Koster-organist Harrie Nellen
stopt na zeventig jaar
Koester uw
Monument
ttm'; Aè\\
A'.i
Moedercentrum Eva bezoekt
Europees Parlement in Brussel
lVAnaar HeT
Onthulling
monument
in Meerlo
W k#
r\/ AÜSGAAT/&
ELflENT
lÉft-'.vïéhi'mtó!
5::$
;r
■t' f
.ft iffA
i' v
k
;«ui
fill
ï«»l
j uil*'
(kt
til»
Honderdeenendertigste jaargang - week 9 - donderdag 4 maart 2010
«TV
•»;--J»
5ï"ï?
V..A
i A
H. rt
if Slt V
Rffrcippus
Liefst zeventig jaar heeft
Harrie Nellen (86) uit Smakt
achter het orgel gezeten.
Zeventig jaar was hij ook lid
van het zangkoor. In 1963
werd hij bovendien koster. Nu
laten zijn ogen het allemaal
niet meer toe: door ziekte en
medicatie is hij slechtziend
geworden. Noodgedwongen
neemt de koster-organist in
Smakt afscheid, op zondag 7
maart. Met pijn in zijn hart.
"Muziek is de enige hobby
die ik heb. Het is erg moeilijk
voor mij dat ik moet stoppen,
maar het gaat niet meer."
Als oudste zoon van een kos
ter was Harrie Nellen voorbe
stemd om zelf ook deze taak op
zich te nemen. "Als oudste was ik
de sigaar. De kinderen die na mij
kwamen, zijn wel gaan leren. Als
zesjarige was ik al misdienaar. Ik
was graag gaan studeren. Maar dat
Afgelopen dinsdag ging een
bus vol dames van het Moe
dercentrum Eva uit Venray op
uitnodiging van Ria Oomen
naar Brussel voor een bezoek
aan het Europees Parlement.
Een groot gedeelte van het
gezelschap bestond uit alloch
tone vrouwen die binnen Eva
hard werken aan hun inbur
gering. Omdat Europarlemen
tariër Oomen onverwacht
verhinderd was, nam haar
collega Henk van de Kamp de
ontvangst voor zijn rekening.
Hij schetste een kort overzicht
van de ontstaansgeschiedenis
van het Europees Parlement.
Na de twee wereldoorlogen
stelde de Franse minister van Bui
tenlandse Zaken, Robert Schuman,
in mei 1950 in een toespraak voor
om een unie op te richten tussen
Frankrijk en Duitsland. Deze rede
was het begin van de Europese
integratie en zou verregaande
gevolgen hebben. Volgens Henk
Van de Kamp is het feit dat er al
65 jaar geen oorlog meer gevoerd
is in Europa een direct gevolg van
de huidige samenwerking. Inmid
dels vertegenwoordigt de unie
27 lidstaten en neemt deze een
belangrijke plaats in als bewaker
van vrijheid, democratie en men
senrechten. Tijdens de vergaderin
gen zijn 23 tolken aanwezig, voor
ieder taalgebied één. Een van de
dames vroeg zich af waarom er
binnen de unie niet voor één alge
mene taal gekozen was, zij moeten
immers allemaal moeite doen om
te integreren en de Nederlandse
taal te leren. De achtergrond van
dit gegeven bleek divers. Ten eer
ste heeft ieder land recht op zijn
zat er niet in. Op mijn zestiende
zat ik achter het orgel. Oefenen
deed ik in de oude kerk in Geijste-
ren. Toen organist Philipsen over
leed, heb ik zijn plek ingenomen.
In 1963 stierf mijn vader en heb
ik het kosterschap van hem over
genomen. Mijn vader is 45 jaar
koster geweest, naast zijn café en
winkel aan huis. We hebben altijd
veel pelgrims gehad. Ik ben ook in
het Pelgrimshuis geboren."
Harrie Nellen beaamt dat
muziek altijd zijn grootste hobby
is geweest. "Ik heb in de bouw
gewerkt, totdat een hernia dit mij
onmogelijk maakte. Vanaf toen
heb ik me volledig op muziek
gericht. Ik ben zeventig jaar lid
geweest van de fanfare, waarvan
vijftig jaar actief lid. Ik speelde
trombone, sax sopraan en sax
tenor. Ik ben ook voorzanger van
het koor en zing solo's, bijvoor
beeld tijdens rouw- of trouwdien-
eigen taal, cultuur en identiteit.
Vervolgens moeten belangrijke
onderwerpen volledig begrepen
worden voordat er een beslissing
genomen kan worden. Ten slotte
moet iedere burger in de gelegen
heid worden gesteld om lid van
de unie te worden, los van zijn of
haar talenkennis.
Op de achtergrond speelt
wellicht ook nog wat nationale
trots van verschillende lidstaten.
Natuurlijk kwam ook de maan-
sten. Gregoriaanse muziek is mijn
favoriet. Jammer dat deze muziek
terrein heeft verloren. Nu hoor
je veel meer volkszang. Dat is
ook mooi, omdat in Smakt ieder
een altijd meezingt. Ik heb ook
gespeeld in de ochtendmis die
op de KRO wordt uitgezonden. Ik
heb het werk altijd graag en goed
gedaan. Ik was immer op tijd en
werk secuur."
De krant lezen doet Harrie Nel
len met een loep en zelfs dat gaat
moeizaam. "Sinds mijn vrouw tien
jaar geleden overleed, is muziek
het enige wat ik nog heb. Ook
dat moet ik nu opgeven. Vorig jaar
kreeg ik een auto-ongeluk door
dat ik niet goed kan zien. Als ik
mijn zicht nog zou hebben, was
ik zeker niet gestopt. Ik zit niet
graag binnen. Iedere middag ga ik
biljarten. En ik heb veel steun aan
mijn buren. Mijn vrouw en ik heb
ben twee kinderen gekregen. Mijn
delijkse tocht naar Straatsburg
aan de orde. Na wat achtergrond
informatie had de gids nog een
laatste opmerking. Medeoprichter
Konrad Adenhauer zou gesteld
hebben dat, als er tijdens de oor
logsjaren aan iedere Europeaan
gevraagd was of hij 50 cent per
jaar over had om voortaan oorlog
te voorkomen, dat iedereen dat
van harte zou hebben toegezegd.
Na een kijkje in de grote verga
derzaal en heerlijke lunch stond
oudste, een zoon, is gestorven.
Mijn dochter heeft wel de kans
gekregen om te gaan studeren en
dat heeft ze ook lange tijd gedaan.
Ze werkt nu als politica in Deurne
en dat doet ze heel goed."
Zijn verdiensten voor de
gemeenschap zijn niet onopge
merkt gebleven. In 1987 kreeg
Harrie Nellen een koninklijke
onderscheiding, van toenmalig
burgemeester Van Oers. Daar
kwam in 1994 een pauselijke
onderscheiding bij. Ook voor zijn
verdiensten in de oorlog kreeg hij
een onderscheiding. Harrie Nellen
maakte deel uit van de Blokploeg.
Hij was de leider van een groepje
jongeren dat zat ondergedoken
in de bossen. Eén van zijn mees
te dierbare herinneringen stamt
uit die tijd. "In de kerstnacht van
1943 woonden Engelse piloten de
nachtmis bij. Dat was de mooiste
mis ooit." Harrie Nellen zegt veel
er een gids klaar voor een interes
sante tour de Brussel. Het was wel
even schrikken voor de dames
toen hun kleurrijke spandoek
resoluut in beslag genomen werd
tijdens maken van wat foto's.
Achteraf bleek dat er niet gefo
tografeerd of gedemonstreerd
mocht worden in de buurt van
Harrie Nellen: "Muziek is de
enige hobby die ik heb. Het is erg
moeilijk voor mij dat ik moet
stoppen, maar het gaat niet
meer!'
te danken te hebben aan de Kar
melieten priesters die in Smakt
zijn geweest. "Ik denk dat ik met
zo'n tien priesters heb samenge
werkt. Ik heb daar goede herin
neringen aan. Zoals in maart, de
maand van Sint Jozef, wanneer
er iedere zondag zeker drie dien
sten werden gehouden. Dat was
heel druk, maar ik heb er graag
mijn tijd in gestoken. Ook de orga
nisatie van bedevaarten nam ik
altijd voor mijn rekening. De kerk
heeft moeite met het vinden van
een goede vervanger. De kerken
lopen leeg. Er zijn steeds minder
priesters en ook het koor krimpt.
Ik ben wel altijd gelovig geweest.
Nog steeds voel ik me betrokken
bij de kerk."
het parlementsgebouw. Gelukkig
mocht het onschuldige spandoek
uiteindelijk wel weer mee terug
naar Venray. Deze eerste excursie
was een succes; de dames kregen
een goede indruk van Europees
bestuur. De meesten van hen gaan
op 8 mei graag mee naar Den
Haag om te kijken hoe de Neder
landse regering er uit ziet.
In het Rijksmonument de Paters
kerk aan de Leunseweg in Venray
treft men glas in loodramen van
verschillende bekende glazeniers.
Men vindt er onder meer werk
van Gilles Fransen, Eugene Laudy
en Jan Dijker. In de Paterskerk
zijn zes ramen door Jan Dijker
gemaakt. Zij bevinden zich in het
priesterkoor en in de kooromgang,
dat is de overgangsruimte van het
priesterkoor naar het schip. Op de
foto zijn die zes ramen weergege
ven. De twee ramen met een non-
figuratieve voorstelling, zie links
op de foto, zijn hoekramen en
bevinden zich in het priesterkoor.
De overige vier ramen met een
figuratieve voorstelling zijn ramen
in de kooromgang. Het ronde raam
volgens de bovenste foto in het
midden geeft een afbeelding van
de evangelist Johannes, het ronde
raam daaronder van de evangelist
Lukas. De twee ramen met elk een
staande figuur zijn respectievelijk
voorzien van een afbeelding van
St. Andreas, links, en de H. Philip-
pus, rechts. Jan Dijker (1913-1993)
werd in Den Helder geboren en
Op zaterdagmiddag 6 maart
wordt bij de Joannes de Doper
kerk in Meerlo een bijzon
der monument onthuld. Dat
gebeurt op initiatief van oud-
Indiëganger Mies Coenders uit
Meerlo en zijn collega's Ber-
tus Janssen, Sjaak Cox, Harry
Vullings en Lei Bartels.
Zij moesten ruim zestig jaar
geleden hun dienstplicht vervul
len in het voormalige Nederlands-
Indië, waar een van de Meerlose
soldaten, Herman Linskens, op 24
september 1949 op 21-jarige leef
tijd sneuvelde bij Poekarang, na
zestien maanden trouwe dienst.
Hij werd tijdens een nachtelijke
patrouille door Nederlandse sol
daten per ongeluk doodgescho
ten. Als eerbetoon en om alle
Meerlose soldaten die destijds zijn
uitgezonden en in het bijzonder
Herman Linskens te herdenken,
wordt het monument onthuld.
De levensgrote torso van Herman
Linskens is gemaakt door kunste
nares Carmen Luschen uit Mer-
selo. De plechtigheid begint om
14.00 uur met een herdenkings
dienst in de parochiekerk van
Meerlo, die wordt geleid door pas
toor Ruud Verheggen. Deze dienst
wordt opgeluisterd door het kerk
koor van Meerlo. Daarna is buiten
de kerk een plechtigheid waaraan
onder meer Fanfare Eendracht uit
Meerlo haar medewerking ver
leent. Jan Linskens, de broer van
de omgekomen soldaat, onthult
het monument. In het zaaltje van
café Oud Meerlo is tevens een
expositie ingericht van de Indië-
gangers.
Soldaat Herman Linskens werd
op 28 februari 1927 in Meerlo
geboren. Tijdens de Tweede
Wereldoorlog was hij knecht bij
een boer, maar op 16 oktober
1944 werd hij met andere Meer-
studeerde van 1936-1941 aan de
Rijksacademie voor Beeldende
Kunsten in Amsterdam. Hij stapte
na een eerste jaar bij de schilderaf
deling over naar de afdeling monu
mentale kunst. Daar specialiseerde
hij zich in gebrandschilderd glas
onder leiding van Heinrich Cam-
pendonk. De invloed van zijn leer
meester is duidelijk herkenbaar
in de transparantie van het glas,
de sterke contouren van het lood
en het tweedimensionale karak
ter van de voorstelling. In 1940
behaalde hij met zijn Franciscus-
raam de zilveren medaille van de
Prix de Rome voor Monumentale
Kunst. Na zijn afstuderen vestigde
hij zich in Moergestel, waar hij
met zijn academievriend de pries
ter - kunstenaar Egbert Dekkers
(1908-1983) een huis deelde. Pas
in de periode van de wederop
bouw na de Tweede Wereldoorlog,
kwamen er opdrachten. Daaron
der dus ook de opdracht voor de
zes ramen in de Paterskerk, welke
alle in 1951 zijn gemaakt. In 1950
nam hij op uitnodiging deel aan
een zeereis met andere kunste-
lose mannen opgepakt door de
bezetter en tewerkgesteld in Duits
land. Enkele maanden later kwam
hij terug en in november ging hij
1946 in militaire dienst. Op 30
mei 1947 werd hij ingescheept
naar Indië. Herman Linskens
stond bekend als een bescheiden,
erg plichtsgetrouwe man. Hij was
actief bij de toenmalige jongeren
beweging Kajotters en lid van de
Meerlose voetbalclub. Tijdens zijn
naars. De inspiratie die dat ople
verde zorgde voor een prachtige
tentoonstelling in het Stedelijk
Museum in Amsterdam. Daarna
maakte hij vaker zeereizen, naar
Cyprus, Bali en de Nederlandse
Antillen, om inspiratie op te doen.
Van 1951-1980 heeft Jan Dijker
les gegeven aan de Academie voor
Beeldende Vorming in Tilburg. Jan
Dijker was een veelzijdig kunste
naar, hij maakte naast gebrand
schilderd glas ook glas-appliqués,
muurschilderingen, sgraffito's en
vrij werk. Hij was een meester in
het vervaardigen van monumenta
le kunst en ontwierp voor diverse
kerken en openbare gebouwen
decoratieve muren, wandtapijten,
maar vooral monumentale glas
technieken.
Foto en tekst Frans de Roos.
Bronnen: Kerkgebouwen in Lim
burg, Glas in lood in Nederland
1817-1968, Regionaal Archief Til
burg. Stichting Venray Monumen
taal (SVM): secretariaat Vliezen-
weg 1 5801 JC in Venray, e-mail
venraymonumentaal@live.nl.
Soldaat Herman Linskens uit
Meerlo
periode in Indië schreef hij regel
matig brieven naar zijn ouders en
de mensen van het Thuisfront die
een blaadje uitgaven. Via Herman
bleven zijn dorpsgenoten op de
hoogte van het reilen en zeilen
in Indië. Twee weken voordat hij
sneuvelde, schreef hij zijn laatste
brief naar zijn ouders.
Barbara van de Voort, Zara Roozbahani en Noëlle Wiebing (vanaf
links) voor het vertrek naar Brussel.
Eerbetoon aan alle Indiëgangers
EN MAAS
V - A'-
tWJ"
ST*1
»*«5»JS
