspecten daarin zijn het bie
den van scholing en onderdak in
de breedste zin van het woord.
"De focus ligt op de allerarmste
(wees)kinderen ongeacht hun reli
gieuze en etnische achtergrond.
Via het werven van fondsen, spon
soren, donateurs en vrijwilligers
probeert de stichting gestalte te
geven aan een kinderdagverblijf,
een Montessorischool en later een
weeshuis voor de straatkinderen
die na een jaarprogramma niet
terug kunnen naar hun ouderlijk
adres. Maar eerst zal er een stukje
land gekocht moeten worden om
dit te kunnen realiseren."
Arpana en Jaya zullen beiden
in dit project de kar moeten gaan
trekken. "Zij zijn goede onder
wijzers en spreken goed Engels.
Arpana heeft al gewerkt met Mon-
tessorionderwijs. Zij zal nog een
vervolgopleiding gaan volgen. Het
is een hele onderneming, waar
voor we dringend op zoek zijn
naar vaste donateurs en sponso
ren. Vanaf vijf euro per maand kan
er maandelijks gedoneerd worden.
Geld dat ten goede komt aan al
die kinderen die geen thuis heb
ben, geen eten hebben, op straat
leven en de hele dag lijm snuiven,
Anoeska de Bekker bezocht een
weeshuis in Chitwan. Twaalf kin
deren die samen moeten leven
op negen vierkante meter.
spelen in het riool en niet naar
school kunnen gaan."
Komende zondag vertrekt
Anoeska de Bekker opnieuw naar
Nepal. "Ik ga twee locaties bekij
ken waar we onze plannen moge
lijk kunnen gaan verwezenlijken."
Ze verheugt zich al op het weer
zien met Arpana, Jay en vooral
Johan. "Het wordt ongetwijfeld
een emotioneel weerzien."
Wilt u vaste donateur worden?
Dat kan door een maandelijkse
bijdrage te storten op Rabobank
rekeningnummer 1058.91.355
t.n.v. Stichting Arpana in Venray.
Meer informatie is ook te vinden
op www.stichtingarpana.nl
Volharding-spits Jasper van Elferen neemt deel aan Rickshaw Run in India
Hij heeft er zin in. Jasper
van Elferen (22), spits van Vol
harding, kijkt uit naar de start
van zijn avontuurlijke reis
door India. Samen met zijn
vriend Simon Lely (24) uit Oef-
felt wil Van Elferen, eigenaar
van een digitaal communica
tiebureau in Nijmegen, 30.000
euro inzamelen voor de Shah-
dol Foundation. Om de bouw
van een school te betalen en
kinderarbeid tegen te gaan.
Op donderdag 25 maart ver
trekt het vriendenduo, dat
veertien dagen lang voor het
goede doel door het zuiden
van India gaat rijden in een
gemotoriseerde driewieler,
een rickshaw, een typisch Azi
atisch vervoermiddel. Peel en
Maas legde Jasper van Elferen
enkele vragen voor.
Ruim 3500 kilometer rei
zen in een rickshaw door een
gevaarlijk land als India: ben
je soms gek geworden?
"Nee, dat niet. Maar het is wél
een heel avontuur, dat is zeker.
Samen met Simon begin ik aan
een absurde reis, vooral vanwege
de staat van het wegennet in
India. En India is inderdaad niet
een van de veiligste landen van
de wereld. We trekken zonder
back-up van punt A naar B, alleen
het vertrek- en het eindpunt van
de trip zijn bekend. De route die
je volgt, mag je ook helemaal zelf
invullen. Ach, ik denk er maar
niet al te lang over na. We hebben
ons goed voorbereid en zullen
tijdens de ritten door de gevaar
lijke delen van het land gewoon
erg attent moeten zijn. Met een
portie gezond verstand kom je e
en heel eind."
De Rickshaw Run: wat is dat
precies voor een rit?
"Een sponsortocht van 3500
kilometer in een rickshaw die
veertien dagen duurt en die begint
in het zuiden en eindigt in het
noorden van India. De bedoeling
is om geld binnen te halen voor
een project in India: de bouw van
een school in de Indiase plaats
Shahdol. De Shahdol Foundation
probeert kinderen in India onder
wijs te bieden en een vak te leren.
Er doen zestig teams aan de run
mee, maar wij zijn het enige uit
Nederland."
De Rickshaw Run bestaat uit
veertien etappes?
"Klopt! Bedrijven en particu
lieren kunnen een etappe kopen.
Aan die dagsponsoring beste
den we volop aandacht op onze
site en via een hyvesaccount.
We twitteren en versturen tij
dens een reis ook een digitale
nieuwsbrief. Iedereen kan ons
dus op de voet volgen. Ook spon
soren, die zich via onze site nog
altijd kunnen aanmelden. Het
geld dat we via sponsors en dona
teurs ontvangen, gaat helemaal
naar het goede doel. We betalen
zelf 1000 euro aan deelnamekos
ten, de vliegreis en ons verblijf in
India."
Jasper van Elferen (l) en Simon
Lely kijken uit naar de start van
de Rickshaw Run in India (Foto:
Herman Denen, Volharding).
Hoe komen jullie aan de
rickshaw?
"We hebben er een gekregen
van Emolife, een van onze hoofd
sponsors. Die rickshaw is afkom
stig uit Thailand en mogen we ook
te koop aanbieden. Ons beginbe-
drag is 3000 euro. Het is een rick
shaw met lampen, een geluidsin
stallatie en open zijwanden. Echt
een mooi ding!"
Halen jullie de eindstreep?
"Dat is wel de bedoeling! Maar
eigenlijk is het een absurde onder
neming. Twee weken lang cruisen
we tussen waanzinnig verkeer,
stofwolken, enorme bergen, mod
derpaden, jungles en rivieren. In
een rickshaw, een driewieler. Een
voertuig dat zowat uit elkaar valt
en waar voor Nederlandse begrip
pen drie personen in passen. Onze
bagage gaat op het dak en de rick
shaw rijdt maximaal 60 kilometer
per uur. Als de weg goed genoeg is
natuurlijk. Mensen die al eens aan
de tocht hebben deelgenomen,
hebben ons het advies gegeven
om in ieder geval een touw mee
te nemen. Want de knalpijp gaat
er zeker een keer af op die hob
belige wegen in India."
Volharding zal zijn spits een
tijdje moeten missen...
"Ja, helaas wel. Ik heb me ook
even afgevraagd of ik wel aan de
reis kon deelnemen. Want ik laat
de club midden in het seizoen
toch drie weken in de steek. Maar
bij Volharding hebben zowel
de trainers als de spelers er alle
begrip voor dat ik ga. Samen met
Simon vertrek ik op 25 maart en
we keren half april weer terug. Ik
mis drie competitiewedstrijden,
maar misschien dat de weergoden
wel aan mij denken als ik in India
zit. Ja, van mij mag het nog wel
even winter blijven in Nederland."
Lachend: "Ik moet er in ieder geval
niet aan denken dat we aan het
eind van de competitie net een
punt missen voor promotie.
Voor meer informatie over de
reis van Jasper en Simon, die tij
dens de reis onder de Indiase
namen Jasmal en Saleem door het
leven gaan, kijk op de website
www.jasmalensaleem.nl.
E
Huis De Spijker, gelegen aan
de Dorpstraat 1-3 in Geijsteren is
sinds 1970 een rijksmonument,
zie de bovenste foto. Een paneel
tje aan de voorzijde van het pand
geeft de naam Spiekert. Het pand
wordt ook wel Grote Spiekert
genoemd en is daarmee te onder
scheiden van de Kleine Spiekert,
zie de foto rechtsonder, gelegen
aan de Dorpstraat 5 in Geijsteren.
De Kleine Spiekert maakte overi
gens oorspronkelijk deel uit van
hetzelfde historische complex
waartoe de Grote Spiekert hoorde.
Aan de straatzijde was de Grote
Spiekert door een muur, waarin
twee grote poorten, verbonden
met de Kleine Spiekert. Op de toe
gang bij de Kleine Spiekert naar
de schuur rustte een servituut, een
recht van doorgang, voor de boer
van de Grote Spiekert. Naam en
servituut zijn aanwijzingen voor
de historische eenheid binnen het
toenmalige complex. De Kleine
Spiekert is eveneens sinds 1970
een Rijksmonument. Een spijker
of spieker is een middeleeuwse
opslagplaats voor graan en andere
producten. Spieker of Spijker is
een oude verbastering van het
woord spicarium, spica is Latijn
voor graan. Eeuwen geleden had
den belastingkantoren op het plat
teland vaak een spieker. Boeren
moesten een tiende van hun oogst
inleveren als belasting. Een spijker
of spieker is in het algemeen te
beschouwen als een gebouw dat
aanvankelijk een opslagfunctie
had, maar zich in veel gevallen
ontwikkelde tot een eenvoudige
en representatieve vorm van een
adellijk huis op het platteland.
Behalve oorspronkelijk een graan-
opslagplaats, was in de Grote
Spiekert rond 1899 de roomboter
fabriek "De Fuus" gevestigd. Later
werd het graan op de zolder opge
slagen. Om bederf te voorkomen,
moest het graan regelmatig wor
den gekeerd. (wenden en setten).
Het huidige gebouw dateert uit
de 18e 'a 19e eeuw, maar duidelijk
is dat er een voorloper was. Het
gebouw is vanaf de Dorpstraat
toegankelijk via een bordestrap,
zie de foto linksonder. Op het erf
was een waterput en aan de ach
terzijde bevindt zich een bakhuis,
zie de foto midden onder, dat later
gebruikt werd als varkensstal. Een
bron maakt melding van een ste
nen leeuw, een schildhouder, aan
de gevel van de boerenwoning
De Spijker, waarbij de vraag of die
wellicht uit de 16e eeuw stamt.
Die leeuw bevindt zich in de zui
delijke voorgevel van de dwars-
vleugel. Dit artikel over de Grote
Spiekert wordt in deze rubriek
vervolgd met een tweede deel in
week 11.
Foto en tekst Frans de Roos.
Bronnen: Gerard Lucassen, Monu-
mentenregister, RAL 01.034 inv.
nr.4 (1641) transcriptie G. Lucas-
sen, GAV archief parochie Geijs-
teren inv. nr. 53 en 61, Kastelen
in Limburg, De Nederlandsche
monumenten van geschiedenis
en kunst, Noord-Limburg. Stich
ting Venray Monumentaal (SVM),
secretariaat Vliezenweg 1,5801 JC
in Venray, e-mail venraymonumen-
taal@live.nl.
Manon Bax uit Venray heeft
samen met Elise Tomassen en Luc
Schrijnwerkers afgelopen zater
dag de regionale voorleeswed-
strijd gewonnen in de bibliotheek
in Horst. Er streden elf lokale kam
pioenen om de titel voorleeskam-
pioen van Noord- Limburg. Allen
lazen een fragment uit een zelfge-
kozen boek voor. Manon Bax, leer
linge van de Petrus' Bandenschool
in Venray, las voor uit het boek
Meester Kikker van schrijver Paul
van Loon. De jury bestond uit Arn-
oud Bruijns, Ger van Rensch en
Mirella Raijmakers. Zij letten op
zaken als uitspraak, verstaanbaar
heid en tempo. Ook het contact
van de voorlezer met het publiek
was belangrijk. De drie winnaars
zullen op 19 april deelnemen aan
de provinciale finale in Theaterho
tel De Oranjerie in Roermond. Alle
provinciale kampioenen strijden
op 21 mei in Amsterdam om de
titel Nederlands voorleeskampi-
oen.
Het Utrechts Studenten Koor
en Orkest (USKO) verzorgt op
zondag 21 maart 2010 in de
Grote Kerk van Venray de Mat
thaus Passion.
De Matthaus Passion is een
oratorium gecomponeerd door
Johann Sebastian Bach. Het is een
van zijn bekendste composities en
een van zijn langste. De Matthaus
Passion vertelt het lijdens- en
sterfverhaal van Jezus volgens het
evangelie van Matthaus. Het USKO
staat onder leiding van dirigent
Gillis Michels. Solisten zijn: Marijn
Zwitserlood (Jezus), Roderik Blom
(evangelist), Klaartje van Veldho-
ven (Sopraan), Petra Stoute (Alt),
Dolf Drabbels (Tenor, afkomstig
uit Venray) Paulina Cerna Huici
(Gambiste) en Job Hubatka (Bas).
Het optreden van USKO is dit jaar
in samenwerking met de Zangers
van St. Frans uit Venray. Ook dit
jaar wordt het concert mogelijk
gemaakt door van Van der Putt
Advocaten. Kiwanisclub Schie-
epersland neemt de organisatie
voor haar rekening. De opbrengs
ten van het concert zijn verbon
den aan een goed doel. Dit keer is
gekozen voor een landelijke Kiwa-
nisproject: het meefinancieren van
een kinderhospice in Barneveld.
Toegangsbewijzen kosten 15 euro
per stuk en zijn verkrijgbaar door
het gewenste aantal bewijzen
maal het bedrag over te maken op
bankrekening 12.44.38.741 t.n.v.
Stichting Fundraising Kiwanis. Op
de overschrijving dienen duidelijk
naam en adres van de besteller te
zijn vermeld. Na ontvangst van het
geld worden de toegangsbewijzen
naar het juiste adres verstuurd.
Kaarten zijn ook verkrijgbaar bij
boekhandel Van den Munckhof,
Hofstraat 6 te Venray. Voor meer
informatie kunt u bellen (na 19.00
uur) met M. van Tiel, telefoon
0478-569413, P Looman, telefoon
0478-550596, of J. van der Weiden,
telefoon 0478-588682.
KL EN MAAS