De geschiedenis van DES "Dit seizoen staat "Je hebt er niks aan om chagrijnig te zijn" Rijke historie, zonnige toekomst handhaving voorop" PEEL EN MAAS Donderdag 30 augustus 2007 - Pagina 33 Paspoort CHAGRIJNIG PITTIG MANNEKE Paspoort Paspoort korfbalsters DES Debbie Wismans wil met SVOC'01 naar de top Diana van der Duijn (Merselo) geniet van het korfbalspelletje Jubilerende korfbalclub DES springlevend AMBITIEUS Klasse: overgangsklasse (op het veld en in de zaal) Doelstelling: handhaving Trainers: Joop Ouderland en Henk Degens Selectie: Kim Dircks, Joan Willems- sen, Loes Hellegers, Klaartje Phi- lipsen, Anke Wennekers, Yvonne Classens, Astrid Classens, Debbie Wismans, Ellen Geerets, Linda Claes- sens. I De korfbalsters van Merselo werden vorig seizoen op het veld kampioen in de tweede klasse en komen komende jaargang voor het eerst sinds lange tijd weer uit in de eerste klasse. Als het aan Diana van der Duijn (25 jaar) ligt niet voor een jaartje. "Onze eerste doelstelling is handhaven. Daarna zien we wel verder." "Wanneer ik ben gaan korfballen? Ik woonde vanaf mijn vierde in Merselo. En toen was het de keuze: voetballen of korfballen. Dat was als meisje niet moeilijk. Het werd korfballen." Diana van der Duijn werd op haar zesde lid van SV Merselo. Bijna twintig jaar speelt ze nu korfbal. In de jeugd speel de ze samen met de leeftijdgenootjes van Oranje Wit. Na een jaartje in het tweede seniorenteam kwam Diana in de vaandeldrager van de Merselose korfbalvereniging. Het is de laatste jaren krap aan, want Merselo beschikt nog slechts over een senioren- en een midweekteam. "Door blessures was ik afgelopen seizoen naast de twee trai ningen en de wedstrijd van het eer ste elftal ook vaker bij de midwekers actief. Ach, dat maakt me niks uit. Is goed voor de conditie", lacht ze. Na haar entree ging het enkele jaren minder met Merselo. Doordat ver schillende speelsters stopten, kwam het team in een vrije val terecht en degradeerde zelfs naar de derde klas se. De vereniging legde het hoofd niet in de schoot en de laatste seizoenen werd langzaam maar zeker de weg omhoog weer gevonden. Na het kam pioenschap van afgelopen jaar speelt Merselo op het veld zelfs weer in de eerste klasse. "Het is lang geleden dat Merselo in de eerste klasse speelde. We hebben er ontzettend veel zin in. De doelstelling? In eerste instantie proberen we ons te handhaven, maar je wil altijd natuurlijk zo hoog moge lijk eindigen. We hebben een pittig oefenschema achter de rug en zijn er klaar voor. Alleen weten we niet wat ons te wachten staat. Hoe sterk de eerste klasse. Dat is afwachten." Vanaf de jeugd speelt ze al met haar teamgenoten Marijke Loonen, Anja van Dijck en Wil Poels. Ze zijn dan ook de speelsters met de meeste routine en ervaring binnen het team. Diana van der Duijn kampt na een ongeluk op haar zestiende jaar met gevoelige gewrichten. Ze is zoals dat zo mooi heet blessuregevoelig. "Het kraakbeen in mijn knieën is niet hele maal goed. Daarnaast heb ik zwakke enkels. Ieder seizoen mis ik ook wel enkele wedstrijden. Dan zit ik thuis met een geblesseerde enkel. Op het werk zeggen ze ook altijd dat ik het voorzichtig aan moet doen." Dat is echter tegen dovemansoren gezegd. Ze is een echte liefhebster van het spelletje. Altijd vrolijk, ook op het veld. Ze staat positief in het leven. Waar andere speelsters vaak met een gezicht als een oorwurm het balletje in de korf proberen te gooien, straalt Van der Duijn iedere wedstrijd. "Waar om ook niet? Je hebt er niks aan om chagrijnig te zijn. Ik kan ook absoluut niet tegen tegenstanders die onspor tief zijn. Ik geniet van het spelletje.Als ik zou moeten stoppen, zou ik beslist janken. Dat zou ik heel erg vinden." Sinds de komst van trainer-coach Thijs Verlinden is de discipline weer aangescherpt bij Merselo, dat voor zijn komst zelfs enige tijd zonder trainer werkte. "Dat was geen succes. Ieder een wilde een beetje de baas spelen. Het werd tijd dat we een harde hand kregen." Over Verlinden spreekt Diana van der Duijn niets dan lof. "Een pit tig manneke", lacht ze opnieuw. "Een superleuke vent waar we ontzettend veel van opsteken. Individueel maar ook als groep. Vroeger speelden we baker op een kluitje, nu is ons spel veel ruimer van opzet. Thijs bekijkt ook altijd onze tegenstanders, weet hoe ze spelen en probeert ons spel daar op aan te passen. Maar we gaan zoveel mogelijk van onze eigen kracht uit." Van der Duijn vindt het enorm jam mer dat Merselo slechts een senioren team op de been kan brengen. "Als je twee teams hebt, is de concurrentie veel groter. Moet iedereen voor zijn plaats knokken. Dat zou de prestatie ten goede komen. Daar ben ik van overtuigd. Helaas is dit niet zo." Ze zweert dan ook bij een teamsport, in haar geval het korfbal. "Ik heb even aan aerobics gedaan." Haar uitbundige lach verraadt dat dit geen succes was. "Inderdaad, het ging een weekje goed. Geef mij maar een teamsport. Samen een prestatie neerzetten, er voor knokken. Dat iedereen er echt voor gaat. Dat is het mooiste." Naast klassenbehoud op het veld heeft ze met Merselo komend seizoen nog een hoger doel. "Absoluut, kam pioen worden in de zaal. Dat is ons enige uitgangspunt, niet meer en niet minder. Met ons team moet dat beslist kunnen. Na komend seizoen moet Merselo op beide fronten in de eerste klasse actief zijn." Klasse: eerste klasse (veld) en twee de klasse (zaal) Doelstelling: Handhaven op het veld, kampioen worden in de zaal Trainer: Thij s Verlinden Selectie: Petra Maassen, Angela van Tilburg, Diana van der Duijn, Wil Poels, Yvonne Koppes, Sanne van Els,Adrie-Jella Beunder, Loes Jacobs, Marijke Loonen, Anja van Dijck, Nicky Zegers. Korfbalvereniging DES bestaat dit jaar 70 jaar. In 1937 nam in Vier lingsbeek Sèr van den Boogaard het initiatief om een korfbalvereniging op te richten. Deze korfbalclub kreeg de naam Pit en Fit. Het tenue waarin gespeeld werd was een blauwe rok en een witte blouse. Bij gebrek aan een korfbalbond moest je alles zelf regelen als je wedstrijden wilde spe len. Er werd dan ook niet in compe titieverband gespeeld, maar alleen vriendschappelijk. Het team moest daarvoor naar Overloon, Zeeland, Tegelen, Ottersum en Oeffelt. De mei den hadden allemaal een fiets en bij uitwedstrijden fietsten zij eerst naar de tegenstandster, speelden de wed strijd en fietsten terug. Het eerste speelterrein lag langs de spoorlijn. Dit veld was niet alleen voor de meiden van Piet en Fit, maar de heren van Vol harding speelden op hetzelfde veld. Het zal niemand verbazen dat, als ze allebei thuis speelden, de korfbalver eniging plaats moest maken voor de voetbalclub. De korfbalsters speelden dan in een wei in de buurt. In de winter werd er geen korfbal gespeeld, maar toneel. Er werd iedere winter een uitvoering verzorgd. Na de oor log pakte de korfbalvereniging in Vier lingsbeek de draad weer op. De trai ningen werden gegeven door Annie Fransen. De naam Pit en Fit werd ver anderd in DES (Door Eendracht Sterk) Het tenue werd roodwit. In de jaren vijftig werd door Henk Duijf voor DES een eigen clublied geschreven. 'Wij houden veel van onze korfbalsport, wij DESsers van Vierlingsbeek Die door ons met hart en ziel beoefend wordt, als ontspanning naar een drukke week. Steeds strijden wij voor de eer van DES, menig tegenstander geven wij een les. Sportiviteit is ons symbool. Door Eendracht Sterk is ons parool'. In 1952 sloot DES zich aan bij de Nederlandse Dames Korfbalbond (NDKB) Het eerste kampioenschap werd pas in I960 behaald. Na dit kam pioenschap startte DES voor het eerst met een juniorenteam. In het seizoen 1972-1973 promoveerden de senio ren naar de eerste klasse en in 1974 behaalden de junioren een kampioen schap. In 1986 kwam het recreanten team in actie, in 1995 werd het eerste pupillenteam samengesteld en daarna volgde binnen drie jaar ook een wel penteam. Op dit moment telt DES een welpenteam, drie pupillenteams, vier aspirantenteams, één senioren team en een recreantenteam. Het sportveld van DES heeft op verschil lende locaties in het dorp gelegen. Op dit moment spelen de korfbal sters op een eigen veld bij sportpark Soetendaal. De materialen staan daar opgeslagen in een container en er zijn twee kleedlokalen, een keukentje en een ruimte voor materialen. Er zijn onderhandelingen met de gemeente om te gaan privatiseren. Het 70- jarig bestaan wordt gevierd op vrijdag 7 september met een recep tie en een feestavond/reünie voor leden en oud-leden. Iedereen kan zich voor deze festiviteiten opgeven bij het secretariaat: Hennie Oudenhoven, De Bunder 8, 5821GD Vierlingsbeek. Dit kan ook per telefoon: 0478-631283 of per e-mail: famoudenhoven@home.nl Deze feestavond/reünie is voor leden gratis, aan partners en oud-leden wordt een bijdrage van 15 euro per persoon gevraagd. Deze bijdrage kan gestort worden op rekeningnummer 154304522 tav korfbalvereniging DES Vierlingsbeek. Voor alle leden orga niseert DES op zondag 9 september Eerste team DES (1965). Boven van links naar rechts: Gerrie van Sambeek, Ria van Daal, Betsie Klij- zen, Thea fans, Anny Bussers, trainer Leo Aarts, Elly Verbeeten, Tonnie Wil- lems. Beneden: Drien Bussers, Corry Aarts, Sily Peters, Riet Verhoeven, Wil Verdijk, Leonie Basten. Foto studio Jan Waarna Boxmeer. een spellencircuit door Vierlingsbeek, met als afsluiting een barbecue op het korfbalveld. Niveau: tweede klasse Doelstelling: meedoen om de hoog ste plaatsen in de tweede klasse en op termijn promoveren naar de eer ste klasse Trainer: Joost Bodewes uit Deest (eerste seizoen) Selectie: Sanne Koopmans, Petra Branje, Laura Lamers, Wendy Kuij- pers, Sanne Rijbroek, Patricia Broe- ren, Wendy Rouwens, Kelly Lensen, Eva Rijbroek, Marloes Broeren, Irene Eibers. Korfbalvereniging DES maakt zich op voor de viering van haar zeventigjarig bestaan. De Vier- lingsbeekse club, die tien jaar geleden op sterven na dood was, is anno 2007 springlevend en timmert met de jeugd en het eer ste team weer flink aan de weg. Onder leiding van een oude rot in het vak, de nieuwe trainster Joost Bodewes, begint DES 1 aan een nieuw seizoen in de tweede klasse. Peel en Maas ging aan tafel zitten met de oude voorzitster van de club, Christel Nabuurs, en de nieuwe preses, Matty Lemmens, om te praten over het heden en verleden van de Vierlingsbeekse korfbaltrots Door Eendracht Sterk (DES). Alhoewel, het verleden? Zo heel veel verhalen uit de oude doos kunnen zowel Christel Nabuurs als Matty Lem mens niet vertellen. Beiden zijn met respectievelijk 40 en 38 jaar natuur lijk niet piepjong meer, maar voor uit leg over zwartwitfoto's van DES en/of anekdotes over de oprichting moeten we toch bij een heel wat oudere gene ratie zijn. Natuurlijk, Christel Nabuurs is een door de wol geverfde DES'er, ze was immers tien jaar lang voorzitster van de club, jarenlang speelster van het eerste team en is tegenwoordig actief als jeugdtrainster, maar dat wil niet zeggen dat ze de hele historie van DES uit haar hoofd kent. En van Matty Lemmens mogen we dat al helemaal niet verwachten. Want de uit het Zuid-Limburgse Meerssen afkom stige Lemmens hanteert pas sinds juni 2007 de voorzittershamer bij de Vier lingsbeekse korfbalvereniging. Maar hoe wordt iemand uit Meerssen nou eigenlijk voorzitter van DES? "Nou, ik ben gevraagd", zegt Matty Lemmens lachend. "Christel vond het na tien jaar tijd worden voor een ander, en wist dat ik in het bestuur heb gezeten van handbalclub Marsna in Meerssen. Als pr-man en het laatste jaar zelfs als voorzitter. Die functie is dus niet nieuw voor mij ."Christel Nabuurs vult aan. "Inge Litjens, de vrouw van Matty, ken ik al jaren als speelster en als wedstrijdsecretaresse van de club. En Matty is jarenlang een trouwe suppor ter geweest van het eerste van DES, waarin ook Inge speelde, dus zo onbe kend is de club niet voor hem. Het is goed dat Matty voorzitter is geworden, want hoe zeggen ze dat zo mooi: af en toe moet er een frisse wind door de vereniging waaien." DES heeft een rijke geschiedenis achter de rug, maar ook een mooie toekomst voor de boeg. Daar is zowel Lemmens als Nabuurs het over eens. "Als je ziet hoe de vereniging er ten opzichte van tien jaar terug voorstaat, dan mogen we zeker niet klagen", vindt Christel Nabuurs. "Het eerste team draaide toen uitstekend, pro moveerde onder leiding van Wim van den Munckhof zelfs van de tweede naar de eerste klasse, maar we hadden bijna geen jeugd. Dat is nu gelukkig wel anders, met zeven jeugdteams, een recreantenteam en een erg jonge, talentvolle selectie die uitkomt in de tweede klasse. Natuurlijk blijven nieu we leden welkom, maar we mogen zeker niet klagen. Het zit mooi vol." Al blijft het opletten geblazen, weet Matty Lemmens. "Want Vierlingsbeek heeft veel verenigingen die interes sant zijn voor meisjes. Je hebt hier bijvoorbeeld een dansgarde, een ten nisclub en nog niet zo lang geleden is ook Volharding begonnen met damesvoetbal. Ja, dat kost ons leden, Volharding is toch een begrip in Vier lingsbeek, het is dus belangrijk om je als korfbalclub te blijven profileren en meisjes te blijven vertellen dat korfbal een leuke teamsport is om te doen en DES een gezellige, goed geleidde ver eniging is." Maar ook een vereniging die het hoogste nastreeft. Want de laatste jaren is er veel meer structuur geko men in de vereniging, vindt Christel Nabuurs. "We hebben onze schouders onder het jeugdplan gezet en mede door de inzet van Wim en Petra van den Munckhof is de club organisato- Matty en Christel Nabuurs trainen een paar minuten mee met de korf- baljeugd van DES. risch gegroeid. Dat is eigenlijk hand in hand gegaan met de prestaties van het eerste team, dat bestaat uit een jonge groep meiden die in de jeugd zo'n beetje alles wonnen wat er te winnen viel en zich vorig jaar als eer stejaars eenvoudig hebben weten te handhaven in de tweede klasse. Deze stijgende lijn moeten ze proberen vast te houden, want het zou mooi zijn als DES op termijn een stabiele eerste klasser wordt." Lemmens en Nabuurs denken dat de meiden onder leiding van Joost Bodewes net zoveel progressie boe ken als de laatste jaren onder de vleugels van Wim van den Munckhof. "Daar heb ik alle vertrouwen in", zegt Matty Lemmens. "De zoektocht naar een geschikte trainer of trainster heeft lang geduurd, want veel aanbod is er niet en we wilden een goede hebben. Met Joost hebben we iemand die de korfbalwereld kent en veel ervaring heeft op sportief en bestuurlijk vlak. Ze heeft bij veel korfbalverenigingen getraind en vele andere werkzaamhe den verricht voor de korfbalbond. En op beide vlakken hopen wij natuurlijk ons voordeel te zullen gaan behalen komend seizoen." Aan het einde van het sprookje van de korfbalsters van SVOC'01 lijkt geen einde te komen. In de afgelopen seizoenen werden de kampioenschappen binnenge haald of het de normaalste zaak van de wereld is. In een ruk stoot ten de tricolores op het veld en in de zaal door van de tweede klasse naar de overgangsklasse. Met haar doelpunten heeft Deb bie Wismans (20 jaar) een groot aandeel in de succesverhaal van de fusieclub. Ze was een jaar of zes toen ze de eerste balletjes door de korf probeer de te gooien. Toen nog bij SV Casten- ray, op het oude korfbalcomplex. Als zeventienjarige maakte ze de overstap naar de senioren. SV Castenray was inmiddels samengegaan met de korf balsters uit Oirlo en ging evenals de voetbalclub verder onder de naam SVOC'01. De korfbalsters verhuisden naar het fraaie sportpark De Heesak ker en pakken sindsdien titel na titel. In vier seizoenen tijd mocht Deb bie Wismans met SVÓC'01 drie keer de kampioensvlag hijsen en aan het einde van vorig seizoen werd via een tweede plaats op het veld ook promo tie naar de overgangsklasse bewerk stelligd. "Vanaf het tweede seizoen onder Loek Flentge (de vorige trainer van SVOC'01, red.) is het steeds beter gegaan. Er kwam ondersteuning van Henk Degens en Joop Ouderland en alles werd vanuit de club professio neler aangepakt. Toen begon het te lopen." Ze zegt het alsof het de nor maalste zaak van de wereld is. Uiter aard ligt de zaak iets gecompliceerder. Als vereniging heeft SVOC'01 een bewuste lijn uitgestippeld om op ter mijn op een zo hoog mogelijk niveau korfbal te spelen. Die visie wordt al in de jeugd uitgedragen. De korfbalsters van de selectie werken mee om de hele vereniging naar een hoger plan te tillen. "Er zijn zeven speelsters die de jeugd trainen. De bedoeling is om vanaf de kleinste jeugd iedereen een herkenbaar SVOC-spelletje te laten spelen. Dat moet er voor zorgen dat de overgang vanuit de jeugd naar de senioren makkelijker wordt." De ontwikkelingen in de afgelo pen seizoenen hebben ook Debbie Wismans verrast. De promotie van de tweede naar de eerste klasse was een kwestie van tijd. Het kampioenschap en de promotie naar de overgangs klasse kwamen toch wel een beetje uit de lucht vallen. "Een seizoen zoals we vorig seizoen gedraaid hebben, had niemand verwacht. Als nieuwko mer in de eerste klasse was de eer ste doelstelling klassenbehoud. Vanaf de eerste wedstrijd ging het echter prima. Ondanks dat er enkele nieuwe, heel jonge speelsters bij waren geko men, stond het team er meteen. Dat dit uiteindelijk zou leiden tot een kampioenschap en promotie, daar had niemand rekening mee gehouden." Debbie Wismans scoorde afgelo pen seizoen aan de lopende band. In de cruciale wedstrijden van de veld- competitie moest zij echter verstek laten gaan. Door een meniscusope ratie stond zij zich de laatste weken aan de kant te verbijten. Angst dat SVOC'01 het zonder haar doelpuntjes niet zou redden, heeft ze nooit gehad. "Nee, het vertrouwen in de groep is zo groot. We zijn niet afhankelijk van een speelster. Het was wel frustrerend om langs de kant te staan. Ja, helemaal niet leuk. Het is keispannend en je kunt niks doen als toekijken. Geluk kig wisten we promotie af te dwingen door Oranje Wit in de laatste wed strijd te verslaan." In de zomerpauze werkte ze kei hard aan haar herstel. Vanaf de eerste training in de voorbereiding sloot ze weer aan bij de groep. "Ik ben weer helemaal hersteld. Gelukkig, ik heb nergens meer last van." Debbie Wismans is er niet het type naar om hoog van de toren te blazen. Haar bescheidenheid siert haar. Maar dat wil niet zeggen dat ze niet ambi tieus is. De derdejaars studente aan Fontys Sporthogeschool in Tilburg wil met SVÓC'01 hogerop. "Op langere termijn, binnen vijf jaar, willen we naar de hoofd- en zelfs de topklasse. Dat is de uiteindelijke doelstelling van de club." Eerst staat de overgangsklas se voor de deur. Als nieuwkomer zal het voor SVOC'01 geen makkie wor den. Tot de tegenstanders behoren onder andere Oranje Wit, De Merels, ZSV en Bladella. "Op voorhand is er weinig van te zeggen. Ik weet echt niet wat ons te wachten staat. Onze doelstelling is handhaving en ons als groep en individueel verder ontwik- kelen.Als dat lukt denk ik dat we goed kunnen meedraaien." Op het vlak van die persoonlijke ontwikkeling en het ontwikkelen van het teamspel is volgens haar nog de meeste winst te boeken. In de oefenperiode werd nipt verloren van hoofdklasser De Peelkorf (12- 11), maar drukte topklasser SPES de nieuwkomer in de overgangsklasse met de neus op de feiten. Met 20-7 werd het verschil in goed korfbal en topkorfbal duidelijk gemaakt. "Dan merk je meteen het verschil. In snel heid, technisch, tactisch. Dan blijkt dat je tegen de echte korfbaltop speelt. Dat zijn ook de zaken waar we in kun nen groeien, individueel en als team. We moeten ons spel verbeteren en uitbreiden, zodat we nog gevarieerder kunnen spelen. Als dat lukt kunnen we nog heel veel winst halen." Drukkerij

Peel en Maas | 2007 | | pagina 33