A Koester uw Monument Af en toe goed steggelen!" K K Hmi Jëiito* -jiü! i HUIS AANKOPEN??? HULP NODIG!!! Honderddertigste jaargang - week 1 - donderdag 1 januari 2009 Amy Arts heeft haar eigen jeugdcircus Amy Arts uit Venray is nog maar negentien jaar, maar heeft wel al haar eigen jeugd circus op poten gezet. Jeugd circus Mirable, waarin 'mira- ble' is afgeleid van het Spaanse woord voor mysterie. In haar circus helpt ze anderen om de kunsten van het jongleren en acrobatiek onder de knie te krijgen. Iedere woensdag geeft ze in een gymzaal vol enthou siasme les aan kinderen tus sen de vijf en achttien jaar. (Door Sanne Claessens) In tegenstelling tot veel anderen die van een hobby hun beroep willen maken, is Amy zelf nog niet eens zo lang bekend met het cir- cusgebeuren en alles wat daarbij komt kijken. Een jaar of twee gele den maakt haar drie jaar jongere broertje Jimmy haar nieuwsgierig als hij thuis laat ziet wat hij op school heeft geleerd qua jongle ren. Enthousiast begint ook Amy met het oefenen met tennisballen en dan gaat het allemaal opeens heel erg snel. Jimmy en zijn zus verzorgen daarna kleine optredens, work shops en al snel worden ze door anderen herkend. Samen doen ze zelfs Klein Zwitserland en de Efteling aan. Wanneer Amy op een jongleerdag een vijfjarig meisje binnen zeer korte tijd helpt zelf standig te kunnen balanceren op een bal, weet ze het zeker. "Ik heb altijd al iets voor mezelf gewild. Een winkel, bedrijf of iets in die richting. Maar op deze jongleerdag viel alles op zijn plek en zo is dan ook het idee om een jeugdcircus op te zetten geboren", aldus Amy. In mei van dit jaar besluit ze de nodige informatie in te winnen in haar omgeving, maar ook bij de Kamer van Koophandel en de belastingdienst. Ze komt erachter dat er in Limburg maar één ander jeugdcircus bestaat, namelijk in Maastricht, en dus hoopt ze dat er vraag naar haar circus zal zijn in Venray en omstreken. Na een waterdicht plan te hebben inge diend bij de gemeente, lijkt Mira- ble van de grond te kunnen. "De gemeente complimenteerde me met mijn plan, maar kon me helaas geen subsidie geven. Daar zijn grote voorwaarden aan verbon den, maar ik wist dat ik dit wilde. Ik had al veel materiaal zelf, maar heb de rest zelf gefinancierd." Het is duidelijk dat Amy ont zettend gemotiveerd is. Nadat ze de woensdagmiddagen tot haar beschikking krijgt in de gymzaal gelegen bij de Toverbal, mist ze alleen nog enthousiaste kinderen. "Ik ben bijna elke basisschool in Venray gewoon binnengelopen en heb mezelf bekendgemaakt en veel flyers uitgedeeld." Daarnaast vindt ze ook nog twee sponsoren, een in Nijmegen en een in Roer mond, en op 20 augustus vindt er dan een officiële open dag plaats in de gymzaal, waar kinderen kun nen kennismaken met het jeugd- circus en waar vooral veel te doen en te zien is. "Het was echt een leuk en groot succes", vertelt Amy, "er waren allemaal kleine work shops zodat ze kinderen meteen konden zien wat ze zouden gaan doen als ze zich zouden aanmel- den. Na deze open dag had ik dan ook maar liefst in één keer 46 aan meldingen!" Vanaf dat moment verzorgt ze wekelijks op woensdagmid dagen jongleerlessen, maar ook acrobatiek. Haar broertje Jimmy, die gespecialiseerd is in éénwiele- ren, en goede vriend Ralf van den Boogaart, gespecialiseerd in devil- sticken, helpen haar daarbij. De constructie van de lessen zit goed in elkaar. "Kinderen kunnen zeg maar strippenkaarten kopen van 5, 10, 15 lessen of voor een heel jaar. Iedere keer als je komt gaat er dan een strip vanaf", aldus Amy. Ook zijn er twee keer per jaar echte optredens, voor de zomer en voor de kerst, waar vrienden, familie en alle andere geïnteresseerden kun nen komen kijken naar de jonge talentjes. Door verschillende miscommu nicaties met de eigenaar van de gymzaal is Amy in de afgelopen tijd helaas wat aanmeldingen ver loren, wat ze enorm jammer vindt Amy Arts hoopt in de toekomst nog meer jeugdcircussen te mogen openen. aangezien ze met eigen ogen heeft gezien hoe leuk kinderen het vin den om met het circuswerk bezig te zijn. Gelukkig ziet de toekomst er mooi uit. In augustus 2009 zal er tweede jeugdcircus starten onder leiding van Amy in Reuver. Hiermee hoopt ze het gat te dich ten tussen Venray en Maastricht. Maar er is nog meer. "Ik wil ook graag in Utrecht gaan studeren aan een circusgerelateerde oplei ding, zodat ik nog beter kan leren lesgeven. Dat is mijn doel, dat is wat ik wil, het voelt gewoon zo fijn om dit allemaal te doen!" Amy is in ieder geval enorm gemotiveerd en hoopt in de toe komst nog veel meer jeugdcircus- sen te mogen openen en anderen net zo enthousiast te maken als zij zelf is. Voor meer informatie kan je surfen naar de website van het jeugdcircus, die ook geheel wordt verzorgd door Amy: www.circus- mirable.nl. EKS&VKM WMWM Zondag, na de heilige mis in de Grote Kerk, op de dag van Onno zele Kinderen, werd het zesjarig bestaan van het monumentje voor naamloze kinderen gevierd. Deken Smeets stond na de viering even stil bij het feit dat het monument al zes jaar in een grote behoefte voorziet. In 2002 werd met de oprichting van een monument voor naamlo ze kinderen een lang gekoesterde wens voor veel mensen uit Venray en omgeving vervuld. Dit monu- ment is gerealiseerd voor al die kinderen die in het verleden geen naam kregen omdat ze of dood geboren werden of direct na de geboorte stierven, niet gedoopt en daarom naamloos waren. Direct rechts van de toren van de Grote Kerk in Venray kun je dage lijks mensen treffen die bij het monumentje steun zoeken of hun verdriet verwerken. Met name Nel Aben, wijlen Jeanne Peeters en wijlen deken Coenen maakten zich hard voor de oprichting van Deken Smeets zegent het monument bij de Grote Kerk. dit bijzondere monument, dat is ontworpen en gerealiseerd door de inmiddels ook overleden kun stenaar Piet Hermans. -- '-éi' - Deze week een langgevel boer derij aan de Heuvelstraat 17 in Venray, gebouwd in 1923, archi tect onbekend. Bouwstijl in tra ditionalisme, met een asymme trische frontgevel en indeling en een bouwtraditie die in deze stre ken meer voorkwam. Het is opge trokken uit baksteen in halfsteens verband met een gecementeerde plint. Verder heeft het rechthoe kige houten vensters en deuren met bovenlichten. De vensters in de stal en de houten schuifpoort allen rechthoekig, zijn intact gebleven. Het dak een mansarde dak, bedekt met muldenpannen en een dakkapel met lessenaars dak. Een boerderij gebouwd tegen de vroegere boomgaard van het voormalige St. Joseph klooster aan de Eindstraat, de zusters van de Goddelijke Voorzienigheid gesticht in 1880. Een boomgaard die doorliep tot aan de Heuvel straat. Vroeger stond deze boerde rij in deze omgeving alleen, nu is er rondom veel gebouwd en lijkt het alsof deze boerderij verhuisd is., het heeft nu een totaal andere omgeving. Voor deze boerderij is nog een deel van de Frankische of Merovingische driehoeken zo schrijft G. Lucassen. De drie hoek voor deze boerderij is nog gedeeltelijk zichtbaar. Ze maak ten deel uit van een reeks kleine nederzettingen die zich uitstrek ten van Veltum tot Boschhuizen. Deze groeiden uit tot een dorp en noemt men een gefragmenteerde nederzetting. De vorm van deze driehoeken waren gelijkbenige driehoeken zoals bij het museum, in Veltum, Zuidpunt Henscheni- usplein. De Landweerweg is de enige nog in originele vorm Al deze driehoeken waren omringd door bomen en een waterpoel. De meest voorkomende namen voor deze driehoeken zijn Biest- Heem Heuvel- als ook Huizen en Weer zij stammen allen uit deze periode. Ook bijzonder is dat de bewoners van deze boerderij, jarenlang het uitzicht hebben gehad op het Annapark met de monumentale gebouwen en het monumentale groen. Het Annapark waar Tw. van Els zich al jaren inzet om dit park met alle bijzondere elementen te behouden en te bewaren voor de toekomst. JI JPQK J| A M C Patersstraat 35 - 5801 AT VenraV E info@holtermans-vastgoed.nl V A S T G O E D T 0478-511800 of 06-53331412 Bel voor een vrijblijvend adviesgesprek. Gouden bruidspaar in Venray BB Op donderdag 8 januari 2009 is het vijftig jaar geleden dat Loes (67) en Koos (72) Habra- ken elkaar trouw beloofden. Een groot feest staat niet op de agenda aangezien ze niet zo'n feestvierders zijn, maar samen zijn ze nog steeds erg gelukkig en wonen ze sinds dertien jaar in Venray. (Door Sanne Claessens) Hun jubileum vieren ze lekker samen met elkaar. Lachend vertel len ze dat ze blij zijn dat er über haupt een jubileum is, aangezien Koos nog maar een paar weken geleden uit de kliko viel en maar liefst twaalf dagen in het zieken huis heeft gelegen. Nu kunnen ze erom lachen, maar het was toch een behoorlijke val. "Eigenlijk was het toen ook al wel een klein beetje hilarisch. Ik was natuurlijk blij toen ik hoorde dat alles goed zou komen, maar het zag stiekem wel grappig uit", aldus Loes. Loes weet ook nog heel goed dat ze Koos voor het eerst zag. Het was oudejaarsavond 1957. Ze was zelf zestien jaar oud en woonde nog thuis in Eindhoven toen de bel ging. Koos, op dat moment woonachtig in Geldrop, stond voor de deur. "Hij was met de fiets", vertelt Loes, "en had een slappe band. Hij wilde graag een fietspomp lenen. Hij pompte zijn band op en is eigenlijk nooit meer weggegaan." Een romantisch ver haal zoals je ze tegenwoordig niet meer vaak hoort. Ze krijgen ver- kering en al snel trekt Koos in bij Loes en haar familie, zoals dat in die tijd gaat. Na een half jaar ver huizen ze naar Geldrop, waar ze samen bij Koos intrekken. Op 8 januari 1959, op Koos zijn verjaardag, geven ze elkaar dan het jawoord. In totaal wonen ze twee jaar lang bij Koos en zijn familie en dan huren ze hun eer ste eigen huisje in de Heggestraat in Geldrop. Hier wonen ze maar liefst tien jaar en samen krijgen ze in dit huisje hun vier kinderen, twee jongens en twee meiden, die inmiddels allemaal zijn voor zien van hun eigen familie. Koos werkt op dat moment voorna melijk in de bouwsector, waarin hij verschillende dingen doet, en Loes zorgt thuis voor de kinderen en het huishouden. Ze verhuizen daarna naar de Spinnerstraat, de Goorstraat en de Linnenstraat, allemaal in Geldrop. Na 27 jaar in Geldrop te hebben gewoond, verhuizen ze naar Venray, waar ze samen met hun dochter en haar gezin een kangoeroewoning betrekken. "Alles is gescheiden. We hebben onze eigen keuken, bad kamer, slaapkamer, huiskamer en deur", vertelt Koos. Veel mensen in hun omgeving kijken vreemd op wanneer ze horen dat Koos en Loes bij hun dochter wonen, maar voor hen is het de ideale oplossing en ze zijn er erg gelukkig mee. "Mensen ver geten dat je elkaar op deze manier ook kan helpen en we hebben afgesproken alles eerlijk te zeggen, Loes en Koos Habraken zijn vijftig jaar getrouwd. het gaat echt goed samen," aldus Loes. Zelf heeft Loes een hele andere relatie gekend met haar ouders. Haar vader vertrekt naar Amerika als ze nog maar negen jaar oud is en met hem heeft ze nu nauwelijks nog contact. Haar moeder overlijdt als Loes zelf nog maar vierentwintig is. Ook de ouders van Koos leven al geruime tijd niet meer. In de afgelopen vijftig jaar is er dus een heleboel veranderd en gebeurd. Koos lijkt zijn streken een beetje verleerd, al vertelt hij snel even over die keer dat hij de krant haalde door in beschonken toestand een politieauto te bestu ren en zelfs uiteindelijk in de sloot te belanden. Maar dit is allemaal alweer tientallen jaren geleden. Loes is sinds 1964 Jehova's Getui ge en dit is voor haar een belang rijk onderdeel van haar leven, wat ze graag met anderen deelt. Samen hebben ze veel meege maakt en overwonnen en volgens Loes is de communicatie in een huwelijk van het grootste belang. "Niets opkroppen en niet samen schreeuwen. Laat de één maar mopperen en de ander luisteren. Het is belangrijk dingen goed te zeggen, ook al is dat soms niet altijd leuk. Af en toe eens goed steggelen, dat is het geheim van een goed huwelijk"," lacht Loes, en n Koos is het daar stilzwijgend mee eens. L EN MAAS Jong geleerd is oud gedaan Herdenking monument... i ■w r AANKOOPBEGELEIDING ADVIES IN ONROEREND GOED

Peel en Maas | 2009 | | pagina 17