Veiligheid speelt niet
alleen op straat
Venray, dorp en stad
PEEL EN MAAS
Donderdag 6 maart 2008 - Pagina 12
Venray wil een veilige gemeente zijn. Onze inwoners willen met een gerust hart
de straat over kunnen. Daarom nemen we op diverse terreinen maatregelen
om de veiligheid en daarmee de leefbaarheid te bevorderen. Zo investeert
de gemeente sinds 2007 extra in jongerenbeleid. Er worden activiteiten
georganiseerd, er is overleg met diverse betrokkenen. Ook de dorps- en
wijkraden spelen hier een rol. Zij weten immers het beste wat er in hun directe
omgeving speelt. Tot de andere maatregelen behoort dat de gemeente heeft
besloten om veelplegers op het gebied van ordeverstoring een tijdlang uit het
centrum te bannen. En ook een kwestie als de horecasluitingstijden wordt
besproken met de gewenste veiligheid in het achterhoofd. Om criminaliteit voor
te zijn en te bestrijden maakt Venray regelmatig gebruik van de wet BIBOB
wanneer een bedrijf zich in de gemeente wil vestigen. De BIBOB geeft een
gemeente het recht om informatie op te vragen over de financiering en de
zeggenschapsstructuur. In een aantal gevallen heeft het informatieverzoek
ertoe geleid dat de vergunningaanvrager afzag van zijn verzoek. Sinds 2007
heeft Venray zich aangesloten bij het Veiligheidshuis. Het Veiligheidshuis
probeert na te gaan hoe crimineel gedrag is ontstaan en hoe dit veranderd
kan worden. Uitgangspunt is een persoonsgerichte aanpak van veel- en
meerplegers en de nazorg van gedetineerden. Een laatste punt dat we hier
willen aanhalen is het begin van de integratie van de Venrayse brandweer in
één regionale veiligheidsorganisatie. Daarin zitten ook politie en de GGD. Dit
overlegt makkelijker en handelt sneller. In het belang van uw veiligheid.
In het hart van Meerlo woont de familie
Wijnhoven. Samen met hun dochters wonen ze
er graag. Eric is geboren in Wanssum, Dorine
komt uit Horst. Overdag zorgt Eric dat het gras
altijd groener is. Dat wil zeggen op de golfbaan.
Hij is als hoofd-greenkeeper verantwoordelijk
voor een prachtige grasmat op en rondom de
holes. In zijn vrije tijd houdt hij zich intensief
bezig met het verenigingsleven.
Als bestuurslid van S.V. United heeft Eric veel te maken met de gemeente.
"De voetbalclub, hier in Meerlo-Wanssum is een fusieclub. En we willen graag
een nieuw sportpark. Al enkele jaren zijn we met de gemeente in de slag om
iets van de grond te krijgen. Dat verloopt erg moeizaam, kan ik wel zeggen.
In eerste instantie ligt dat bij de gemeente. Men durfde lang geen keuze te
maken, nu heeft de fusie van de gemeente een hogere prioriteit.
Dat komt omdat er zes dorpen zijn met zes voetbalverenigingen. Allemaal
hebben ze aangeklopt om in hun eigen accommodatie iets te doen aan het
achterstallig onderhoud. Ik weet niet hoeveel werkgroepen zich hierover al
hebben gebogen. In de gemeenteraad is uiteindelijk besloten dat er twee
parken worden opgeknapt of vernieuwd. Eentje in zuid en eentje in noord."
Duidelijkheid boven alles
"Als sportvereniging in Meerlo-Wanssum willen we echter het liefst een
sportpark dat tussen Meerlo en Wanssum in ligt", verklaart Eric. "Dat ligt
dan ook centraal voor de omliggende dorpen. Maar dat is geen gemakkelijk
proces. Nog steeds is er niets concreet duidelijk. Juist duidelijkheid is waar
we aan toe zijn. Bovendien is sport meer dan tegen een balletje trappen. Het
is natuurlijk gezond, maar ook een vorm van sociaal contact, van met elkaar
leren omgaan, ook of vooral voor de jeugd. En met zo'n 500 leden kun je wel
stellen dat de impact van onze vereniging in de gemeenschap best groot is."
Uitkomst bieden
Eric: "Ik denk dan ook zeker dat Meerlo-Wanssum gebaat is bij aansluiting
bij een grotere gemeente. Je kunt dan juist dit soort zaken beter oppakken.
Er is bijvoorbeeld bij Venray meer ervaring op sportzaken. Meer capaciteit en
kennis ook. Bovendien is er altijd een financiële kant. Ook wat dat betreft kan
een grotere gemeente uitkomst bieden. Aan de andere kant zal de nieuwe
gemeente zich goed moeten realiseren dat de cultuur van de dorpen intact
moet blijven. Anders sla je de plank mis. Dat is iets wat heel sterk leeft bij
de carnavalverenigingen hier in de dorpen. Laat die vooral hun eigen karakter
en identiteit behouden. Want als je daar aan durft te komen, nou dan pak je
mensen hun tradities af. En daarop zit niemand te wachten".
Voor iemand die is opgegroeid in het kerkdorp Leunen is de stelling
'Venray, dorp en stad' intrigerend. Wil je komend van een dorp in een
adem genoemd worden met het stadje Venray? Vroeger als Leuns klötje
ging ik in Leunen naar de lagere school. Zoals dat toen nog hoorde, was
er een aparte jongens- en een aparte meisjesschool. Zelf had je nog
echt niet in de gaten waarom dat zo was en ook op latere leeftijd heb ik
dat nooit begrepen. Eén keer in de paar maanden ging ik in het dorp bij
Strolenberg naar de kapper en toen hij zijn zaak vanwege het bereiken
van de pensioengerechtigde leeftijd sloot, ging ik naar Sjefke Gielen in
de hei. Bakker Loonen voorzag een belangrijk gedeelte van het dorp
van brood en lekkernijen en de andere bakker, Loenen had bij ons thuis
tegenover een winkeltje met aangrenzend de bakkerij.
De dagelijkse boodschappen werden gedaan bij van Gassel. Als de huis,
tuin- en keukenmiddeltjes niet wilden helpen tegen griep of andere
kwaaltjes, liepen we via het schoolpad naar onze drogist Asselberghs,
twee broers die buitengewoon wijs keken. Voor ons toen een soort
dorpsdokters. Elektrische artikelen werden met verstand van zaken
verkocht door de Mulder. Binnen de eigen familie werd een heus
warenhuis geëxploiteerd en Lucassen van de smid was toen nog een
begrip. Naast de smederij werd gehandeld in kolen en olie en ooit was
er zelfs een taxi. Een klein tankstation met het merk Texaco voorzag het
Leunse autopark van benzine. We hadden verder niemand nodig en het
leven kabbelde rustig voort... Tot we naar de grote school moesten. Die
lag voor ons in Venray. Vanuit Leunen gezien vlakbij maar toch zo ver
weg. Onbekend en onbemind, groot met een heel ander soort mensen
als bij ons.
Na wat omzwervingen woon en werk ik al weer een hele tijd in Venray.
Met dezelfde snelheid waarin voorzieningen in de kerkdorpen zijn
verdwenen, is het voorzieningenniveau in Venray toegenomen. De
inwoners van de dorpen uit de hele regio komen veel in Venray om van
het goede voorzieningenniveau en de inwoners van het stadje Venray
bezoeken op hun beurt graag het grote buitengebied met daarin de
parels van Peel en Maas.
Dankzij een uitgekiend systeem van dorps- en wijkraden en langs
het principe van gebiedsgericht werken praten de inwoners van onze
gemeente mee over de inrichting en het voorzieningenniveau van de
eigen leefomgeving. Via de vertegenwoordiging in de raad en vele
vormen van burgerparticipatie hebben ze ook invloed op de ontwikkeling
van ons provinciestadje Venray.
Ondertussen is door de provincie Limburg het onderwerp herindeling op
de agenda geplaatst en kijk ik met iets andere ogen naar mijn buren in
de gemeente Meerlo-Wanssum. Ans, mijn vrouw, en ik zijn enthousiaste
motorrijders. Regelmatig verkennen we met de motor de regio en tegen
de achtergrond van de discussies over de herindeling gaat het stuur
regelmatiger als ooit richting de gemeente Meerlo-Wanssum. Vragen die
ik op zo'n tochtje in mijn hoofd meeneem, gaan bijvoorbeeld over: Wat
hebben we gemeen? Heeft een langdurige verbintenis kans van slagen?
Worden we daar allebei beter van?
Zo op de motor rustig rijdend door het landschap zijn de gemeentegrenzen
niet herkenbaar. Het landschap vloeit in elkaar over. Een mooi open en
zo nu en dan gesloten landschap met daarin een combinatie wonen,
werken, natuur en overwegend kleinschalige recreatie. De Maas die zijn
weg zoekt en al in een ver verleden mee het landschap heeft bepaald.
Wat de Peel is voor Venray is de Maas voor Meerlo-Wanssum. Wat opvalt
is de kwaliteit en de inrichting van het buitengebied van de gemeenten
Meerlo-Wanssum en Venray. De structuur van het landschap is nog goed
herkenbaar, de afwisseling is groot, de natuur zichtbaar aanwezig en de
menselijke activiteiten zijn overwegend zorgvuldig ingepast.
Uiteraard met hier en daar een smetje. Soms gaat dat via de neus en een
andere keer valt het hard in het oog. Zo kan niemand enthousiast zijn over
de landschappelijke inpassing van de containerterminal in Wanssum. Een
belangrijke economische functie met name ook voor Venray. Dat mag
echter geen excuus zijn voor het meer als rommelige aanzicht en de veel
te harde overgang naar het belangrijke landschap richting Geijsteren.
Daar moet ook Venray zijn (financiële) verantwoordelijkheid nemen.
Ook in Meerlo-Wanssum liggen de dorpen als parels in het buitengebied.
Ieder voor zich heel eigen en herkenbaar. Hechte gemeenschappen met
een kerk, dorpscafé en eigen verenigingen, voorzieningen en bedrijven.
Met wensen, verlangens en trots. Maar in de huidige wereld met de blik
naar buiten en de relativeringen die daarbij horen. Als dorp ben je ook
deel van een geheel zoals de gemeente waar je deel van uitmaakt. Dat
geldt voor de dorpen in Meerlo-Wanssum en voor de dorpen in Venray.
Zo snorrend door het landschap stel ik mij voor dat de dorpen van
Meerlo-Wanssum en Venray, het gezamenlijke buitengebied, de kern
Venray, de bedrijventerreinen, de middenstand, horeca, land- en
tuinbouw, veehouderijen en met name al die mensen deel uitmaken
van een nieuwe gemeente. Een nieuwe identiteit met daarbinnen al die
verscheidenheid, kwaliteiten, gemeenschappelijkheden en vooral ook de
mentaliteit van de mensen die er wonen en werken en die we dan samen
delen. Weinig uiterlijk vertoon, bescheiden, hard werken met altijd een
duidelijk doel.
Daar worden we allebei beter van! Niet alleen als nieuwe gemeente maar
ook binnen het grotere geheel zowel regionaal als provinciaal.
Daar waar je samen zoveel deelt, is samen zoveel beter.
Piet Lucassengemeentesecretaris Venray
Jan Bartels gaf zijn leven een verrassende
wending door een camping en een restaurant te
beginnen. Inmiddels is hij al meer dan tien jaar
gastheer op camping 't Veerhuys en staat
hij regelmatig zelf in de keuken van Tante Jet,
want ook koken is een passie van Jan.
"Van huis uit ben ik muzikant", begint Jan. "Maar toen zich de kans voordeed
om Tante Jet over te nemen, hoefde ik niet lang na te denken. We ontvangen
hier op de camping gasten uit het hele land, Duitsland, België, maar ook
mensen hier uit de regio. Noord-Limburg heeft toeristisch gezien nog steeds
groeimogelijkheden en gelukkig zien we die groei ook terug in de bezetting
van de camping."
Niet splitsen
Om die groei te handhaven, hoopt Jan dat de nieuwe fusiegemeente er alles
aan doet om een impuls te geven aan de toeristische sector in zijn geheel.
"Dat is belangrijk voor de ontwikkeling van de regio. Vroeger is toeristisch
Noord-Limburg verdeeld in twee gebieden: Peel en Maas en de Maasduinen.
Van de Maas werd een barrière gemaakt, terwijl het een verbindende factor
moet zijn. Het is een strategische fout om dit gebied te splitsen. Samenpakken
levert meer mogelijkheden voor toeristen en de toeristische branche op. Dan
verdwijnen de grenzen die onlogisch zijn."
Gemeente Venray
Venray, dorp en si