Koester uw Monument H HUIS AANKOPEN??? HULP NODIG!!! Onder verwijzing naar het thema Op de Kaart van de Open Monumentendag 2009 zijn hier afbeeldingen te zien van een plat tegrond van Venray waarin monu menten letterlijk 'op de kaart' zijn gezet. Links een plattegrond van Venray-Centrum, globaal van het gebied omsloten door de singels. De noordpijl staat naar boven. Deze bijzondere plattegrond is een fragment van een zogeheten Cultuurhistorische Waardekaart. De rode vlakken geven oude bebouwingskernen uit de peri ode 1806-1840 aan. Uit dezelfde periode geven bruine vlakken bouwland (veld) aan, en groene vlakken grasland. Ook zijn oude wegen gemarkeerd, en wel met oranje (wegen ouder dan 1806) en groene lijnen (wegen 1806 1890). Die historisch geografische situaties zijn geprojecteerd op de getekende huidige infrastructuur en bebouwing. Naast archeologi sche vindplaatsen zijn bouwhis torische elementen: (rijks- en gemeentelijke monumenten) ingetekend. De monumenten zijn onderscheiden naar: gebouwen/ woonhuizen, kerkelijke gebou wen, molens, openbare gebouwen en losse objecten. Ook zijn krui sen en kapellen aangegeven. Een Cultuurhistorische Waardekaart is in Nederland een door de over heid geïnitieerd jong fenomeen. In opdracht van de gemeente Venray heeft archeologisch adviesbu reau Raap deze kaart ontwikkeld mede met gebruikmaking van de door vrijwilligers van de Archeo logische Werkgroep Venray (AWV) verzamelde gegevens. De Stichting Venray Monumentaal heeft daar bij, overigens in een bescheiden rol binnen haar eigen werkterrein, mede van advies mogen dienen. De kaart in deze verschijnings vorm is nagenoeg gereed, maar dient te worden bijgewerkt als nieuwe ontwikkelingen daartoe aanleiding geven. Op de afbeel ding rechts een uitvergroting van een gedeelte van de plattegrond links. Te zien is het gebied rondom de Grote Kerk. De blauwe gebo gen lijn geeft het verloop van de burggraaf aan. Ingetekend zijn alle in het gebied voorkomende Rijksmonumenten voorzien van hun Rijksmonumentennummer: de Grote Kerk (37209), de voor malige Latijnse School, huidig De Klokkeluider (37210), het voor malige Raadhuis, huidig de Rooij- erie (524067) en het Poelshuis (524068). Voor de Gemeentelijke monumenten geldt hetzelfde: de voormalige Landbouwhuishoud- school, huidig Turkse Moskee (3), Hotel de Zwaan (6), Grotestraat 10 en 14 (resp. 7 en 8), Grotestraat 16, 20 en 26 (resp. 9, 10 en 11), ver volgens het voormalige klooster Jerusalem, het huidige Gemeente huis (39), waaraan de aanduiding voor het Freulekeshuus (4), en tot slot Raadhuisstraat 18, de voorma lige kapelanie (40). Verder staat op het Kerkpad het groene dubbel- symbool voor: het St. Antonius Abt kapelletje in het Schelpoortje en het kruis naast het Schelpoortje. Tekst Frans de Roos. Bron Archeo logische Werkgroep Venray (AWV). SVM secretariaat, Beekweg 62, 5815 CN in Merselo. E-mail ven- raymonumentaal@live.nl. J I JFQII il AMQ Patersstraat 35 - 5801 AT Venray E info@holtermans-vastgoed.nl V A S T G O E D T 0478-511800 of 06-53331412 Bel voor een vrijblijvend adviesgesprek. Stichting Calebas op bezoek bij projecten Honderddertigste jaargang - week 7 - donderdag 12 februari 2009 Diamanten bruidspaar in Venray Op 16 februari 2009 is het maar liefst 60 jaar geleden dat Maximiliaan Renaldini Bruno (94) zijn jawoord gaf aan Ame lia Adèla Bruno-de Graaff (80). Destijds getrouwd in Bandung, Java, maar al sinds 1957 samen gelukkig in Venray. (Door Sanne Claessens) Het was geen liefde op het eerste gezicht, zoals de meeste langdurige romantische verha len beginnen. Maximiliaan en Amelia kennen elkaar al van een eerdere ontmoeting wanneer ze elkaar opnieuw zien in Borneo in de jaren '40. Hij voorzag destijds militairen van voorraad. "In eer ste instantie herkende hij mij niet eens meer", lacht Amelia, "ik wist wel meteen wie hij was. Het was dus niet echt liefde op het eerste gezicht. Ik wilde graag weg thuis, want daar was het allesbehalve gemakkelijk en zo kwam van het een het ander." Op 16 februari 1949 trouwen de twee op Java, Indonesië. Ze wonen daar bijna twee jaar, waarna ze verhuizen naar Jakarta. Er heerst daar op dat moment enorm veel onrust, oorlog en woede en al snel vluchten ze naar Nederland. Maxi- miliaan en Amelia hebben inmid dels al vijf kinderen. "We moesten wel weg daar. Veel mensen van mijn familie, onder wie mijn vader, zijn vermoord en we hadden wei nig keus", aldus Amelia. Samen met hun kinderen komen ze terecht in Bergen op Zoom, waar ze voor een korte periode wonen en later hebben ze nog in Valkenswaard een huisje. Op 16 februari 1957 verhuizen ze naar Venray. Maximiliaan werkt in Nederland onder meer bij de DAF in Bergen op Zoom en later in een filiaal in Eindhoven. Daarna werkt hij voor Inalfa en uiteindelijk heeft hij tot zijn 65e gewerkt bij Rank Xerox in Venray. Amelia heeft ook veel verschil lende werkzaamheden gehad. Ze werkt op het land, in fabrieken en later bij de V&D in Helmond, terwijl haar moeder, die later naar Venray was gekomen, thuis voor de kinderen zorgt. In Nederland krijgt het stel nog eens zes kinderen en uiteindelijk zijn ze als gezin compleet met drie zonen en acht dochters, die nu bijna allemaal in de buurt wonen. "Een van de kinderen woont in Kroatië, maar de rest woont geluk kig allemaal een beetje om ons heen. We zijn een enorm hecht gezin en ik zie ze gelukkig nog allemaal erg veel", vertelt Amelia. De kinderen van Maximiliaan en Amelia groeien op en stich ten hun eigen gezinnen. Op dit moment zijn ze de trotste opa en oma van maar liefst 28 kleinkinde ren (14 jongens en 14 meisjes) en inmiddels staat de teller van ach terkleinkinderen alweer op 14. Gelukkig komen ze vaak bij hen op bezoek. "Ik hou ervan om te koken en ik kook ook altijd voor heel veel mensen. Tussen de mid dag zijn er altijd wel kinderen of kleinkinderen die op bezoek komen en een hapje mee eten", vertelt Amelia met een mooie lach op haar gezicht. Maximiliaan doet het wat rus tiger aan. Hij luistert graag naar muziek, maar vindt het ook prettig nog zoveel contact te hebben met de hele familieAmelia daarentegen is nog leergierig en laat zich graag door de (achter)kleinkinderen op de hoogte brengen van het gebruik van haar computer, waar ze regelmatig spelletjes op speelt. Het geheim van een goed huwelijk schuilt volgens haar in het over laten waaien van ruzies. "We heb ben eigenlijk nooit herrie", zegt ze. "Altijd als er iets was om ruzie over te maken, dan hield ik mijn mond net zolang totdat het over waaide. Daar kon hij niet zo goed Maximiliaan en Amelia Bruno genieten nog altijd van het leven. tegen, maar uiteindelijk heeft het ons wel zover gebracht. En er is nog een geheim: lekker koken!" Hoe de toekomst er uit ziet weten ze niet. Amelia zou graag nog eens naar Indonesië gaan, waar ze in al die jaren in Neder land twintig keer naar toe is terug gekeerd. Ze zou het graag aan de kleinkinderen laten zien maar Maximiliaan is niet meer in staat om haar te vergezellen dus of het er nog van komt is maar de vraag. Het eerst op de agenda staat nu natuurlijk het mooie feest dat op zondag 15 februari gehouden zal worden in de Evenaar. Het zal een drukte van belang worden aange zien ook de hele familie aanwezig zal zijn maar als u ze zelf nog eens persoonlijk wil feliciteren kan dat tussen 14.00 en 19.00 op deze dag. Vier leden van de Venrayse stichting Calebas zijn momen teel op werkbezoek in Ghana. Calebas werd in 2007 opge richt ter ondersteuning van de Veulense ontwikkelings werker Wiljo Fleurkens. Wiljo overleed geheel onverwachts in maart 2008. De stichting Calebas is van plan om de steun aan ontwikkelings werkers c.q. ontwikkelingsprojec ten in Ghana voort te zetten. Door het wegvallen van Wiljo oriënteert het bestuur zich op welke wijze dat het beste kan gebeuren. De projecten die Wiljo realiseerde waren voornamelijk kleinscha lig, waarbij hij vooral actief was als initiator van de lokale bevol king. De projecten richtten zich op onder meer op drinkwater, onderwijs, gezondheidszorg en activiteiten die inkomsten gene reerden voor de lokale bevolking. Afgelopen week vertrok de dele- gatie van de stichting Calebas naar Noord-Ghana, het voormalige werkgebied van Wiljo Fleurkens. Zij bezoeken momenteel projec ten waarvan hij de initiatiefne mer was om te bekijken hoe zijn levenswerk kan worden voortge zet. De Venraynaren, Henk Raedts, Geert Volleberg, Pierre Nijsen en Fran Jansen, worden daar begeleid door Justin Adonadaga, de plaat selijke vertegenwoordiger van de zusterorgansiatie Kalebash Ghana. "We zijn nogal onder de indruk van wat Wiljo in gang gezet heeft voor de allerarmsten in de Upper East Regio", laat voorzitter Pierre Nijsen van Bolgatanga weten. "Na bezichtiging van enkele projecten en gesprekken met plaatselijke autoriteiten staat wel vast dat er grote behoefte is aan watervoor zieningen, onderwijs en primaire gezondheidszorg." Ook zal er nog een bezoek gebracht worden aan het zuiden Op de foto staat Justin Adona- daga bij een van de door Wiljo Fleurkens gerealiseerde water van Ghana in een regio, waar een project wordt opgestart door onder meer oud-Venraynaar Ton Nelissen. Broeder Valentijn CDA Venray zet op zaterdag 14 februari voor de 24e keer vrijwilligers in het zonnetje. Het CDA heeft veel waardering voor mensen die hun tijd belangeloos ter beschikking stellen voor hun medemens. Om hier enige blijk van te geven gaat broeder Valen- tijn, Toon Jacobs van de Stations weg in Venray, weer een aantal vrijwilligers met een bloemetje verrassen. Broeder Valentijn biedt dit jaar een speciale groep vrijwil ligers op en hetzelfde moment een bloemetje aan als dank voor hun inzet. Winterexpositie vier verschillende kunstenaars rijen gaat ze liever het huis uit om inspiratie op te doen. "Ik sta con tinu eigenlijk open voor indruk ken, ik volg dingen en laat me lei den. De natuur in een hierin een belangrijke bron voor mij en dan niet alleen de natuur zoals ze nu is. Maar ook muziek is een bron van inspiratie", legt Katrien uit. Dat de kunst voor allen een bijzondere en belangrijke rol speelt in hun leven, weet Pepijn mooi samen te vatten. "Ik beschouw alles als werk in dat geval. Ik zie het overal, ik voel het overal. Het zijn kriebels die je voelt en die je vervolgens volgt. Iedereen doet wat hij doet en dan is het er gewoon ineens. Dan is het ontstaan." Samen heb ben de vier ideeën uitgewisseld, zijn ze samengekomen en hebben ze hard gewerkt aan de voorberei dingen van de expositie. Nu nodi gen ze anderen uit om een kijkje te komen nemen naar de kunst werken, die te koop zullen wor den aangeboden in de showroom van de voormalige garage aan de Maasheseweg 87. Op zaterdag 14 februari is iedereen welkom tus sen 14.00 en 17.00. Zondag 15 februari is de showroom geopend tussen 11.00 en 17.00. De drie zondagen daarna kunt u komen kijken tussen 12.00 en 14.00. De entree bedraagt 2 euro. Voor meer informatie over het werk van Pepijn de Jonge kunt u terecht op www.rabakol.com en Jacqueline Hanssen is te vinden via www.jacquelinehanssen.nl. Katrien van Pelt en Piet Siebers zijn te googlen! Het weekend van 14 en 15 februari 2009 zal het openings weekend zijn van de winterex- positie, waar vier verschillen de kunstenaars hun werken zullen tonen. Jacqueline Hans- sen (49), Katrien van Pelt (62), Piet Siebers (55) en Pepijn de Jonge (32) vinden het belang rijk om letterlijk en figuurlijk ruimte te creëren voor regio nale kunstenaars. (Door Sanne Claessens) Dit weekend is iedereen uit genodigd voor de opening van de winterexpositie, waarop Jac queline, Katrien, Piet en Pepijn verschillende van hun eigen werken hebben uitgestald voor anderen. De vier kennen elkaar uit de kunstwereld, maar het was initiatiefnemer Pepijn de Jonge die de expositie op poten heeft gezet. "Ik kwam op het idee om de oude Van Haren- garage aan de Maasheseweg te gebruiken hier voor. Deze plaats heeft een histo rie, een verhaal, maar staat al lang leeg. Daarnaast wilde ik anderen de kans geven hun werk te laten zien", aldus Pepijn. Het idee achter deze exposi tie is voor allen erg duidelijk. Ze zien hun werk als liefdeswerk. Ze maken mooie dingen, genie ten ervan en nu willen ze het delen en aan anderen laten zien. Hoewel alle vier de kunstenaars een eigen stijl hebben, komen de werken echt samen in de mooie expositieruimte en lijken ze met elkaar te spelen. Jacqueline Hans- sen, die haar zetels tentoonstelt tijdens deze expositie, vindt het bijzonder te zien hoe ze samen tot dit resultaat op deze plek zijn gekomen. "Samen met Pepijn ben ik al eens eerder bezig geweest in een andere garage. Er staan veel mooie ruimtes leeg in gemeente Venray, maar helaas is niet alles beschikbaar voor ons", zegt Jac queline. Vooral voor Pepijn, die tij dens de expositie zijn schilderijen, tekeningen en boeken deelt met anderen, heeft de oude garage iets bijzonders. "Het is geweldig dat de eigenaars van dit pand ons dit kos- teloos lenen voor onze expositie. Het is een oud gebouw vol verha len van bijvoorbeeld oud-werkne mers en nu mogen wij de deuren opnieuw openen met onze kunst, een bijzondere transformatie." De ruimte zal dus gevuld zijn met verschillende kunstwerken van verschillende materialen, kleuren en grootte. Naast Jacqueline en Pepijn zijn ook de schilderijen van Katrien van Pelt te bezich tigen en de houten beelden van Piet Siebers. Hij is veel te vinden in zijn atelier waar hij niet alleen, maar wel hoofdzakelijk, met hout werkt. "Hout is levendig, duurzaam en heeft een mooie uitstraling", aldus Piet. Katrien is volgens de rest een zogenaamde alleskunner. Ze is veel bezig met fotografie en thuis bewerkt ze de vele foto's die ze maakt, vooral natuurfoto's trekken haar. Voor het maken van schilde- Jacqueline Hanssen, Katrien van Pelt, Piet Siebers en Pepijn de Jonge bekijken de expositie ruimte in de oude garage van Van Haren aan de Maasheseweg 87. f) m^4or,i AANKOOPBEGELEIDING ADVIES IN ONROEREND GOED Groeten uit Ghana EN MAAS L Samen genieten van grote hechte familie Inspiratie zit in alles

Peel en Maas | 2009 | | pagina 17