M Fl n, Trekkerwedstrijd Kranslegging m y ff ff Honderddertigste jaargang - week 34 - donderdag 20 augustus 2009 Gouden bruidspaar Wim en Annie Smedts-Swinkels Komende zaterdag zijn Wim en Annie Smedts-Swinkels uit Leunen op de kop af vijftig jaar getrouwd. Tijd voor een feestje dus. Het gouden bruidspaar viert het jubileum een week later, op zaterdag 29 augus tus. Van 17.00 tot 18.00 uur is er een receptie in de zaal van Pietje Martens in Leunen. Aan sluitend is er een etentje en gezellig samenzijn voor fami lie, vrienden en bekenden. De vonk tussen Wim (75 jaar), geboren in Griendtsveen, en Annie (73) uit Leunen, sloeg over tijdens de viering van Koninginne dag in Venray, in 1953. Dansen was de passie van beiden en op de dansvloer werd dan ook het eer ste contact gelegd. Met gevolgen, want na een verkering van zes jaar trouwden ze in 1959. "In het begin gingen we nog een beetje stiekem met elkaar om", lacht Wim Smedts. "Verkering met de zoon van een boer uit Griendts veen kon eigenlijk niet." Hij lacht opnieuw, zoals beiden tijdens het hele gesprek vaak en hartelijk lachen. Ze hebben het dan ook goed met elkaar in hun gezellige woning in Leunen. Annie, dochter in een gezin van zestien kinde ren, groeide op bij pleegouders, eigenaren van een textielwinkel in Leunen. Daar gingen Annie en Wim na hun huwelijk ook in een bovenwoning wonen. Nadat drie, van de uiteindelijk vier kinderen, waren geboren, verhuisden ze naar de Boodenstraat. "Daar heb ben we 43 jaar gewoond", zegt Annie, "En is ook ons vierde kind geboren." Ze verdeelden het heel netjes, twee zonen en twee doch ters. Inmiddels zijn ze ook trotse opa en oma van negen kleinkin deren. Hun leven stond voor een groot deel in het teken van hard werken en het opvoeden van de kinderen. Na een jaar in de textiel handel te hebben gewerkt, ging Wim Smedts als buschauffeur wer ken bij de Zuid-Ooster. Na 25 jaar en een maand moest hij noodge dwongen stoppen. Hij kreeg een hartaanval en in het Catharinazie- kenhuis in Eindhoven onderging hij een operatie. "Er werden zes bypasses aangelegd. Na het her stel mocht ik niet meer op de bus rijden." Met pijn in het hart, want Wim was pas 53 jaar en hij genoot als buschauffeur van het contact met de mensen. Maar hij ruimt tevens een misverstand uit de weg. Bedreigingen van buschauf feurs en vechtpartijen zijn geen verschijnsel van deze tijd. "Ook vroeger gebeurde er van alles in de bussen. In het weekend, op de zaterdag- en zondagavonden, waren de bussen net varkenswa gens als de uitgaansjeugd tekeer ging. De bussen waren afgeladen vol en bierflessen vlogen geregeld door de lucht. Het enige verschil is, dat ze tegenwoordig messen gebruiken.'Wim was voor de duvel niet bang en ging de confrontatie met de dronken jongeren meer dan eens aan. "Ik heb genoeg klap pen gehad, maar deelde er ook volop uit", zegt hij met een bete kenisvolle glimlach om de mond. "Ik heb vaker de bus stopgezet en iedereen laten uitstappen." Tij den veranderen, ook die van bus chauffeurs, want als een auto niet vrijwillig aan de kant wilde, werd in die tijd een handje geholpen. "Och, dan draaide ik even te kort in en sneuvelde er een koplampje. Die dingen gebeurden." Annie Smedts zorgde in al die jaren voor de huishouding en de opvoeding van vier kinderen. "In die tijd werkten de vrouwen uit. We moesten rondkomen van een klein salaris, maar waren tevre den." Pas toen de kinderen ouder waren, ging ook zij aan de slag. Ze was al 46 jaar toen ze als begelei der ging werken bij psychiatrisch centrum Servaas in Venray. "Twin tig uur per week. Ik deed eigenlijk van alles, van het begeleiden van mensen tot huishoudelijk werk. Het was een hele mooie tijd. Het contact met de collega's, de feest jes. Toen ik 60 jaar was heb ik een heel mooi afscheid gehad. Ik heb het werk altijd heel graag gedaan." Hard werken en goed voor de kinderen zorgen, was het motto van het gouden bruidspaar. Aan andere activiteiten kwamen ze nauwelijks toe. Een vakantie zat er niet aan, sterker nog, had absoluut geen prioriteit. "We zijn een keer met de trein naar Zeeland geweest, toen hadden we twee kinderen. Ik heb me kapot verveeld aan zee." Wim lacht weer, oost west, thuis best, moet hij na die gedenkwaar dige vakantie gedacht hebben. Hij ging liever aan het werk in hun eigen moestuin, of hield zich bezig met het kweken van vogels. Of samen gaan dansen op dansavonden in Maasbree, Uden of Odiliapeel. Verder waren ze lid van de KBO Leunen en namen ze deel aan de bijeenkomsten van de countrydansers of gingen ze wandelen en met de fiets De Peel in. Tevreden zijn met de eenvou dige dingen van het leven. Dat is nog steeds de leidraad van Annie en Wim. Nadat Wim vorig jaar opnieuw zes bypasses werden aangelegd en hij twee nieuwe hartkleppen kreeg, moesten bei den het een stuk rustiger aan gaan doen. "Ik puzzel nog heel graag", zegt Annie, "Terwijl Wim heel graag kookt." In de voortuin staan tomatenplantjes. Die komen goed van pas. "Ik heb net weer een pot soep van zes liter klaargemaakt. Daarnaast maak ik graag vleesge rechten." Ze zijn tevreden met elkaar. Ook nu nog na vijftig jaar huwelijk. "Het geheim? Geven en nemen", zegt Annie resoluut. Wim heeft de uitsmijter in petto. "Ik heb genoeg mooie meisjes gezien in de bus. Maar het was altijd honger heb ben in de bus en thuis eten!" Leunen nam afscheid van carnavalsboegbeeld Jan Martens In een volle St. Catharina- kerk nam Leunen zaterdag afscheid van Jan Martens (82). De erevorst van 't Knöl- leke was vele jaren de grote animator van het Leunse car naval. Door een erehaag van oud-prinsen, raad van elf en bestuursleden werd hij naar zijn laatste rustplaats bege leid. "Carnaval betekende alles voor Jan", zegt oud-voorzitter Bert Willems. "Het was zijn lust en zijn leven. Dat begon al in juli, als wij nog niet eens aan carnaval dachten, dan was Jan er al mee bezig. En als hij in 't Knollehuus de microfoon vol vuur vasthield, dan kwam hij helemaal los. Hij was zo enthousiast en fanatiek, dan was hij echt in zijn element en op zijn best." Jan Martens kwam in 1966 in de raad van elf. In 1968 werd hij uitgeroepen tot prins Jan III. Even later volgde hij Jan Verheijen op als vorst. Met zijn aanstekelijk enthousiasme was hij in de jaren zeventig en tachtig de grote roer- ganger van carnavalvierend Leu nen. Het waren de hoogtijdagen. Van 1971 tot en met 1979 won Leunen liefst negen keer op rij de Piëlhazencup bij de optocht in Venray. Begin jaren tachtig won 't Knölleke nog vier keer de eerste prijs bij de prinsenwagens. De laatste keer was alweer in 1985. In november 1989 nam Jan Mar tens afscheid als vorst. Het vertrek viel hem zwaar. Alhoewel anderen hem ervan wisten te overtuigen dan er een tijd was van komen en gaan. "Jan was er emotioneel onder. Hij kon het moeilijk losla ten. Er viel voor hem ook in een keer zoveel weg", zegt Willems die in 1987 prins was onder de hoede van vorst Jan. "Als prins hadden we het geweldig. Jan en zijn vrouw Trijn waren een echte steun en toeverlaat. Je kon altijd bij hen terecht. Ze waren als vader en moeder voor de prins. Het uit komen van de nieuwe prins was voor Jan het hoogtepunt. Het was voor hem altijd spannend hoe het zou gaan. En dat merkte je aan hem. Hij was er zo intensief mee bezig." Tot op hoge leeftijd bleef Mar tens nauw betrokken bij de carna valsvereniging. Voor iedere recep tie of jubileum kreeg hij steevast een uitnodiging. Willems: "En dan hees Jan zich weer in zijn pak om naar café Martens of het gemeen schapshuis te gaan. Tot drie, vier jaar geleden. Toen ging het steeds moeilijker. We moesten Jan soms halverwege de avond naar huis brengen. Het was voor ons alle maal lastig. Trijn zei 'stuur Jan maar geen uitnodigingen meer'. Dat hebben we ook maar niet meer gedaan. Maar hij was altijd present. Ook al was hij bijna tach tig, hij huppelde nog mee. En dan dronk hij zijn pilsje en rookte zijn sigaret. Ook in zijn jaren als vorst lustte Jan 'm graag. Maar we heb ben hem nog nooit dronken ach ter de microfoon gezien. Hij wist altijd precies wat hij zei. Hij zou ook nooit iemand kwetsen. Jan was gewoon een 'keigoeie mins'." In zijn woning aan de Booden- straat heeft hij een kamer inge richt met carnavalsattributen. "Het lijkt wel een museum", zegt Bert Willems. "Jan bewaarde alles. Hij was ook gek op medailles. Daar was hij heel zuinig op. Maar ook krantenknipsels en vele honder den foto's heeft hij bewaard en ingeplakt in boeken." De carnavals vereniging deed nooit tevergeefs een beroep op hem. Ook voor het ophalen van advertenties voor de carnavalskrant was hij te porren. Dat deed hij lang samen met Jan 'Neus' Litjens. Ze struinden in de omgeving alle cafés af voor een bijdrage voor een kleine adverten tie. Willems: "En dan dronken ze er vaak een goeie. De kasteleins wis ten dat. Die zeiden daarom niet meteen 'ja'. Ze lieten ze een keer of drie terugkomen. En dan had den ze de advertentie ondertus sen al dik betaald." Jan Martens is tot nu toe de enige erevorst van 't Knölleke. Hij ontving ook de Gouden Knol en de Orde van Verdienste, de hoogste onderscheiding van de Venrayse vorstenraad. Zaterdag bij de uitvaartdienst waren alle oud prinsen uit de periode van vorst Jan van de partij. Ze vormden een erehaag, eerst in de kerk en na afloop op de begraafplaats. Bert Willems hield op het einde van de mis een toespraak. "Ik stond er van te kijken dat iedereen er was. Het middenpad stond met twee lange rijen helemaal vol. Ook later op het kerkhof was het indrukwek kend. Het zal ook voor Trijn, net als voor iedereen, een heel ontroe rend afscheid zijn geweest." Het St. Odapark werd in 1899 gesticht door de zusters Ursuli- nen en is voor Venray een uniek erfstuk van die voor Venray in het verleden zo belangrijke zusteror de. Het park ligt aan de Merselo- seweg in Venray tegenover het ziekenhuis. Het is een gemeente lijk monument en is bovendien een van Venrays grootste groene monumenten. Het park, eertijds Reijndersbosch genoemd, was van oorsprong een stuifzandge- bied, waarvan het terrein sterk glooiend is. Ter bestrijding van zandverstuivingen werd in de 19e eeuw begonnen met een inplant van loof- en naaldhout. De zusters Ursulinen richtten het park in als buitenverblijf voor leerlingen van hun kostschool en als recreatie- bos voor eigen gebruik. Het is een park in landschapsstijl en heeft een rijke variatie in flora en fauna. Bosbouwkundig worden onder scheiden: een ouder gedeelte, aan leg sedert ca. 1900, ten oosten van de taxushaag en het Theehuis, met veel exoten zoals acacia, linde, pla taan. En een jonger gedeelte, ten westen van de taxushaag en het Theehuis, met hoofdzakelijk grove den en enkele berken, eiken en beuken. In het park bevinden zich nog karakteristieke elementen behorende bij de vroegere func tie als recreatiebos van de zusters Ursulinen: het Theehuis uit 1901, de restanten van drie prieeltjes, een beeld van St. Oda en een van het H. Hart en een ingangspoort aan de Merseloseweg. Plannen voor een renovatie van het Thee huis bestonden er al in 1986 en kregen meer gestalte in 1992. Het was onder meer Fred Welschen uit Venray, die daarvoor gelden bijeen wist te brengen, waardoor het Theehuis als expositieruimte, gehoor- en theaterzaal een promi nente plaats kon gaan innemen in het culturele leven van Venray en omstreken. In 1999 kon een aan bouw aan het Theehuis van archi tect Bert Lerou uit Venray, alsook de beeldentuin, in gebruik worden genomen. Door de activiteiten van Stichting Odapark Venray ont stond een centrum voor heden daags kunst. De Stichting houdt er met de hulp van een grote groep vrijwilligers tentoonstellingen en kunstmanifestaties, beheert het beeldenpark en houdt er tal van educatieve activiteiten. En bovendien beheert de Stichting samen met verschillende Venrayse groengroeperingen het groen in het park. De actieve deelname van die verenigingen in bestuur en organisatie heeft geleid tot her stel van de zandverstuiving in het westelijke deel van het park. Ook dat terrein werd geschikt gemaakt voor het tweeledige doel van de Stichting voor het gehele park: "De beleving van hedendaagse beeldende kunst in een omgeving die geen visuele of auditieve ruis kent: de vrije natuur". Foto en redactie Frans de Roos. Bronnen: Lijst van monumenten in de gemeente Venray, Boekje OMD Venray 1999, Website Stich ting Odapark Venray. Stichting Venray Monumentaal (SVM): secretariaat Vliezenweg 1 5801 JC in Venray, e-mail venraymonumen- taal@live.nl. Het Agrarisch Jongeren Kontakt (AJK) Noord-Limburg houdt op zondag 23 augustus een trekkertrekwedstrijd. De bedoeling van deze wedstrijd is dat deelnemers met eigen tractoren gaan uitmaken wie de sterkste tractor van Noord Limburg heeft. De deelnemers strijden in ver schillende klasses, afhankelijk van het gewicht van hun tractor. Er worden naast standaardtractoren ook sporttrekker-demonstraties gehouden, wat uiteraard zorgt voor een behoorlijke dosis spek takel. Het feit dat ruim voor de sluitingsdatum het maximum aan tal deelnemers is bereikt, geeft de grote belangstelling voor dit eve nement aan. Toeschouwers zijn van harte welkom om gedurende de hele dag de wedstrijden van dichtbij mee te maken. Uiteraard is er ruimte voor eten en drin ken in de feesttent. Tevens wordt deze dag ook het Limburg Kam pioenschap Trekkerbehendigheid gehouden. Tijdens de trekkerbe- hendigheidswedstrijden vinden er diverse behendigheidsoefeningen plaats. Degene die aan het einde van de dag alle oefeningen met de minste fouten en in de snelste tijd heeft afgelegd, mag zich een jaar lang Limburgs kampioen noe men. Deze persoon verdient een startbewijs voor de Nederlandse Kampioenschappen Trekkerbe hendigheid. De trekkertrek- en de trekkerbehendigheidswedstrijden zorgen samen met de demonstra ties voor een dag vol spektakel op, rondom en achter de tractors. De wedstrijden beginnen om 10.00 uur en duren tot ongeveer 17.00 uur. Iedereen is van harte welkom op het Trekkertrekterrein aan de Middenpeelweg (N277) in Yssel- steyn. Bezoek voor meer informa tie de website www.trekkertre- kysselsteyn.nl. Leerlingen van de bekende Duit se firma Carl Zeiss hebben vorige week woensdag op drie plaatsen in Venray een krans gelegd. De jongeren deden dit na een werk- stage van twee weken op de Duitse militaire begraafplaats in Ysselsteyn. Naast de begraafplaats in Ysselsteyn werden er kransen gelegd bij de Engelse begraafplaats in Venray en het oorlogsmonu- ment aan het Kerkpad. Voor deze afsluitende herdenking waren ook de Wapenbroeders uit Venray en de dorpsraad uit Ysselsteyn uitge nodigd. Aansluitend aan de her denkingen hadden de leerlingen en hun begeleiders samen met de gasten een informeel samenzijn in het jeugdontmoetingscentrum (JOC) bij de begraafplaats in Yssel- steyn. Jubileumloterij mannenkoor De eerste trekking van grote jubileumloterij van het Venray's Mannenkoor vindt vandaag (don derdag 20 augustus) plaats. Omdat de donderdagavond tevens de repetitieavond is van het man nenkoor wordt deze trekking feestelijk muzikaal omlijst door het koor. De trekking vindt na afloop van de repetitie om 22.30 uur plaats in theatercafé De Artiest aan het Schouwburgplein. Deze avond worden de eerste vijf flatscreens, van de in totaal 25 te winnen flatscreens, verloot. De volgende trekkingen zijn op 20 september, 20 oktober, 20 novem ber en 20 december. Tevens wordt op 20 december de hoofdprijs, een auto naar keuze ter waarde van 20.000 euro belastingvrij, ver loot. De datum van 20 december is een hele speciale datum omdat het Venray's Mannenkoor die dag exact honderd jaar bestaat. Het jaar 2010 staat dan ook in het teken van dit eeuwfeest. Koren en muziekgezelschappen van naam verzorgen in 2010 op het Schouw burgplein gratis concerten. Om deze gratis concerten mogelijk te maken wordt de bovengenoemde loterij gehouden. Er zijn nog enke le van de maximaal 2000 loten beschikbaar. Tot een half uur voor de trekking kan men nog loten kopen. Politie zoekt getuigen inbraak In een winkel aan de Grotestraat in Venray is in de nacht van zon dag op maandag omstreeks 02.38 uur ingebroken. De daders sloegen de ruit van de hoofdingang in en braken enkele kasten open, waar bij een nog onbekend aantal tele foons is gestolen. Volgens getuigen gingen de daders er in een donke re Audi vandoor in de richting van de Julianasingel. De politie komt graag in contact met twee meis jes, die deze nacht vanuit de Hof straat de Grote Markt op fietsten en die waarschijnlijk getuige zijn geweest van de inbraak. De poli tie onderzoekt de zaak en vraagt eventuele getuigen zich te melden via telefoonnummer 0900-8844 of via Meld Misdaad Anoniem, tele foonnummer 0800-7000. L EN MAAS "Ons geheim? Geven en nemen "Jan en Trijn als vader en moeder voor de prins Koester uw Monument

Peel en Maas | 2009 | | pagina 9