Darshika Fernando over haar boek Achter de Glimlach Honderddertigste jaargang - week 31 - donderdag 30 juli 2009 "Het is net alsof we alle scheuren voelen. We schreeu wen - en alle tranen die er zijn vallen drup voor drup op ons hart, om dan pas plaats te maken voor wijsheid." Een prachtig gegeven: het leven zelf. Het boek Achter de Glim lach van Darshika Fernando uit Venray vertelt over een bijzonder avontuur, het avon tuur van een meisje dat ergens in de rimboe in Sri Lanka is geboren. Darshika werd 46 jaar gele den in Sri Lanka, het toenmalige Ceylon, geboren. Als klein meisje had ze al meteen een droom. De droom om vrij te zijn, iets wat voor een vrouw in Sri Lanka niet mogelijk was. "Ik voelde me niet thuis in dit mannenland. Alles stond in het teken van de man. Ik wilde echter onafhankelijk zijn, vrij van geest. En volgde dan ook mijn hart." Het waren geen mak kelijke jeugdjaren. Toen haar oma, met wie ze een hele goede band had, overleed, stortte de wereld voor haar in elkaar. Ze trouwde en kreeg samen met haar man, die alcoholist was, twee kinderen. Een dochter en een zoon. Toen ze in verwachting was van haar tweede kind, werd ze verlaten door haar man. "Het leven van een gescheiden vrouw is in Sri Lanka niks waard. Je kunt nog beter zelf moord plegen." Darshika had ech ter andere plannen. Ze was 23 jaar oud pas, ging ze naar Libanon, de kinderen werden met pijn in het hart achtergelaten. "In de huis houding van rijke mensen ver diende ik mijn geld." Haar hart gaf haar echter in, dat dit niet de weg was. Die vervolgde ze via Cyprus en Duitsland om uiteindelijk in Nederland terecht te komen. "Ik heb moeten vechten voor een verblijfsvergunning, leefde ook een tijd illegaal in Nederland. Via een asielzoekerscentrum in Amersfoort, ben ik uiteindelijk in 1991 in Venray beland." Ze ging Nederlands en Engels studeren en kreeg in 1996 haar verblijfsver gunning. Darshika ging werken bij Xerox en begon daarnaast met een eigen reisbureau, Darshika Tours. Toen haar contract bij het Venrayse bedrijf niet werd ver lengd, stortte ze zich volledig op het verzorgen van georganiseerde reizen naar onder andere Mexico, Vietnam en Sri Lanka,India. Reizen boeide haar en het was haar leven en passie. Ze kreeg toen ook meer tijd om haar levensverhaal op papier te zetten. "Mijn memoires in het boek zijn waar gebeurd", zegt Darshika. "Ze gaan over een meisje met een goed hart, maar zonder levenser varing. Ik had geen keuze in mijn leven. Zo leek het tenminste. Als gebeurde zoals het gebeurde. Soms overkwamen mij heel ongewone gebeurtenissen - maar ondanks alles volgde ik mijn hart, alsof ik een ongewone opdracht te vervul len had. Tijdens mijn zoektocht ben ik een hele harde maatschap pij tegengekomen. Ik dacht ieder een te kunnen vertrouwen en dacht dat iedereen van mij hield, zoals zij mij konden vertrouwen en ik van iedereen hield, maar zo bleek de wereld niet in elkaar te zitten. Ik wist zelf ook niet wie ik was, wat ik wilde." SMILE Het leven in Nederland noemt ze een struggle for life. "Ik mis hier iets. De mensen hebben geen tijd voor elkaar, zijn erg oppervlakkig." Twee relaties liepen op de klip pen, voordat ze zichzelf terugvond. In haar boek probeert ze te vertel len wat haar overkomen is. Haar waarheid van het leven. Hoe zij zich heeft weten te redden en hoe ze haar vrijheid en het doel in het leven heeft teruggevonden. Het is een ongewoon en aangrijpend verhaal geworden. Ze denkt uit eindelijk ook haar rust gevonden te hebben. "Of dat nu mijn zelfge kozen pad is geweest of mijn lots bestemming zou ik niet weten. Ik wil het ook niet weten: het maakt mij niet uit welk pad het was. Nu, na zesenveertig jaar, voelt het alsof ik thuisgekomen ben, bij mijn hart, bij mijn ziel. Ik ben bijzonder geze gend deze kostbare les te hebben mogen ervaren." De opbrengst van het boek Achter de glimlach komt volledig ten goede aan het project Smile in haar vaderland Sri Lanka. Nu ze haar innerlijke rust heeft terug gevonden, keert ze ook terug naar haar roots. Ze had al vaker stem men gehoord, die haar begeleid den op haar levenspad. Nu was er de stem die haar zei dat het tijd werd om terug te keren, terug te gaan naar Sri Lanka. Dat gebeurt als haar boek af is en het hoofd stuk in Nederland afgesloten kan worden. "Ik ga me inzetten voor het opvangen en begeleiden van vrou wen en kinderen die in mijn vader land in moeilijke situaties terecht zijn gekomen. Stuk voor stuk wil ik hen helpen verantwoordelijk heid voor hun eigen leven te nemen, in plaats van afhankelijk te worden van anderen. Ik zal hen begeleiden het geluk in zichzelf te vinden en niet bij anderen, zoals ik het deed. Alles heeft echter zijn reden, ik ben uiteindelijk goed terechtgekomen." Het boek verschijnt 5 augustus op de markt. Deze week aan de vooravond van de Venrayse kermis aan dacht voor een kunstwerk in de gevel van Rijksmonument nummer een van Venray, de Grote Kerk. Links op de foto is boven de tor eningang een reliëf te zien. Het is een modern reliëf van de hand van beeldhouwer Jacques van Rhijn, waarin scènes uit het leven van de heilige apostel Petrus zijn uit gebeeld. Het werd aangebracht in 1962. In de Katholieke Kerk geeft de officiële liturgie tegenwoordig aan dat op 1 augustus de heilige Alfonsus Maria de 'Liguori wordt herdacht. Maar tot 1960 werd op 1 augustus feest gevierd ter ere van Sint Petrus' Banden. Daarnaar zijn in Limburg twee parochies vernoemd: de parochiekerk van Heer en de Grote Kerk in Venray. Met de 'Banden' worden de ijzeren kettingen bedoeld waarin Petrus geboeid zou hebben gezeten toen hij door Herodes gevangen werd genomen. In het bijbelboek Han delingen (hoofdstuk 12, 7) wordt verteld hoe een engel Petrus van deze boeien bevrijdde. Die bevrij ding staat in het reliëf van Jacques van Rijn centraal uitgebeeld. En rechts op de foto is die bevrij ding uitvergroot weergegeven. De kettingen van Petrus werden door vrome christenen bewaard en vereerd. Er werd zelfs van ver teld dat ze wondermacht bezaten. Later werden de 'Banden' door patriarch Juvenalis van Jeruzalem geschonken aan de verbannen keizerin Eudoxia. Zij verdeelde ze in twee stukken en stuurde een deel naar Constantinopel en een deel naar Rome, de twee hoofd steden van het Romeinse Rijk. In Rome werden ze gevoegd bij de boeien waarin Petrus tijdens zijn verblijf in die stad zijn marteldood had afgewacht. Om de boeien te kunnen vereren liet Eudoxia er in Rome zelfs een basiliek voor bou- wen: San Pietro in Vincoli (Sint Petrus' Banden). Die kerk werd op 1 augustus 439 ingewijd. De historie van de kermis is ontstaan door de kerkmis of kerkemis, die werd opgedragen op de feestdag van de parochieheilige; voor de Sint Petrus' Banden Kerk is dat dus 1 augustus. Na een plech tige hoogmis werd er rondom het kerkgebouw feest gevierd en gehandeld, wat zich in de loop der tijd heeft ontwikkeld tot de huidige kermis. De Venray se ker mis, die steeds in de eerste week van augustus wordt gehouden, is dus in meer dan één opzicht een voortzetting van een heel oude traditie. Foto en redactie Frans de Roos. Bronnen: Bisdom Roermond, Stichting Behoud en Restauratie Beeldenschat Sint Petrus' Banden Kerk Venray, www.petrusbanden- kerkvenray.nl. Stichting Venray Monumentaal (SVM) secretariaat Vliezenweg 1, 5801 JC in Venray, e mail venraymonumentaal@live.nl. Organisatie dik tevreden over jubileumeditie Er hebben dit jaar 2767 men sen meegedaan aan de 25e edi tie van de Fietsvierdaagse Ven- ray. In vergelijking met vorig jaar zijn dat 1000 deelnemers minder. Desondanks is de organisatie van dit evenement tevreden met dit aantal. "We zijn zelfs dik tevreden", aldus pr-man Michel Thomassen. "We hebben dit jaar te maken gehad met verschillende fac toren, waardoor we op voor hand al rekening hielden met minder deelnemers." Zo waren de bouwvakvakan tie en de schoolvakanties in het zuiden van het land nog niet begonnen en was gelijktijdig met de fietsvierdaagse de wandelvier daagse in Nijmegen. "Daarnaast hebben we vooral de laatste twee dagen enorm pech gehad met het weer. Op de eerste dag hadden we al ruim 2000 inschrijvingen, de tweede dag nog steeds 500 nieu we deelnemers, alleen donderdag en vrijdag bleven de inschrijvin gen achter door het regenweer", aldus Thomassen. Voor het eerst was discotheek Zenith startlo catie van de fietsvierdaagse. Tot tevredenheid van de organisatie. Thomassen: "Voor iedereen was het wel even wennen. De Wette- ling is een grote ruimte, terwijl je hier meerdere zalen hebt. We hebben in ieder geval uitstekend samengewerkt met de familie Van Dijck, die ons en de deelnemers heel gastvrij heeft ontvangen. Na een evaluatie beslissen we al in augustus of de volgende editie ook Zenith als startlocatie heeft." Ondanks het feit dat er minder deelnemers zijn gestart zijn, kijkt de organisatie heel tevreden terug op het verloop van de jubileu meditie. "Het begon dinsdagmor gen al met de ludieke opening door Peter Winnen, burgemees ter Waals en wethouder Van der Broeck", aldus Thomassen. "De woensdag stond in het teken van de jeugd. OBS De Landweert nam met groep 7 deel aan de 30 km en de middag werd afgesloten met een jeugddisco in zaal The Pitt, waar de opkomst boven verwach ting was. Donderdag hebben wij onze drie jubilarissen gehuldigd en kregen de heren Holtackers, Hendrix en Kreutz een bronzen reversspeld uitgereikt voor hun verdiensten door een afgevaar digde van NTFU (Nederlandse Toerfiets Unie). Deze regenachtig dag werd afgesloten met een half uur durende spetterende show in de grootste zaal van Zenith, The Dome. Op de vrijdag was de gebruikelijke slotmiddag met de uitreiking van diverse prijzen, waaronder een fiets voor de voor inschrijvers." Thomassen doet nog een beroep op de deelnemers: "Wij willen deelnemers verzoeken om reacties over ons evenement in het algemeen, maar ook in het bijzonder over de nieuwe locatie in ons gastenboek op onze site www.fietsvierdaagse-venray te willen plaatsen. Tevens attenderen wij iedereen nog op het insturen van de gemaakte foto's voor de fotowedstrijd in samenwerking met Zenith. De foto's moeten uiterlijk 8 augustus in ons bezit zijn. U kunt de foto's sturen naar m.thomassen@fietsvierdaagse- venray.nl." Jan Kreutz, Harrie Holtac- kers en Piet Hendrix samen met Rianne Hameete van de NTFU op de foto. Harrie Holtackers, Piet Hendrix en Jan Kreutz werden donderdag middag uitgebreid in het zonnetje gezet tijdens de jubileumeditie van de 25-jarige Fietsvierdaagse Venray. De drie zijn al 25 jaar als vrijwilliger actief voor het popu laire fietsfestijn. Kreutz als mede oprichter en voorzitter, Holtac- kers als routespecialist en speaker en Hendrix als controleur, regel neef van het inschrijvingsbureau en - de laatste jaren - beheerder van de nachtfietsenstalling. Dat was voor woordvoerster Rianne Hameete van de Nederlandse Toer Fiets Unie (NTFU), de overkoepe lende organisatie van toerfiets verenigingen in Nederland, reden genoeg om naar Venray te komen en de drie jubilarissen voor hun verdiensten te onderscheiden met de bronzen speld van de NTFU. Ook ontvingen Kreutz, Holtackers en Hendrix namens bestuur en vrijwilligers van Fietsvierdaagse Venray een fraai beeld: een fietser, diep gebogen over het stuur. Koester uw Monument EN MAAS L "Ik kom thuis, bii miin ziel" bij mijn hart, Fietsvierdaagse: 2767 deelnemers NTFU eert jubilarissen fietsvierdaagse ï!t Snt'J:

Peel en Maas | 2009 | | pagina 11