SPORT 2000 KERSTBONUS!
KORTING OP ALLES!
Aflossing Liberty Park
Koester uw Monument
venRRY
ClaasSon*Fransol
boutPQjTgroep Verkoopplannen??
Bel voor een gratis
waardebepaling!
ALLEEN DONDERDAG, VRIJDAG ZATERDAG:
Grotestraat 49
Patersstraat 33 - 5801 AT Venray
T 0478 - 51 18 00
E info@bouten-groep.nl
Honderdnegenentwintigste jaargang - week 50 - donderdag 11 december 2008
Rianne en Roos schreven eigen boek
Zondag expositie bijzondere duivenattributen in café-zaal 't Veule in Veulen
Bram Stemerdink, voorma
lig minister van defensie in het
kabinet-Van Agt, heeft deze week
afscheid genomen als voorzit
ter van de Stichting Nederlands
Nationaal Oorlog- en Verzetsmu
seum. Stemerdink was sinds 1993
bestuurslid en werd in 1997 voor
zitter van het Overloonse museum,
dat tegenwoordig onder de naam
Liberty Park naar buiten treedt. Al
die jaren was hij een warm pleit
bezorger voor de belangen van het
museum. Onder zijn leiding werd
het in 2006 ook nog aanzienlijk
uitgebreid door een samenwer
king met de Stichting Historisch
Materieel. Hierdoor kwam een
grote collectie militair materi
eel van het Marshall Museum uit
Zwijndrecht naar Overloon. Het
aftreden van de heer Stemerdink
is terug te voeren op leeftijdsbe
palingen in de statuten van het
museum en is niet het gevolg van
de juridische kwestie waarvoor
het museum zich sinds enkele
jaren gesteld ziet. Het afscheid
van de 72-jarige Stemerdink vond
tijdens een besloten bijeenkomst
in het museum plaats. Tegelij
kertijd werd Frank van Beers, 53
jaar, als nieuwe voorzitter van het
museumbestuur geïnstalleerd. Van
Beers is een ervaren bestuurder
en momenteel burgemeester van
Boxtel. Hiervoor was hij onder
meer wethouder in Rosmalen en
's-Hertogenbosch en burgemeester
van Mill en St. Hubert. Van Beers is
goed bekend met het museum en
de regio, wat de verdere ontwik
keling van het Liberty Park alleen
maar kan bevorderen. Als voorzit
ter gaat Van Beers ongetwijfeld
ook een belangrijke rol spelen bij
de oplossing van het conflict met
de Stichting Historisch Materieel.
De verwachting is dat in het voor
jaar van 2009 in deze zaak duide
lijkheid komt.
Ieder jaar staat de maand
november voor sommigen
bekend als de NaNoWriMo, De
National Novel Writing Month.
Op 31 oktober om klokslag
twaalf uur 's avonds begonnen
weer duizenden mensen aan
de uitdaging om binnen één
maand een compleet boek te
schrijven. Onder hen Rianne
Philipsen (17) en Roos Ver
steeg (17) uit Venray.
(Door Sanne Claessens)
NaNoWriMo is van origine
een Amerikaans concept met als
achterliggende gedachte dat een
deadline het beste gereedschap
is voor schrijvers in wording.
Op deze manier zouden er veel
schrijvers gemotiveerd worden
om te schrijven onder tijdsdruk,
en zouden er vanzelf nieuwe
talenten boven komen drijven. De
afgelopen jaren is het idee uitge
groeid van kleinschalig concept
tot een internationaal schrijvers-
gebeuren, waar ook dit jaar weer
enkele honderden Nederlanders
aan deelnemen. Rianne en Roos,
beiden leerling vwo 6, kenden de
NaNoWriMo al langer, maar pas dit
jaar waren ze gemotiveerd genoeg
om in november 2008 een roman
van minstens 50.000 woorden te
schrijven.
Het aantal woorden is de enige
voorwaarde die je krijgt binnen
deze uitdaging. "Het enige wat we
hoefden te doen, was online gaan
en ons inschrijven via de website.
Maar daarna sta je er zo goed als
alleen voor. Je mag helemaal zelf
weten waar je het over gaat heb
ben, en dat was juist zo lastig in
het begin", vertelt Roos. De web
site voorziet elke auteur wel van
verschillende tips en handigheid
jes, die ook Rianne en Roos nogal
eens van pas komen.
"Je kunt bijvoorbeeld via
forums met andere auteurs over
leggen, maar de forums worden
vooral gebruikt voor peptalks naar
elkaar toe. En die zijn soms best
wel eens nodig. De eerste week
begin je vol goede moed, maar
in de tweede week heb ik echt
wel eens gedacht 'ik stop ermee'.
Die week staat dan ook niet voor
niets bekend als helweek', omdat
er dan zoveel mensen afhaken",
aldus Rianne.
De dames hebben voornamelijk
steun aan elkaar, maar ook aan
hun omgeving. "Op de website
staat bijvoorbeeld als tip dat je
het tegen zoveel mogelijk mensen
om je heen moet vertellen, omdat
je dan moeilijk zou durven opge
ven", lacht Rianne. Veel mensen
blijven tussendoor dan ook vra
gen hoe het met de verhalen gaat,
of ze op schema liggen en wie
er voor ligt. Toch is het absoluut
geen competitie."Het is juist geen
wedstrijd", benadrukt Roos, "wel
is het zo dat je gemotiveerd raakt
als je weet dat de ander verder is
bijvoorbeeld, maar het grappige
aan deze uitdaging is dat het voor
de verandering eens niet om de
kwaliteit gaat van het geschreven
verhaal, maar om de kwantiteit."
De NaNoWriMo kent dan ook
geen winnaars of echte verliezers.
Natuurlijk is het de bedoeling dat
je vóór 1 december je verhaal
ingestuurd hebt, zodat de woor
den geteld kunnen worden en je
hoort of je wel of niet geslaagd
bent. Maar er bestaat geen prijs
voor het mooiste verhaal, of het
verhaal met de meeste woorden.
Rianne en Roos zijn het er beiden
mee eens dat hun verhaal qua uit
daging wel af is, maar dat het nog
niet afgerond is. "Op een gegeven
moment ga je ook zoveel mogelijk
woorden gebruiken om simpele
dingen te omschrijven. Je bent
echt bezig met het aantal woor
den dat je moet halen, terwijl je
het misschien achteraf heel anders
had willen zeggen." Rianne heeft
haar verhaal, dat Roos omschrijft
als filosofisch, ook nog aan bijna
niemand laten lezen. Dat zal pas
gebeuren als het voor haar gevoel
helemaal af is. Rianne is vooral
enthousiast over de schrijfstijl
van haar vriendin, maar Roos zelf
vindt haar verhaal niet geworden
zoals ze graag zou willen. "Achter
af had ik het anders willen doen.
Ik heb wel een heel goed gevoel
over het feit dat ik het gedaan en
gehaald heb, want het heeft me
Rianne Philipsen en Roos Ver
steeg (rechts) uit Venray.
ook enorm gestimuleerd om me
op creatief gebied te uiten", aldus
Roos.
Beiden zijn in ieder geval van
plan om volgend jaar in november
weer mee te doen. Ze hebben toch
wel iets met lezen en schrijven en
voelen zich door de NaNoWriMo
zeker meer gemotiveerd. Volgens
hen een goede manier om veel
beginnende schrijvers, maar ook
de jeugd, te stimuleren om zich
zelf creatief te ontwikkelen.
Ben je nieuwsgierig naar het
NaNoWriMo- concept, neem dan
een kijkje op www.nanowrinto.
org en laat je wellicht inspireren.
Op zesjarige leeftijd begon
Jos Thielen uit Wanssum met
duiven melken. Dit werd zijn
hobby, zijn passie, zijn leven.
Jarenlang was hij van 's och
tends vroeg tot 's avonds laat
met deze grote liefde in de
weer. Tot hij vijf jaar geleden
moest stoppen. Hij had een
ernstige allergie voor duiven
opgebouwd. Een grote schok
voor Thielen. Zijn liefde voor
duiven ging echter niet ver
loren. Hij begon met het ver
zamelen van duivenklokken,
-ringen en andere attributen
uit de duivensport. Zijn verza
meling is inmiddels dusdanig
uitgebreid, dat hij er aanstaan
de zondag mee exposeert in
café-zaal 't Veule in Veulen.
Deze week Julianasingel 38-40-
42 in Venray, genoemd in de inven
tarisatielijst van de provincie, het
MIR Geen monument, wel indu
strieel erfgoed, bijzonder door
de voormalige functie als siga
renfabriek met het merk Victor
Hugo. Deze fabriek is gebouwd in
1900 en in 1939 verbouwd door
P. Wijnhoven tot drie woningen.
De bouwstijl hoort bij het tradi
tionalisme. Aan het dak ziet men
dat het vroeger een geheel was
als bouwwerk. Het dak heeft een
zadeldak met drie dakkapellen
met lessenaarsdak en bedekt met
Hollandse pannen. Het gebouw
is opgetrokken in baksteen en
gemetseld in kruisverband. De
rechthoekige houten ramen heb
ben deels bovenlichten, en de
rechthoekige houten deuren heb
ben deels glas in lood in de zij
lichten. De ramen en deuren, met
een geboogde strek, hebben kera
mische decoraties in de vulstuk
ken De vensters zijn voorzien van
geglazuurde dorpelstenen. Aan
de rechterzijde van dit gebouw
is een uitbouw uit 1939 met een
lager zadeldak en schuin dak voor
de derde woning.
In de frontgevel van dit gebouw
zijn lisenen aangebracht. Bron
Gemeente Archief. Namens SVM
G. Peters.
die niet goed wisten wat ze met de
spullen moesten doen. Vaak kreeg
ik niet alleen klokken, maar ook
andere duivenattributen mee. Zo
ben ik in het bezit gekomen van
een groot aantal zeer waardevolle
spullen, bijvoorbeeld een diploma
uit 1896, waarschijnlijk het oudste
van Nederland. Daarentegen ben
ik ook wel eens voor een paar
bekers van 1995 naar Maastricht
gereden. Ook dat hoort er bij.
ENTHOUSIAST
Al zijn spullen bewaart hij in
een kamertje."Dit kamertje is drie
bij drie vierkante meter en heeft
overal schappen aan de muur. Hier
staan mijn klokken, ringen en rin-
gentangen. De afgelopen vijf jaar
is deze kamer overvol geraakt. Het
wordt hoog tijd om deze schat
ten eens aan het grote publiek te
laten zien. Mijn broer is eigenaar
van café-zaal 't Veule in Veulen en
daar zal ik zondag mijn spullen
tentoonstellen. Tussen 11.00 uur
en 16.00 uur is iedereen welkom
in Veulen om mijn collectie te
bekijken. Verkopen? Nee, dat doe
ik niet. De meeste attributen heb
ik van mensen gekregen en ik
vind het dan ook niet terecht dat
ik dit doorverkoop en daar geld
aan verdien. Als ik zelf dubbele
dingen heb, of een partij dezelfde
boeken krijg, geef ik die ook altijd
graag weg aan startende duiven
melkers of jeugdleden. De duiven
sport slinkt helaas nog altijd en als
ik andere mensen op deze manier
enthousiast kan maken, doe ik dat
graag. De entree voor de tentoon
stelling is gratis. Ik vind het vooral
belangrijk om de duivensport in
een goed daglicht te zetten."
Zijn verzameling zal waar
schijnlijk nooit helemaal com
pleet zijn. "Ik weet niet wat ik nog
tegenkom en daarnaast worden er
elk jaar in ieder land nieuwe rin
gen uitgegeven. Ik heb contacten
met verzamelaars uit een twintig
tal landen. Ieder jaar wisselen we
onze nieuwe landenringen uit.
Ook zijn er altijd nog duivenmel
kers die stoppen of mensen die
waardevolle spullen erven. Dat zal
zo blijven en hierdoor zijn er altijd
mooie schatten te ontdekken.
Zijn verzameling bindt hem
met de duivensport en af en toe
neemt Thielen een kijkje bij
andere duivenmelkers. "Zodat ik
toch nog eens echte duiven zie.
Ik kan hier mee leven, maar toch
heb ik vaak heimwee naar mijn
duiven. Ik zeg regelmatig tegen
mijn vrouw dat ik al mijn spullen
zou willen inruilen voor een paar
echte duiven. Helaas kan dit niet.
Toch heeft de allergie ook een
paar positieve dingen opgeleverd.
Ik kan nu eens spontaan een dagje
gaan fietsen of lekker op vakantie
gaan. Ook ben ik gaan hardlopen.
Ik miste het fysiek bezig zijn van
bijvoorbeeld het schoonmaken
van de hokken en zocht naar een
vervanging. Het werd hardlopen,
dat is wél goed voor mijn conditie
en gezondheid."
Als er mensen zijn die nog dui-
venspullen over hebben, kunnen
ze altijd contact opnemen met Jos
Thielen: 0478-532554 of jpm.thie-
len@hetnet.nl.
Thielen kan zich het verschrik
kelijke telefoontje van de dokter
nog goed herinneren. "Als ik door
ging met mijn duiven, zou ik long
emfyseem kunnen krijgen. Mijn
gezondheid is me heel veel waard,
dus was deze moeilijke keuze
toch heel snel gemaakt. Binnen
vier weken waren al mijn hokken
de deur uit."
Als je na 38 jaar ineens moet
stoppen met duiven melken, ver
dwijnt de liefde voor de sport niet
ineens, weet Thielen. "De passie
blijft en daarom begon ik met het
verzamelen van duivenklokken. Ik
zocht het internet af en plaatste
advertenties in onder meer Dag
blad De Limburger. Dat leverde
veel reacties op. Ik heb drie keer
een advertentie geplaatst en daar
reageerden in totaal wel vijftig
personen op.Vooral weduwen van
wie de man duivenmelker was en
t-A1t fU ZgA ÏVAPlIr
www.claasson.nl
adidas
FLEECE PULLY'S SWEATERS
WINTERJACKS TRAININGSPAKKEN
WINTERSPORT ARTIKELEN SCHOENEN
RACKETS TOTALE COLLECTIE!*
V®-™- makelaardij M m
I I HOLTERMANS makelaardij
EL EN MAAS
50.000 woorden in een maand
De schatkamer van Jos Thielen
Vouwgordij
Rolgordijnen M
Horsystemen Z
Jaloezieën
Lamellen
Shutters Ci
St. Catharinastraat 12 0478 515010
Leunen-Venray 0653 158441
Screens
Rolluiken
Markiezen
Roldeuren
Garagedeuren
Knikarmschermen
*Ook op reeds bestaande aanbiedingen, niet geldig op cadeaubonnen en sporttoestellen
actie loopt van 11 t/m 13 december 2008