SPORT 2000 KERSTBONUS! KORTING OP ALLES! Aflossing Liberty Park Koester uw Monument venRRY ClaasSon*Fransol boutPQjTgroep Verkoopplannen?? Bel voor een gratis waardebepaling! ALLEEN DONDERDAG, VRIJDAG ZATERDAG: Grotestraat 49 Patersstraat 33 - 5801 AT Venray T 0478 - 51 18 00 E info@bouten-groep.nl Honderdnegenentwintigste jaargang - week 50 - donderdag 11 december 2008 Rianne en Roos schreven eigen boek Zondag expositie bijzondere duivenattributen in café-zaal 't Veule in Veulen Bram Stemerdink, voorma lig minister van defensie in het kabinet-Van Agt, heeft deze week afscheid genomen als voorzit ter van de Stichting Nederlands Nationaal Oorlog- en Verzetsmu seum. Stemerdink was sinds 1993 bestuurslid en werd in 1997 voor zitter van het Overloonse museum, dat tegenwoordig onder de naam Liberty Park naar buiten treedt. Al die jaren was hij een warm pleit bezorger voor de belangen van het museum. Onder zijn leiding werd het in 2006 ook nog aanzienlijk uitgebreid door een samenwer king met de Stichting Historisch Materieel. Hierdoor kwam een grote collectie militair materi eel van het Marshall Museum uit Zwijndrecht naar Overloon. Het aftreden van de heer Stemerdink is terug te voeren op leeftijdsbe palingen in de statuten van het museum en is niet het gevolg van de juridische kwestie waarvoor het museum zich sinds enkele jaren gesteld ziet. Het afscheid van de 72-jarige Stemerdink vond tijdens een besloten bijeenkomst in het museum plaats. Tegelij kertijd werd Frank van Beers, 53 jaar, als nieuwe voorzitter van het museumbestuur geïnstalleerd. Van Beers is een ervaren bestuurder en momenteel burgemeester van Boxtel. Hiervoor was hij onder meer wethouder in Rosmalen en 's-Hertogenbosch en burgemeester van Mill en St. Hubert. Van Beers is goed bekend met het museum en de regio, wat de verdere ontwik keling van het Liberty Park alleen maar kan bevorderen. Als voorzit ter gaat Van Beers ongetwijfeld ook een belangrijke rol spelen bij de oplossing van het conflict met de Stichting Historisch Materieel. De verwachting is dat in het voor jaar van 2009 in deze zaak duide lijkheid komt. Ieder jaar staat de maand november voor sommigen bekend als de NaNoWriMo, De National Novel Writing Month. Op 31 oktober om klokslag twaalf uur 's avonds begonnen weer duizenden mensen aan de uitdaging om binnen één maand een compleet boek te schrijven. Onder hen Rianne Philipsen (17) en Roos Ver steeg (17) uit Venray. (Door Sanne Claessens) NaNoWriMo is van origine een Amerikaans concept met als achterliggende gedachte dat een deadline het beste gereedschap is voor schrijvers in wording. Op deze manier zouden er veel schrijvers gemotiveerd worden om te schrijven onder tijdsdruk, en zouden er vanzelf nieuwe talenten boven komen drijven. De afgelopen jaren is het idee uitge groeid van kleinschalig concept tot een internationaal schrijvers- gebeuren, waar ook dit jaar weer enkele honderden Nederlanders aan deelnemen. Rianne en Roos, beiden leerling vwo 6, kenden de NaNoWriMo al langer, maar pas dit jaar waren ze gemotiveerd genoeg om in november 2008 een roman van minstens 50.000 woorden te schrijven. Het aantal woorden is de enige voorwaarde die je krijgt binnen deze uitdaging. "Het enige wat we hoefden te doen, was online gaan en ons inschrijven via de website. Maar daarna sta je er zo goed als alleen voor. Je mag helemaal zelf weten waar je het over gaat heb ben, en dat was juist zo lastig in het begin", vertelt Roos. De web site voorziet elke auteur wel van verschillende tips en handigheid jes, die ook Rianne en Roos nogal eens van pas komen. "Je kunt bijvoorbeeld via forums met andere auteurs over leggen, maar de forums worden vooral gebruikt voor peptalks naar elkaar toe. En die zijn soms best wel eens nodig. De eerste week begin je vol goede moed, maar in de tweede week heb ik echt wel eens gedacht 'ik stop ermee'. Die week staat dan ook niet voor niets bekend als helweek', omdat er dan zoveel mensen afhaken", aldus Rianne. De dames hebben voornamelijk steun aan elkaar, maar ook aan hun omgeving. "Op de website staat bijvoorbeeld als tip dat je het tegen zoveel mogelijk mensen om je heen moet vertellen, omdat je dan moeilijk zou durven opge ven", lacht Rianne. Veel mensen blijven tussendoor dan ook vra gen hoe het met de verhalen gaat, of ze op schema liggen en wie er voor ligt. Toch is het absoluut geen competitie."Het is juist geen wedstrijd", benadrukt Roos, "wel is het zo dat je gemotiveerd raakt als je weet dat de ander verder is bijvoorbeeld, maar het grappige aan deze uitdaging is dat het voor de verandering eens niet om de kwaliteit gaat van het geschreven verhaal, maar om de kwantiteit." De NaNoWriMo kent dan ook geen winnaars of echte verliezers. Natuurlijk is het de bedoeling dat je vóór 1 december je verhaal ingestuurd hebt, zodat de woor den geteld kunnen worden en je hoort of je wel of niet geslaagd bent. Maar er bestaat geen prijs voor het mooiste verhaal, of het verhaal met de meeste woorden. Rianne en Roos zijn het er beiden mee eens dat hun verhaal qua uit daging wel af is, maar dat het nog niet afgerond is. "Op een gegeven moment ga je ook zoveel mogelijk woorden gebruiken om simpele dingen te omschrijven. Je bent echt bezig met het aantal woor den dat je moet halen, terwijl je het misschien achteraf heel anders had willen zeggen." Rianne heeft haar verhaal, dat Roos omschrijft als filosofisch, ook nog aan bijna niemand laten lezen. Dat zal pas gebeuren als het voor haar gevoel helemaal af is. Rianne is vooral enthousiast over de schrijfstijl van haar vriendin, maar Roos zelf vindt haar verhaal niet geworden zoals ze graag zou willen. "Achter af had ik het anders willen doen. Ik heb wel een heel goed gevoel over het feit dat ik het gedaan en gehaald heb, want het heeft me Rianne Philipsen en Roos Ver steeg (rechts) uit Venray. ook enorm gestimuleerd om me op creatief gebied te uiten", aldus Roos. Beiden zijn in ieder geval van plan om volgend jaar in november weer mee te doen. Ze hebben toch wel iets met lezen en schrijven en voelen zich door de NaNoWriMo zeker meer gemotiveerd. Volgens hen een goede manier om veel beginnende schrijvers, maar ook de jeugd, te stimuleren om zich zelf creatief te ontwikkelen. Ben je nieuwsgierig naar het NaNoWriMo- concept, neem dan een kijkje op www.nanowrinto. org en laat je wellicht inspireren. Op zesjarige leeftijd begon Jos Thielen uit Wanssum met duiven melken. Dit werd zijn hobby, zijn passie, zijn leven. Jarenlang was hij van 's och tends vroeg tot 's avonds laat met deze grote liefde in de weer. Tot hij vijf jaar geleden moest stoppen. Hij had een ernstige allergie voor duiven opgebouwd. Een grote schok voor Thielen. Zijn liefde voor duiven ging echter niet ver loren. Hij begon met het ver zamelen van duivenklokken, -ringen en andere attributen uit de duivensport. Zijn verza meling is inmiddels dusdanig uitgebreid, dat hij er aanstaan de zondag mee exposeert in café-zaal 't Veule in Veulen. Deze week Julianasingel 38-40- 42 in Venray, genoemd in de inven tarisatielijst van de provincie, het MIR Geen monument, wel indu strieel erfgoed, bijzonder door de voormalige functie als siga renfabriek met het merk Victor Hugo. Deze fabriek is gebouwd in 1900 en in 1939 verbouwd door P. Wijnhoven tot drie woningen. De bouwstijl hoort bij het tradi tionalisme. Aan het dak ziet men dat het vroeger een geheel was als bouwwerk. Het dak heeft een zadeldak met drie dakkapellen met lessenaarsdak en bedekt met Hollandse pannen. Het gebouw is opgetrokken in baksteen en gemetseld in kruisverband. De rechthoekige houten ramen heb ben deels bovenlichten, en de rechthoekige houten deuren heb ben deels glas in lood in de zij lichten. De ramen en deuren, met een geboogde strek, hebben kera mische decoraties in de vulstuk ken De vensters zijn voorzien van geglazuurde dorpelstenen. Aan de rechterzijde van dit gebouw is een uitbouw uit 1939 met een lager zadeldak en schuin dak voor de derde woning. In de frontgevel van dit gebouw zijn lisenen aangebracht. Bron Gemeente Archief. Namens SVM G. Peters. die niet goed wisten wat ze met de spullen moesten doen. Vaak kreeg ik niet alleen klokken, maar ook andere duivenattributen mee. Zo ben ik in het bezit gekomen van een groot aantal zeer waardevolle spullen, bijvoorbeeld een diploma uit 1896, waarschijnlijk het oudste van Nederland. Daarentegen ben ik ook wel eens voor een paar bekers van 1995 naar Maastricht gereden. Ook dat hoort er bij. ENTHOUSIAST Al zijn spullen bewaart hij in een kamertje."Dit kamertje is drie bij drie vierkante meter en heeft overal schappen aan de muur. Hier staan mijn klokken, ringen en rin- gentangen. De afgelopen vijf jaar is deze kamer overvol geraakt. Het wordt hoog tijd om deze schat ten eens aan het grote publiek te laten zien. Mijn broer is eigenaar van café-zaal 't Veule in Veulen en daar zal ik zondag mijn spullen tentoonstellen. Tussen 11.00 uur en 16.00 uur is iedereen welkom in Veulen om mijn collectie te bekijken. Verkopen? Nee, dat doe ik niet. De meeste attributen heb ik van mensen gekregen en ik vind het dan ook niet terecht dat ik dit doorverkoop en daar geld aan verdien. Als ik zelf dubbele dingen heb, of een partij dezelfde boeken krijg, geef ik die ook altijd graag weg aan startende duiven melkers of jeugdleden. De duiven sport slinkt helaas nog altijd en als ik andere mensen op deze manier enthousiast kan maken, doe ik dat graag. De entree voor de tentoon stelling is gratis. Ik vind het vooral belangrijk om de duivensport in een goed daglicht te zetten." Zijn verzameling zal waar schijnlijk nooit helemaal com pleet zijn. "Ik weet niet wat ik nog tegenkom en daarnaast worden er elk jaar in ieder land nieuwe rin gen uitgegeven. Ik heb contacten met verzamelaars uit een twintig tal landen. Ieder jaar wisselen we onze nieuwe landenringen uit. Ook zijn er altijd nog duivenmel kers die stoppen of mensen die waardevolle spullen erven. Dat zal zo blijven en hierdoor zijn er altijd mooie schatten te ontdekken. Zijn verzameling bindt hem met de duivensport en af en toe neemt Thielen een kijkje bij andere duivenmelkers. "Zodat ik toch nog eens echte duiven zie. Ik kan hier mee leven, maar toch heb ik vaak heimwee naar mijn duiven. Ik zeg regelmatig tegen mijn vrouw dat ik al mijn spullen zou willen inruilen voor een paar echte duiven. Helaas kan dit niet. Toch heeft de allergie ook een paar positieve dingen opgeleverd. Ik kan nu eens spontaan een dagje gaan fietsen of lekker op vakantie gaan. Ook ben ik gaan hardlopen. Ik miste het fysiek bezig zijn van bijvoorbeeld het schoonmaken van de hokken en zocht naar een vervanging. Het werd hardlopen, dat is wél goed voor mijn conditie en gezondheid." Als er mensen zijn die nog dui- venspullen over hebben, kunnen ze altijd contact opnemen met Jos Thielen: 0478-532554 of jpm.thie- len@hetnet.nl. Thielen kan zich het verschrik kelijke telefoontje van de dokter nog goed herinneren. "Als ik door ging met mijn duiven, zou ik long emfyseem kunnen krijgen. Mijn gezondheid is me heel veel waard, dus was deze moeilijke keuze toch heel snel gemaakt. Binnen vier weken waren al mijn hokken de deur uit." Als je na 38 jaar ineens moet stoppen met duiven melken, ver dwijnt de liefde voor de sport niet ineens, weet Thielen. "De passie blijft en daarom begon ik met het verzamelen van duivenklokken. Ik zocht het internet af en plaatste advertenties in onder meer Dag blad De Limburger. Dat leverde veel reacties op. Ik heb drie keer een advertentie geplaatst en daar reageerden in totaal wel vijftig personen op.Vooral weduwen van wie de man duivenmelker was en t-A1t fU ZgA ÏVAPlIr www.claasson.nl adidas FLEECE PULLY'S SWEATERS WINTERJACKS TRAININGSPAKKEN WINTERSPORT ARTIKELEN SCHOENEN RACKETS TOTALE COLLECTIE!* V®-™- makelaardij M m I I HOLTERMANS makelaardij EL EN MAAS 50.000 woorden in een maand De schatkamer van Jos Thielen Vouwgordij Rolgordijnen M Horsystemen Z Jaloezieën Lamellen Shutters Ci St. Catharinastraat 12 0478 515010 Leunen-Venray 0653 158441 Screens Rolluiken Markiezen Roldeuren Garagedeuren Knikarmschermen *Ook op reeds bestaande aanbiedingen, niet geldig op cadeaubonnen en sporttoestellen actie loopt van 11 t/m 13 december 2008

Peel en Maas | 2008 | | pagina 19