f
'Laat ze lachen
en alles komt goed'
Gouden bruiloft in
Kennedystraat Venray
Koester uw
Monument
TaT
Heerlijk
genieten
STUDIO
- LAATSE KANS -
NU OP ART - POSTERS
O KORTING
<z*td s4tt
HUIS AANKOPEN???
HULP NODIG!!!
Honderdnegenentwintigste jaargang - week 15 - donderdag 10 april 2008
Karin, Renate en Annemarie naar Kidsfestival in Sarajevo
"Het allerbelangrijkste is dat
de kinderen een hele leuke
dag hebben. Een grote lach op
hun gezichten en een onver
getelijke herinnering, daar
doen we het voor." Ze spreken
de woorden niet in koor uit:
Annemarie Staaks (18 jaar) en
Karin Jans (17) uit Venray en
Renate Janssen (16) uit Vier
lingsbeek. Maar hun gedach
ten zijn hetzelfde. De drie mei
den nemen van 6 tot 10 juni in
Sarajevo (Bosnië) deel aan het
Kidsfestival. Om tienduizen
den kinderen de dag van hun
leven te bezorgen.
Onder de vlag van de Stichting
Bosnian Child vindt al enkele
jaren in Bosnië het Kidsfestival
plaats. Vijf dagen lang worden kin
deren vermaakt met workshops,
dit jaar met als thema circus.
Annemarie Staaks was vorig jaar al
van plan om naar Bosnië te gaan.
Toen kwam het er niet van. "Ik
had geen geld", lacht ze, "Maar nu
ga ik zeker. Ik heb flink gespaard."
Alle drie de meiden zijn leerling
van ROC Ter AA in Helmond. De
school gaat met ongeveer 25 stu
denten naar Sarajevo. "Mijn men
tor Bas Luyten heeft de stichting
Bosnische Kinderen mee opgezet
en is ontzettend begaan met de
wederopbouw van dat land. Hij
zet zich met name in voor de kin
deren die aan de oorlog enorme
trauma's hebben overgehouden",
verklaart Annemarie haar enthou
siasme voor het project. Karin
Jans en Renate Janssen kunnen
zich hier helemaal in vinden. "We
gaan er helemaal voor om de kin
deren een leuke dag te bezorgen",
vult Karin aan.
Renate: "Het thema circus staat
dit jaar centraal. Dat wordt door
ongeveer 140 vrijwilligers uit
Nederland helemaal ingevuld.
Streetdancers, breakdancers, trom-
melgroepen, beeldende kunst,
straattekenen, acrogym, poppen
kast en clownerie. Op alle moge
lijke manieren wordt door de
vrijwilligers in kleinere groepjes
het thema gestalte gegeven." "Om
alles voor te bereiden, zitten we
in groepsvorm iedere week bij
elkaar", zegt Karin."De activiteiten
voorbereiden, de reis, alles wat er
bij komt kijken om het Kidsfesti
val tot een groot succes te maken.
We hebben er in ieder geval heel
veel zin in."
De verschrikkingen van de oor
log in Bosnië zullen niet aan de
drie meiden voorbijgaan. Ze gaan
niet geheel onvoorbereid naar
Sarajevo."Ik heb verhalen gehoord
van leerlingen die al een keer zijn
meegeweest", vertelt Annemarie,
"En daar word je niet vrolijk van.
Het land kampt nog steeds met de
naweeën van de oorlog. Huizen
die nog half verwoest zijn, kogel
gaten in de muren. In de voorbe
reiding op de reis is ons ook al
nadrukkelijk gezegd niet van de
bestaande wegen af te gaan. Over
al liggen nog mijnenvelden, het is
echt levensgevaarlijk."
Onder het motto 'Laat ze lachen
en alles komt goed', tracht de
Stichting Bosnian Child iets voor
deze kinderen te betekenen. Het
drietal uit Venray en Vierlingsbeek
verheugt zich in ieder geval enorm
op het avontuur. "Het wordt een
geweldige ervaring. De kinderen
verstaan en praten nauwelijks
Engels of Duits. We moeten ons
dus met handen en voeten ver
staanbaar maken", lacht Karin.
De jongste, Renate, verwoordt
het uitstekend als haar motivatie
om naar Sarajevo te gaan aan de
orde komt. "Wat ik weet is dat de
kinderen in Bosnië heel blij zijn
met kleine dingen die voor ons in
Nederland heel vanzelfsprekend
zijn. Wij groeien hier op met com
puters of het de normaalste zaak
van de wereld is. Dat beseffen we
vaak niet eens."
Annemarie doet nog een extra
duit in het zakje. "Vorig jaar had
den leerlingen blikjes echte cola
meegenomen en uitgedeeld aan
een familie in Bosnië. Die mensen
huilden van blijdschap. Wij kun
nen ons dat niet voorstellen. Als
wij zin hebben in een blikje cola
gaan we naar de supermarkt."
Om de kosten binnen de per
ken te houden en het Kidsfestival
te doen slagen, heeft de stichting
geld nodig. De drie studentes
doen al het mogelijke om gelden
bij elkaar te brengen. Alle kosten
komen namelijk voor eigen reke
ning. "Een wafelactie op school
heeft iets meer dan 110 euro
opgeleverd. Daarmee kunnen we
weer materialen kopen die we
in Sarajevo gaan gebruiken. Daar
naast zijn er plannen om tijdens
Koninginnedag in Venray een actie
te organiseren. We hopen dat de
mensen ons enorm steunen, zodat
wij op onze beurt de kinderen in
Bosnië de dag van hun leven kun
nen geven", besluiten de drie stu
dentes van ROC Ter AA.
Wie Karin, Renate en Anne
marie en de kinderen in Sara
jevo wil steunen, kan een bedrag
overmaken naar de Rabobank
14.82.64.077 ten name van Bos
nië for Child Foundation o.v.v.
ROC Ter AA. Mensen die op een of
andere wijze een bijdrage (finan
cieel of in natura) willen leveren
aan de actie, kunnen ook bellen
met Annemarie Staaks, telefoon
06-29442644.
Joost en Greet van de Vorle-Opheij bekend Venrays paar
"Dat ik al vijftig jaar
getrouwd ben, gaat mijn voor
stellingsvermogen te boven.
Ik heb het gevoel dat mijn
leeftijd veertig, vijftig jaar is",
zegt Greet. Gaandeweg in het
gesprek met verslaggever Jan
Leijsten zal blijken waarom.
Toch is het op 3 mei precies
een halve eeuw geleden dat
Greet Opheij in de huwelijk
trad met Joost van de Vorle.
Als twintigjarige was ze in Ven
ray bij vrienden op bezoek, waar
Joost ook regelmatig over de vloer
kwam. Er werd een afspraakje
voor een bezoek aan de film op
maandagavond gemaakt. Zo begon
het. Een maand later na het dan
sen in Oostrum bracht Joost haar
voor het eerst naar huis in Oirlo,
waar zij geboren was in een gezin
van zes kinderen.
Joost daarentegen is een vol
bloed Venraynaar uit een groot
gezin van liefst zeventien kinde
ren waarvan er nog vijf in leven
zijn. Moeder van de Vorle woonde
op dezelfde plek waar de echte
lieden nu nog wonen, op Ken
nedystraat 11. Toentertijd was
het nog Langeweg 11. Na ander
half jaar verkeringstijd werd er
getrouwd. Er was immers plek
genoeg in de woning die in 1966
door de Van de Vorle's voor tien
duizend gulden (4.600 euro) van
de woningbouwvereniging werd
overgenomen. "Daar hebben we
nooit geen spijt van gehad", zegt
Greet. "We gingen met de tijd mee
en verbouwden nogal eens." De
plek aan de rand van het centrum
en de grote tuin dragen bij aan het
woonplezier. "Nee, ons krijgen ze
hier voorlopig nog niet weg."
Joost vertrok in 1951 met een
lts-opleiding metaal naar de mij
nen. Doordeweeks verbleef hij
in Zuid-Limburg. Doch ging hij
ieder weekeinde naar zijn moe
der want hij was immers kost
winner. Tevens fungeerde hij als
voetbalscheidsrechter, een sport
die hem nog altijd na aan het hart
ligt. Greet bekwaamde zich na de
huishoudschool verder als naai
ster. Haar eigen kleren en van die
van de kinderen maakte ze zelf.
Verstelwerk doet ze trouwens nog
steeds. Het vak leerde ze bij de
zusters in Tienray, waarna ze ging
werken bij atelier Bera in Venray.
Het gebouw waarin nu de biblio
theek gevestigd is. Zij waren vier
jaar getrouwd toen zoon Paul zich
aandiende. Hij zou zes jaar later
nog een broertje krijgen, Pascal
die in 1968 geboren is.
Toen in 1966 de door Joost
bewonderde Joop den Uyl de
staatsmijnen sloot, kwam er voor
hem een einde aan zestien jaar
ondergronds werk in Emma. Greet:
"Naar huidige maatstaven waren
het arme mensen, de mijnwerkers.
We zijn nog eens in het mijnmu
seum geweest. Daar proef je nog
de angst die de ondergrondsen
hadden."
Merkwaardig genoeg hoeft de
nooit om een woord verlegen
Joost niets toe te voegen aan de
woorden van zijn vrouw. Bij zijn
volgende baan als kantonnier
ervoer hij de voordelen van een
vrijer leven in de open lucht dich
terbij huis. "Zeker, maar in de mij
nen was niet alleen de onderlinge
kameraadschap groot, maar ook
het salaris was goed. We konden
ons toen toch iets meer permit
teren, zoals een verbouwing van
de woning." Toen de twee zoons
groter werden, ging ook Greet
weer buitenshuis werken. Ze ging
aan de slag bij Paschalis waar ze
27 jaar hoofd van de huishouding
was. "Daar was ik graag. Altijd op
de fiets naar Oostrum. Maar op
het laatst werd ik het toch moe.
Ze solliciteerde naar een functie
op Servaas waar ze bij De Wis
sel haar pensioen bereikte. Maar
altijd stond het gezin op de eerste
plaats en nooit had ze een volle
dige baan. Joost: "Greet heeft altijd
het eten om twaalf uur op tafel
staan. Het huishouden is bij haar
altijd in goede handen geweest."
Joost daarentegen was door zijn
maatschappelijke betrokkenheid
weinig avonden thuis, terwijl
Greet haar ontspanning vond bij
de vrouwenbond.
Ze houdt nog steeds het ruime
huis bij, onderhoudt de tuin en
voert klusjes uit zoals het repare
ren van een stekker. Voor bood
schappen doen en koken draait
ze de hand niet om. Haar enige
kwaaltje zijn de 'bloedvaten'. "Het
gaat goed de laatste tijd. Als je
maar genoeg loopt en beweegt."
Joost kampt al sinds 1995 met
de sluimerende oogziekte Macula.
Het verergerde in 2003 dermate
dat hij zijn rijbewijs moest inle
veren. Gelukkig rijdt Greet nog
wel auto. "Het is een ouderdoms
kwaal", berust Joost. "Ik vind het
verschrikkelijk. Toch ga ik nog
steeds naar mijn grote voetballief
de SV Venray. Al is het meer voor
de sfeer. De bal kan ik nog net vol
gen maar de spelers op het veld
herken ik niet meer."
Toch verveelt hij zich nog geen
seconde. Overdag trekt hij er veel
op uit, naar de markt en de Kemp
haan. Daarnaast vertoeft hij veel in
het aangebouwde kantoor, dat van
alle gemakken is voorzien. Zoals
een computer waarin hij onder
meer zijn grote hobby, de genea
logie, heeft opgeslagen. Er staan
veel keurig gerangschikte ordners
met als thema's geologie, mijnen,
gemeenteraad, sociale zaken en
krantenknipsels. Over alle moge
lijk zaken dus, maar zeker de poli
tiek. Joost is een mens met veelzij
dige interesses en heeft een grote
lokale politieke carrière achter de
rug. Hij was liefst 24 jaar gemeen
teraadslid waarin hij niet zelden
de luis in de pels van het college
was. Trots haalt hij de kranten
knipsels tevoorschijn waarin hij
'de stemmenkoning van Venray'
wordt genoemd. Een mooie, maar
verleden tijd, aldus Joost die Peel
en Maas en de krant met een ver
grootglas en sterk licht zo goed
en kwaad als het kan doorneemt,
's Ochtends leest Greet voor hem
het belangrijkste nieuws uit het
dagblad voor. Het gouden feest
wordt met Pascal, die nog thuis
woont, en met Paul en zijn vrouw
Netty, de kleinkinderen en ach
terkleinkinderen in familiekring
gevierd.
Deze week weer een boerderij,
en wel aan de Timmermansweg
10 in Ysselsteyn. Het betreft een
groot woonhuis/stalboerderij
uit de wederopbouwperiode.
Het woonhuis heeft alle elemen
ten voor die tijd een traditionele
woning. Het bedrijfsgedeelte is
vrij groot.
Centraal in de voorgevel een
voordeur en links en rechts een
woonhuisraam. Het bedrijfsge
deelte heeft een grote hooizolder
boven de stallen. De ramen van
het woongedeelte hebben nog
een verticale vorm. De ramen
zijn hebben onder het kalf een
gedeelde ruit. Het kozijn van de
voordeur heeft een gepleisterde
wit geschilderde omlijsting. Op de
verdieping onder de kap zijn drie
ramen in de topgevel opgenomen.
De borstwering is vrij hoog. Op
de grens tussen (zij)gevel en dak-
vlak is een dakkapel opgenomen.
Deze dakkapel heeft een voor die
tijd gebruikelijke flauw hellend
zadeldakje met zinken bekleding.
Het bedrijfsgedeelte heeft een
gedeelte van de voorstal moe
ten afstaan ten behoeve van de
woonfuncties. Het stalgedeelte
kent drie in groepen geplaatste
gekoppelde betonnen stalramen
waartussen telkens mestdeuren
zijn aangebracht. Achter de boer
derij is een afhang gemaakt. Bron
architect/bouwhistoricus de heer
W Beelen. Namens Venray Monu
mentaal, Koester Uw Monument.
Reageren en suggesties via e-mail
naar koesteruwmonument @kpn-
planet.nl. of p.a. Jerusalem 7,5801
ML in Venray.
J I TPn |\i| A MC Patersstraat 35 5801 AT Venray
lwL I C111VI/AIMO Einfo@holtermans-vastgoed.nl
V A S T G O E D T 0478-511800 of 06-53331412
Bel voor een vrijblijvend adviesgesprek.
Mieke Janssen uit Swolgen
werd begin van dit jaar tot win
nares uitgeroepen van de meta
morfosewedstrijd Van ramp tot
vamp van nieuwsblad Peel en
Maas. Naast een fraaie relaxfau
teuil van Hofmans Tapijten kreeg
zij een verwenovernachting en
-ontbijt aangeboden van De Witte
Hoeve."En dat was echt genieten",
aldus Mieke die zich samen met
haar vriend heerlijk liet verwen
nen in hetVenrayse partycentrum.
"Het ontbijt was erg leuk met de
champagne. De man die het ont
bijt verzorgde, volgens mij was hij
ook kok, legde ons enorm in de
watten. Hij deed alles voor ons. Ik
kon alles opnoemen wat ik wou
hebben aan speciale wensen. Hij
bakte nog een lekker eitje met
spek, en bracht ons nog een lek
ker toetje na. Heerlijk. En de cham
pagne was ook lekker, maar toch
ook wel vreemd zo bij het ontbijt,
's Avonds smaakt ie toch beter."
Mieke denkt nog graag terug aan
de wedstrijd die door haar werd
gewonnen: "Ik wil iedereen die op
mij gestemd heeft nog een keer
bedanken. Het was geweldig om
allemaal mee te mogen maken."
Schoolstraat 24, Venray Tel. 0478-512567
EL EN MAAS
AANKOOPBEGELEIDING ADVIES IN ONROEREND GOED
70°/(
