1
Koester Uw
Monument
Venrays literair café
begroet Pierre Wilms
Reünie
h
Honderdzevenentwintigste jaargang - week 15 - donderdag 13 april 2006
Vastenactie weer voor project in Nepal
Voor Pasen wordt de
Vastenactie 2006 in
Ysselsteyn, Merselo en
Vredepeel weer gewijd aan
projecten van Child Welfare
Scheme (CSW) in Nepal. Marjo
Jenniskens uit Ysselsteyn is
nog steeds namens CSW actief
in Nepal. Vorig jaar is het
opgehaalde geld naar ons pro
ject voor straatkinderen
gegaan, JYOTI genaamd. Er is
nog steeds een hoop geld
nodig om de straatkinderen te
reintegreren in de samenle
ving, dus willen wij u graag
weer om een bijdrage vragen.
Via ons JYOTI opleidingcen
trum leiden wij straat- en
andere kansarme kinderen op
tot volwaardige arbeidskrach
ten. Met de sociale begeleiding
en vakkennis die ze hier
opdoen, kunnen ze na drie
jaar op eigen benen staan en
vol zelfvertrouwen hun eigen
toekomst tegemoet zien."
Marjo Jenniskens vertelt over
haar activiteiten op dit
moment.
"Ze hebben er hier in Nepal
weer voor gezorgd dat jullie mij
niet zomaar vergeten. Ik heb
gehoord dat Nepal in de afgelo
pen twee maanden weer volop in
het nieuws was in Nederland.
Helaas niet om te vertellen dat we
eindelijk in vrede leven. Nee, die
wens lijkt nog heel ver weg. Er is
op politiek gebied een hoop
gebeurd de laatste twee maanden,
maar ook op projectgebied en
weer vele nieuwe persoonlijke
ervaringen. Van half december tot
enkele weken geleden was het
ook veel te koud om in de avon
duren een verhaaltje te typen.
Overdag hadden we een heerlijk
lekker zonnetje, maar zodra dat
heerlijke zonnetje weer verdween
was het steenkoud. Typen met
handschoenen aan is niet mijn
favoriete bezigheid, dus heb ik
me op dat vlak wat rustiger
gehouden. Douchen (water
scheppen uit een emmer) in deze
periode staat ook zeker niet in de
top tien. Ik snap nu waarom
Nepalezen zich soms maar een
keer in de twee weken douchen.
Het is namelijk echt heel koud. Ik
ben behoorlijk schoon de winter
doorgekomen. Stiekem heb ik af
en toe een potje water gekookt.
Maar gelukkig is dat nu niet meer
nodig. Een gasfles is namelijk
nogal duur. En niet alleen gas. De
inflatie op dit moment is 8,8%,
echt enorm. Dit zijn geen grap
pen, maar wat te doen? Zolang ze
hier machtsspelletjes blijven spe
len, zal ook hierin geen verbete
ring komen, helaas. Daarnaast zit
ten we sinds een maand al twee
uur per dag zonder elektra en
sinds deze week zijn daar nog vijf
extra uren aan toegevoegd. De
rivieren staan droog en er zijn te
weinig waterkrachtcentrales om
de bevolking (waar toegang tot
elektra is) het hele jaar door van
elektra te voorzien. We zitten nu
in het droge seizoen, het duurt
nog drie maanden voor de
Monsoon (de regenperiode)
begint, het waterniveau daalt en
rivieren raken leeg. Zonder water
geen elektra, dat wordt dus vele
kaarsen stoken de komende tijd
om 's avonds toch nog wat te kun
nen zien. Gelukkig hebben we
een nieuwe kaarsenleverancier in
Pokhara. De voorraad kaarsen kan
nu aangevuld worden door de
'Bishram Kaarsen fabriek'. Ja echt
super, een aantal straatkinderen
uit ons Bishram Contact Center
heeft een workshop kaarsen
maken gevolgd. Geen kaarsen
voor een gezellig dineetje bij
kaarslicht, nee dat kennen ze hier
niet, maar kaarsen als keiharde
noodzaak als er geen elektriciteit
is.
Marjo: "De straatkinderen
komen met het ene na het andere
initiatief. Het is echt ongelooflijk.
Elke keer als ik het Bishram
Contact Center bezoek is er wel
weer iets nieuws opgezet. En., ik
kom er regelmatig. Het is fantas
tisch om te zien hoeveel energie
en goede ideeen deze kinderen
hebben en hoe onze peer educa
tors die ideeen tot successen
brengen. De betrokkenheid van
de straatkinderen in de organisa
tie van het JYOTI Straat Project is
echt een groot succes. Zo is er de
CDB (Children's Development
Bank). Een bank gemanaged door
straatkinderen voor straatkinde
ren. Deze bank loopt echt als een
tierelier. We hebben inmiddels
148 rekeninghouders, in ietsje
meer als een jaar tijd. Laatst vertel
de een jochie mij dat hij 4000 NRs
had gespaard, dat is ongeveer 43
euro. Hij heeft een klein zusje dat
toch wel heel erg arm was, hele
maal niets heeft en hij wilde haar
graag helpen. Hij heeft voor zijn
zusje een biggetje gekocht. Zijn
zusje heeft ook wat geld gekregen
om het biggetje te voeren, totdat
het biggetje een groot dik varken
wordt en wat op kan brengen op
de markt. De winst is volledig
voor haar. Wat een zorgzaamheid.
Ongelooflijk en dat terwijl deze
jongen zelf helemaal niets heeft
en op straat leeft.
Een eigen 'zaakje' beginnen,
een echte baan of terug naar
school, wat geld sparen en dan
ja, is het misschien ook wel han
dig als je een potje kan koken
voor jezelf. De straatkinderen zijn
weer met een nieuw initiatief
gekomen om ook zelf hun Dal
Bhat te gaan maken in het
Contact Center. Wij vonden dit
een super idee, want zo leren ze
ook zelf koken en gezamenlijk
wat opzetten. CWS heeft dus een
kookstelletje gekocht, wat pan
nen en wij zorgen voor de rijst en
de linzen. De kinderen moeten
zelf hun groente kopen en hun
Dal Bhat koken. In het begin
gebeurde dit voornamelijk indivi
dueel, maar inmiddels zijn er al
een paar 'chefkoks' uitgeroepen.
Kinderen die niet meedelen in de
kosten of in het werk, moeten
een kleine bijdrage geven om mee
te eten. Wat weer een beetje inko
men genereert voor de initiatief
nemers. Je ziet het project groei
en, nieuwe ideeen blijven komen
en ik ben erg benieuwd tot wat
dit weer uitgroeit. Misschien zelfs
wel een klein cateringbedrijftje,
wie weet?"
Mocht je nog een bedrag over
hebben voor de kinderen in
Nepal: Giro 945516 t.n.v. M.L.G.
Jenniskens te Utrecht.
Gouden bruidspaar Wim en Nelly van Dijck in Ysselsteyn
Wim van Dijck is 84 jaar en
waarschijnlijk de oudste inwo
ner van Ysselsteyn die daar
geboren is. De boerderij van
de familie was het derde of
vierde huis dat, in 1917,
gebouwd werd in het nieuwe
pioniersdorpje. Maar wat nog
veel belangrijker was, was de
boerderij schuin tegenover
hen aan de Deurneseweg.
Daar werd namelijk in 1932
Nellie Derikx geboren. Wim
en Nellie vieren in besloten
familiekring op paasmaandag
hun 50-jarig bruiloftsfeest.
In 1950, op de verjaardag van
de in die tijd nieuwe koningin
Juliana, gingen ook in Ysselsteyn
de beentjes van de vloer in zaal
Roelanzia, toen Bos Janssen ofte
wel 'd'n Bekker'. In dit cafe wer
den dan de houten planken even
over de toen nog aanwezige beu
gelbaan gelegd en dan kon het
feest beginnen. Wim van Dijck
herinnert zich die tijd nog goed:
"Toen was Ysselsteyn nog niet
eens de helft van wat het nu is,
drie boerderijen, een smid, een
bakker, een kerk en wat later een
school, en wat huisjes.Nellie, in
die tijd vriendin van Wim's jong
ste zuster, vult hem aan: "We leef
den ook van kermis, naar carna
val, naar Koninginnedag, iets
anders had je nog niet." Zowel
Wim als Nellie gingen naar het
koninginnefeest.
En hoe gaat dat, je raakt aan de
praat, je gaat samen dansen en
aan het eind van de avond breng
je keurig het meisje naar huis.
Wel makkelijk als ze aan de ande
re kant van de weg woont. "Ik
moest toch die kant op", glim
lacht Wim. Na zes jaar verkering
trouwden ze in 1956, tegelijk met
de broer van Nellie, Mathieu.
Nellie had een hele tijd haar vader
verzorgd en toen zij met Wim
trouwde, nam haar nieuwe
schoonzus Marie deze taak over.
Nellie: "Het klinkt misschien gek,
maar ik ben de eerste maanden
toch nog veel gaan helpen. Mijn
schoonzus deed het prima, dus
het was waarschijnlijk niet eens
nodig, maar je bent het zo
gewend."
Wim en Nellie namen het
gemengde bedrijf van de familie
Van Dijck over. In zijn jeugd had
den ze zeven of acht koeien, een
paar varkens en ze verbouwden
graan. Alles deden ze zelf, van
met de hand melken tot biggen
slachten. Wim vertelt hoe ze eerst
graan verbouwden, daarna bieten
en op een geven moment ook
groene erwten in de tijd dat die in
grote machines voor het eerst in
potten gedaan werden.
Een domper op het geheel was
de brand, de oogst was net bin
nen, in 1970 die de hele boerderij
in de as legde. Samen bouwden
Wim en Nellie het bedrijf weer op
maar nu met een ligboxenstal. Zo
gingen ze verder met rundvee tot
1996, toen hun zoon het bedrijf
overnam.
IMMENHOF
De overname van de boerderij
betekende ook de verhuizing naar
hun huisje aan de Immenhof in
Ysselsteyn, waar ze nog steeds
wonen. Nellie mijmert over het
vroeg opstaan om te melken, mee
werken op het land, het hooien in
de zomerdag. "Dat was vroeger
allemaal handwerk", vertelt Wim,
"de mest moest je met de riek uits
trooien en de mais zaaide je nog
met de hand in. Daar had je van
die potten voor waar een aantal
kilo's in ging. Het was hard wer
ken, maar op zondag hadden de
boeren nog wel een rustdag. Dat
kun je tegenwoordig niet meer
zien."
Regelmatig met vakantie gaan
zat er met een boerderij en zeven
opgroeiende kinderen niet in, af
een toe een dagje naar de speel
tuin natuurlijk wel, maar langer
niet. Toen de kinderen groter
werden was het wat makkelijker
en konden ze samen op pad. In
1992 resulteerde dat in een eerste
reis naar Canada, acht jaar later
gingen ze nog een keer twee
weken om het 40-jarig huwelijks
feest van Nellie's lievelingsbroer
mee te vieren.
"We hebben wel een paar van
onze kinderen meegenomen,
want wij spreken geen Engels en
zo konden we ook met de men
sen praten", vertelt Nellie. De her
inneringen aan de trip blijken nog
altijd levendig, want de verhalen
Wim en Nellie van Dijck-
Derikx uit Ysselsteyn zijn al
50 jaar getrouwd.
over een trip naar een vriend van
Wim, Canadezen met eigen water
vliegtuigen en de hechte groep
Nederlandse immigranten met
hun eigen danszaal, komen soepel
naar boven.
Samen met de zeven kinderen
en elf kleinkinderen wordt het
feest in huiselijke kring gevierd.
Gezondheidsprobleempjes belem
meren een al te uitbundig feest
helaas. Niet op de Immenhof,
daar is het huisje toch echt te
klein voor, maar in een zaal van
Roelanzia. En zo vlak voor
Koninginnedag, op paasmaandag,
zullen dan de voetjes echt wel
weer een keer van de vloer gaan.
Bij de Sint-Antoniuskapel aan de
Hoebertweg in Venray-Veltum
staat een kruis waarvan de stich
tingsdatum niet meer te achterha
len is, zoals dat bij meerdere weg-
kruisen het geval is. Evenmin is
bekend waarom het is geplaatst
tussen de kleine en de grote
Veltumse kapel. De vroegste ver
melding is van 1680. Door een
storm in 1980 is het kruis ver
nield, maar een jaar later weer
teruggeplaatst. In 1983 volgde
groot herstel. Het offerblok werd
weer herplaatst, dat tot intentie
had de bestrijding van besmettelij
ke zieketen en de lafenis van de
gelovige zielen. Door de Stichting
Kruisen en Kapellen werd het
antieke corpus gekopieerd en
wel in gewapend beton. Ook het
kruishout met luifel tekstbord,
offerblok en knielbankje zijn zoals
het vroeger was in oorspronkelij
ke staat uitgevoerd. Op het tekst
bord staat een bekende spreuk
"Betracht O mensch 't geen gij
hier ziet, 't is Christus beeld maar
uwen Christus niet. Daarom aan
bid geen hout nog steen maar
uwen heer en god alleen. Hier
offert men ter bestrijding van
besmettelijke ziekten en tot lafe
nis der gelovige zielen, geloofd zij
Jezus Christus, amen. Op 23 april
1983 is dit wegkruis tegelijkertijd
met de toen voor het eerst geres
taureerde Sint-Rochuskapel
opnieuw ingezegend. Reacties
naar Stichting Venray
Monumentaal. E-mail venraymo-
numentaal@kpnplanet.nl.
Music Hall is de titel van het
nieuwe prgramma van Pierre
Wilms in de literair-muzikale
serie Spiegh'lingh ende
Vermaeck, naar het gedicht
van Paul van Ostaijen. Wilms
draagt de gedichten voor, Het
Heidens Koper Ensemble
o.l.v. Bert Ramakers zorgt
voor de muzikale vertolking.
Het programma, een initiatief
van Literair Café Venray-regio,
vindt plaats op zondag 23
april, aanvang 11.30 uur, in
het Theehuis, Odapark in
Venray. Zangsoliste Lienke
Hoebens en pianist Sjoerd
Alberda leveren eveneens een
bijdrage aan het programma.
De in 1896 in Antwerpen gebo
ren kritische en rebelse geest Paul
van Ostaijen kwam tijdens de
Eerste Wereldoorlog veel in con
tact met Antwerpse en internatio
nale, modernistische kunstenaars.
Als activistisch flamingant (voor
stander van een onafhankelijk
Vlaanderen) moest hij in 1918
vluchten. In Berlijn verkeerde hij
in kringen van dadaïsten en
expressionisten. In 1921 keerde
hij terug. Als Antwerps kunste
naar en kunsthandelaar was hij
een gevierde en soms verguisde
beroemdheid. In 1928 overleed
hij, op 32-jarige leeftijd, aan long-
tuberculose. De publieke belang
stelling voor Van Ostaijen en zijn
werk bereikte in 1996 een hoog
tepunt.
De in 1940 in Helden geboren
neerlandicus Pierre Wilms draagt
al meer dan twintig jaar publieke
lijk gedichten voor uit de
Nederlandse literatuur. Hij plaatst
deze in samenhangend verband
en maakt ze daarmee toegankelij
ker voor de toehoorder. Voor elk
gedicht zoekt hij, muzikaal bege
leid, naar een passende toon:
ingetogen, uitbundig of agressief,
ironisch, droevig, peinzend of
humoristisch. Pierre Wilms houdt
zich voortdurend bezig met twee
vragen: wat is qua vorm en
inhoud goede poëzie? En: hoe
breng ik die over, zodanig dat de
toehoorder daardoor geboeid
wordt? Pierre Wilms was initiatief
nemer, mede-oprichter en acht
jaar voorzitter van Literair Café
Helden. In de serie Spiegh'lingh
ende Vermaeck, in Theater Thuis
en bij culturele manifestaties ver
zorgde hij ruim veertig avondvul
lende uitvoeringen en meer dan
vijftig optredens. Zijn cursus poë
zie lezen Ars Poëtica aan de
Volksuniversiteit Venlo kent al
vier jaar een bijzonder enthousias
te groep cursisten. In 1994 ont
ving hij de Cultuurprijs Gemeente
Helden.
Het Heidens Koper Ensemble
startte oorspronkelijk (1975) als
een trompetgroep. Na verloop
van tijd is het omgevormd naar
een kopersextet/kwintet. Het
ensemble voert ook werken in
lowbrassbezetting uit. Zijn
muziek omvat allerlei genres, van
Barok en Romantiek tot moderne
hedendaagse werken die speciaal
voor koperbezetting zijn geschre
ven. Het ensemble neemt regel
matig deel aan concerten en bege
leidt ook grote en kleine koren.
Huidige bezetting: Cas Brummans
en Maarten Deen (trompet),
Pieter Franssen (hoorn), Willem
Deen (trombone), Henk van Soest
(tuba) en Joost Peeters (bas tuba).
De uitvoering met Pierre Wilms
van gedichten uit de Music Hall
van Paul van Ostaijen is wat de
muziek betreft meer een muzikale
vertolking dan begeleiding.
Lienke Hoebens is liefhebber
van talen en muziek. Als zangsolis
te kiest ze voor kleine ensembles,
verstaanbare teksten en onbe
kend repertoire. Voor liedconcer
ten organiseerde ze podia met
goede piano en voor nieuwe
kamermuziek en gedichtenpre
sentaties stelt ze haar
Muziekkamer in Tegelen ter
beschikking. Tijdens het program
ma zingt zij gedichten van onder
anderen Paul van Ostaijen en
Rutger Kopland.
Sjoerd Alberda studeerde piano
en compositie en is pianodocent
in Utrecht. Hij schrijft stukken
voor piano en 'liedjes' op
Nederlandse gedichten van
Gorter en Marsman tot Oosterhoff
en Boksma. Zijn stijl is nu eens
populair, dan (modern) klassiek,
maar altijd zet de muziek kracht
bij aan de poëzie. Hij schreef ook
de muziek voor de door Lienke
Hoebens gezongen gedichten.
Meer informatie, waaronder
ook het programma, staat op
www.literair-cafe-venray.nl. De
entree kost 5 euro, donateurs
betalen 4 euro.
Merselo wint
TEMA
Fanfare St. Oda Merselo -
Vredepeel heeft afgelopen week-
ende tijdens de zesde uitgave van
Tielen Entertainment Music
overtuigend de eerste prijs gepakt
in de sectie fanfare. Sint Oda
behaalde met een optreden rond
het thema Circus 91,5 punten. De
blaasmuziek werd ondersteund
door een combo en ook verleen
den enkele artiesten hun mede
werking aan de show, onder wie
Geert Pelzer, dansgroep Impulz
o.l.v. Myrna van den Bosch,
mimespeelster Nona Verzijde en
de miraculeuze jongleergroep
Hebbes van het Peelandcollege
uit Deurne. De lichtshow werd
verzorgd door Fons Tiessen. Het
programma van fanfare St. Oda
o.l.v. Frank Steeghs was pakkend
en spectaculair. De muziek en
show werden door de jury
beloond met 91,5 punten.
Harmonie Sint-Cecilia uit
Maasbracht won de sectie harmo
nie. Fanfare St. Oda is steeds ver
nieuwend bezig en is op zoek
naar muzikanten die deel uit wil
len maken van deze fantastische
club.
Heb je interesse, neem dan con
tact op met Dré van de Venne tel.
0478-546347.
Paasrit
oldtimers
In Venray is op maandag 17
april een rijdend automuseum te
bezichtigen. Van 10.00 tot 12.15
uur staan er ongeveer tachtig old
timers en klassiekers van allerlei
pluimage op de parkeerplaats van
de Witte Hoeve. Van hieruit start
namelijk de jaarlijkse paasrit van
de OTV. OTV staat voor oldtimer
vrienden, een regionale oldtimer
club, die bijna 120 leden telt met
als clubhuis De Platte Vonder in
Someren-Eind.
Iedere tweede maandag in de
maand vindt een praatavond
plaats en worden gegevens en
verdere informatie verstrekt en
uitgewisseld. De auto's die bij
deze club geregistreerd staan
variëren van 1918 tot en met
1969 en bestaan uit bijna 46 ver
schillende merken en typen. De
eerste OTV-rit voert de deelne
mers door de Venrayse omge
ving. Ook nu staan de uitzetters
weer garant voor een kwaliteits-
rit. Omstreeks 16.00 uur zijn de
deelnemers terug zijn bij de Witte
Hoeve in afwachting van de prijs
uitreiking.
Geïnteresseerden kunnen con
tact opnemen met F. Bonants via
tel. (0478)636610.
Basisschool Maria in Oirlo houdt op zaterdag 23 september van
13-30 tot 18.00 uur een reünie in gemeenschapshuis de Linde. De reü
nie wordt gehouden ter ere van het 40-jarige onderwijsjubileum van
Jan Strijbos. Men kan zich voor 1 september aanmelden via het aan
meldingsformulier op Oirlo.dorpenvenray.nl/Maria of schriftelijk bij
de basisschool. Wie foto's of leuke verhalen heeft wordt verzocht deze
zo spoedig mogelijk op te sturen naar basisschool Maria, Hoofdstraat
28, 5808 AV in Oirlo. Kijk ook op schoolbank.nl
EL EN MAAS
"Wat een zorgzaamheid
'Ik moest toch die kant op"