A
Koester uw Monument
Af en toe goed
steggelen!"
K
K Hmi Jëiito* -jiü! i
HUIS AANKOPEN???
HULP NODIG!!!
Honderddertigste jaargang - week 1 - donderdag 1 januari 2009
Amy Arts heeft haar eigen jeugdcircus
Amy Arts uit Venray is nog
maar negentien jaar, maar
heeft wel al haar eigen jeugd
circus op poten gezet. Jeugd
circus Mirable, waarin 'mira-
ble' is afgeleid van het Spaanse
woord voor mysterie. In haar
circus helpt ze anderen om de
kunsten van het jongleren en
acrobatiek onder de knie te
krijgen. Iedere woensdag geeft
ze in een gymzaal vol enthou
siasme les aan kinderen tus
sen de vijf en achttien jaar.
(Door Sanne Claessens)
In tegenstelling tot veel anderen
die van een hobby hun beroep
willen maken, is Amy zelf nog niet
eens zo lang bekend met het cir-
cusgebeuren en alles wat daarbij
komt kijken. Een jaar of twee gele
den maakt haar drie jaar jongere
broertje Jimmy haar nieuwsgierig
als hij thuis laat ziet wat hij op
school heeft geleerd qua jongle
ren. Enthousiast begint ook Amy
met het oefenen met tennisballen
en dan gaat het allemaal opeens
heel erg snel.
Jimmy en zijn zus verzorgen
daarna kleine optredens, work
shops en al snel worden ze door
anderen herkend. Samen doen
ze zelfs Klein Zwitserland en de
Efteling aan. Wanneer Amy op een
jongleerdag een vijfjarig meisje
binnen zeer korte tijd helpt zelf
standig te kunnen balanceren op
een bal, weet ze het zeker. "Ik heb
altijd al iets voor mezelf gewild.
Een winkel, bedrijf of iets in die
richting. Maar op deze jongleerdag
viel alles op zijn plek en zo is dan
ook het idee om een jeugdcircus
op te zetten geboren", aldus Amy.
In mei van dit jaar besluit ze de
nodige informatie in te winnen
in haar omgeving, maar ook bij
de Kamer van Koophandel en de
belastingdienst. Ze komt erachter
dat er in Limburg maar één ander
jeugdcircus bestaat, namelijk in
Maastricht, en dus hoopt ze dat
er vraag naar haar circus zal zijn
in Venray en omstreken. Na een
waterdicht plan te hebben inge
diend bij de gemeente, lijkt Mira-
ble van de grond te kunnen. "De
gemeente complimenteerde me
met mijn plan, maar kon me helaas
geen subsidie geven. Daar zijn
grote voorwaarden aan verbon
den, maar ik wist dat ik dit wilde.
Ik had al veel materiaal zelf, maar
heb de rest zelf gefinancierd."
Het is duidelijk dat Amy ont
zettend gemotiveerd is. Nadat ze
de woensdagmiddagen tot haar
beschikking krijgt in de gymzaal
gelegen bij de Toverbal, mist ze
alleen nog enthousiaste kinderen.
"Ik ben bijna elke basisschool in
Venray gewoon binnengelopen
en heb mezelf bekendgemaakt en
veel flyers uitgedeeld." Daarnaast
vindt ze ook nog twee sponsoren,
een in Nijmegen en een in Roer
mond, en op 20 augustus vindt er
dan een officiële open dag plaats
in de gymzaal, waar kinderen kun
nen kennismaken met het jeugd-
circus en waar vooral veel te doen
en te zien is. "Het was echt een
leuk en groot succes", vertelt Amy,
"er waren allemaal kleine work
shops zodat ze kinderen meteen
konden zien wat ze zouden gaan
doen als ze zich zouden aanmel-
den. Na deze open dag had ik dan
ook maar liefst in één keer 46 aan
meldingen!"
Vanaf dat moment verzorgt
ze wekelijks op woensdagmid
dagen jongleerlessen, maar ook
acrobatiek. Haar broertje Jimmy,
die gespecialiseerd is in éénwiele-
ren, en goede vriend Ralf van den
Boogaart, gespecialiseerd in devil-
sticken, helpen haar daarbij. De
constructie van de lessen zit goed
in elkaar. "Kinderen kunnen zeg
maar strippenkaarten kopen van 5,
10, 15 lessen of voor een heel jaar.
Iedere keer als je komt gaat er dan
een strip vanaf", aldus Amy. Ook
zijn er twee keer per jaar echte
optredens, voor de zomer en voor
de kerst, waar vrienden, familie en
alle andere geïnteresseerden kun
nen komen kijken naar de jonge
talentjes.
Door verschillende miscommu
nicaties met de eigenaar van de
gymzaal is Amy in de afgelopen
tijd helaas wat aanmeldingen ver
loren, wat ze enorm jammer vindt
Amy Arts hoopt in de toekomst
nog meer jeugdcircussen te
mogen openen.
aangezien ze met eigen ogen heeft
gezien hoe leuk kinderen het vin
den om met het circuswerk bezig
te zijn. Gelukkig ziet de toekomst
er mooi uit. In augustus 2009 zal
er tweede jeugdcircus starten
onder leiding van Amy in Reuver.
Hiermee hoopt ze het gat te dich
ten tussen Venray en Maastricht.
Maar er is nog meer. "Ik wil ook
graag in Utrecht gaan studeren
aan een circusgerelateerde oplei
ding, zodat ik nog beter kan leren
lesgeven. Dat is mijn doel, dat is
wat ik wil, het voelt gewoon zo
fijn om dit allemaal te doen!"
Amy is in ieder geval enorm
gemotiveerd en hoopt in de toe
komst nog veel meer jeugdcircus-
sen te mogen openen en anderen
net zo enthousiast te maken als zij
zelf is. Voor meer informatie kan
je surfen naar de website van het
jeugdcircus, die ook geheel wordt
verzorgd door Amy: www.circus-
mirable.nl.
EKS&VKM WMWM
Zondag, na de heilige mis in de
Grote Kerk, op de dag van Onno
zele Kinderen, werd het zesjarig
bestaan van het monumentje voor
naamloze kinderen gevierd. Deken
Smeets stond na de viering even
stil bij het feit dat het monument
al zes jaar in een grote behoefte
voorziet.
In 2002 werd met de oprichting
van een monument voor naamlo
ze kinderen een lang gekoesterde
wens voor veel mensen uit Venray
en omgeving vervuld. Dit monu-
ment is gerealiseerd voor al die
kinderen die in het verleden geen
naam kregen omdat ze of dood
geboren werden of direct na de
geboorte stierven, niet gedoopt
en daarom naamloos waren.
Direct rechts van de toren van de
Grote Kerk in Venray kun je dage
lijks mensen treffen die bij het
monumentje steun zoeken of hun
verdriet verwerken. Met name Nel
Aben, wijlen Jeanne Peeters en
wijlen deken Coenen maakten
zich hard voor de oprichting van
Deken Smeets zegent het
monument bij de Grote Kerk.
dit bijzondere monument, dat is
ontworpen en gerealiseerd door
de inmiddels ook overleden kun
stenaar Piet Hermans.
-- '-éi'
-
Deze week een langgevel boer
derij aan de Heuvelstraat 17 in
Venray, gebouwd in 1923, archi
tect onbekend. Bouwstijl in tra
ditionalisme, met een asymme
trische frontgevel en indeling en
een bouwtraditie die in deze stre
ken meer voorkwam. Het is opge
trokken uit baksteen in halfsteens
verband met een gecementeerde
plint. Verder heeft het rechthoe
kige houten vensters en deuren
met bovenlichten. De vensters in
de stal en de houten schuifpoort
allen rechthoekig, zijn intact
gebleven. Het dak een mansarde
dak, bedekt met muldenpannen
en een dakkapel met lessenaars
dak. Een boerderij gebouwd tegen
de vroegere boomgaard van het
voormalige St. Joseph klooster
aan de Eindstraat, de zusters van
de Goddelijke Voorzienigheid
gesticht in 1880. Een boomgaard
die doorliep tot aan de Heuvel
straat. Vroeger stond deze boerde
rij in deze omgeving alleen, nu is
er rondom veel gebouwd en lijkt
het alsof deze boerderij verhuisd
is., het heeft nu een totaal andere
omgeving. Voor deze boerderij is
nog een deel van de Frankische
of Merovingische driehoeken
zo schrijft G. Lucassen. De drie
hoek voor deze boerderij is nog
gedeeltelijk zichtbaar. Ze maak
ten deel uit van een reeks kleine
nederzettingen die zich uitstrek
ten van Veltum tot Boschhuizen.
Deze groeiden uit tot een dorp en
noemt men een gefragmenteerde
nederzetting. De vorm van deze
driehoeken waren gelijkbenige
driehoeken zoals bij het museum,
in Veltum, Zuidpunt Henscheni-
usplein. De Landweerweg is de
enige nog in originele vorm Al
deze driehoeken waren omringd
door bomen en een waterpoel. De
meest voorkomende namen voor
deze driehoeken zijn Biest- Heem
Heuvel- als ook Huizen en Weer
zij stammen allen uit deze periode.
Ook bijzonder is dat de bewoners
van deze boerderij, jarenlang het
uitzicht hebben gehad op het
Annapark met de monumentale
gebouwen en het monumentale
groen. Het Annapark waar Tw. van
Els zich al jaren inzet om dit park
met alle bijzondere elementen te
behouden en te bewaren voor de
toekomst.
JI JPQK J| A M C Patersstraat 35 - 5801 AT VenraV
E info@holtermans-vastgoed.nl
V A S T G O E D T 0478-511800 of 06-53331412
Bel voor een vrijblijvend adviesgesprek.
Gouden bruidspaar in Venray
BB
Op donderdag 8 januari 2009
is het vijftig jaar geleden dat
Loes (67) en Koos (72) Habra-
ken elkaar trouw beloofden.
Een groot feest staat niet op de
agenda aangezien ze niet zo'n
feestvierders zijn, maar samen
zijn ze nog steeds erg gelukkig
en wonen ze sinds dertien jaar
in Venray.
(Door Sanne Claessens)
Hun jubileum vieren ze lekker
samen met elkaar. Lachend vertel
len ze dat ze blij zijn dat er über
haupt een jubileum is, aangezien
Koos nog maar een paar weken
geleden uit de kliko viel en maar
liefst twaalf dagen in het zieken
huis heeft gelegen. Nu kunnen ze
erom lachen, maar het was toch
een behoorlijke val. "Eigenlijk
was het toen ook al wel een klein
beetje hilarisch. Ik was natuurlijk
blij toen ik hoorde dat alles goed
zou komen, maar het zag stiekem
wel grappig uit", aldus Loes.
Loes weet ook nog heel goed
dat ze Koos voor het eerst zag.
Het was oudejaarsavond 1957.
Ze was zelf zestien jaar oud en
woonde nog thuis in Eindhoven
toen de bel ging. Koos, op dat
moment woonachtig in Geldrop,
stond voor de deur. "Hij was met
de fiets", vertelt Loes, "en had een
slappe band. Hij wilde graag een
fietspomp lenen. Hij pompte zijn
band op en is eigenlijk nooit meer
weggegaan." Een romantisch ver
haal zoals je ze tegenwoordig niet
meer vaak hoort. Ze krijgen ver-
kering en al snel trekt Koos in bij
Loes en haar familie, zoals dat in
die tijd gaat. Na een half jaar ver
huizen ze naar Geldrop, waar ze
samen bij Koos intrekken.
Op 8 januari 1959, op Koos
zijn verjaardag, geven ze elkaar
dan het jawoord. In totaal wonen
ze twee jaar lang bij Koos en zijn
familie en dan huren ze hun eer
ste eigen huisje in de Heggestraat
in Geldrop. Hier wonen ze maar
liefst tien jaar en samen krijgen
ze in dit huisje hun vier kinderen,
twee jongens en twee meiden,
die inmiddels allemaal zijn voor
zien van hun eigen familie. Koos
werkt op dat moment voorna
melijk in de bouwsector, waarin
hij verschillende dingen doet, en
Loes zorgt thuis voor de kinderen
en het huishouden. Ze verhuizen
daarna naar de Spinnerstraat, de
Goorstraat en de Linnenstraat,
allemaal in Geldrop. Na 27 jaar
in Geldrop te hebben gewoond,
verhuizen ze naar Venray, waar
ze samen met hun dochter en
haar gezin een kangoeroewoning
betrekken. "Alles is gescheiden. We
hebben onze eigen keuken, bad
kamer, slaapkamer, huiskamer en
deur", vertelt Koos.
Veel mensen in hun omgeving
kijken vreemd op wanneer ze
horen dat Koos en Loes bij hun
dochter wonen, maar voor hen is
het de ideale oplossing en ze zijn
er erg gelukkig mee. "Mensen ver
geten dat je elkaar op deze manier
ook kan helpen en we hebben
afgesproken alles eerlijk te zeggen,
Loes en Koos Habraken zijn
vijftig jaar getrouwd.
het gaat echt goed samen," aldus
Loes. Zelf heeft Loes een hele
andere relatie gekend met haar
ouders. Haar vader vertrekt naar
Amerika als ze nog maar negen
jaar oud is en met hem heeft ze
nu nauwelijks nog contact. Haar
moeder overlijdt als Loes zelf nog
maar vierentwintig is. Ook de
ouders van Koos leven al geruime
tijd niet meer.
In de afgelopen vijftig jaar is er
dus een heleboel veranderd en
gebeurd. Koos lijkt zijn streken
een beetje verleerd, al vertelt hij
snel even over die keer dat hij de
krant haalde door in beschonken
toestand een politieauto te bestu
ren en zelfs uiteindelijk in de sloot
te belanden. Maar dit is allemaal
alweer tientallen jaren geleden.
Loes is sinds 1964 Jehova's Getui
ge en dit is voor haar een belang
rijk onderdeel van haar leven, wat
ze graag met anderen deelt.
Samen hebben ze veel meege
maakt en overwonnen en volgens
Loes is de communicatie in een
huwelijk van het grootste belang.
"Niets opkroppen en niet samen
schreeuwen. Laat de één maar
mopperen en de ander luisteren.
Het is belangrijk dingen goed te
zeggen, ook al is dat soms niet
altijd leuk. Af en toe eens goed
steggelen, dat is het geheim van
een goed huwelijk"," lacht Loes,
en n Koos is het daar stilzwijgend
mee eens.
L EN MAAS
Jong geleerd is oud gedaan
Herdenking monument...
i
■w r
AANKOOPBEGELEIDING ADVIES IN ONROEREND GOED