f "Een initiatief als dit verdient navolging" m. Guido van Dierendonck wordt diaken in Venray l Koester uw Monument TaT Ruim 3550 euro voor De Hakkespits 'i i HUIS AANKOPEN??? HULP NODIG!!! Honderdnegenentwintigste jaargang - week 41 - donderdag 9 oktober 2008 Gespreksgroep Reumapatiëntenvereniging Venray e.o. (Door Paula Kragten) De gespreksgroep van Reu mapatiëntenvereniging Ven ray en omstreken - de enige van Limburg - is al zestien jaar actief. Reden voor tevreden heid. Ook omdat het voort bestaan voorlopig veilig is gesteld. Maar ook aanleiding voor een oproep: wie volgt het voorbeeld? Marij Heidens (51) stond aan de wieg van de gespreksgroep van reumapatiëntenvereniging Venray e.o en is hierin nog steeds actief. Als het magazine In Bewe ging haar naar het hoe en waar om komt vragen, blijkt dat zich rondom haar keukentafel nog een aantal direct betrokkenen heeft verzameld. Leny Stiphout (70), die elf jaar lang met Marij de groepen leidde, Petra Derksen (46), die de fakkel onlangs van Leny overnam, en Paula Liebrand (46), voorzitter van de reumapatiëntenvereniging Venray e.o zijn de overige aanwe zigen. Alle vier zijn het over één ding eens: de gespreksgroep is een absolute meerwaarde. Er blijkt véél behoefte aan te bestaan. Voor de duidelijkheid: de gespreksleiders zijn geen profes sionele hulpverleners, maar erva ringsdeskundigen. Het is dan ook geen therapiegroep. Maar zeker ook geen theekransje. Marij:"In de gespreksgroep helpen we elkaar op weg. Aan de hand van thema's worden ervaringen uitgewisseld. Wat betekent het hebben van een reumatische aandoening bijvoor beeld voor het thuisfront? En hoe kom je voor jezelf op binnen de gezondheidszorg? Sommige thema's zijn een vast gegeven. Zo is er een partner avond een sessie over seksualiteit - de avond waarop het meest wordt gelachen - en een avond over acceptatie; een onderwerp dat de meeste emoties oproept. Soms worden gastsprekers uitgenodigd. Tijdens één van de bijeenkomsten wordt een hulpmiddelenwinkel bezocht. Marij: "De rode draad is telkens: wat kan ik nog en wat kun jij nog? Door de gesprekken leren we van elkaar dat er vaak meer mogelijk is dan in eerste instantie lijkt. Bijvoorbeeld door de dingen net even anders aan te pakken of aan te leren. En soms is een luiste rend oor gewoon fijn." Zeventien gespreksgroepen zijn inmiddels de revue gepasseerd. Elk met gemiddeld tien tot veer tien deelnemers uit verschillende leeftijdscategorieën ("Dat werkt het beste") en met uiteenlopende reumatische aandoeningen ("Zo breed als reuma is"). Wat als bij zonder wordt ervaren is dat er in al die jaren nog nooit een deelne mer is afgehaakt. Marij: "Mensen komen op hun eigen verjaardag. Zo belangrijk worden deze bijeen komsten gevonden." Toen bij Marij 21 jaar geleden reumatoïde artritis werd geconsta teerd, zocht ze een gespreksgroep. "Er vallen een heleboel vanzelf sprekendheden weg. Daar moet je mee om leren gaan. Maar wat ik zocht was er niet." Ze werd lid van de reumapatiëntenvereniging Venray e.o. en niet veel later ook bestuurslid. Alsof het zo moest zijn, kwam er een aanbod vanuit de Gehandicaptenraad Zuid-Lim burg om mee te draaien in een lotgenotengroep."Ik heb daar veel geleerd. Over mijzelf. En over het begeleiden van groepen. Jammer was alleen dat de feeling met het onderwerp 'reuma' ontbrak. Zo ontstond het idee om een eigen groep te starten." Met steun van de reumapatiën tenvereniging en Maatschappelijk Werk Venray gingen Marij en - toen nog - Miep Bonants aan de slag. Toen Miep zich terugtrok, nam Leny, die 26 jaar in de thuiszorg werkte en eveneens RA heeft, haar taak over. Eerlijk is eerlijk, niet elke groep was even gemakkelijk om te begeleiden. Leny: "Er komen soms andere problemen bovendrijven. Zware kost die eigenlijk niet thuis hoort in een lotgenotengroep. Maar daar staan een heleboel andere, hartverwarmende ervarin gen tegenover." Marij: "Eén groep gaat elk jaar samen kamperen, met de partners erbij. Daar zijn vriend schappen voor het leven gesmeed. Geweldig." Toen Leny aangaf dat zij zich terug wilde trekken werd het voortbestaan van de groep even bedreigd. Wie ging haar rol over nemen? Niet iedereen is geschikt. Leny:"Je moet kunnen luisteren en inlevingsvermogen hebben. Maar misschien nog wel belangrijker: je moet je eigen aandoening een plek gegeven hebben. Het is niet altijd makkelijk om met onderwer pen geconfronteerd te worden waar je zelf ook mee worstelt." De paar mensen die het probeerden, haakten af. Marij: "Zij vonden het gewoon te zwaar." Gelukkig zat in de laatste gespreksgroep een deelnemer met de juiste kwaliteiten: Petra Derksen. Zelf zegt ze: "Ik heb nu één groep meegedraaid. Maar dit is helemaal mijn ding. Hierin kan ik mijn ei kwijt." Leny vult aan: "Toen ik ziek werd, dacht ik dat het leven ophield. Mijn reumatoloog zei toen: sluit je aan bij de reuma patiëntenvereniging. Gebruik je kennis om andere mensen te hel pen. Hij had gelijk. Dat heeft me erdoor gesleept. Het gevoel dat je nuttig bent, geeft enorm veel vol doening." Paula Liebrand: "Praktisch Paula Liebrand (l), Leny Stip houtMarij Heidens en Petra Derksen:"Het gevoel dat je nuttig bentgeeft enorm veel voldoe ning." Foto: Roel OustersSittard. gezien vraagt een groep als deze niet veel investering. Je hebt de zaalhuur, de koffie, de kopieën. Daar bestaat subsidie voor. Maar je hebt wel mensen nodig die de kar kunnen trekken. De reuma patiëntenvereniging Venray, die dit jaar 25 jaar bestaat, is een hele actieve vereniging. Maar we kun nen ons niet voorstellen dat er elders in Limburg - of Nederland - geen behoefte aan een groep als deze zou zijn. Ze illustreert dit door een zinsnede uit een van de evaluaties: 'Door deze groep kan ik weer lachen'. "Duidelijker kan niet. Dat is waar het om gaat."Wat de vier vrouwen rondom de tafel willen, is dat andere reumapatiën tenverenigingen het voorbeeld volgen. "Loop eens mee. Ervaar hoe het werkt. Hier komt zoveel goeds uit voort. Een initiatief als dit verdient navolging." Guido van Dierendonck (37) wordt 15 november in de kathedraal van Roermond tot diaken gewijd. Hij is al vele jaren actief als koster en acoliet in de parochie Ven- ray-Zuid. De afgelopen vijf jaar heeft Van Dierendonck een parttime studie aan de diakenopleiding van bisdom Roermond gevolgd. Op 15 november ontvangt hij door handoplegging en gebed het sacrament van de wijding en wordt hiermee permanent dia ken in het bisdom Roermond. "Van jongs af aan ben ik eigen lijk al met de kerk en het geloof bezig. Ik was misdienaar en wilde zelfs priester worden. Ik koos daarom ook voor het gymnasium, zodat ik Grieks en Latijn kon leren. In de puberteit veranderde dat een beetje en wilde ik geen pries ter meer worden. Inmiddels ben ik getrouwd - een priester is altijd ongehuwd - en door mijn vrouw José ben ik van mijn geboorte plaats Deurne naar Venray ver huisd. Ruim tien jaar geleden zag ik in een krantje een advertentie voor vrijwillige koster en dat leek me wel wat. Ik begon als koster doordeweeks, maar werd later de vaste koster op de zondagen. Daarnaast ben ik acoliet (oudere misdienaar) geworden." STUDIE "Vijf jaar geleden ben ik begon nen met een parttime studie tot diaken aan het seminarie Rolduc in Kerkrade. Jaarlijks ben ik hier twintig weekeinden mee zoet. Daarnaast studeer ik zo'n vijf tot zeven uur per week en heb ik diverse stages gelopen. Dit doet iedere diaken in opleiding naast een 40-urige werkweek. De eerste twee jaar werkte ik als bedrijfslei der in een productiebedrijf. Deze combinatie vond ik behoorlijk zwaar. Daarom ben ik op zoek gegaan naar een beter combineer bare baan. Ik kwam uit bij een baan bij het bisdom in Roermond op de Jongerenafdeling. Het is toeval dat dit een baan binnen de kerk is, maar voor mij is het een prachtige oplossing." WIJDING De wijding vindt plaats op 15 november in de kathedraal in Roermond. "Een wijding is altijd in een kathedraal. De kathedraal van het Limburgse bisdom staat in Roermond. Een kathedraal heeft altijd een kathedra, een leerstoel waar de bisschop in zit. Deze bis schop doet de wijdingen. Het zal een prachtige viering worden in een volle, prachtige kathedraal. Er worden naast mij nog twee per- manent- en één transeuntdiaken gewijd. Deze laatste zijn diakens Guido van Dierendonck: "Van jongs af aan ben ik eigenlijk al met de kerk en het geloof bezig." die over één of twee jaar pries ter worden. Kort voor de wijding wordt bekend gemaakt in welk deel van het bisdom je diaken zult zijn. Officieel kan dat overal zijn, maar ze kijken natuurlijk wel naar je woonplaats. Het is dan ook vrij zeker dat ik diaken voor de paro chies in Venray zal worden." "Diaken ben je geheel vrijwil lig en je eigen gezin en je huwe lijk gaan dan ook altijd voor. Mijn vrouw doet zeer veel vrijwilligers werk voor de kerk en staat hele maal achter me. Op de tweede plaats komt je werk en de tijd die je daarna nog over hebt, kun je actief zijn als diaken. De belang rijkste taak van een diaken is het zorgen voor de samenleving. Bij voorbeeld mensen begeleiden naar het huwelijk of doop, maar ook mensen bijstaan in zware momenten in het leven zoals ziekte, eenzaamheid en verdriet. Ik zal ook langs zorgcentra gaan en catechese geven aan jongeren en aan volwassenen. Eigenlijk ben je een luisterend oor en een hel pende hand voor alle lagen van de samenleving. Daarnaast heb ik ook assisterende taken in de mis. Bijvoorbeeld het evangelie lezen en preken, doopsel toedie nen en een huwelijk inzegenen. Vooral het doopsel toedienen en een huwelijk inzegenen lijkt me geweldig om te doen." Vanaf je 35ste mag je diaken worden. Van Dierendonck is met zijn 37 jaar dus een zeer jonge dia- ken."De meeste diakens zijn inder daad veel ouder. Ik was ook echt de jongste in mijn opleiding.Toch zie je in heel Venray steeds meer jongeren die betrokken zijn bij de kerk.We hebben bijvoorbeeld een grote groep misdienaars en aco lieten. Dit is een hechte vrienden groep die zich actief inzet voor de kerk, maar daarnaast ook samen uitgaat. Ik vind het een mooie ont wikkeling om te zien dat deze jon geren zich zo actief voor de kerk inzetten." In Castenray aan de Horster- weg 20 ligt wellicht een van de oudste langgevelboerderijen van deze weg. Geen monument maar wel een uit de lijst van waarde volle boerderijen. Het is gebouwd omstreeks de vorige eeuwwisse ling en gegroeid tot de huidige omvang. De indeling is volgens de schoolboeken. Het woongedeelte is naar huidige maatstaven klein maar in de bouwtijd van deze boer derij zeker vooruitstrevend. Het woongedeelte van deze boerderij heeft al een vierdeling, dit wil zeg gen dat er tenminste vier wanden in het woongedeelte opgenomen zijn. Eén van de wanden loopt in de gang achter de voordeur, en een in het verlegde daarvan, twee van de wanden staan tussen de ruimten aan de straatgevel en achtergevel in. Twee van de wan den zijn balkdragend. De gevel toont een woongedeelte met links en rechts van de voordeur een woonhuisraam met bovenlicht en stolpramen De raamkozijnen zijn dragend uitgevoerd, dit wil zeggen dat de raamkozijnen uit zware balken zijn samengesteld die het er bovenliggende metsel werk dragen. Het bedrijfsgedeelte toont achtereenvolgens twee stalraampjes, een mestdeur, een stalraampje een voergangdeur twee raampjes en een deelpoort. Het dak is gedekt met gesmoorde handpannen. Achter deze boerde rij ligt nog een wagen en gereed schapsberging en verder een groot houten kippenhok. Dit laat ste vertegenwoordigt de eerste ontwikkeling in de schaalvergro ting binnen de agrarische sector na de tweede wereldoorlog. Naast de belangrijke cultuurhistorische betekenis van deze boerderij is ook het kippenhok van hoge cul tuurhistorische waarde. Bron architect en bouwhistori- cusW. Beelen. Namens Stichting Venray Monu mentaal G. Peters ten Have. Koes- teruwmonument@kpnplanet.nl. U I JFIJ A M C Patersstraat 35 - 5801 AT Venray E li IVI t\ lil O E info@holtermans-vastgoed.nl V A S T G O E D T 0478-511800 of 06-53331412 Bel voor een vrijblijvend adviesgesprek. Opbrengst fietsvierdaagse voor het goede doel Lfe De Stichting Fietsvierdaag se Venray biedt jaarlijks een stichting of vereniging de mogelijkheid om tijdens het populaire fietsevenement geld in te zamelen voor de eigen kas. Het goede doel tijdens de editie 2008 was de folklo ristische dansgroep De Hak kespits, die maandagavond door voorzitter Jan Kreutz van Fietsvierdaagse Venray werd verrast met een cheque ter waarde van 3552,70 euro. De Hakkespits is in 1983 opge richt en bestaat dit jaar dus 25 jaar. De dansgroep heeft als doel stelling de oude dansen, kleder drachten, sierraden en de muziek van Noord-Limburg (Venray en omgeving) van rond 1900 te laten herleven. Maandagavond werden de leden van De Hakkespits, tij dens hun trainingsavond in wijk centrum De Kiosk, verrast door een delegatie van Fietsvierdaagse Venray. Na het bewonderen van enkele dansen nam voorzitter Jan Kreutz de microfoon ter hand om, in rijmvorm, de leden van De Hak kespits toe te spreken. Na deze toespraak was het de beurt aan de penningmeester van De Hakke spits om uit zes oude sokken een getal te halen. Vervolgens gingen de leden op zoek naar de juiste cijfercombinatie. Na veel puzzel- Voorzitter Jan Kreutz van Fietsvierdaagse Venray overhan digt de cheque. werk stond uiteindelijk het juiste bedrag op het bord: 3-552,70 euro. Met dat geld kan De Hakkespits nieuwe klederdrachten aanschaf fen. Tevens werd afgesproken dat De Hakkespits volgend jaar, tij dens de 25ste editie van Fietsvier daagse Venray, een gastoptreden in de nieuwe klederdrachten komt uitvoeren. De foto's van deze bij eenkomst kunt u bekijken op de site www.fietsvierdaagse-venray. nl. Fietsvierdaagse Venray vindt in 2009 plaats van 21 juli t/m 24 juli 2009. EL EN MAAS AANKOOPBEGELEIDING ADVIES IN ONROEREND GOED

Peel en Maas | 2008 | | pagina 17