Darshika Fernando over haar boek Achter de Glimlach
Honderddertigste jaargang - week 31 - donderdag 30 juli 2009
"Het is net alsof we alle
scheuren voelen. We schreeu
wen - en alle tranen die er
zijn vallen drup voor drup op
ons hart, om dan pas plaats
te maken voor wijsheid." Een
prachtig gegeven: het leven
zelf. Het boek Achter de Glim
lach van Darshika Fernando
uit Venray vertelt over een
bijzonder avontuur, het avon
tuur van een meisje dat ergens
in de rimboe in Sri Lanka is
geboren.
Darshika werd 46 jaar gele
den in Sri Lanka, het toenmalige
Ceylon, geboren. Als klein meisje
had ze al meteen een droom. De
droom om vrij te zijn, iets wat
voor een vrouw in Sri Lanka niet
mogelijk was. "Ik voelde me niet
thuis in dit mannenland. Alles
stond in het teken van de man. Ik
wilde echter onafhankelijk zijn,
vrij van geest. En volgde dan ook
mijn hart." Het waren geen mak
kelijke jeugdjaren. Toen haar oma,
met wie ze een hele goede band
had, overleed, stortte de wereld
voor haar in elkaar. Ze trouwde
en kreeg samen met haar man,
die alcoholist was, twee kinderen.
Een dochter en een zoon. Toen
ze in verwachting was van haar
tweede kind, werd ze verlaten
door haar man. "Het leven van een
gescheiden vrouw is in Sri Lanka
niks waard. Je kunt nog beter zelf
moord plegen." Darshika had ech
ter andere plannen. Ze was 23
jaar oud pas, ging ze naar Libanon,
de kinderen werden met pijn in
het hart achtergelaten. "In de huis
houding van rijke mensen ver
diende ik mijn geld." Haar hart gaf
haar echter in, dat dit niet de weg
was. Die vervolgde ze via Cyprus
en Duitsland om uiteindelijk
in Nederland terecht te komen.
"Ik heb moeten vechten voor een
verblijfsvergunning, leefde ook
een tijd illegaal in Nederland.
Via een asielzoekerscentrum in
Amersfoort, ben ik uiteindelijk in
1991 in Venray beland." Ze ging
Nederlands en Engels studeren
en kreeg in 1996 haar verblijfsver
gunning. Darshika ging werken
bij Xerox en begon daarnaast met
een eigen reisbureau, Darshika
Tours. Toen haar contract bij het
Venrayse bedrijf niet werd ver
lengd, stortte ze zich volledig op
het verzorgen van georganiseerde
reizen naar onder andere Mexico,
Vietnam en Sri Lanka,India. Reizen
boeide haar en het was haar leven
en passie. Ze kreeg toen ook
meer tijd om haar levensverhaal
op papier te zetten.
"Mijn memoires in het boek
zijn waar gebeurd", zegt Darshika.
"Ze gaan over een meisje met een
goed hart, maar zonder levenser
varing. Ik had geen keuze in mijn
leven. Zo leek het tenminste. Als
gebeurde zoals het gebeurde. Soms
overkwamen mij heel ongewone
gebeurtenissen - maar ondanks
alles volgde ik mijn hart, alsof ik
een ongewone opdracht te vervul
len had. Tijdens mijn zoektocht
ben ik een hele harde maatschap
pij tegengekomen. Ik dacht ieder
een te kunnen vertrouwen en
dacht dat iedereen van mij hield,
zoals zij mij konden vertrouwen
en ik van iedereen hield, maar zo
bleek de wereld niet in elkaar te
zitten. Ik wist zelf ook niet wie ik
was, wat ik wilde."
SMILE
Het leven in Nederland noemt
ze een struggle for life. "Ik mis hier
iets. De mensen hebben geen tijd
voor elkaar, zijn erg oppervlakkig."
Twee relaties liepen op de klip
pen, voordat ze zichzelf terugvond.
In haar boek probeert ze te vertel
len wat haar overkomen is. Haar
waarheid van het leven. Hoe zij
zich heeft weten te redden en hoe
ze haar vrijheid en het doel in het
leven heeft teruggevonden. Het
is een ongewoon en aangrijpend
verhaal geworden. Ze denkt uit
eindelijk ook haar rust gevonden
te hebben. "Of dat nu mijn zelfge
kozen pad is geweest of mijn lots
bestemming zou ik niet weten. Ik
wil het ook niet weten: het maakt
mij niet uit welk pad het was. Nu,
na zesenveertig jaar, voelt het alsof
ik thuisgekomen ben, bij mijn hart,
bij mijn ziel. Ik ben bijzonder geze
gend deze kostbare les te hebben
mogen ervaren."
De opbrengst van het boek
Achter de glimlach komt volledig
ten goede aan het project Smile
in haar vaderland Sri Lanka. Nu
ze haar innerlijke rust heeft terug
gevonden, keert ze ook terug naar
haar roots. Ze had al vaker stem
men gehoord, die haar begeleid
den op haar levenspad. Nu was er
de stem die haar zei dat het tijd
werd om terug te keren, terug te
gaan naar Sri Lanka. Dat gebeurt
als haar boek af is en het hoofd
stuk in Nederland afgesloten kan
worden.
"Ik ga me inzetten voor het
opvangen en begeleiden van vrou
wen en kinderen die in mijn vader
land in moeilijke situaties terecht
zijn gekomen. Stuk voor stuk wil
ik hen helpen verantwoordelijk
heid voor hun eigen leven te
nemen, in plaats van afhankelijk
te worden van anderen. Ik zal hen
begeleiden het geluk in zichzelf te
vinden en niet bij anderen, zoals
ik het deed. Alles heeft echter zijn
reden, ik ben uiteindelijk goed
terechtgekomen."
Het boek verschijnt 5 augustus
op de markt.
Deze week aan de vooravond
van de Venrayse kermis aan
dacht voor een kunstwerk in
de gevel van Rijksmonument
nummer een van Venray, de
Grote Kerk.
Links op de foto is boven de tor
eningang een reliëf te zien. Het is
een modern reliëf van de hand van
beeldhouwer Jacques van Rhijn,
waarin scènes uit het leven van
de heilige apostel Petrus zijn uit
gebeeld. Het werd aangebracht in
1962. In de Katholieke Kerk geeft
de officiële liturgie tegenwoordig
aan dat op 1 augustus de heilige
Alfonsus Maria de 'Liguori wordt
herdacht. Maar tot 1960 werd op
1 augustus feest gevierd ter ere
van Sint Petrus' Banden. Daarnaar
zijn in Limburg twee parochies
vernoemd: de parochiekerk van
Heer en de Grote Kerk in Venray.
Met de 'Banden' worden de ijzeren
kettingen bedoeld waarin Petrus
geboeid zou hebben gezeten toen
hij door Herodes gevangen werd
genomen. In het bijbelboek Han
delingen (hoofdstuk 12, 7) wordt
verteld hoe een engel Petrus van
deze boeien bevrijdde. Die bevrij
ding staat in het reliëf van Jacques
van Rijn centraal uitgebeeld. En
rechts op de foto is die bevrij
ding uitvergroot weergegeven.
De kettingen van Petrus werden
door vrome christenen bewaard
en vereerd. Er werd zelfs van ver
teld dat ze wondermacht bezaten.
Later werden de 'Banden' door
patriarch Juvenalis van Jeruzalem
geschonken aan de verbannen
keizerin Eudoxia. Zij verdeelde ze
in twee stukken en stuurde een
deel naar Constantinopel en een
deel naar Rome, de twee hoofd
steden van het Romeinse Rijk. In
Rome werden ze gevoegd bij de
boeien waarin Petrus tijdens zijn
verblijf in die stad zijn marteldood
had afgewacht. Om de boeien te
kunnen vereren liet Eudoxia er in
Rome zelfs een basiliek voor bou-
wen: San Pietro in Vincoli (Sint
Petrus' Banden). Die kerk werd
op 1 augustus 439 ingewijd. De
historie van de kermis is ontstaan
door de kerkmis of kerkemis, die
werd opgedragen op de feestdag
van de parochieheilige; voor de
Sint Petrus' Banden Kerk is dat
dus 1 augustus. Na een plech
tige hoogmis werd er rondom
het kerkgebouw feest gevierd en
gehandeld, wat zich in de loop
der tijd heeft ontwikkeld tot de
huidige kermis. De Venray se ker
mis, die steeds in de eerste week
van augustus wordt gehouden, is
dus in meer dan één opzicht een
voortzetting van een heel oude
traditie. Foto en redactie Frans de
Roos. Bronnen: Bisdom Roermond,
Stichting Behoud en Restauratie
Beeldenschat Sint Petrus' Banden
Kerk Venray, www.petrusbanden-
kerkvenray.nl. Stichting Venray
Monumentaal (SVM) secretariaat
Vliezenweg 1, 5801 JC in Venray, e
mail venraymonumentaal@live.nl.
Organisatie dik tevreden over jubileumeditie
Er hebben dit jaar 2767 men
sen meegedaan aan de 25e edi
tie van de Fietsvierdaagse Ven-
ray. In vergelijking met vorig
jaar zijn dat 1000 deelnemers
minder. Desondanks is de
organisatie van dit evenement
tevreden met dit aantal. "We
zijn zelfs dik tevreden", aldus
pr-man Michel Thomassen.
"We hebben dit jaar te maken
gehad met verschillende fac
toren, waardoor we op voor
hand al rekening hielden met
minder deelnemers."
Zo waren de bouwvakvakan
tie en de schoolvakanties in het
zuiden van het land nog niet
begonnen en was gelijktijdig met
de fietsvierdaagse de wandelvier
daagse in Nijmegen. "Daarnaast
hebben we vooral de laatste twee
dagen enorm pech gehad met het
weer. Op de eerste dag hadden
we al ruim 2000 inschrijvingen, de
tweede dag nog steeds 500 nieu
we deelnemers, alleen donderdag
en vrijdag bleven de inschrijvin
gen achter door het regenweer",
aldus Thomassen. Voor het eerst
was discotheek Zenith startlo
catie van de fietsvierdaagse. Tot
tevredenheid van de organisatie.
Thomassen: "Voor iedereen was
het wel even wennen. De Wette-
ling is een grote ruimte, terwijl
je hier meerdere zalen hebt. We
hebben in ieder geval uitstekend
samengewerkt met de familie Van
Dijck, die ons en de deelnemers
heel gastvrij heeft ontvangen. Na
een evaluatie beslissen we al in
augustus of de volgende editie
ook Zenith als startlocatie heeft."
Ondanks het feit dat er minder
deelnemers zijn gestart zijn, kijkt
de organisatie heel tevreden terug
op het verloop van de jubileu
meditie. "Het begon dinsdagmor
gen al met de ludieke opening
door Peter Winnen, burgemees
ter Waals en wethouder Van der
Broeck", aldus Thomassen. "De
woensdag stond in het teken van
de jeugd. OBS De Landweert nam
met groep 7 deel aan de 30 km en
de middag werd afgesloten met
een jeugddisco in zaal The Pitt,
waar de opkomst boven verwach
ting was. Donderdag hebben wij
onze drie jubilarissen gehuldigd
en kregen de heren Holtackers,
Hendrix en Kreutz een bronzen
reversspeld uitgereikt voor hun
verdiensten door een afgevaar
digde van NTFU (Nederlandse
Toerfiets Unie). Deze regenachtig
dag werd afgesloten met een half
uur durende spetterende show
in de grootste zaal van Zenith,
The Dome. Op de vrijdag was
de gebruikelijke slotmiddag met
de uitreiking van diverse prijzen,
waaronder een fiets voor de voor
inschrijvers."
Thomassen doet nog een
beroep op de deelnemers: "Wij
willen deelnemers verzoeken om
reacties over ons evenement in
het algemeen, maar ook in het
bijzonder over de nieuwe locatie
in ons gastenboek op onze site
www.fietsvierdaagse-venray te
willen plaatsen. Tevens attenderen
wij iedereen nog op het insturen
van de gemaakte foto's voor de
fotowedstrijd in samenwerking
met Zenith. De foto's moeten
uiterlijk 8 augustus in ons bezit
zijn. U kunt de foto's sturen naar
m.thomassen@fietsvierdaagse-
venray.nl."
Jan Kreutz, Harrie Holtac-
kers en Piet Hendrix samen met
Rianne Hameete van de NTFU
op de foto.
Harrie Holtackers, Piet Hendrix
en Jan Kreutz werden donderdag
middag uitgebreid in het zonnetje
gezet tijdens de jubileumeditie
van de 25-jarige Fietsvierdaagse
Venray. De drie zijn al 25 jaar als
vrijwilliger actief voor het popu
laire fietsfestijn. Kreutz als mede
oprichter en voorzitter, Holtac-
kers als routespecialist en speaker
en Hendrix als controleur, regel
neef van het inschrijvingsbureau
en - de laatste jaren - beheerder
van de nachtfietsenstalling. Dat
was voor woordvoerster Rianne
Hameete van de Nederlandse Toer
Fiets Unie (NTFU), de overkoepe
lende organisatie van toerfiets
verenigingen in Nederland, reden
genoeg om naar Venray te komen
en de drie jubilarissen voor hun
verdiensten te onderscheiden met
de bronzen speld van de NTFU.
Ook ontvingen Kreutz, Holtackers
en Hendrix namens bestuur en
vrijwilligers van Fietsvierdaagse
Venray een fraai beeld: een fietser,
diep gebogen over het stuur.
Koester uw
Monument
EN
MAAS
L
"Ik kom thuis,
bii miin ziel"
bij mijn
hart,
Fietsvierdaagse:
2767 deelnemers
NTFU eert jubilarissen
fietsvierdaagse
ï!t Snt'J: