M
Fl
n,
Trekkerwedstrijd
Kranslegging
m
y
ff
ff
Honderddertigste jaargang - week 34 - donderdag 20 augustus 2009
Gouden bruidspaar Wim en Annie Smedts-Swinkels
Komende zaterdag zijn Wim
en Annie Smedts-Swinkels uit
Leunen op de kop af vijftig jaar
getrouwd. Tijd voor een feestje
dus. Het gouden bruidspaar
viert het jubileum een week
later, op zaterdag 29 augus
tus. Van 17.00 tot 18.00 uur is
er een receptie in de zaal van
Pietje Martens in Leunen. Aan
sluitend is er een etentje en
gezellig samenzijn voor fami
lie, vrienden en bekenden.
De vonk tussen Wim (75 jaar),
geboren in Griendtsveen, en
Annie (73) uit Leunen, sloeg over
tijdens de viering van Koninginne
dag in Venray, in 1953. Dansen was
de passie van beiden en op de
dansvloer werd dan ook het eer
ste contact gelegd. Met gevolgen,
want na een verkering van zes
jaar trouwden ze in 1959. "In het
begin gingen we nog een beetje
stiekem met elkaar om", lacht
Wim Smedts. "Verkering met de
zoon van een boer uit Griendts
veen kon eigenlijk niet." Hij lacht
opnieuw, zoals beiden tijdens het
hele gesprek vaak en hartelijk
lachen. Ze hebben het dan ook
goed met elkaar in hun gezellige
woning in Leunen. Annie, dochter
in een gezin van zestien kinde
ren, groeide op bij pleegouders,
eigenaren van een textielwinkel
in Leunen. Daar gingen Annie en
Wim na hun huwelijk ook in een
bovenwoning wonen. Nadat drie,
van de uiteindelijk vier kinderen,
waren geboren, verhuisden ze
naar de Boodenstraat. "Daar heb
ben we 43 jaar gewoond", zegt
Annie, "En is ook ons vierde kind
geboren." Ze verdeelden het heel
netjes, twee zonen en twee doch
ters. Inmiddels zijn ze ook trotse
opa en oma van negen kleinkin
deren. Hun leven stond voor een
groot deel in het teken van hard
werken en het opvoeden van de
kinderen. Na een jaar in de textiel
handel te hebben gewerkt, ging
Wim Smedts als buschauffeur wer
ken bij de Zuid-Ooster. Na 25 jaar
en een maand moest hij noodge
dwongen stoppen. Hij kreeg een
hartaanval en in het Catharinazie-
kenhuis in Eindhoven onderging
hij een operatie. "Er werden zes
bypasses aangelegd. Na het her
stel mocht ik niet meer op de bus
rijden." Met pijn in het hart, want
Wim was pas 53 jaar en hij genoot
als buschauffeur van het contact
met de mensen. Maar hij ruimt
tevens een misverstand uit de
weg. Bedreigingen van buschauf
feurs en vechtpartijen zijn geen
verschijnsel van deze tijd. "Ook
vroeger gebeurde er van alles in
de bussen. In het weekend, op
de zaterdag- en zondagavonden,
waren de bussen net varkenswa
gens als de uitgaansjeugd tekeer
ging. De bussen waren afgeladen
vol en bierflessen vlogen geregeld
door de lucht. Het enige verschil
is, dat ze tegenwoordig messen
gebruiken.'Wim was voor de duvel
niet bang en ging de confrontatie
met de dronken jongeren meer
dan eens aan. "Ik heb genoeg klap
pen gehad, maar deelde er ook
volop uit", zegt hij met een bete
kenisvolle glimlach om de mond.
"Ik heb vaker de bus stopgezet
en iedereen laten uitstappen." Tij
den veranderen, ook die van bus
chauffeurs, want als een auto niet
vrijwillig aan de kant wilde, werd
in die tijd een handje geholpen.
"Och, dan draaide ik even te kort
in en sneuvelde er een koplampje.
Die dingen gebeurden."
Annie Smedts zorgde in al die
jaren voor de huishouding en de
opvoeding van vier kinderen. "In
die tijd werkten de vrouwen uit.
We moesten rondkomen van een
klein salaris, maar waren tevre
den." Pas toen de kinderen ouder
waren, ging ook zij aan de slag. Ze
was al 46 jaar toen ze als begelei
der ging werken bij psychiatrisch
centrum Servaas in Venray. "Twin
tig uur per week. Ik deed eigenlijk
van alles, van het begeleiden van
mensen tot huishoudelijk werk.
Het was een hele mooie tijd. Het
contact met de collega's, de feest
jes. Toen ik 60 jaar was heb ik een
heel mooi afscheid gehad. Ik heb
het werk altijd heel graag gedaan."
Hard werken en goed voor de
kinderen zorgen, was het motto
van het gouden bruidspaar. Aan
andere activiteiten kwamen ze
nauwelijks toe. Een vakantie zat er
niet aan, sterker nog, had absoluut
geen prioriteit. "We zijn een keer
met de trein naar Zeeland geweest,
toen hadden we twee kinderen. Ik
heb me kapot verveeld aan zee."
Wim lacht weer, oost west, thuis
best, moet hij na die gedenkwaar
dige vakantie gedacht hebben.
Hij ging liever aan het werk
in hun eigen moestuin, of hield
zich bezig met het kweken van
vogels. Of samen gaan dansen op
dansavonden in Maasbree, Uden
of Odiliapeel. Verder waren ze lid
van de KBO Leunen en namen ze
deel aan de bijeenkomsten van
de countrydansers of gingen ze
wandelen en met de fiets De Peel
in. Tevreden zijn met de eenvou
dige dingen van het leven. Dat is
nog steeds de leidraad van Annie
en Wim. Nadat Wim vorig jaar
opnieuw zes bypasses werden
aangelegd en hij twee nieuwe
hartkleppen kreeg, moesten bei
den het een stuk rustiger aan gaan
doen. "Ik puzzel nog heel graag",
zegt Annie, "Terwijl Wim heel
graag kookt." In de voortuin staan
tomatenplantjes. Die komen goed
van pas. "Ik heb net weer een pot
soep van zes liter klaargemaakt.
Daarnaast maak ik graag vleesge
rechten."
Ze zijn tevreden met elkaar. Ook
nu nog na vijftig jaar huwelijk.
"Het geheim? Geven en nemen",
zegt Annie resoluut. Wim heeft de
uitsmijter in petto. "Ik heb genoeg
mooie meisjes gezien in de bus.
Maar het was altijd honger heb
ben in de bus en thuis eten!"
Leunen nam afscheid van carnavalsboegbeeld Jan Martens
In een volle St. Catharina-
kerk nam Leunen zaterdag
afscheid van Jan Martens
(82). De erevorst van 't Knöl-
leke was vele jaren de grote
animator van het Leunse car
naval. Door een erehaag van
oud-prinsen, raad van elf en
bestuursleden werd hij naar
zijn laatste rustplaats bege
leid. "Carnaval betekende alles
voor Jan", zegt oud-voorzitter
Bert Willems. "Het was zijn
lust en zijn leven. Dat begon
al in juli, als wij nog niet eens
aan carnaval dachten, dan was
Jan er al mee bezig. En als hij
in 't Knollehuus de microfoon
vol vuur vasthield, dan kwam
hij helemaal los. Hij was zo
enthousiast en fanatiek, dan
was hij echt in zijn element en
op zijn best."
Jan Martens kwam in 1966 in
de raad van elf. In 1968 werd hij
uitgeroepen tot prins Jan III. Even
later volgde hij Jan Verheijen op
als vorst. Met zijn aanstekelijk
enthousiasme was hij in de jaren
zeventig en tachtig de grote roer-
ganger van carnavalvierend Leu
nen. Het waren de hoogtijdagen.
Van 1971 tot en met 1979 won
Leunen liefst negen keer op rij
de Piëlhazencup bij de optocht in
Venray. Begin jaren tachtig won 't
Knölleke nog vier keer de eerste
prijs bij de prinsenwagens. De
laatste keer was alweer in 1985.
In november 1989 nam Jan Mar
tens afscheid als vorst. Het vertrek
viel hem zwaar. Alhoewel anderen
hem ervan wisten te overtuigen
dan er een tijd was van komen
en gaan. "Jan was er emotioneel
onder. Hij kon het moeilijk losla
ten. Er viel voor hem ook in een
keer zoveel weg", zegt Willems
die in 1987 prins was onder de
hoede van vorst Jan. "Als prins
hadden we het geweldig. Jan en
zijn vrouw Trijn waren een echte
steun en toeverlaat. Je kon altijd
bij hen terecht. Ze waren als vader
en moeder voor de prins. Het uit
komen van de nieuwe prins was
voor Jan het hoogtepunt. Het was
voor hem altijd spannend hoe het
zou gaan. En dat merkte je aan
hem. Hij was er zo intensief mee
bezig."
Tot op hoge leeftijd bleef Mar
tens nauw betrokken bij de carna
valsvereniging. Voor iedere recep
tie of jubileum kreeg hij steevast
een uitnodiging. Willems: "En dan
hees Jan zich weer in zijn pak om
naar café Martens of het gemeen
schapshuis te gaan. Tot drie, vier
jaar geleden. Toen ging het steeds
moeilijker. We moesten Jan soms
halverwege de avond naar huis
brengen. Het was voor ons alle
maal lastig. Trijn zei 'stuur Jan
maar geen uitnodigingen meer'.
Dat hebben we ook maar niet
meer gedaan. Maar hij was altijd
present. Ook al was hij bijna tach
tig, hij huppelde nog mee. En dan
dronk hij zijn pilsje en rookte zijn
sigaret. Ook in zijn jaren als vorst
lustte Jan 'm graag. Maar we heb
ben hem nog nooit dronken ach
ter de microfoon gezien. Hij wist
altijd precies wat hij zei. Hij zou
ook nooit iemand kwetsen. Jan
was gewoon een 'keigoeie mins'."
In zijn woning aan de Booden-
straat heeft hij een kamer inge
richt met carnavalsattributen. "Het
lijkt wel een museum", zegt Bert
Willems. "Jan bewaarde alles. Hij
was ook gek op medailles. Daar
was hij heel zuinig op. Maar ook
krantenknipsels en vele honder
den foto's heeft hij bewaard en
ingeplakt in boeken." De carnavals
vereniging deed nooit tevergeefs
een beroep op hem. Ook voor het
ophalen van advertenties voor de
carnavalskrant was hij te porren.
Dat deed hij lang samen met Jan
'Neus' Litjens. Ze struinden in de
omgeving alle cafés af voor een
bijdrage voor een kleine adverten
tie. Willems: "En dan dronken ze er
vaak een goeie. De kasteleins wis
ten dat. Die zeiden daarom niet
meteen 'ja'. Ze lieten ze een keer
of drie terugkomen. En dan had
den ze de advertentie ondertus
sen al dik betaald."
Jan Martens is tot nu toe de
enige erevorst van 't Knölleke.
Hij ontving ook de Gouden Knol
en de Orde van Verdienste, de
hoogste onderscheiding van de
Venrayse vorstenraad. Zaterdag bij
de uitvaartdienst waren alle oud
prinsen uit de periode van vorst
Jan van de partij. Ze vormden een
erehaag, eerst in de kerk en na
afloop op de begraafplaats. Bert
Willems hield op het einde van de
mis een toespraak. "Ik stond er van
te kijken dat iedereen er was. Het
middenpad stond met twee lange
rijen helemaal vol. Ook later op
het kerkhof was het indrukwek
kend. Het zal ook voor Trijn, net
als voor iedereen, een heel ontroe
rend afscheid zijn geweest."
Het St. Odapark werd in 1899
gesticht door de zusters Ursuli-
nen en is voor Venray een uniek
erfstuk van die voor Venray in het
verleden zo belangrijke zusteror
de. Het park ligt aan de Merselo-
seweg in Venray tegenover het
ziekenhuis. Het is een gemeente
lijk monument en is bovendien
een van Venrays grootste groene
monumenten. Het park, eertijds
Reijndersbosch genoemd, was
van oorsprong een stuifzandge-
bied, waarvan het terrein sterk
glooiend is. Ter bestrijding van
zandverstuivingen werd in de 19e
eeuw begonnen met een inplant
van loof- en naaldhout. De zusters
Ursulinen richtten het park in als
buitenverblijf voor leerlingen van
hun kostschool en als recreatie-
bos voor eigen gebruik. Het is een
park in landschapsstijl en heeft
een rijke variatie in flora en fauna.
Bosbouwkundig worden onder
scheiden: een ouder gedeelte, aan
leg sedert ca. 1900, ten oosten van
de taxushaag en het Theehuis, met
veel exoten zoals acacia, linde, pla
taan. En een jonger gedeelte, ten
westen van de taxushaag en het
Theehuis, met hoofdzakelijk grove
den en enkele berken, eiken en
beuken. In het park bevinden zich
nog karakteristieke elementen
behorende bij de vroegere func
tie als recreatiebos van de zusters
Ursulinen: het Theehuis uit 1901,
de restanten van drie prieeltjes,
een beeld van St. Oda en een van
het H. Hart en een ingangspoort
aan de Merseloseweg. Plannen
voor een renovatie van het Thee
huis bestonden er al in 1986 en
kregen meer gestalte in 1992. Het
was onder meer Fred Welschen
uit Venray, die daarvoor gelden
bijeen wist te brengen, waardoor
het Theehuis als expositieruimte,
gehoor- en theaterzaal een promi
nente plaats kon gaan innemen in
het culturele leven van Venray en
omstreken. In 1999 kon een aan
bouw aan het Theehuis van archi
tect Bert Lerou uit Venray, alsook
de beeldentuin, in gebruik worden
genomen. Door de activiteiten van
Stichting Odapark Venray ont
stond een centrum voor heden
daags kunst. De Stichting houdt er
met de hulp van een grote groep
vrijwilligers tentoonstellingen
en kunstmanifestaties, beheert
het beeldenpark en houdt er tal
van educatieve activiteiten. En
bovendien beheert de Stichting
samen met verschillende Venrayse
groengroeperingen het groen in
het park. De actieve deelname
van die verenigingen in bestuur
en organisatie heeft geleid tot her
stel van de zandverstuiving in het
westelijke deel van het park. Ook
dat terrein werd geschikt gemaakt
voor het tweeledige doel van de
Stichting voor het gehele park:
"De beleving van hedendaagse
beeldende kunst in een omgeving
die geen visuele of auditieve ruis
kent: de vrije natuur".
Foto en redactie Frans de Roos.
Bronnen: Lijst van monumenten
in de gemeente Venray, Boekje
OMD Venray 1999, Website Stich
ting Odapark Venray. Stichting
Venray Monumentaal (SVM):
secretariaat Vliezenweg 1 5801 JC
in Venray, e-mail venraymonumen-
taal@live.nl.
Het Agrarisch Jongeren
Kontakt (AJK) Noord-Limburg
houdt op zondag 23 augustus
een trekkertrekwedstrijd. De
bedoeling van deze wedstrijd
is dat deelnemers met eigen
tractoren gaan uitmaken wie
de sterkste tractor van Noord
Limburg heeft.
De deelnemers strijden in ver
schillende klasses, afhankelijk van
het gewicht van hun tractor. Er
worden naast standaardtractoren
ook sporttrekker-demonstraties
gehouden, wat uiteraard zorgt
voor een behoorlijke dosis spek
takel. Het feit dat ruim voor de
sluitingsdatum het maximum aan
tal deelnemers is bereikt, geeft de
grote belangstelling voor dit eve
nement aan. Toeschouwers zijn
van harte welkom om gedurende
de hele dag de wedstrijden van
dichtbij mee te maken. Uiteraard
is er ruimte voor eten en drin
ken in de feesttent. Tevens wordt
deze dag ook het Limburg Kam
pioenschap Trekkerbehendigheid
gehouden. Tijdens de trekkerbe-
hendigheidswedstrijden vinden er
diverse behendigheidsoefeningen
plaats.
Degene die aan het einde van
de dag alle oefeningen met de
minste fouten en in de snelste
tijd heeft afgelegd, mag zich een
jaar lang Limburgs kampioen noe
men. Deze persoon verdient een
startbewijs voor de Nederlandse
Kampioenschappen Trekkerbe
hendigheid. De trekkertrek- en de
trekkerbehendigheidswedstrijden
zorgen samen met de demonstra
ties voor een dag vol spektakel op,
rondom en achter de tractors. De
wedstrijden beginnen om 10.00
uur en duren tot ongeveer 17.00
uur. Iedereen is van harte welkom
op het Trekkertrekterrein aan de
Middenpeelweg (N277) in Yssel-
steyn. Bezoek voor meer informa
tie de website www.trekkertre-
kysselsteyn.nl.
Leerlingen van de bekende Duit
se firma Carl Zeiss hebben vorige
week woensdag op drie plaatsen
in Venray een krans gelegd. De
jongeren deden dit na een werk-
stage van twee weken op de
Duitse militaire begraafplaats in
Ysselsteyn. Naast de begraafplaats
in Ysselsteyn werden er kransen
gelegd bij de Engelse begraafplaats
in Venray en het oorlogsmonu-
ment aan het Kerkpad. Voor deze
afsluitende herdenking waren ook
de Wapenbroeders uit Venray en
de dorpsraad uit Ysselsteyn uitge
nodigd. Aansluitend aan de her
denkingen hadden de leerlingen
en hun begeleiders samen met de
gasten een informeel samenzijn
in het jeugdontmoetingscentrum
(JOC) bij de begraafplaats in Yssel-
steyn.
Jubileumloterij
mannenkoor
De eerste trekking van grote
jubileumloterij van het Venray's
Mannenkoor vindt vandaag (don
derdag 20 augustus) plaats. Omdat
de donderdagavond tevens de
repetitieavond is van het man
nenkoor wordt deze trekking
feestelijk muzikaal omlijst door
het koor. De trekking vindt na
afloop van de repetitie om 22.30
uur plaats in theatercafé De
Artiest aan het Schouwburgplein.
Deze avond worden de eerste vijf
flatscreens, van de in totaal 25 te
winnen flatscreens, verloot. De
volgende trekkingen zijn op 20
september, 20 oktober, 20 novem
ber en 20 december. Tevens wordt
op 20 december de hoofdprijs,
een auto naar keuze ter waarde
van 20.000 euro belastingvrij, ver
loot. De datum van 20 december
is een hele speciale datum omdat
het Venray's Mannenkoor die dag
exact honderd jaar bestaat. Het
jaar 2010 staat dan ook in het
teken van dit eeuwfeest. Koren en
muziekgezelschappen van naam
verzorgen in 2010 op het Schouw
burgplein gratis concerten. Om
deze gratis concerten mogelijk te
maken wordt de bovengenoemde
loterij gehouden. Er zijn nog enke
le van de maximaal 2000 loten
beschikbaar. Tot een half uur voor
de trekking kan men nog loten
kopen.
Politie zoekt
getuigen inbraak
In een winkel aan de Grotestraat
in Venray is in de nacht van zon
dag op maandag omstreeks 02.38
uur ingebroken. De daders sloegen
de ruit van de hoofdingang in en
braken enkele kasten open, waar
bij een nog onbekend aantal tele
foons is gestolen. Volgens getuigen
gingen de daders er in een donke
re Audi vandoor in de richting van
de Julianasingel. De politie komt
graag in contact met twee meis
jes, die deze nacht vanuit de Hof
straat de Grote Markt op fietsten
en die waarschijnlijk getuige zijn
geweest van de inbraak. De poli
tie onderzoekt de zaak en vraagt
eventuele getuigen zich te melden
via telefoonnummer 0900-8844 of
via Meld Misdaad Anoniem, tele
foonnummer 0800-7000.
L EN MAAS
"Ons geheim?
Geven en nemen
"Jan en Trijn als vader
en moeder voor de prins
Koester uw
Monument