De geschiedenis van DES
"Dit seizoen staat
"Je hebt er niks aan
om chagrijnig te zijn"
Rijke historie,
zonnige toekomst
handhaving
voorop"
PEEL EN MAAS
Donderdag 30 augustus 2007 - Pagina 33
Paspoort
CHAGRIJNIG
PITTIG MANNEKE
Paspoort
Paspoort
korfbalsters DES
Debbie Wismans wil met SVOC'01 naar de top
Diana van der Duijn (Merselo) geniet van het korfbalspelletje
Jubilerende korfbalclub DES springlevend
AMBITIEUS
Klasse: overgangsklasse (op het veld
en in de zaal)
Doelstelling: handhaving
Trainers: Joop Ouderland en Henk
Degens
Selectie: Kim Dircks, Joan Willems-
sen, Loes Hellegers, Klaartje Phi-
lipsen, Anke Wennekers, Yvonne
Classens, Astrid Classens, Debbie
Wismans, Ellen Geerets, Linda Claes-
sens.
I
De korfbalsters van Merselo
werden vorig seizoen op het veld
kampioen in de tweede klasse en
komen komende jaargang voor
het eerst sinds lange tijd weer uit
in de eerste klasse. Als het aan
Diana van der Duijn (25 jaar) ligt
niet voor een jaartje. "Onze eerste
doelstelling is handhaven. Daarna
zien we wel verder."
"Wanneer ik ben gaan korfballen? Ik
woonde vanaf mijn vierde in Merselo.
En toen was het de keuze: voetballen
of korfballen. Dat was als meisje niet
moeilijk. Het werd korfballen." Diana
van der Duijn werd op haar zesde
lid van SV Merselo. Bijna twintig jaar
speelt ze nu korfbal. In de jeugd speel
de ze samen met de leeftijdgenootjes
van Oranje Wit. Na een jaartje in het
tweede seniorenteam kwam Diana in
de vaandeldrager van de Merselose
korfbalvereniging. Het is de laatste
jaren krap aan, want Merselo beschikt
nog slechts over een senioren- en een
midweekteam. "Door blessures was ik
afgelopen seizoen naast de twee trai
ningen en de wedstrijd van het eer
ste elftal ook vaker bij de midwekers
actief. Ach, dat maakt me niks uit. Is
goed voor de conditie", lacht ze.
Na haar entree ging het enkele jaren
minder met Merselo. Doordat ver
schillende speelsters stopten, kwam
het team in een vrije val terecht en
degradeerde zelfs naar de derde klas
se. De vereniging legde het hoofd niet
in de schoot en de laatste seizoenen
werd langzaam maar zeker de weg
omhoog weer gevonden. Na het kam
pioenschap van afgelopen jaar speelt
Merselo op het veld zelfs weer in de
eerste klasse. "Het is lang geleden dat
Merselo in de eerste klasse speelde.
We hebben er ontzettend veel zin in.
De doelstelling? In eerste instantie
proberen we ons te handhaven, maar
je wil altijd natuurlijk zo hoog moge
lijk eindigen. We hebben een pittig
oefenschema achter de rug en zijn er
klaar voor. Alleen weten we niet wat
ons te wachten staat. Hoe sterk de
eerste klasse. Dat is afwachten."
Vanaf de jeugd speelt ze al met
haar teamgenoten Marijke Loonen,
Anja van Dijck en Wil Poels. Ze zijn
dan ook de speelsters met de meeste
routine en ervaring binnen het team.
Diana van der Duijn kampt na een
ongeluk op haar zestiende jaar met
gevoelige gewrichten. Ze is zoals dat
zo mooi heet blessuregevoelig. "Het
kraakbeen in mijn knieën is niet hele
maal goed. Daarnaast heb ik zwakke
enkels. Ieder seizoen mis ik ook wel
enkele wedstrijden. Dan zit ik thuis
met een geblesseerde enkel. Op het
werk zeggen ze ook altijd dat ik het
voorzichtig aan moet doen." Dat is
echter tegen dovemansoren gezegd.
Ze is een echte liefhebster van het
spelletje. Altijd vrolijk, ook op het
veld. Ze staat positief in het leven.
Waar andere speelsters vaak met een
gezicht als een oorwurm het balletje
in de korf proberen te gooien, straalt
Van der Duijn iedere wedstrijd. "Waar
om ook niet? Je hebt er niks aan om
chagrijnig te zijn. Ik kan ook absoluut
niet tegen tegenstanders die onspor
tief zijn. Ik geniet van het spelletje.Als
ik zou moeten stoppen, zou ik beslist
janken. Dat zou ik heel erg vinden."
Sinds de komst van trainer-coach
Thijs Verlinden is de discipline weer
aangescherpt bij Merselo, dat voor zijn
komst zelfs enige tijd zonder trainer
werkte. "Dat was geen succes. Ieder
een wilde een beetje de baas spelen.
Het werd tijd dat we een harde hand
kregen." Over Verlinden spreekt Diana
van der Duijn niets dan lof. "Een pit
tig manneke", lacht ze opnieuw. "Een
superleuke vent waar we ontzettend
veel van opsteken. Individueel maar
ook als groep. Vroeger speelden we
baker op een kluitje, nu is ons spel
veel ruimer van opzet. Thijs bekijkt
ook altijd onze tegenstanders, weet
hoe ze spelen en probeert ons spel
daar op aan te passen. Maar we gaan
zoveel mogelijk van onze eigen kracht
uit."
Van der Duijn vindt het enorm jam
mer dat Merselo slechts een senioren
team op de been kan brengen. "Als je
twee teams hebt, is de concurrentie
veel groter. Moet iedereen voor zijn
plaats knokken. Dat zou de prestatie
ten goede komen. Daar ben ik van
overtuigd. Helaas is dit niet zo." Ze
zweert dan ook bij een teamsport, in
haar geval het korfbal. "Ik heb even
aan aerobics gedaan." Haar uitbundige
lach verraadt dat dit geen succes was.
"Inderdaad, het ging een weekje goed.
Geef mij maar een teamsport. Samen
een prestatie neerzetten, er voor
knokken. Dat iedereen er echt voor
gaat. Dat is het mooiste."
Naast klassenbehoud op het veld
heeft ze met Merselo komend seizoen
nog een hoger doel. "Absoluut, kam
pioen worden in de zaal. Dat is ons
enige uitgangspunt, niet meer en niet
minder. Met ons team moet dat beslist
kunnen. Na komend seizoen moet
Merselo op beide fronten in de eerste
klasse actief zijn."
Klasse: eerste klasse (veld) en twee
de klasse (zaal)
Doelstelling: Handhaven op het veld,
kampioen worden in de zaal
Trainer: Thij s Verlinden
Selectie: Petra Maassen, Angela van
Tilburg, Diana van der Duijn, Wil
Poels, Yvonne Koppes, Sanne van
Els,Adrie-Jella Beunder, Loes Jacobs,
Marijke Loonen, Anja van Dijck,
Nicky Zegers.
Korfbalvereniging DES bestaat
dit jaar 70 jaar. In 1937 nam in Vier
lingsbeek Sèr van den Boogaard het
initiatief om een korfbalvereniging
op te richten. Deze korfbalclub kreeg
de naam Pit en Fit. Het tenue waarin
gespeeld werd was een blauwe rok
en een witte blouse. Bij gebrek aan
een korfbalbond moest je alles zelf
regelen als je wedstrijden wilde spe
len. Er werd dan ook niet in compe
titieverband gespeeld, maar alleen
vriendschappelijk. Het team moest
daarvoor naar Overloon, Zeeland,
Tegelen, Ottersum en Oeffelt. De mei
den hadden allemaal een fiets en bij
uitwedstrijden fietsten zij eerst naar
de tegenstandster, speelden de wed
strijd en fietsten terug. Het eerste
speelterrein lag langs de spoorlijn. Dit
veld was niet alleen voor de meiden
van Piet en Fit, maar de heren van Vol
harding speelden op hetzelfde veld.
Het zal niemand verbazen dat, als ze
allebei thuis speelden, de korfbalver
eniging plaats moest maken voor de
voetbalclub. De korfbalsters speelden
dan in een wei in de buurt. In de
winter werd er geen korfbal gespeeld,
maar toneel. Er werd iedere winter
een uitvoering verzorgd. Na de oor
log pakte de korfbalvereniging in Vier
lingsbeek de draad weer op. De trai
ningen werden gegeven door Annie
Fransen. De naam Pit en Fit werd ver
anderd in DES (Door Eendracht Sterk)
Het tenue werd roodwit. In de jaren
vijftig werd door Henk Duijf voor DES
een eigen clublied geschreven.
'Wij houden veel van onze korfbalsport,
wij DESsers van Vierlingsbeek
Die door ons met hart en ziel beoefend
wordt,
als ontspanning naar een drukke week.
Steeds strijden wij voor de eer van DES,
menig tegenstander geven wij een les.
Sportiviteit is ons symbool.
Door Eendracht Sterk is ons parool'.
In 1952 sloot DES zich aan bij de
Nederlandse Dames Korfbalbond
(NDKB) Het eerste kampioenschap
werd pas in I960 behaald. Na dit kam
pioenschap startte DES voor het eerst
met een juniorenteam. In het seizoen
1972-1973 promoveerden de senio
ren naar de eerste klasse en in 1974
behaalden de junioren een kampioen
schap. In 1986 kwam het recreanten
team in actie, in 1995 werd het eerste
pupillenteam samengesteld en daarna
volgde binnen drie jaar ook een wel
penteam. Op dit moment telt DES
een welpenteam, drie pupillenteams,
vier aspirantenteams, één senioren
team en een recreantenteam. Het
sportveld van DES heeft op verschil
lende locaties in het dorp gelegen.
Op dit moment spelen de korfbal
sters op een eigen veld bij sportpark
Soetendaal. De materialen staan daar
opgeslagen in een container en er zijn
twee kleedlokalen, een keukentje en
een ruimte voor materialen. Er zijn
onderhandelingen met de gemeente
om te gaan privatiseren.
Het 70- jarig bestaan wordt gevierd
op vrijdag 7 september met een recep
tie en een feestavond/reünie voor
leden en oud-leden. Iedereen kan zich
voor deze festiviteiten opgeven bij het
secretariaat: Hennie Oudenhoven, De
Bunder 8, 5821GD Vierlingsbeek. Dit
kan ook per telefoon: 0478-631283 of
per e-mail: famoudenhoven@home.nl
Deze feestavond/reünie is voor leden
gratis, aan partners en oud-leden
wordt een bijdrage van 15 euro per
persoon gevraagd. Deze bijdrage kan
gestort worden op rekeningnummer
154304522 tav korfbalvereniging DES
Vierlingsbeek. Voor alle leden orga
niseert DES op zondag 9 september
Eerste team DES (1965). Boven
van links naar rechts: Gerrie van
Sambeek, Ria van Daal, Betsie Klij-
zen, Thea fans, Anny Bussers, trainer
Leo Aarts, Elly Verbeeten, Tonnie Wil-
lems. Beneden: Drien Bussers, Corry
Aarts, Sily Peters, Riet Verhoeven, Wil
Verdijk, Leonie Basten. Foto studio
Jan Waarna Boxmeer.
een spellencircuit door Vierlingsbeek,
met als afsluiting een barbecue op het
korfbalveld.
Niveau: tweede klasse
Doelstelling: meedoen om de hoog
ste plaatsen in de tweede klasse en
op termijn promoveren naar de eer
ste klasse
Trainer: Joost Bodewes uit Deest
(eerste seizoen)
Selectie: Sanne Koopmans, Petra
Branje, Laura Lamers, Wendy Kuij-
pers, Sanne Rijbroek, Patricia Broe-
ren, Wendy Rouwens, Kelly Lensen,
Eva Rijbroek, Marloes Broeren, Irene
Eibers.
Korfbalvereniging DES maakt
zich op voor de viering van haar
zeventigjarig bestaan. De Vier-
lingsbeekse club, die tien jaar
geleden op sterven na dood was,
is anno 2007 springlevend en
timmert met de jeugd en het eer
ste team weer flink aan de weg.
Onder leiding van een oude rot
in het vak, de nieuwe trainster
Joost Bodewes, begint DES 1 aan
een nieuw seizoen in de tweede
klasse. Peel en Maas ging aan tafel
zitten met de oude voorzitster van
de club, Christel Nabuurs, en de
nieuwe preses, Matty Lemmens,
om te praten over het heden en
verleden van de Vierlingsbeekse
korfbaltrots Door Eendracht Sterk
(DES).
Alhoewel, het verleden? Zo heel
veel verhalen uit de oude doos kunnen
zowel Christel Nabuurs als Matty Lem
mens niet vertellen. Beiden zijn met
respectievelijk 40 en 38 jaar natuur
lijk niet piepjong meer, maar voor uit
leg over zwartwitfoto's van DES en/of
anekdotes over de oprichting moeten
we toch bij een heel wat oudere gene
ratie zijn. Natuurlijk, Christel Nabuurs
is een door de wol geverfde DES'er, ze
was immers tien jaar lang voorzitster
van de club, jarenlang speelster van
het eerste team en is tegenwoordig
actief als jeugdtrainster, maar dat wil
niet zeggen dat ze de hele historie
van DES uit haar hoofd kent. En van
Matty Lemmens mogen we dat al
helemaal niet verwachten. Want de uit
het Zuid-Limburgse Meerssen afkom
stige Lemmens hanteert pas sinds juni
2007 de voorzittershamer bij de Vier
lingsbeekse korfbalvereniging. Maar
hoe wordt iemand uit Meerssen nou
eigenlijk voorzitter van DES? "Nou, ik
ben gevraagd", zegt Matty Lemmens
lachend. "Christel vond het na tien
jaar tijd worden voor een ander, en
wist dat ik in het bestuur heb gezeten
van handbalclub Marsna in Meerssen.
Als pr-man en het laatste jaar zelfs
als voorzitter. Die functie is dus niet
nieuw voor mij ."Christel Nabuurs vult
aan. "Inge Litjens, de vrouw van Matty,
ken ik al jaren als speelster en als
wedstrijdsecretaresse van de club. En
Matty is jarenlang een trouwe suppor
ter geweest van het eerste van DES,
waarin ook Inge speelde, dus zo onbe
kend is de club niet voor hem. Het is
goed dat Matty voorzitter is geworden,
want hoe zeggen ze dat zo mooi: af en
toe moet er een frisse wind door de
vereniging waaien."
DES heeft een rijke geschiedenis
achter de rug, maar ook een mooie
toekomst voor de boeg. Daar is zowel
Lemmens als Nabuurs het over eens.
"Als je ziet hoe de vereniging er ten
opzichte van tien jaar terug voorstaat,
dan mogen we zeker niet klagen",
vindt Christel Nabuurs. "Het eerste
team draaide toen uitstekend, pro
moveerde onder leiding van Wim van
den Munckhof zelfs van de tweede
naar de eerste klasse, maar we hadden
bijna geen jeugd. Dat is nu gelukkig
wel anders, met zeven jeugdteams,
een recreantenteam en een erg jonge,
talentvolle selectie die uitkomt in de
tweede klasse. Natuurlijk blijven nieu
we leden welkom, maar we mogen
zeker niet klagen. Het zit mooi vol."
Al blijft het opletten geblazen, weet
Matty Lemmens. "Want Vierlingsbeek
heeft veel verenigingen die interes
sant zijn voor meisjes. Je hebt hier
bijvoorbeeld een dansgarde, een ten
nisclub en nog niet zo lang geleden
is ook Volharding begonnen met
damesvoetbal. Ja, dat kost ons leden,
Volharding is toch een begrip in Vier
lingsbeek, het is dus belangrijk om je
als korfbalclub te blijven profileren en
meisjes te blijven vertellen dat korfbal
een leuke teamsport is om te doen en
DES een gezellige, goed geleidde ver
eniging is."
Maar ook een vereniging die het
hoogste nastreeft. Want de laatste
jaren is er veel meer structuur geko
men in de vereniging, vindt Christel
Nabuurs. "We hebben onze schouders
onder het jeugdplan gezet en mede
door de inzet van Wim en Petra van
den Munckhof is de club organisato-
Matty en Christel Nabuurs trainen
een paar minuten mee met de korf-
baljeugd van DES.
risch gegroeid. Dat is eigenlijk hand
in hand gegaan met de prestaties van
het eerste team, dat bestaat uit een
jonge groep meiden die in de jeugd
zo'n beetje alles wonnen wat er te
winnen viel en zich vorig jaar als eer
stejaars eenvoudig hebben weten te
handhaven in de tweede klasse. Deze
stijgende lijn moeten ze proberen vast
te houden, want het zou mooi zijn als
DES op termijn een stabiele eerste
klasser wordt."
Lemmens en Nabuurs denken dat
de meiden onder leiding van Joost
Bodewes net zoveel progressie boe
ken als de laatste jaren onder de
vleugels van Wim van den Munckhof.
"Daar heb ik alle vertrouwen in", zegt
Matty Lemmens. "De zoektocht naar
een geschikte trainer of trainster heeft
lang geduurd, want veel aanbod is er
niet en we wilden een goede hebben.
Met Joost hebben we iemand die de
korfbalwereld kent en veel ervaring
heeft op sportief en bestuurlijk vlak.
Ze heeft bij veel korfbalverenigingen
getraind en vele andere werkzaamhe
den verricht voor de korfbalbond. En
op beide vlakken hopen wij natuurlijk
ons voordeel te zullen gaan behalen
komend seizoen."
Aan het einde van het sprookje
van de korfbalsters van SVOC'01
lijkt geen einde te komen. In de
afgelopen seizoenen werden de
kampioenschappen binnenge
haald of het de normaalste zaak
van de wereld is. In een ruk stoot
ten de tricolores op het veld en
in de zaal door van de tweede
klasse naar de overgangsklasse.
Met haar doelpunten heeft Deb
bie Wismans (20 jaar) een groot
aandeel in de succesverhaal van
de fusieclub.
Ze was een jaar of zes toen ze de
eerste balletjes door de korf probeer
de te gooien. Toen nog bij SV Casten-
ray, op het oude korfbalcomplex. Als
zeventienjarige maakte ze de overstap
naar de senioren. SV Castenray was
inmiddels samengegaan met de korf
balsters uit Oirlo en ging evenals de
voetbalclub verder onder de naam
SVOC'01. De korfbalsters verhuisden
naar het fraaie sportpark De Heesak
ker en pakken sindsdien titel na titel.
In vier seizoenen tijd mocht Deb
bie Wismans met SVÓC'01 drie keer
de kampioensvlag hijsen en aan het
einde van vorig seizoen werd via een
tweede plaats op het veld ook promo
tie naar de overgangsklasse bewerk
stelligd.
"Vanaf het tweede seizoen onder
Loek Flentge (de vorige trainer van
SVOC'01, red.) is het steeds beter
gegaan. Er kwam ondersteuning van
Henk Degens en Joop Ouderland en
alles werd vanuit de club professio
neler aangepakt. Toen begon het te
lopen." Ze zegt het alsof het de nor
maalste zaak van de wereld is. Uiter
aard ligt de zaak iets gecompliceerder.
Als vereniging heeft SVOC'01 een
bewuste lijn uitgestippeld om op ter
mijn op een zo hoog mogelijk niveau
korfbal te spelen. Die visie wordt al in
de jeugd uitgedragen. De korfbalsters
van de selectie werken mee om de
hele vereniging naar een hoger plan
te tillen. "Er zijn zeven speelsters die
de jeugd trainen. De bedoeling is om
vanaf de kleinste jeugd iedereen een
herkenbaar SVOC-spelletje te laten
spelen. Dat moet er voor zorgen dat
de overgang vanuit de jeugd naar de
senioren makkelijker wordt."
De ontwikkelingen in de afgelo
pen seizoenen hebben ook Debbie
Wismans verrast. De promotie van de
tweede naar de eerste klasse was een
kwestie van tijd. Het kampioenschap
en de promotie naar de overgangs
klasse kwamen toch wel een beetje
uit de lucht vallen. "Een seizoen zoals
we vorig seizoen gedraaid hebben,
had niemand verwacht. Als nieuwko
mer in de eerste klasse was de eer
ste doelstelling klassenbehoud. Vanaf
de eerste wedstrijd ging het echter
prima. Ondanks dat er enkele nieuwe,
heel jonge speelsters bij waren geko
men, stond het team er meteen. Dat
dit uiteindelijk zou leiden tot een
kampioenschap en promotie, daar had
niemand rekening mee gehouden."
Debbie Wismans scoorde afgelo
pen seizoen aan de lopende band. In
de cruciale wedstrijden van de veld-
competitie moest zij echter verstek
laten gaan. Door een meniscusope
ratie stond zij zich de laatste weken
aan de kant te verbijten. Angst dat
SVOC'01 het zonder haar doelpuntjes
niet zou redden, heeft ze nooit gehad.
"Nee, het vertrouwen in de groep is
zo groot. We zijn niet afhankelijk van
een speelster. Het was wel frustrerend
om langs de kant te staan. Ja, helemaal
niet leuk. Het is keispannend en je
kunt niks doen als toekijken. Geluk
kig wisten we promotie af te dwingen
door Oranje Wit in de laatste wed
strijd te verslaan."
In de zomerpauze werkte ze kei
hard aan haar herstel. Vanaf de eerste
training in de voorbereiding sloot ze
weer aan bij de groep. "Ik ben weer
helemaal hersteld. Gelukkig, ik heb
nergens meer last van."
Debbie Wismans is er niet het type
naar om hoog van de toren te blazen.
Haar bescheidenheid siert haar. Maar
dat wil niet zeggen dat ze niet ambi
tieus is. De derdejaars studente aan
Fontys Sporthogeschool in Tilburg wil
met SVÓC'01 hogerop. "Op langere
termijn, binnen vijf jaar, willen we
naar de hoofd- en zelfs de topklasse.
Dat is de uiteindelijke doelstelling van
de club." Eerst staat de overgangsklas
se voor de deur. Als nieuwkomer zal
het voor SVOC'01 geen makkie wor
den. Tot de tegenstanders behoren
onder andere Oranje Wit, De Merels,
ZSV en Bladella. "Op voorhand is er
weinig van te zeggen. Ik weet echt
niet wat ons te wachten staat. Onze
doelstelling is handhaving en ons als
groep en individueel verder ontwik-
kelen.Als dat lukt denk ik dat we goed
kunnen meedraaien."
Op het vlak van die persoonlijke
ontwikkeling en het ontwikkelen
van het teamspel is volgens haar
nog de meeste winst te boeken. In
de oefenperiode werd nipt verloren
van hoofdklasser De Peelkorf (12-
11), maar drukte topklasser SPES de
nieuwkomer in de overgangsklasse
met de neus op de feiten. Met 20-7
werd het verschil in goed korfbal en
topkorfbal duidelijk gemaakt. "Dan
merk je meteen het verschil. In snel
heid, technisch, tactisch. Dan blijkt dat
je tegen de echte korfbaltop speelt.
Dat zijn ook de zaken waar we in kun
nen groeien, individueel en als team.
We moeten ons spel verbeteren en
uitbreiden, zodat we nog gevarieerder
kunnen spelen. Als dat lukt kunnen
we nog heel veel winst halen."
Drukkerij