f
"Een initiatief als dit
verdient navolging"
m.
Guido van Dierendonck
wordt diaken in Venray
l
Koester uw
Monument
TaT
Ruim 3550 euro
voor De Hakkespits
'i
i
HUIS AANKOPEN???
HULP NODIG!!!
Honderdnegenentwintigste jaargang - week 41 - donderdag 9 oktober 2008
Gespreksgroep Reumapatiëntenvereniging Venray e.o.
(Door Paula Kragten)
De gespreksgroep van Reu
mapatiëntenvereniging Ven
ray en omstreken - de enige
van Limburg - is al zestien jaar
actief. Reden voor tevreden
heid. Ook omdat het voort
bestaan voorlopig veilig is
gesteld. Maar ook aanleiding
voor een oproep: wie volgt het
voorbeeld?
Marij Heidens (51) stond aan
de wieg van de gespreksgroep
van reumapatiëntenvereniging
Venray e.o en is hierin nog steeds
actief. Als het magazine In Bewe
ging haar naar het hoe en waar
om komt vragen, blijkt dat zich
rondom haar keukentafel nog een
aantal direct betrokkenen heeft
verzameld. Leny Stiphout (70), die
elf jaar lang met Marij de groepen
leidde, Petra Derksen (46), die de
fakkel onlangs van Leny overnam,
en Paula Liebrand (46), voorzitter
van de reumapatiëntenvereniging
Venray e.o zijn de overige aanwe
zigen. Alle vier zijn het over één
ding eens: de gespreksgroep is
een absolute meerwaarde. Er blijkt
véél behoefte aan te bestaan.
Voor de duidelijkheid: de
gespreksleiders zijn geen profes
sionele hulpverleners, maar erva
ringsdeskundigen. Het is dan ook
geen therapiegroep. Maar zeker
ook geen theekransje. Marij:"In de
gespreksgroep helpen we elkaar
op weg. Aan de hand van thema's
worden ervaringen uitgewisseld.
Wat betekent het hebben van een
reumatische aandoening bijvoor
beeld voor het thuisfront? En hoe
kom je voor jezelf op binnen de
gezondheidszorg?
Sommige thema's zijn een vast
gegeven. Zo is er een partner
avond een sessie over seksualiteit -
de avond waarop het meest wordt
gelachen - en een avond over
acceptatie; een onderwerp dat
de meeste emoties oproept. Soms
worden gastsprekers uitgenodigd.
Tijdens één van de bijeenkomsten
wordt een hulpmiddelenwinkel
bezocht. Marij: "De rode draad is
telkens: wat kan ik nog en wat kun
jij nog? Door de gesprekken leren
we van elkaar dat er vaak meer
mogelijk is dan in eerste instantie
lijkt. Bijvoorbeeld door de dingen
net even anders aan te pakken of
aan te leren. En soms is een luiste
rend oor gewoon fijn."
Zeventien gespreksgroepen zijn
inmiddels de revue gepasseerd.
Elk met gemiddeld tien tot veer
tien deelnemers uit verschillende
leeftijdscategorieën ("Dat werkt
het beste") en met uiteenlopende
reumatische aandoeningen ("Zo
breed als reuma is"). Wat als bij
zonder wordt ervaren is dat er in
al die jaren nog nooit een deelne
mer is afgehaakt. Marij: "Mensen
komen op hun eigen verjaardag.
Zo belangrijk worden deze bijeen
komsten gevonden."
Toen bij Marij 21 jaar geleden
reumatoïde artritis werd geconsta
teerd, zocht ze een gespreksgroep.
"Er vallen een heleboel vanzelf
sprekendheden weg. Daar moet
je mee om leren gaan. Maar wat
ik zocht was er niet." Ze werd lid
van de reumapatiëntenvereniging
Venray e.o. en niet veel later ook
bestuurslid. Alsof het zo moest
zijn, kwam er een aanbod vanuit
de Gehandicaptenraad Zuid-Lim
burg om mee te draaien in een
lotgenotengroep."Ik heb daar veel
geleerd. Over mijzelf. En over het
begeleiden van groepen. Jammer
was alleen dat de feeling met het
onderwerp 'reuma' ontbrak. Zo
ontstond het idee om een eigen
groep te starten."
Met steun van de reumapatiën
tenvereniging en Maatschappelijk
Werk Venray gingen Marij en - toen
nog - Miep Bonants aan de slag.
Toen Miep zich terugtrok, nam
Leny, die 26 jaar in de thuiszorg
werkte en eveneens RA heeft, haar
taak over. Eerlijk is eerlijk, niet elke
groep was even gemakkelijk om te
begeleiden. Leny: "Er komen soms
andere problemen bovendrijven.
Zware kost die eigenlijk niet thuis
hoort in een lotgenotengroep.
Maar daar staan een heleboel
andere, hartverwarmende ervarin
gen tegenover." Marij: "Eén groep
gaat elk jaar samen kamperen, met
de partners erbij. Daar zijn vriend
schappen voor het leven gesmeed.
Geweldig."
Toen Leny aangaf dat zij zich
terug wilde trekken werd het
voortbestaan van de groep even
bedreigd. Wie ging haar rol over
nemen? Niet iedereen is geschikt.
Leny:"Je moet kunnen luisteren en
inlevingsvermogen hebben. Maar
misschien nog wel belangrijker:
je moet je eigen aandoening een
plek gegeven hebben. Het is niet
altijd makkelijk om met onderwer
pen geconfronteerd te worden
waar je zelf ook mee worstelt." De
paar mensen die het probeerden,
haakten af. Marij: "Zij vonden het
gewoon te zwaar."
Gelukkig zat in de laatste
gespreksgroep een deelnemer
met de juiste kwaliteiten: Petra
Derksen. Zelf zegt ze: "Ik heb nu
één groep meegedraaid. Maar dit is
helemaal mijn ding. Hierin kan ik
mijn ei kwijt." Leny vult aan: "Toen
ik ziek werd, dacht ik dat het
leven ophield. Mijn reumatoloog
zei toen: sluit je aan bij de reuma
patiëntenvereniging. Gebruik je
kennis om andere mensen te hel
pen. Hij had gelijk. Dat heeft me
erdoor gesleept. Het gevoel dat je
nuttig bent, geeft enorm veel vol
doening."
Paula Liebrand: "Praktisch
Paula Liebrand (l), Leny Stip
houtMarij Heidens en Petra
Derksen:"Het gevoel dat je nuttig
bentgeeft enorm veel voldoe
ning." Foto: Roel OustersSittard.
gezien vraagt een groep als deze
niet veel investering. Je hebt de
zaalhuur, de koffie, de kopieën.
Daar bestaat subsidie voor. Maar
je hebt wel mensen nodig die de
kar kunnen trekken. De reuma
patiëntenvereniging Venray, die
dit jaar 25 jaar bestaat, is een hele
actieve vereniging. Maar we kun
nen ons niet voorstellen dat er
elders in Limburg - of Nederland
- geen behoefte aan een groep als
deze zou zijn. Ze illustreert dit
door een zinsnede uit een van de
evaluaties: 'Door deze groep kan
ik weer lachen'. "Duidelijker kan
niet. Dat is waar het om gaat."Wat
de vier vrouwen rondom de tafel
willen, is dat andere reumapatiën
tenverenigingen het voorbeeld
volgen. "Loop eens mee. Ervaar
hoe het werkt. Hier komt zoveel
goeds uit voort. Een initiatief als
dit verdient navolging."
Guido van Dierendonck
(37) wordt 15 november in
de kathedraal van Roermond
tot diaken gewijd. Hij is al
vele jaren actief als koster en
acoliet in de parochie Ven-
ray-Zuid. De afgelopen vijf
jaar heeft Van Dierendonck
een parttime studie aan de
diakenopleiding van bisdom
Roermond gevolgd. Op 15
november ontvangt hij door
handoplegging en gebed het
sacrament van de wijding en
wordt hiermee permanent dia
ken in het bisdom Roermond.
"Van jongs af aan ben ik eigen
lijk al met de kerk en het geloof
bezig. Ik was misdienaar en wilde
zelfs priester worden. Ik koos
daarom ook voor het gymnasium,
zodat ik Grieks en Latijn kon leren.
In de puberteit veranderde dat
een beetje en wilde ik geen pries
ter meer worden. Inmiddels ben
ik getrouwd - een priester is altijd
ongehuwd - en door mijn vrouw
José ben ik van mijn geboorte
plaats Deurne naar Venray ver
huisd. Ruim tien jaar geleden zag
ik in een krantje een advertentie
voor vrijwillige koster en dat leek
me wel wat. Ik begon als koster
doordeweeks, maar werd later
de vaste koster op de zondagen.
Daarnaast ben ik acoliet (oudere
misdienaar) geworden."
STUDIE
"Vijf jaar geleden ben ik begon
nen met een parttime studie tot
diaken aan het seminarie Rolduc
in Kerkrade. Jaarlijks ben ik hier
twintig weekeinden mee zoet.
Daarnaast studeer ik zo'n vijf tot
zeven uur per week en heb ik
diverse stages gelopen. Dit doet
iedere diaken in opleiding naast
een 40-urige werkweek. De eerste
twee jaar werkte ik als bedrijfslei
der in een productiebedrijf. Deze
combinatie vond ik behoorlijk
zwaar. Daarom ben ik op zoek
gegaan naar een beter combineer
bare baan. Ik kwam uit bij een
baan bij het bisdom in Roermond
op de Jongerenafdeling. Het is
toeval dat dit een baan binnen de
kerk is, maar voor mij is het een
prachtige oplossing."
WIJDING
De wijding vindt plaats op 15
november in de kathedraal in
Roermond. "Een wijding is altijd
in een kathedraal. De kathedraal
van het Limburgse bisdom staat in
Roermond. Een kathedraal heeft
altijd een kathedra, een leerstoel
waar de bisschop in zit. Deze bis
schop doet de wijdingen. Het zal
een prachtige viering worden in
een volle, prachtige kathedraal. Er
worden naast mij nog twee per-
manent- en één transeuntdiaken
gewijd. Deze laatste zijn diakens
Guido van Dierendonck: "Van
jongs af aan ben ik eigenlijk al
met de kerk en het geloof bezig."
die over één of twee jaar pries
ter worden. Kort voor de wijding
wordt bekend gemaakt in welk
deel van het bisdom je diaken zult
zijn. Officieel kan dat overal zijn,
maar ze kijken natuurlijk wel naar
je woonplaats. Het is dan ook vrij
zeker dat ik diaken voor de paro
chies in Venray zal worden."
"Diaken ben je geheel vrijwil
lig en je eigen gezin en je huwe
lijk gaan dan ook altijd voor. Mijn
vrouw doet zeer veel vrijwilligers
werk voor de kerk en staat hele
maal achter me. Op de tweede
plaats komt je werk en de tijd die
je daarna nog over hebt, kun je
actief zijn als diaken. De belang
rijkste taak van een diaken is het
zorgen voor de samenleving. Bij
voorbeeld mensen begeleiden
naar het huwelijk of doop, maar
ook mensen bijstaan in zware
momenten in het leven zoals
ziekte, eenzaamheid en verdriet.
Ik zal ook langs zorgcentra gaan
en catechese geven aan jongeren
en aan volwassenen. Eigenlijk ben
je een luisterend oor en een hel
pende hand voor alle lagen van
de samenleving. Daarnaast heb
ik ook assisterende taken in de
mis. Bijvoorbeeld het evangelie
lezen en preken, doopsel toedie
nen en een huwelijk inzegenen.
Vooral het doopsel toedienen en
een huwelijk inzegenen lijkt me
geweldig om te doen."
Vanaf je 35ste mag je diaken
worden. Van Dierendonck is met
zijn 37 jaar dus een zeer jonge dia-
ken."De meeste diakens zijn inder
daad veel ouder. Ik was ook echt
de jongste in mijn opleiding.Toch
zie je in heel Venray steeds meer
jongeren die betrokken zijn bij de
kerk.We hebben bijvoorbeeld een
grote groep misdienaars en aco
lieten. Dit is een hechte vrienden
groep die zich actief inzet voor de
kerk, maar daarnaast ook samen
uitgaat. Ik vind het een mooie ont
wikkeling om te zien dat deze jon
geren zich zo actief voor de kerk
inzetten."
In Castenray aan de Horster-
weg 20 ligt wellicht een van de
oudste langgevelboerderijen van
deze weg. Geen monument maar
wel een uit de lijst van waarde
volle boerderijen. Het is gebouwd
omstreeks de vorige eeuwwisse
ling en gegroeid tot de huidige
omvang. De indeling is volgens de
schoolboeken. Het woongedeelte
is naar huidige maatstaven klein
maar in de bouwtijd van deze boer
derij zeker vooruitstrevend. Het
woongedeelte van deze boerderij
heeft al een vierdeling, dit wil zeg
gen dat er tenminste vier wanden
in het woongedeelte opgenomen
zijn. Eén van de wanden loopt
in de gang achter de voordeur,
en een in het verlegde daarvan,
twee van de wanden staan tussen
de ruimten aan de straatgevel en
achtergevel in. Twee van de wan
den zijn balkdragend. De gevel
toont een woongedeelte met links
en rechts van de voordeur een
woonhuisraam met bovenlicht
en stolpramen De raamkozijnen
zijn dragend uitgevoerd, dit wil
zeggen dat de raamkozijnen uit
zware balken zijn samengesteld
die het er bovenliggende metsel
werk dragen. Het bedrijfsgedeelte
toont achtereenvolgens twee
stalraampjes, een mestdeur, een
stalraampje een voergangdeur
twee raampjes en een deelpoort.
Het dak is gedekt met gesmoorde
handpannen. Achter deze boerde
rij ligt nog een wagen en gereed
schapsberging en verder een
groot houten kippenhok. Dit laat
ste vertegenwoordigt de eerste
ontwikkeling in de schaalvergro
ting binnen de agrarische sector
na de tweede wereldoorlog. Naast
de belangrijke cultuurhistorische
betekenis van deze boerderij is
ook het kippenhok van hoge cul
tuurhistorische waarde.
Bron architect en bouwhistori-
cusW. Beelen.
Namens Stichting Venray Monu
mentaal G. Peters ten Have. Koes-
teruwmonument@kpnplanet.nl.
U I JFIJ A M C Patersstraat 35 - 5801 AT Venray
E li IVI t\ lil O E info@holtermans-vastgoed.nl
V A S T G O E D T 0478-511800 of 06-53331412
Bel voor een vrijblijvend adviesgesprek.
Opbrengst fietsvierdaagse voor het goede doel
Lfe
De Stichting Fietsvierdaag
se Venray biedt jaarlijks een
stichting of vereniging de
mogelijkheid om tijdens het
populaire fietsevenement geld
in te zamelen voor de eigen
kas. Het goede doel tijdens
de editie 2008 was de folklo
ristische dansgroep De Hak
kespits, die maandagavond
door voorzitter Jan Kreutz van
Fietsvierdaagse Venray werd
verrast met een cheque ter
waarde van 3552,70 euro.
De Hakkespits is in 1983 opge
richt en bestaat dit jaar dus 25
jaar. De dansgroep heeft als doel
stelling de oude dansen, kleder
drachten, sierraden en de muziek
van Noord-Limburg (Venray en
omgeving) van rond 1900 te laten
herleven. Maandagavond werden
de leden van De Hakkespits, tij
dens hun trainingsavond in wijk
centrum De Kiosk, verrast door
een delegatie van Fietsvierdaagse
Venray. Na het bewonderen van
enkele dansen nam voorzitter Jan
Kreutz de microfoon ter hand om,
in rijmvorm, de leden van De Hak
kespits toe te spreken. Na deze
toespraak was het de beurt aan
de penningmeester van De Hakke
spits om uit zes oude sokken een
getal te halen. Vervolgens gingen
de leden op zoek naar de juiste
cijfercombinatie. Na veel puzzel-
Voorzitter Jan Kreutz van
Fietsvierdaagse Venray overhan
digt de cheque.
werk stond uiteindelijk het juiste
bedrag op het bord: 3-552,70 euro.
Met dat geld kan De Hakkespits
nieuwe klederdrachten aanschaf
fen. Tevens werd afgesproken dat
De Hakkespits volgend jaar, tij
dens de 25ste editie van Fietsvier
daagse Venray, een gastoptreden in
de nieuwe klederdrachten komt
uitvoeren. De foto's van deze bij
eenkomst kunt u bekijken op de
site www.fietsvierdaagse-venray.
nl. Fietsvierdaagse Venray vindt in
2009 plaats van 21 juli t/m 24 juli
2009.
EL EN MAAS
AANKOOPBEGELEIDING ADVIES IN ONROEREND GOED