leren' 'Laat kinderen Honderddertigste jaargang - week 37 - donderdag 10 september 2009 Vijf Limburgse motorrijders komen bepakt en bezakt met tenten, slaapzakken en lucht bedden aan op een camping in Scandinavië. Dat is op zich al een opvallende verschij ning. Maar als de helmen wor den afgezet, is de verrassing nog groter. Geen jonge man nen, maar de gebroeders Voer- mans. Leeftijden: 57, 64, 69, 70 en 76 jaar. Jaarlijks maken ze een avontuurlijke motor rit. Dit jaar zijn ze naar Duits land, Denemarken, Zweden en Noorwegen geweest. Na een goed glas bier op de Venrayse kermis in 1998 ontstond bij de broers Voermans het idee om een lange tocht op de motor te maken. Zo gezegd zo gedaan. Datzelfde jaar nog besloten vier van de vijf broers om te gaan kamperen in de Vogezen, mét de motor. Dit is een jaarlijkse traditie geworden en in 2002 sloot ook broer Jan zich aan. Ieder jaar rijdt MoToVo - Motor Toertochten Voer- mans - tien dagen door Europa. Ze leggen gemiddeld zo'n 3000 kilo meter af, bij voorkeur door berg achtig gebied. Alle broers reden vroeger al motor of bromfiets. Destijds was het pure noodzaak om van plek A naar B te komen, bijvoorbeeld om het vriendinnetje te bezoeken. Later gingen de mannen werken, trouwden en kregen een gezin. De motor was geen noodzaak meer en verdween naar de achtergrond. Op een gegeven moment begon het toch weer te kriebelen en één voor één schaften de broers weer een motor aan. Inmiddels zijn ze alle vijf ervaren motorrijders. Dat moet ook wel, aangezien ze tijdens hun vakantie honderden kilometers per dag afleggen. RITUELEN Hun reis telt tal van rituelen. Al in de winter beslissen de man nen welke richting ze uit rijden. Iedere vakantie toeren ze negen dagen en bekijken ze één dag een grote stad. Ze zijn al vaak in Zuid-Frankrijk geweest, naar de Dolomieten, de Grofiglockner, Auschwitz en Krakau in Polen, het Balatonmeer in Hongarije en één keer naar Lourdes. Dit jaar werd het een tocht door Scandinavië en als grote stad werd Kopenhagen gekozen. De broers hebben allen dezelfde GPS. Ze voeren dezelfde eindbestemming in. Als ze elkaar kwijtraken, of als de jongste broer Hay een stukje sneller op zijn BMW wil crossen, dan komen ze uiteindelijk toch allemaal op het zelfde punt aan. "Eenmaal op de camping nemen we eerst een bier tje en zetten we onze tenten op", vertelt Jan Voermans. "We hebben drie tenten en iedereen slaapt op een luchtbed en in een slaapzak. De indeling staat altijd vast. Ik slaap met Piet. Hij is een beetje de reisleider. Hay en Frans slapen samen en Jack slaapt alleen." "We hebben allemaal een vrouw en ik vind het best bijzonder dat onze vrouwen ons steunen in de reisplannen. We vertrekken altijd vanuit één van onze huizen en daar komen we ook weer terug. Bij terugkomst staat er een heer lijke maaltijd voor ons klaar. Ook telefoneren we dagelijks tijdens onze reis. Tien jaar geleden was dit soms nog lastig, maar met de mobiele telefonie van tegenwoor dig gaat dat perfect." "Dit keer was de eerste dag al bijzonder, omdat we direct zo'n 700 kilometer aflegden. We reden bij Hamburg in de file en hebben dit omzeild met een prachtige, maar honderd kilometer lange omweg. Uiteindelijk kwamen we bij een gezellige camping aan de zee uit. De volgende dag zijn we met de boot naar Denemar ken gegaan. Scandinavië is een prachtig gebied om te rijden en in Kopenhagen hebben we een tocht gemaakt met een open bus langs alle bijzonderheden in de stad. Zo zie je in één dag toch alle attracties van Kopenhagen. Vooral de haven vonden we erg gezel lig. Op de terugweg hebben we een andere route genomen: van Kopenhagen naar Malmö, Göte- borg, Oslo en Christiansand via Op een camping in Oslo in Noorwegen. De vijf broers Voer mans op de bepakte motor gereed voor het vertrek naar Kristiansand. Denemarken terug naar huis. Ook dit keer moesten we met een boot, maar deze tocht duurde liefst 3,5 uur. Verder had mijn broer nog een ongelukje met zijn kunstgebit. Deze brak bij het ontbijt doormid den. Toen zijn we toch maar even naar de tandarts gegaan. Op de terugweg hebben we nog verre familie van ons bezocht. Ze heb ben een eigen rundveebedrijf in Denemarken. Dat was ook heel mooi om te zien." De fietstocht van Martin Kan- fietsvrienden koppelden hun Lanka. Door de vier fietsers werd ters, Ton van Gestel, Willy van tocht aan een goed doel: de Stich- het geld symbolisch overhandigd Bakel en Henk van Heumen naar ting Mulai. Deze Venrayse stich- aan voorzitter Anton Thurayappah Boedapest heeft een bedrag van ting heeft nauwe banden met en Hanneke Rutten van de Stich- 1092 euro opgeleverd. De vier een weeshuis in Mullaitivu op Sri ting Mulai. Merselose kunstenares vervaardigt levensgroot torso van gesneuvelde soldaat Op 12 en 13 september is het Open Monumentendag - dit jaar met als thema 'Op de kaart', waarbij speciale aandacht geves tigd wordt op die monumenten die een stad of dorp letterlijk of figuurlijk op de kaart hebben gezet. De bovenste foto dateert van begin 1900 de onderste anno 2009. De Grote Markt in Venray heeft diverse elementen die mooie plaatjes en sfeerbeeldenoproepen, welke via foto's en ansichtkaarten hun weg over de hele wereld heb ben gevonden en daarmee Venray terecht 'op de kaart' zetten. In de vergelijking is goed te zien hoe gemeente en particulieren er, mede dankzij het project 'Venray op de schop', in zijn geslaagd om het unieke karakter van de Grote Markt terug te brengen. Beeldbe palend op de Grote Markt is het oude gemeentehuis (rijksmonu ment) op de hoek Markt - Hof straat. In de huidige vorm, werd dit pand in 1886 gebouwd door J. Kayser sr.; in 1925 vond een uit breiding plaats door zijn zoon Ir. Jules Kayser. Na de verhuizing van het gemeentehuis was het gebouw in gebruik als muziekschool. Sinds 2006 is er, met behoud van de monumentale waarden, grand café, restaurant, brasserie de Rooij- erie in gevestigd. De voormalige Latijnse School (eveneens rijks monument), thans café de Klok kenluider, werd op verzoek van de bisschop van Roermond, gesticht in 1650 door aartshertog Leopold Willem van Oostenrijk, landvoogd van de Zuiderlijke Nederlanden. De Minderbroeders Franciscanen namen de school in 1844 over. In 1876 werd de school als 'Gymna sium Immaculatae Conceptionis 'opgenomen in het Nederlandse onderwijssysteem en is daarmee in feite de voorloper van het hui dige Raayland College. Hotel-bras- serie De Zwaan is een gemeente lijk monument. In 1628 wordt al melding gemaakt van een herberg en oliemolen 'Huysinge De Swaen geleghen aan de Merckt'.Van 1628 tot 1872 behoorde bij de Zwaan tevens een brouwerij en van 1863 tot 1909 onderhield men een rij- tuigendienst van en naar de stati ons van Oostrum en Horst-Seve- num. In 1872 werd het pand door Jan Willem Poels gekocht. Deze was lid van de Grote Schaapscom pagnie en veel bijeenkomsten van deze compagnie werden dan ook in de door hem vernieuw de Zwaan belegd. Het huidige In de provincie Limburg gaan 12.675 leerlingen van 304 basisscholen vanaf woens dag 23 september op pad om kinderpostzegels en kaarten te verkopen. Het thema van de Kinderpostzegelactie dit jaar is 'Laat kinderen leren'. Met de Kinderpostzegelactie zetten kinderen zich in voor andere kinderen die het minder goed hebben. Stichting Kinderpost zegels Nederland steunt met de opbrengst van deze jaar lijkse actie projecten in bin nen- en buitenland waarin vei ligheid en ontwikkeling van kwetsbare kinderen centraal staan. Ook in Limburg steunt Kinderpostzegels een reeks van projecten. Landelijk hebben 6.000 basis scholen met meer dan 240.000 kinderen zich aangemeld voor de Kinderpostzegelactie 2009. gebouw uit 1873 is neergezet op de oude fundamenten, waarbij de kelders bewaard bleven. Deze zijn ook nu nog in tact. Er vonden nadien nog diverse aanpassingen en verbouwingen plaats, waarbij steeds zorgvuldig rekening werd gehouden met het monumentale karakter van het pand dat zo mar kant gelegen is op de hoek Grote Markt Grotestraat. Foto's: Frans de Roos Gemeen te Arcief.. tekst Leonie Cals, bron: archief SVM en "Twaalf stenen uit de stroom. SVM secretariaat: Vlie- zenweg 1, 5801 JC Venray; e-mail: venraymonumentaal@live.nl Deze cijfers zijn vergelijkbaar met die van vorig jaar. In 2008 is een recordopbrengst van 9,6 miljoen euro aan bestellingen van kinder postzegels, kaarten en extra dona ties opgehaald. In Limburg bracht de verkoop 519.000 euro op. Ieder kind heeft recht op onder wijs in een veilige leefomgeving. Daarom is het thema van de Kin derpostzegelactie ook dit jaar 'Laat kinderen leren'. In Nederland wor den iedere dag meer dan 130.000 kinderen op school gepest, dat is 1 op de 5 kinderen. In een klas van 25 leerlingen betekent dit dat er 5 leerlingen worden gepest. Naar school gaan is voor hen een dage lijks terugkerende straf. Kinder postzegels helpt deze kinderen en steunt daarom de landelijke uitrol van de PRIMA-methode (PRoef- IMplementatie Antipest-beleid) om pesten in het basisonderwijs tegen te gaan. Bij de trappen van de kerk in Meerlo komt een levens groot monument ter nage dachtenis aan de Meerlose Indiëgangers. Het monument is de torso van Herman Lins- kens. Hij kwam in 1947 bij een uitzending naar Indonesië om het leven. Hij was toen pas 21 jaar. De gemeente Meerlo- Wanssum steunt het initiatief met een financiële bijdrage van 1300 euro. De Merselose kunstenares Carmen Lüschen (47) zal het torso van Herman Linskens in klei in levensgroot formaat maken. Mies Coenders, Bertus Jans sen, Sjaak Cox, Harry Vullings en Lei Bartels hebben zich ingezet voor het gedenkteken. Ze willen hiermee stilstaan bij de uitzen ding van de jonge militairen naar Nederlands Indië tussen 1945 en 1950. Herman Linskens is de enige gesneuvelde Indiëganger uit de gemeente Meerlo-Wanssum. De keuze voor zijn torso lag dan ook voor de hand. Carmen Lüschen: "Ik heb altijd al gevonden dat de Indiëgangers meer respect verdienden. Ik was helemaal onder de indruk toen de mannen van het comité met de foto van Herman Linskens naar me toe kwamen. De mannen zijn zelf natuurlijk op leeftijd en dan geven ze je een foto van zo'n mooie jon geman, die meer dan zestig jaar geleden al strijdend is overleden. Toen ik die foto zag en daarnaast de mannen die het hebben over leefd en wél oud zijn geworden, greep me dat enorm aan." "Na hun bezoek ben ik direct met het kleien van het monument begonnen. Op dat moment was er nog niets bekend over een moge lijke subsidie. Toch maakte ik me daar geen zorgen over. Voor zo'n verhaal moest er gewoon subsidie komen. Ik heb naast dit monu ment ook nog andere opdrachten en daardoor ben ik ongeveer een half jaar bezig met het kleien van een beeld van dit formaat. Dat duurt even, ja. Ik vond het daarom ook belangrijk om snel met het beeld te beginnen." De oud-Indiëgangers komen nog regelmatig op bezoek bij Carmen Lüschen om het torso te bekijken. "Ik mag niet te veel vertellen over hoe het monument eruit komt te zien, maar de mannen zijn tot nu toe heel tevreden. Ook heeft de gemeente met haar subsidie een flinke duit in het zakje gedaan. Dat is ook wel nodig, want je kan niet verwachten dat die vijf man nen zelf dat geld zullen ophoes ten. Ook hebben we inmiddels een mooie plaats toegewezen gekregen. Het monument krijgt een plekje bij de trappen van de kerk. De torso komt hier op een pilaar te staan en de namen van de oud-Indiëgangers worden in deze pilaar gegraveerd. Het is nu nog niet bekend wanneer ik het monument klaar heb. Als het zo ver is, zal er een geschikte datum worden uitgezocht om het monu ment te onthullen." Het Indië-monument is niet het enige grote project van Carmen Lüschen. Ze is momenteel ook bezig met het repareren van het mozaïek van de kerk van de vrou wengevangenis in Evertsoord en in het verleden heeft ze diverse grote grafmonumenten gemaakt. "Eigenlijk ben ik als goudsmid opgeleid, maar ik ben al jaren met klei en keramiek bezig. Ik heb er Carmen Lüschen:"Ik heb altijd al gevonden dat de Indiëgangers meer respect verdienden." zelf cursussen in gegeven. Dat doe ik nu niet meer. Op dit moment ben ik alleen kunstenares. In de loop van de tijd ben ik van goud smid, die vooral in kleine objecten werkt, naar kunstenares gegaan die met steeds grotere opdrachten in de weer is. Wat dat betreft past zo'n mooi en groot monument volledig bij mijn persoonlijke ont wikkeling." EN MAAS L Broers Voermans jaarlijks op motoravontuur 1092 euro voor Stichting Mulai Koester uw monument Monument voor Meerlose Indiëgangers Vohibcu i "ESEPTfON-ANL WEflKDHMEH|G|| Only ros'cflll Resultaat fietstocht Praag 2009

Peel en Maas | 2009 | | pagina 15