1 Koester Uw Monument Venrays literair café begroet Pierre Wilms Reünie h Honderdzevenentwintigste jaargang - week 15 - donderdag 13 april 2006 Vastenactie weer voor project in Nepal Voor Pasen wordt de Vastenactie 2006 in Ysselsteyn, Merselo en Vredepeel weer gewijd aan projecten van Child Welfare Scheme (CSW) in Nepal. Marjo Jenniskens uit Ysselsteyn is nog steeds namens CSW actief in Nepal. Vorig jaar is het opgehaalde geld naar ons pro ject voor straatkinderen gegaan, JYOTI genaamd. Er is nog steeds een hoop geld nodig om de straatkinderen te reintegreren in de samenle ving, dus willen wij u graag weer om een bijdrage vragen. Via ons JYOTI opleidingcen trum leiden wij straat- en andere kansarme kinderen op tot volwaardige arbeidskrach ten. Met de sociale begeleiding en vakkennis die ze hier opdoen, kunnen ze na drie jaar op eigen benen staan en vol zelfvertrouwen hun eigen toekomst tegemoet zien." Marjo Jenniskens vertelt over haar activiteiten op dit moment. "Ze hebben er hier in Nepal weer voor gezorgd dat jullie mij niet zomaar vergeten. Ik heb gehoord dat Nepal in de afgelo pen twee maanden weer volop in het nieuws was in Nederland. Helaas niet om te vertellen dat we eindelijk in vrede leven. Nee, die wens lijkt nog heel ver weg. Er is op politiek gebied een hoop gebeurd de laatste twee maanden, maar ook op projectgebied en weer vele nieuwe persoonlijke ervaringen. Van half december tot enkele weken geleden was het ook veel te koud om in de avon duren een verhaaltje te typen. Overdag hadden we een heerlijk lekker zonnetje, maar zodra dat heerlijke zonnetje weer verdween was het steenkoud. Typen met handschoenen aan is niet mijn favoriete bezigheid, dus heb ik me op dat vlak wat rustiger gehouden. Douchen (water scheppen uit een emmer) in deze periode staat ook zeker niet in de top tien. Ik snap nu waarom Nepalezen zich soms maar een keer in de twee weken douchen. Het is namelijk echt heel koud. Ik ben behoorlijk schoon de winter doorgekomen. Stiekem heb ik af en toe een potje water gekookt. Maar gelukkig is dat nu niet meer nodig. Een gasfles is namelijk nogal duur. En niet alleen gas. De inflatie op dit moment is 8,8%, echt enorm. Dit zijn geen grap pen, maar wat te doen? Zolang ze hier machtsspelletjes blijven spe len, zal ook hierin geen verbete ring komen, helaas. Daarnaast zit ten we sinds een maand al twee uur per dag zonder elektra en sinds deze week zijn daar nog vijf extra uren aan toegevoegd. De rivieren staan droog en er zijn te weinig waterkrachtcentrales om de bevolking (waar toegang tot elektra is) het hele jaar door van elektra te voorzien. We zitten nu in het droge seizoen, het duurt nog drie maanden voor de Monsoon (de regenperiode) begint, het waterniveau daalt en rivieren raken leeg. Zonder water geen elektra, dat wordt dus vele kaarsen stoken de komende tijd om 's avonds toch nog wat te kun nen zien. Gelukkig hebben we een nieuwe kaarsenleverancier in Pokhara. De voorraad kaarsen kan nu aangevuld worden door de 'Bishram Kaarsen fabriek'. Ja echt super, een aantal straatkinderen uit ons Bishram Contact Center heeft een workshop kaarsen maken gevolgd. Geen kaarsen voor een gezellig dineetje bij kaarslicht, nee dat kennen ze hier niet, maar kaarsen als keiharde noodzaak als er geen elektriciteit is. Marjo: "De straatkinderen komen met het ene na het andere initiatief. Het is echt ongelooflijk. Elke keer als ik het Bishram Contact Center bezoek is er wel weer iets nieuws opgezet. En., ik kom er regelmatig. Het is fantas tisch om te zien hoeveel energie en goede ideeen deze kinderen hebben en hoe onze peer educa tors die ideeen tot successen brengen. De betrokkenheid van de straatkinderen in de organisa tie van het JYOTI Straat Project is echt een groot succes. Zo is er de CDB (Children's Development Bank). Een bank gemanaged door straatkinderen voor straatkinde ren. Deze bank loopt echt als een tierelier. We hebben inmiddels 148 rekeninghouders, in ietsje meer als een jaar tijd. Laatst vertel de een jochie mij dat hij 4000 NRs had gespaard, dat is ongeveer 43 euro. Hij heeft een klein zusje dat toch wel heel erg arm was, hele maal niets heeft en hij wilde haar graag helpen. Hij heeft voor zijn zusje een biggetje gekocht. Zijn zusje heeft ook wat geld gekregen om het biggetje te voeren, totdat het biggetje een groot dik varken wordt en wat op kan brengen op de markt. De winst is volledig voor haar. Wat een zorgzaamheid. Ongelooflijk en dat terwijl deze jongen zelf helemaal niets heeft en op straat leeft. Een eigen 'zaakje' beginnen, een echte baan of terug naar school, wat geld sparen en dan ja, is het misschien ook wel han dig als je een potje kan koken voor jezelf. De straatkinderen zijn weer met een nieuw initiatief gekomen om ook zelf hun Dal Bhat te gaan maken in het Contact Center. Wij vonden dit een super idee, want zo leren ze ook zelf koken en gezamenlijk wat opzetten. CWS heeft dus een kookstelletje gekocht, wat pan nen en wij zorgen voor de rijst en de linzen. De kinderen moeten zelf hun groente kopen en hun Dal Bhat koken. In het begin gebeurde dit voornamelijk indivi dueel, maar inmiddels zijn er al een paar 'chefkoks' uitgeroepen. Kinderen die niet meedelen in de kosten of in het werk, moeten een kleine bijdrage geven om mee te eten. Wat weer een beetje inko men genereert voor de initiatief nemers. Je ziet het project groei en, nieuwe ideeen blijven komen en ik ben erg benieuwd tot wat dit weer uitgroeit. Misschien zelfs wel een klein cateringbedrijftje, wie weet?" Mocht je nog een bedrag over hebben voor de kinderen in Nepal: Giro 945516 t.n.v. M.L.G. Jenniskens te Utrecht. Gouden bruidspaar Wim en Nelly van Dijck in Ysselsteyn Wim van Dijck is 84 jaar en waarschijnlijk de oudste inwo ner van Ysselsteyn die daar geboren is. De boerderij van de familie was het derde of vierde huis dat, in 1917, gebouwd werd in het nieuwe pioniersdorpje. Maar wat nog veel belangrijker was, was de boerderij schuin tegenover hen aan de Deurneseweg. Daar werd namelijk in 1932 Nellie Derikx geboren. Wim en Nellie vieren in besloten familiekring op paasmaandag hun 50-jarig bruiloftsfeest. In 1950, op de verjaardag van de in die tijd nieuwe koningin Juliana, gingen ook in Ysselsteyn de beentjes van de vloer in zaal Roelanzia, toen Bos Janssen ofte wel 'd'n Bekker'. In dit cafe wer den dan de houten planken even over de toen nog aanwezige beu gelbaan gelegd en dan kon het feest beginnen. Wim van Dijck herinnert zich die tijd nog goed: "Toen was Ysselsteyn nog niet eens de helft van wat het nu is, drie boerderijen, een smid, een bakker, een kerk en wat later een school, en wat huisjes.Nellie, in die tijd vriendin van Wim's jong ste zuster, vult hem aan: "We leef den ook van kermis, naar carna val, naar Koninginnedag, iets anders had je nog niet." Zowel Wim als Nellie gingen naar het koninginnefeest. En hoe gaat dat, je raakt aan de praat, je gaat samen dansen en aan het eind van de avond breng je keurig het meisje naar huis. Wel makkelijk als ze aan de ande re kant van de weg woont. "Ik moest toch die kant op", glim lacht Wim. Na zes jaar verkering trouwden ze in 1956, tegelijk met de broer van Nellie, Mathieu. Nellie had een hele tijd haar vader verzorgd en toen zij met Wim trouwde, nam haar nieuwe schoonzus Marie deze taak over. Nellie: "Het klinkt misschien gek, maar ik ben de eerste maanden toch nog veel gaan helpen. Mijn schoonzus deed het prima, dus het was waarschijnlijk niet eens nodig, maar je bent het zo gewend." Wim en Nellie namen het gemengde bedrijf van de familie Van Dijck over. In zijn jeugd had den ze zeven of acht koeien, een paar varkens en ze verbouwden graan. Alles deden ze zelf, van met de hand melken tot biggen slachten. Wim vertelt hoe ze eerst graan verbouwden, daarna bieten en op een geven moment ook groene erwten in de tijd dat die in grote machines voor het eerst in potten gedaan werden. Een domper op het geheel was de brand, de oogst was net bin nen, in 1970 die de hele boerderij in de as legde. Samen bouwden Wim en Nellie het bedrijf weer op maar nu met een ligboxenstal. Zo gingen ze verder met rundvee tot 1996, toen hun zoon het bedrijf overnam. IMMENHOF De overname van de boerderij betekende ook de verhuizing naar hun huisje aan de Immenhof in Ysselsteyn, waar ze nog steeds wonen. Nellie mijmert over het vroeg opstaan om te melken, mee werken op het land, het hooien in de zomerdag. "Dat was vroeger allemaal handwerk", vertelt Wim, "de mest moest je met de riek uits trooien en de mais zaaide je nog met de hand in. Daar had je van die potten voor waar een aantal kilo's in ging. Het was hard wer ken, maar op zondag hadden de boeren nog wel een rustdag. Dat kun je tegenwoordig niet meer zien." Regelmatig met vakantie gaan zat er met een boerderij en zeven opgroeiende kinderen niet in, af een toe een dagje naar de speel tuin natuurlijk wel, maar langer niet. Toen de kinderen groter werden was het wat makkelijker en konden ze samen op pad. In 1992 resulteerde dat in een eerste reis naar Canada, acht jaar later gingen ze nog een keer twee weken om het 40-jarig huwelijks feest van Nellie's lievelingsbroer mee te vieren. "We hebben wel een paar van onze kinderen meegenomen, want wij spreken geen Engels en zo konden we ook met de men sen praten", vertelt Nellie. De her inneringen aan de trip blijken nog altijd levendig, want de verhalen Wim en Nellie van Dijck- Derikx uit Ysselsteyn zijn al 50 jaar getrouwd. over een trip naar een vriend van Wim, Canadezen met eigen water vliegtuigen en de hechte groep Nederlandse immigranten met hun eigen danszaal, komen soepel naar boven. Samen met de zeven kinderen en elf kleinkinderen wordt het feest in huiselijke kring gevierd. Gezondheidsprobleempjes belem meren een al te uitbundig feest helaas. Niet op de Immenhof, daar is het huisje toch echt te klein voor, maar in een zaal van Roelanzia. En zo vlak voor Koninginnedag, op paasmaandag, zullen dan de voetjes echt wel weer een keer van de vloer gaan. Bij de Sint-Antoniuskapel aan de Hoebertweg in Venray-Veltum staat een kruis waarvan de stich tingsdatum niet meer te achterha len is, zoals dat bij meerdere weg- kruisen het geval is. Evenmin is bekend waarom het is geplaatst tussen de kleine en de grote Veltumse kapel. De vroegste ver melding is van 1680. Door een storm in 1980 is het kruis ver nield, maar een jaar later weer teruggeplaatst. In 1983 volgde groot herstel. Het offerblok werd weer herplaatst, dat tot intentie had de bestrijding van besmettelij ke zieketen en de lafenis van de gelovige zielen. Door de Stichting Kruisen en Kapellen werd het antieke corpus gekopieerd en wel in gewapend beton. Ook het kruishout met luifel tekstbord, offerblok en knielbankje zijn zoals het vroeger was in oorspronkelij ke staat uitgevoerd. Op het tekst bord staat een bekende spreuk "Betracht O mensch 't geen gij hier ziet, 't is Christus beeld maar uwen Christus niet. Daarom aan bid geen hout nog steen maar uwen heer en god alleen. Hier offert men ter bestrijding van besmettelijke ziekten en tot lafe nis der gelovige zielen, geloofd zij Jezus Christus, amen. Op 23 april 1983 is dit wegkruis tegelijkertijd met de toen voor het eerst geres taureerde Sint-Rochuskapel opnieuw ingezegend. Reacties naar Stichting Venray Monumentaal. E-mail venraymo- numentaal@kpnplanet.nl. Music Hall is de titel van het nieuwe prgramma van Pierre Wilms in de literair-muzikale serie Spiegh'lingh ende Vermaeck, naar het gedicht van Paul van Ostaijen. Wilms draagt de gedichten voor, Het Heidens Koper Ensemble o.l.v. Bert Ramakers zorgt voor de muzikale vertolking. Het programma, een initiatief van Literair Café Venray-regio, vindt plaats op zondag 23 april, aanvang 11.30 uur, in het Theehuis, Odapark in Venray. Zangsoliste Lienke Hoebens en pianist Sjoerd Alberda leveren eveneens een bijdrage aan het programma. De in 1896 in Antwerpen gebo ren kritische en rebelse geest Paul van Ostaijen kwam tijdens de Eerste Wereldoorlog veel in con tact met Antwerpse en internatio nale, modernistische kunstenaars. Als activistisch flamingant (voor stander van een onafhankelijk Vlaanderen) moest hij in 1918 vluchten. In Berlijn verkeerde hij in kringen van dadaïsten en expressionisten. In 1921 keerde hij terug. Als Antwerps kunste naar en kunsthandelaar was hij een gevierde en soms verguisde beroemdheid. In 1928 overleed hij, op 32-jarige leeftijd, aan long- tuberculose. De publieke belang stelling voor Van Ostaijen en zijn werk bereikte in 1996 een hoog tepunt. De in 1940 in Helden geboren neerlandicus Pierre Wilms draagt al meer dan twintig jaar publieke lijk gedichten voor uit de Nederlandse literatuur. Hij plaatst deze in samenhangend verband en maakt ze daarmee toegankelij ker voor de toehoorder. Voor elk gedicht zoekt hij, muzikaal bege leid, naar een passende toon: ingetogen, uitbundig of agressief, ironisch, droevig, peinzend of humoristisch. Pierre Wilms houdt zich voortdurend bezig met twee vragen: wat is qua vorm en inhoud goede poëzie? En: hoe breng ik die over, zodanig dat de toehoorder daardoor geboeid wordt? Pierre Wilms was initiatief nemer, mede-oprichter en acht jaar voorzitter van Literair Café Helden. In de serie Spiegh'lingh ende Vermaeck, in Theater Thuis en bij culturele manifestaties ver zorgde hij ruim veertig avondvul lende uitvoeringen en meer dan vijftig optredens. Zijn cursus poë zie lezen Ars Poëtica aan de Volksuniversiteit Venlo kent al vier jaar een bijzonder enthousias te groep cursisten. In 1994 ont ving hij de Cultuurprijs Gemeente Helden. Het Heidens Koper Ensemble startte oorspronkelijk (1975) als een trompetgroep. Na verloop van tijd is het omgevormd naar een kopersextet/kwintet. Het ensemble voert ook werken in lowbrassbezetting uit. Zijn muziek omvat allerlei genres, van Barok en Romantiek tot moderne hedendaagse werken die speciaal voor koperbezetting zijn geschre ven. Het ensemble neemt regel matig deel aan concerten en bege leidt ook grote en kleine koren. Huidige bezetting: Cas Brummans en Maarten Deen (trompet), Pieter Franssen (hoorn), Willem Deen (trombone), Henk van Soest (tuba) en Joost Peeters (bas tuba). De uitvoering met Pierre Wilms van gedichten uit de Music Hall van Paul van Ostaijen is wat de muziek betreft meer een muzikale vertolking dan begeleiding. Lienke Hoebens is liefhebber van talen en muziek. Als zangsolis te kiest ze voor kleine ensembles, verstaanbare teksten en onbe kend repertoire. Voor liedconcer ten organiseerde ze podia met goede piano en voor nieuwe kamermuziek en gedichtenpre sentaties stelt ze haar Muziekkamer in Tegelen ter beschikking. Tijdens het program ma zingt zij gedichten van onder anderen Paul van Ostaijen en Rutger Kopland. Sjoerd Alberda studeerde piano en compositie en is pianodocent in Utrecht. Hij schrijft stukken voor piano en 'liedjes' op Nederlandse gedichten van Gorter en Marsman tot Oosterhoff en Boksma. Zijn stijl is nu eens populair, dan (modern) klassiek, maar altijd zet de muziek kracht bij aan de poëzie. Hij schreef ook de muziek voor de door Lienke Hoebens gezongen gedichten. Meer informatie, waaronder ook het programma, staat op www.literair-cafe-venray.nl. De entree kost 5 euro, donateurs betalen 4 euro. Merselo wint TEMA Fanfare St. Oda Merselo - Vredepeel heeft afgelopen week- ende tijdens de zesde uitgave van Tielen Entertainment Music overtuigend de eerste prijs gepakt in de sectie fanfare. Sint Oda behaalde met een optreden rond het thema Circus 91,5 punten. De blaasmuziek werd ondersteund door een combo en ook verleen den enkele artiesten hun mede werking aan de show, onder wie Geert Pelzer, dansgroep Impulz o.l.v. Myrna van den Bosch, mimespeelster Nona Verzijde en de miraculeuze jongleergroep Hebbes van het Peelandcollege uit Deurne. De lichtshow werd verzorgd door Fons Tiessen. Het programma van fanfare St. Oda o.l.v. Frank Steeghs was pakkend en spectaculair. De muziek en show werden door de jury beloond met 91,5 punten. Harmonie Sint-Cecilia uit Maasbracht won de sectie harmo nie. Fanfare St. Oda is steeds ver nieuwend bezig en is op zoek naar muzikanten die deel uit wil len maken van deze fantastische club. Heb je interesse, neem dan con tact op met Dré van de Venne tel. 0478-546347. Paasrit oldtimers In Venray is op maandag 17 april een rijdend automuseum te bezichtigen. Van 10.00 tot 12.15 uur staan er ongeveer tachtig old timers en klassiekers van allerlei pluimage op de parkeerplaats van de Witte Hoeve. Van hieruit start namelijk de jaarlijkse paasrit van de OTV. OTV staat voor oldtimer vrienden, een regionale oldtimer club, die bijna 120 leden telt met als clubhuis De Platte Vonder in Someren-Eind. Iedere tweede maandag in de maand vindt een praatavond plaats en worden gegevens en verdere informatie verstrekt en uitgewisseld. De auto's die bij deze club geregistreerd staan variëren van 1918 tot en met 1969 en bestaan uit bijna 46 ver schillende merken en typen. De eerste OTV-rit voert de deelne mers door de Venrayse omge ving. Ook nu staan de uitzetters weer garant voor een kwaliteits- rit. Omstreeks 16.00 uur zijn de deelnemers terug zijn bij de Witte Hoeve in afwachting van de prijs uitreiking. Geïnteresseerden kunnen con tact opnemen met F. Bonants via tel. (0478)636610. Basisschool Maria in Oirlo houdt op zaterdag 23 september van 13-30 tot 18.00 uur een reünie in gemeenschapshuis de Linde. De reü nie wordt gehouden ter ere van het 40-jarige onderwijsjubileum van Jan Strijbos. Men kan zich voor 1 september aanmelden via het aan meldingsformulier op Oirlo.dorpenvenray.nl/Maria of schriftelijk bij de basisschool. Wie foto's of leuke verhalen heeft wordt verzocht deze zo spoedig mogelijk op te sturen naar basisschool Maria, Hoofdstraat 28, 5808 AV in Oirlo. Kijk ook op schoolbank.nl EL EN MAAS "Wat een zorgzaamheid 'Ik moest toch die kant op"

Peel en Maas | 2006 | | pagina 19