200 500 500 500 Uitsluitend ten gebrvi van den houder 500 200
Kredietcrisis, help, wat
moet ik ervan verwachten?
Venray op de schop,
of Venray in crisis?
Hoofdredactioneel
PEEL EN MAAS
Donderdag 6 november 2008 - Pagina 23
Oram brood i,ram brood hram brood hrambrixtd 5 eil het gezin WQih LUC hij behoort kram brood Gram brood
Door het samenspel van enkele stormachtige herfstnachten en een snijdende en gure wind
is het zand veranderd in een zompige klei, nog net geen modder. Het is weer om naar
sinterklaasintochten te kijken met speculaas en warme chocolademelk "binnen handbereik,
niet om de onverbiddelijke kou, gewapend met sjaal en handschoenen, te lijf te gaan.
Nee! Het verradelijke zand kruipt in mijn schoenen en het brengt mijn voeten onder het
nulpunt - ik doe een schietgebedje om de frostbite weg te houden.
Gelukkig. Ik zie de overkant van de straat al verschijnen.
Ik zie een hema-tasje! Is het een winterlijke fata morgana? Nee, het is geen drogbeeld: het
is de beschaving! (Nou ja, beschaving, daar valt ook wel wat over te zeggen. Als de crisis
zich voortzet, keren we terug naar het stenen tijdperk)
Ik bereik mijn bestemming: de Martin Kuypers. De weg was afgezet, met desastreuze
gevolgen van dien. Prachtig hoor, vernieuwing. Maar hij die een nieuw centrum wil, moet
pijn lijden. En geld betalen...
Zondagavond. Zoals altijd vergadering in de Rooyerie, waar we drankjes "bestellen bij
het leven (nu we het nog kunnen...) Een kwartier na binnenkomst wordt besloten dat
we de jongerenpagina terug moeten brengen naar één uitgave per maand. Een logisch
gevolg van de crisis: redactieleden moeten meer gaan werken. Bij de Albert Heijn, bij
de bioscoop of bij Periodiek. Minder tijd over om artikelen te schrijven dus! Toen kwam
er een ingenieus idee: waarom vragen we de gemeente niet om meer subsidie?
Dat idee werd meteen afgeschoten: het duurt namelijk best een tijdje voordat geld uit
Reykjavik op onze bankrekening te zien is. En dan te bedenken dat wethouder Van der
Broeck óns vroeg of wij ons geld niet toevallig aan Icesave
toevertrouwd hadden. Nota bene de wethouder... 'Dat kun
nen wij beter aan u vragen...'
Daarom maar op zoek naar adverteerders, want als je een
tijdschrift uit wilt brengen ben je daarvan natuurlijk afhan
kelijk. De eerste vraag die we elke winkelier stelden was of
hij zijn geld toevallig had toevertrouwd aan een IJslandse
bank. (Nog even en het wordt een clichéopmerking.)
Al met al is het afwachten hoe lang de Rooyerie aan ons
nog een vaste bron van inkomsten heeft...
Jimmy van Rijt
(Paniekerige) hoofdredacteur
In het kader van de kredietcrisis, waar nu de hele jongerenpagina over gaat, moest er toch echt
een enquête op straat gehouden worden. Check snel even wat Venrayse jongeren weten, én vinden
van deze crisis.
Merk jij al iets van de kredietcrisis?
Over het algemeen merkt iedereen nog weinig van de kredietscrisis.
Enkelen merken het wel, maar dan is het vooral via de tv en sommigen hebben er ook al genoeg
van om zoveel over de crisis te moeten horen. Je hoeft immers maar de krant open te slaan en
de rode cijfers slaan je om de oren. Volgend jaar gaan we er overigens wel iets van merken: de
economische groei is een stuk minder dan vorig jaar.
Wat is eigenlijk de kredietcrisis?
Dit bleek een moeilijke vraag, want er waren relatief gezien maar weinig mensen die het ant
woord wisten. Uiteindelijk vonden we dan toch iemand die het antwoord wél wist. Dit antwoord
luidde: banken die te veel aan elkaar uitgeleend hebben en het elkaar nu niet meer terug kunnen
betalen. Misschien is het een idee als we de banken een cursus aanbieden: hoe met geld om te
gaan.
Is de kredietcrisis niet nodig om meer te bezuinigen,
aangezien we toch al veel weggooien, bijvoorbeeld voedsel?
Het merendeel van de ondervraagden vindt dat er wel eens wat meer bezuinigd mag worden,
maar dat daar geen kredietcrisis voor nodig is (tja, wie zit er nu op een economische krisis te
wachten?)
Kunnen we sommige dingen in het gezin niet vereenvoudigen bijvoorbeeld:
één tandenborstel, één shampoo, één parfummetje en meer van dat soort dingen?
Veel mensen zijn het erover eens dat sommige dingen in het gezin vereenvoudigd kunnen worden,
maar niet alles. Toch het ondergoed, de tandenborstel en sokken maar voor ieder apart laten?
Zou je er iets voor voelen als de winkels producten gaan verkopen zonder verpakking, bijvoor
beeld: chips in grote bakken waarbij je zelf de hoeveelheid kan bepalen, koekjes gewoon los in de
verpakking zonder ieder koekje in een aparte verpakking te proppen?
De meesten vinden wel dat de overbodige verpakkingen van koekjes, chips, snoep en dergelijke
weggelaten kunnen worden. Toch lijkt het anderen weer een erg raar idee. Bovendien zullen
supermarkten meer personeel in moeten schakelen. En dan is er ook nog eens een hygiëneissue.
Bakken chips waar iedereen in kan graaien? Lekker, die kredietcrisis...
In deze rubriek zet onze penningmeester
Patrick enkele tips uiteen waarmee je deze
barre economische tijd door kunt komen.
Tip 1: Niet lenen; je wordt er alleen armer
van, kijk maar naar die duizelingwekkende
rentepercentages, die zo ongelofelijk mooi
worden aangeprezen. Bovendien hebben de
banken zelf geen nagel om hun gat te krab
ben, dus zullen zij bij óns geld moeten lenen.
Tip 2: Voor de studenten die elke dag heen
en weer moeten reizen en nog geen OV heb
ben, is het gemiddeld genomen goedkoper om
één'keer in de maand een boete te betalen,
dan om elke dag een treinkaartje te kopen.
Er wordt elke dag gecontroleerd - of was die
poster nou een fata morgana - als er dan
toch iemand komt, geen angst, het gaat maar
om een enquête - ja, we reizen heel erg com
fortabel. Huhuhm.
Tip 3: Doe geen boodschappen op een lege
maag. Hiermee geef je supermarkten wat ze
willen: meer inkomsten. Helaas hebben zij
niet door dat het gezin in een soortgelijke
situatie terecht zal komen als IJsland. (Het
gezin dan maar op markplaats.nl verkopen?)
Het zijn rumoerige tijden. Het nieuws gaat alleen nog maar over recessies, met neer
gaande, rode lijnen in ingewikkelde diagrammen. Elke dag staan er foto's in de krant
van beursmedewerkers bij wie het net lijkt alsof ze zojuist hun baas naakt hebben bin
nen zien wandelen. Op de beurs zijn ze radeloos. Voelt de redactie van deze pagina ook
de hete adem van de economische crisis in haar nek?
Patricks bespaartips
