f
Culinair en muzikaal genieten
Loes Eibers gaat sportproject
opzetten in dorpje in Ghana
r
Koester uw Monument
Eerste steen
in Kalundu View
m
•JÈfa
W
Honderdachtentwintigste jaargang - week 40 - donderdag 4 oktober 2007
Nieuwe show Theater op Bezoek in Asteria
In een meterslange limou
sine arriveert het gezelschap
van Theater op Bezoek afge
lopen zaterdag voor de pre
mière van hun gloednieuwe
programma in Hotel Asteria.
Diezelfde avond genieten bijna
tweehonderd gasten in het
Venrayse hotel van een spet
terende show in vijf blokken
en krijgen ze tussendoor een
viergangen menu geserveerd
door de artiesten en de mede
werkers van Asteria. Het is
bijna rond de klok van twaalf
als gastvrouw Lynn Steverink
opgetogen terugkijkt op de
show van haar acht artiesten:
"Het ging fantastisch. Ik ben
heel tevreden. De show zat er
goed in." Onze redacteur Henk
Lammen ging mee aan tafel.
En genoot
Exclusive Drive Limousine Ser
vice uit Vierlingsbeek is ingehuurd
om de artiesten van Theater op
Bezoek naar de plaats van bestem
ming te brengen. Een hagelwitte
prachtige Lincoln met alle toeters
en bellen kan de acht zangers en
zangeressen wel bekoren. "Kun
nen we die niet altijd gebruiken?",
vraagt Annelie zich af, die net als
haar collega's door chauffeur/
eigenaar Paul van den Beuken
uit de immense Amerikaan wordt
geholpen. Een flirt Hollywoodse
glamour en glitter in Venray. Over
de rode loper gaan de artiesten
vervolgens Hotel Asteria bin
nen om zich op te maken voor
de gloednieuwe show. Voor het
begin heeft zanger/danser Jesse,
de zoon van gastvrouw Lynn Ste
verink, nog zijn twijfels. Echter
niet over het artistieke gedeelte.
"Ik heb nog nooit geserveerd. Als
dat maar goed gaat", lacht de nieu
weling van Theater op Bezoek
als de première ter sprake komt.
Met handen en voeten geeft hij
al een voorproefje hoe hij die
zelfde avond tussen de tafeltjes
door denkt te laveren. De stem
ming zit er niet veel later meteen
goed in. Als het hele ensemble
niet veel later de show opent
met het 'knapperige' Crunchy
Granola Suite wordt de toon voor
deze avond meteen gezet. Ilja en
Stef, op gitaar, laten met Amster
dam een stukje Nederlandstalige
nostalgie los op de veelal oudere
bezoekers van de show. Met Son
of a preacherman, met een solorol
voor Annelie weggelegd, wordt
het eerste blok afgesloten. De kop
is er af. Het publiek moet nog op
gang komen, maar op de eerste rij
voor het grote podium steekt een
oudere, grijzere dame haar enthou
siasme niet onder stoelen of ban
ken. Luid applaudisserend steekt
zij de artiesten een hart onder de
riem. De hele avond wordt het
een telkens terugkerend ritueel.
Over genieten gesproken
Tijd voor de eerste gang van
het diner. De artiesten wordt geen
rust gegund. Vriendelijk worden
de drankjes opgenomen en het
koude voorgerecht geserveerd,
een heerlijke terrine van verschil
lende soorten vis. Achter de cou
lissen zijn de voorbereidingen
voor het tweede blok druk bezig.
Vijf nummers variërend van Teil
me why, Everything en Sway tot
en met If en Dime volgen. Tafelge
noot Stefan, medewerker van de
Bilderberg hotelgroep, is samen
met zijn vrouw aangenaam verrast
door Theater op Bezoek. Als gast
vrouw Lynn na het tweede blok
aan ons tafeltje informeert of we
ons vermaken, complimenteert
hij de theatervrouw met de show.
"Heel mooi. Het is echt genieten.
Een gevarieerd programma met
prima zangers en zangeressen",
steekt hij de loftrompet.
NACHTEGAAL
Enkele jaren geleden mocht
ik Theater op Bezoek al eens bij
wonen. In dezelfde setting en
met vrijwel dezelfde artiesten. De
show is in alle opzichten gegroeid.
Wat betreft muziek- en program
makeuze, maar vooral ook de pre
sentatie. Op het podium staan acht
zelfverzekerde theatermensen die
de liefde voor hun vak/hobby
uitstralen. De show is gevarieerd,
langzame nummers worden afge
wisseld met snelle. Zang en dans
verweven in een bruisende show
met voor ieder wat wils. Na een
heerlijke gebonden soep krijgen
de bezoekers een fantastisch
derde blok voorgeschoteld. Lynn
en haar zoon Jesse, voor het eerst
samen op een podium, openen
met het Nachtcafé, waarna Rik
drie nummers later het publiek
ontroerd met zijn vertolking van
Het dorp. Thuis heb ik nog een
ansichtkaart, waarop een kerk een
kar met paard, een slagerij J. van
der Ven, een kroeg, een juffrouw
op de fiets, het zegt u hoogstwaar
schijnlijk niets, maar het is waar ik
geboren ben, dit dorp, ik weet nog
hoe het was. Rik zingt het legenda
risch nummer van Wim Sonneveld
alsof het op zijn lijf is geschreven.
Ingetogen, ontroerd, met gevoel.
Naast het kleine podium waar Rik
op zingt, zit een man aan zijn tafel
tje en staart voor zich uit. Het lijkt
alsof hij zich voor alles en ieder
een heeft afgesloten. Iedere regel,
ieder woord van Het dorp zingt hij
mee. Ook dat is genieten
Het is ook smakelijk genieten
van het hoofdgerecht. Een voor
treffelijke haché en biefstuk van
het edelhert geserveerd met sala
des, boontjes en aardappeltjes. Het
ensemble krijgt even de tijd om op
adem te komen. En haalt dan voor
het vierde blok alles uit de kast.
De drie lieftallige dames Majorie,
Mijke en Annelie openen met het
luchtige De wandelclub, gevolgd
door Ilja en Stef die terug gaan in
de tijd met Rijtuigie. Sandor gooit
het aansluitend op de Duitse toer
met Ein biss'l furs Gehirn und ein
biss'l furs Herz. Dan is het tijd voor
een kippenvel moment. Majorie
brengt een prachtige vertolking
van Emma Shapplin's Spente le
stelle. Een stem als een nachtegaal
met uithalen waarbij iedereen
de adem inhoudt. Als de laatste
klanken wegebben, krijgt de zan
geres een welverdiend ovationeel
applaus. Tijd om weg te dromen,
krijgen de aanwezigen echter niet.
Vanuit het niets duikt Jesse op tus
sen de tafeltjes. Met zijn solodans
Lion laat hij zien niet voor niets
jarenlang een vooraanstaand dan
ser van het Koninklijk Ballet van
Vlaanderen te zijn geweest.
Het eind komt langzaam in zicht.
Het is al na elven als het toetje
wordt geserveerd, een chocolade
ijstaartje. Het publiek gaat er nog
eens goed voor zitten. De stem
ming zit er dan al lang in. Theater
op Bezoek gaat vervolgens hele
maal los. Naar de zeventiger jaren.
De tijd van de vetkuiven, met John
Travolta en Olivia Newton-John.
Natuurlijk Grease lightning, het
heerlijk zoetsappige Hopeles
sly devoted to you en Meatloaf's
Paradise by the dashboardlight.
Gastvrouw Lynn bedankt aan het
einde samen met het hele ensem
ble het dankbare publiek met For
all you mean to me, my thanks to
you.Als de fantastische pianist Lex
Steverink de laatste tonen aan
slaat, gaat iedereen staan en krijgt
Theater op Bezoek de waardering
die het verdient. Daarmee is de
koek nog niet op. Als toetje is er
een laatste vlucht naar onze Belgi
sche zuiderburen. Als Annelie voor
het eerst het refrein zingt van Ney
nah neh nah van Vaya Con Dios
gaan zelfs de voetjes van de vloer
en wordt er luidkeels meegezon
gen. Ik waan me een beetje in de
sfeer van Andre Rieu. Of ik daar
mee Theater op Bezoek tekort
doeTheater op Bezoek is
nog op de volgende data te zien
in Hotel Asteria: 20 oktober, 10
november, 8 december, 22 decem
ber (speciale kerstshow) en in
2008 op 19 januari, 23 februari,
15 maart, 12 april en 24 mei. Voor
reserveringen of informatie kunt
u contact opnemen met Asteria,
telefoon 0478-5111466.
Loes Eibers (21) vertrekt
maandag 15 oktober naar
Adausena, Ghana. De derde
jaars studente SPECO (Sport
en Economie) uit Venray gaat
samen met studiegenoot Irene
Krommendijk drie maanden
werken aan een sportproject
in een plattelandsdorpje in het
zuiden van Ghana. Het doel is
om de reeds bestaande sports-
ground uit te breiden met
faciliteiten om sport te kun
nen integreren in het lokale
onderwijs. Loes Eibers is heel
nieuwsgierig en weet niet wat
haar allemaal te wachten staat.
De laatste dagen voor haar ver
trek zijn erg hectisch. Tussen
alle afscheidsbezoekjes, inen
tingen, visumregelingen door
bekent ze: "Het is allemaal erg
spannend, maar het wordt een
grandioze ervaring."
Als studente SPECO dien je in
het derde jaar een werkstage te
doen. De meeste studenten kiezen
voor een stageplek in Nederland.
Loes Eibers heeft heel bewust
voor het buitenland gekozen.
"Vorig jaar zijn twee afgestu
deerde SPECÓ-studenten naar
Adausena vertrokken en gewerkt
voor Big Step. Dat is een Neder
landse organisatie uit Purmerend,
die zich vooral richt op jongeren
in plattelandsgebieden. Het plat
teland van Ghana loopt namelijk
erg achter op het meer ontwik
kelde zuiden. De ontwikkeling
van onderwijs, vooral in de ICT,
dient de positie van de jongeren
te verbeteren. Raymond van Gooi
en Maarten van Geest hebben
vorig jaar drie maanden gewerkt
aan een sportsground naast een
basisschool. Big Step vindt sport
ook heel belangrijk voor de jeugd.
De integratie van onderwijs en
sport wordt gestimuleerd door de
aanleg van een sportsground. De
jongens kwamen met zulke mooie
verhalen terug, dat Irene en ik nu
gaan kijken wat wij kunnen doen
om de jeugd werkelijk aan het
sporten te krijgen."
LOKALE OVERHEDEN
Loes Eibers rent al weken van
hot naar her, hallucineert van de
malariatabletten, maar zet haar
project door. Ze hoopt tijdens
deze reis zichzelf beter te leren
kennen en meer verantwoorde
lijk te durven dragen. Ze gaat veel
Loes Eibers (21vertrekt
maandag 15 oktober naar Adau
sena in Ghana,
ondernemen in relatie tot sport.
De sportsground is inmiddels aan
gelegd, maar bruikbaar is deze nog
niet. Sponsoring zal ervoor moe
ten zorgen dat er middelen komen
voor het storten van cement, het
tekenen van lijnen op de vloer,
het plaatsen van goals, en de aan
schaf van sportartikelen. Hiervoor
zullen zowel Nederlandse als Afri
kaanse contacten moeten wor
den gelegd. "Het contact met de
Ghanese overheid moet worden
verbeterd om op die manier meer
geld en steun te ontvangen. Alle
investeringen worden in de grote
steden zoals Accra gedaan. Er blijft
geen geld over voor de dorpen,
waardoor jongeren langzaam weg
trekken uit hun geboorteplaat
sen. Het platteland loopt leeg en
de overbevolking, criminaliteit
en armoede in de steden groeit.
Financiële hulp aan kleine dorpen
zoals Adausena zijn essentieel om
deze kleine bevolkingsgroepen
mee te laten ontwikkelen en de
cultuur niet te laten verdwijnen."
Voordat de juiste producten
worden aangeschaft, gaat Loes
Eibers uitzoeken welke sporten
de kinderen leuk vinden. "Ik laat
ze met verschillende ballen spelen
en dan zal snel duidelijk worden
wat ze leuker vinden: volleybal,
tafeltennis, voetbal, hockey, korf
bal of handbal. Het voornaamste is
dat de kinderen plezier krijgen in
sporten."
Niet alleen Ghanese overheden,
ook lokale bedrijfjes worden bena
derd. Door hen aan te stellen voor
bepaalde werkzaamheden creëert
het project werkgelegenheid en
groeit de betrokkenheid van de
dorpsbewoners. "Een plaatselijke
timmerman is bijvoorbeeld bezig
met het maken van een tafelten
nistafel en er zijn zelfs een aantal
lokalen die geld doneren. Natuur
lijk hebben wij veel spullen nodig
die niet alleen in Afrika verzameld
kunnen worden. Vanuit Nederland
rijdt daarom twee keer per jaar
een vrachtwagen naar Ghana, die
allerhande sportartikelen mee
neemt. Sportinstellingen kunnen
oude ballen, rackets, handbal
sticks, etc achterlaten bij Big Step
en bedrijven kunnen donaties
storten. De Zwolse hockeyvereni-
ging schenkt vijftien oude hoc
keysticks en ik denk dat het ook
erg leuk zal uitzien als alle jeugd
rondrent in een Otto Werkt t-shirt,
gesponsord door Otto Venray.
Meerdere donaties en bruikbare
spulletjes zijn altijd welkom."
KAPPERSBEZOEK
Loes Eibers hoopt dat ze alle
doelstellingen in drie maanden
kan behalen. "De ingangen bij de
overheden zijn niet even makke
lijk, dus dat zal de nodige tijd in
beslag nemen. Op die manier kan
ik wel mijn Engels goed oefenen
en snel kennismaken met een
andere cultuur."
Voordat Loes Eibers en Irene
Krommendijk met het project
beginnen, zullen zij al een korte
trip maken door Ghana. "Een Gha-
nees reist met ons mee en zal ons
wegwijs maken met behulp van
troto's, het lokale vervoersmid
del."
Loes Eibers begint te lachen en
vertelt over haar geplande bezoek
aan de kapper. "Het zal een primi
tieve toestand zijn, maar dat vind
ik een grote uitdaging. We slapen
voor 5 euro per nacht bij een Gha
nese oma, die kookt, wast, etc.Als
tegenprestatie werken we ook aan
het ICT-project. Luxe verwachten
we niet. We hoorden dat we één
keer per week mogen douchen.
Snel stromend water is er niet, dus
ik ga binnenkort naar de kapper.
Korte haren zullen functioneler
en handiger zijn. Ja, je moet er wat
voor over hebben."
Bijdragen zijn welkom op reke
ningnummer 15.39.63.913 (Rabo
bank) ow L.H.F.M. Eibers Venray.
Meer info via www.bigstep.nl
De keer een monumentje van
devotie. Op de hoek Kooiweg-
Lorbaan in Veulen staat deze bak
stenen wegkapel met platte rode
dakpannen, gebouwd in I960. Het
offerblok is bevestigd in een laag
voorpoortje.
Het kapelletje is toegewijd aan
OL Vrouwe van Fatima. De reden
van deze kapel kwam van de fami
lie Reintjes-Versteegen, die met
haar elf kinderen de oorlog over
leefde en als dank een kapelletje
liet bouwen. De heren Oudenho
ven uit Venray en Drabbels de tim
merman waren de makers. In het
kapelletje plaatste men een terra
cotta beeldje dat werd gestolen en
men er een Maria met kindje voor
in de plaats gezet. Dit beeld werd
geschonken door mevrouw Van
Staveren-Reintjes, het is 90 centi
meter hoog en gegoten uit gips.
In 1985 werd ook dit beeld weer
vernield en de Stichting Kruizen
en Kapellen repareerde het des
kundig. Voor de veiligheid heeft
men een plexiglazen bescherming
aangebracht.
Koester Uw Monument! Bron:
Stichting Kruisen Kapellen Ven
ray. Reageren op deze wekelijkse
rubriek kan via e-mail koesteruw-
monument.nl., Jerusalem 7,5801
ML in Venray.
Een delegatie van SOS
Meerlo-Wanssum is afgelopen
weekend teruggekeerd van
een verblijf van vier weken in
Zambia. Daar werd in het bij
zonder een bezoek gebracht
aan het dorpje Kalundu View,
waar SOS Meerlo-Wanssum de
lokale bevolking helpt bij de
bouw van een basisschool. "We
hebben gezien dat SOS Meerlo-
Wanssum een uitstekend pro
ject heeft dat rechtstreeks ten
goede komt aan de kinderen
van het dorp", zeggen Hans en
Karin Vestjens en José en René
Poels in koor.
De ontvangst in Kalundu View
was hartverwarmend en vriende
lijk. Zingende en dansende kinde
ren. Het schoolbestuur en alle lera
ren wachtend in de schaduw van
enkele bomen. Al bij het binnen
wandelen van het dorp worden
de Meerlo-Wanssumse bezoekers
geconfronteerd met de grootste
nood in het armzalig dorpje: geen
water. Kinderen schreeuwen en
vragen: please' water! Er is een
waterleiding aanwezig, maar er
zijn drie kapotte pompen en één
waterhandpomp is gestolen. Aan
de rand van het dorp stroomt ille
gaal water uit een leiding. Daar
moet het hele dorp het water van
daan halen: om te drinken, te was
sen en ook om cement te maken
voor de bouw van de school. Het
is de SOS-delegatie gelukt om ter
plaatse, na voortdurend overleg
met de bevolking en met lokale
en regionale autoriteiten, de
watervoorziening in Kalundu
View te regelen. Op de dag dat de
delegatie vertrok werd een over
eenkomst getekend: bij de nieuwe
school komt een eigen waterput
(met pomp) en de defecte vier
pompen in het dorp worden her
steld. "Voor ons bouwers van de
school betekent dit dat we geen
water meer over een lengte van
een kilometer hoeven te sjou
wen naar de bouwplaats van de
school", reageert een opgeluchte
bouwmeester Joseph Kosamu. En
ook de mensen in het dorp juich
ten na het horen van dit nieuws.
"Water is zo ontzettend belangrijk
voor ons allemaal", zegt Sonia
Doras, de Engelse onderwijze
res, die al veertig jaar in Zambia
woont en de contactpersoon is
tussen Kalundu View en Meerlo-
Wanssum.
De eerste meeting met de men
sen van Kalundu View was heel
indrukwekkend. Voorzitster Mar-
gret van de Kalundu View Com
munity School zegt: "Wij dromen
van een school en nu werken we
hand in hand met SOS-Meerlo-
Wanssum aan onze school: diep
uit ons hart, dankjewel."
CONTOUREN ZICHTBAAR
Tegen de berghelling zijn de
eerste contouren van de SOS-
school zichtbaar. De school die
gebouwd kan worden dankzij de
steun vanuit Meerlo-Wanssum en
de bijdragen van Wilde Ganzen
en NCDO. Onlangs zijn nieuwe
stenen aangekomen en cement.
Zambia heeft een probleem: het
groeit maar er zijn te weinig voor
zieningen. Geen cement, en vaak
te weinig elektriciteit. Kalundu
View kan nu volop aan het werk
omdat er eindelijk cement is. Na
de meeting wordt op de funde
ring van de nieuwe school symbo
lisch de eerste steen gelegd door
voorzitter Margret Kachepa en
SOS-voorzitter René Poels. "Over
twee, drie maanden staat het
gebouw er", weet de bouwmees
ter. Er zijn nog veel wensen in
Kalundu View: uitbreiding van de
school met nog eens drie klassen
en drie huizen voor de leraren.
Voorzitter Margret Kachepa
van de Kalundu View Communi
ty School en SOS-voorzitter René
Poels leggen symbolisch de eerste
steen van de nieuwe school, (foto
Hans Vestjens).
Dat laatste is van belang omdat
de gediplomeerde leerkrachten
vaak uit de stad komen en pas
naar het platteland trekken als er
huisvesting is. Bovendien willen
de zeven niet gediplomeerde leer
krachten, die tot nu toe de school
draaiende hebben gehouden, een
cursus gaan volgen. Maar ook dat
kost geld. De delegatie van SOS
bespreekt binnenkort de wensen
van Kalundu View en overlegt
verder met de partners Wilde Gan
zen en NCDO over verdere hulp.
Bij het afscheid van de delegatie
gaf Margret Kachepa een dank
brief mee voor de vrijwilligers
en donateurs in Meerlo-Wansum
en omgeving met de volgende
tekst 'Uw liefde en betrokken
heid bij de ondersteuning van de
Kalundu View-gemeenschap bij
het bouwen van een school wordt
zeer gewaardeerd. Niet alleen de
steun aan de school, maar ook alle
moeite die u doet voor de ontwik
keling van ons dorp, inclusief de
leermaterialen, sportbenodigdhe-
den, foto's en video's worden heel
erg gewaardeerd. Wij bedanken
iedereen in Nederland en speciaal
diegenen die bij de ontwikkeling
van Kalundu View betrokken zijn'.
Wie het SOS project wil steu
nen, kan vriend worden van SOS
(door jaarlijks een bedrag naar
keuze te doneren op bankreke
ning: 13.25.91-189 van SOS Meer
lo-Wanssum t.n.v. school SOS Zam
bia.) en wie het hele verhaal over
de SOS-reis wil lezen en foto's
bekijken wordt verwezen naar
de speciale site: www.renepoels.
waarbenjij.nu
EL EN MAAS
