We waren toch voor Ikaar bestemd" Koester uw Britse gasten krijgen passende ontvangst "We zijn nog altijd gelukkig samen" Monument Shannen in provinciale finale Honderdzesentwintigste jaargang - week 15 - donderdag 14 april 2005 Gouden bruiloft Giel en Tonnie Reijnders-Roelofs Stichting Venray Monumentaal Viering bevrijdingsweek in Venray Bij de zestigjarige herden king van de bevrijding krij gen de Britse gasten door een goede samenwerking van de gemeente Venray, het Oranje Comité Venray en de Bond van Wapenbroeders Venray e.o. een indrukwekkende ontvangst in Venray. Met de steun van onder meer de Groep Geleide Wapens in Vredepeel, de Federatie van Muziekgezelschappen Venray, jeugdharmonie Euterpe, koor Venrode, Eigen Wijsjes, fanfare St. Oda, Venrays Mannenkoor, vereniging militaire voertuigen Santa Fé, schouwburg, Inalfa en Scouting Venray wordt de Britse gasten een gevarieerd verblijf van bijna een week in Venray aangeboden. Op zaterdag 30 april arriveren de Britten rond 16.00 uur bij partycentrum De Witte Hoeve. Zondag 1 mei om 11.30 uur begint de traditionele herdenking op het Britse oor logskerkhof aan de Hoenderstraat onder leiding van de Bond van Wapenbroeders met medewerking van burge meester Jos Waals, aalmoezenier pastoor Em. G. Maesen, zangver eniging Venrode, kinderkoor De Eigen Wijsjes en Fanfare St. Oda, de Koninklijke Luchtmacht en Scouting Venray. Daarna is er bij Inalfa aan de Maasheseweg een koffieconcert. Op maandag 2 mei om 9.30 uur vertrekt het gezelschap naar Tilburg voor een grafbezoek van de 93-jarige oorlogsweduwe Doris Pomaska. Daarna wordt er gewinkeld in Eindhoven. Diezelfde avond wordt vanaf 20.00 uur een 'Social Evening' aangeboden door de gemeente Venray op de basis van de Groep Geleide Wapens in Vredepeel. Op dinsdag 3 mei om 10.30 uur staat er een bezoek aan de Grebbeberg en Rhenen op het programma, met een herdenking en aansluitend een lunch in de Gedachteniskerk in Rhenen. Om 19.30 uur is er een 'Bevrijding Feestavond' van de Bond van Wapenbroeders in zaal 't Brugeind in Meerlo. Met muziek, zang, snacks en een verloting. Woensdag 4 mei om 11.00 uur is de ontvangst van de Britse gas ten op het gemeentehuis in Venray. Om 18.45 uur vindt de nationale dodenherdenking in de Grote Kerk in Venray plaats, georganiseerd door het Oranje Comité Venray en de gemeente Venray, waarbij meer dan tachtig Britse gasten aanwezig zijn en gouverneur Van Voorst tot Voorst gastspreker zal zijn. De dienst, waarbij de ambassadeurs van Duitsland en van Groot Brittannië aanwezig zijn, wordt gevolgd door een stille tocht naar het oorlogsmonument. Om 20.30 uur vindt een herdenkings concert plaats in de Schouwburg Venray met de twee groepen Britse bevrijders als eregast. Donderdag 5 mei om 15.00 uur maken de Britse bevrijders op oude militaire voertuigen van de vereniging Santa Fé een tocht door het centrum van Venray met aansluitend een drankje voor de gasten in In den Engel. Het bevrijdingsprogramma in Venray wordt om 19.00 uur ver volgd op het Schouwburgplein met een concert dat wordt ver zorgd door de muziekfederatie en het jeugdorkest van Euterpe. Vrijdag 6 mei start om 11.00 uur een herdenkingsdienst voor wij len Mr. Bob Williams in de Witte Hoeve,, die wordt geleid door pastoor G. Maesen. Bob Williams kwam sinds 1986 jaarlijks naar Venray en overleed onlangs op i 90-jarige leeftijd. Vanaf 1930 uur is er een Britse 'Social Evening' in de Witte Hoeve. Op zaterdag 7 mei vertrekken de Britse gas ten weer naar huis. Shannen Comelissen van basis- i school De Kruudwis uit Venray is dinsdag 19 april een van de twaalf deelnemers aan de provinciale finale van de Nationale Voorleeswedstrijd 2005. Samen met elf andere basisschoolkinde ren uit Limburg strijdt zij om een i plek in de landelijke finale op i woensdag 25 mei in muziekcen trum Vredenburg in Utrecht. De provinciale vindt dinsdag plaats in theaterhotel De Oranjerie in Roermond en begint om 13.00 uur. Dit jaar werden 2772 kinderen kampioen voorlezen op hun basis school en hebben 70.874 kinde ren uit de groepen 7 en 8 van de Nederlandse basisscholen deelge nomen aan een schoolronde in het kader van de Nationale Voorleeswedstrijd. In de provin cie Limburg waren dit 4273 kin deren van 160 scholen. Op dinsdag 19 april is het jjftig jaar geleden dat Giel eijnders en Tonnie Roelofs jt Maashees in het huwelijk ■aden. Ze gaan hun 50-jarige uwelijksfeest met kinderen, leinkinderen, familie en rienden in besloten kring ieren. Giel is 76 jaar geleden geboren Maashees en hij is het dorp ltijd trouw gebleven en woont og steeds in zijn ouderlijk huis. bnnie is er een van over de laas. Haar wiegje stond 71 jaar eleden op de Diekendaal in [eijen. 55 Jaar geleden ontmoet- ze elkaar in Wanssum tijdens en dansavond. "Een afspraak vas snel gemaakt", weet Giel ich nog maar al te goed te herin eren. "We zouden elkaar een peek later weer zien bij de pont aAfferden." In die week kwa len echter de twijfels opzetten, iiel en Tonnie besloten afzon- erlijk van elkaar dat ze toch lie er die avond naar de ierlingsbeekse kermis gingen. We waren toch voor elkaar estemd, want hier liepen we [kaar weer tegen het lijf en de onk sloeg over", aldus Tonnie. ijf jaar later trouwden ze. ■onnie zegde haar baan als cou- euse in een atelier in Ottersum n volgde Giel naar aashees, waar ze gingen onen bij zijn ouders op de ieterweg. Die heeft ze met veel efde verzorgd tot aan hun ood Giel was een druk baasje, ij werkte bij de Zuid-Ooster als mringcarchauffeur en was oras dagen van huis. Daarnaast taaakte hij ook nog muziek op Woften en partijen. Ook heb- en veel mensen aan Giel te dan- ,en dat ze het rijbewijs hebben, ij heeft lange tijd een autorij- chool gehad. En tijdens deze nikken werkzaamheden wisten ook nog een gezin van zes kin- iren (twee jongens en vier groot te brengen. jouden bruidspaar Piet en Fien Bartels Tonnie was met haar gezin altijd aan huis gebonden geweest. Toen de kinderen groter werden vond ze dat ze te weinig om han den had en ging ze werken bij café-restaurant Jager lm Grunewald in Maashees. "Dat heb ik negentien jaar met veel plezier gedaan." Giel kwam op 49-jarige leeftijd door een hernia in de wao terecht. Ook moest hij toen zijn orkest laten vallen. Zijn liefde voor muziek is altijd geble ven, hij speelt nog bijna dagelijks accordeon. Tonnie badmintont iedere week op haar 71e nog altijd zeer fanatiek in Maashees. Ook gingen ze zich toeleggen op het klussen in huis en tuinieren. Daarnaast hebben ze een geza menlijke liefde voor dieren. Giel: "We hebben al veel dieren het leven gered door een gebroken pootje van een vogeltje in het gips te zetten, of een vleugel te spalken." Ze hebben een grote dierenwei met onder andere gei ten, kippen, vogels, een cavia, ganzen en een epileptisch konijn. Maar hun grote liefde ligt toch wel bij Fred de hond. Ook dienen ze vaak als opvangadres voor de honden van de kinde- Met een heilige mis en een eest in besloten kring vieren 'let (80 jaar) en Fien Bartels- feijs (75) uit Leunen op dins- lag 19 april het feit dat zij die lag precies vijftig jaar geleden amen in het huwelijksbootje ijn gestapt. Het feest wordt [evierd met hun twee zoons, ijf kleinkinderen en naaste unilie. Piet uit Tienray en Fien uit eunen ontmoetten elkaar voor et eerst op de Horster kermis, in 952. "We liepen tegen elkaar aan 'en zij een zaal uitliep", weet Piet ich nog als de dag van gisteren te erinneren. Het klikte meteen tus- en de twee. Drie jaar vrijden ze m vervolgens in april 1955 te [ouwen. Een zoektocht naar een :'gcn woning was in die tijd een P Time In november van 1955 fokken ze in een woning aan de eulenseweg 21 in Leunen. In het jatste huis van Leunen richting eulen wonen ze nu, 50 jaar later, [og steeds. "We hebben altijd, pel tevreden, in hetzelfde nestje fWoond", lacht Fien tevreden, iet was in de tijd dat hard werken niet zeuren het credo was. Aan pis had het jonge paar een tuin- rekas waar sla, tomaten en kom- 'mmers werden geteeld. In 1965 makelden ze om van groenten tar bloemen zoals chrysanten, 'jers, fresia's, gerbera's en rozen, 'et was een tijd van hard werken oor beiden. "En weinig verdie- po", vult Piet meteen aan. "Van 's lorgens vroeg tot 's avonds [aten we in de weer. We maak- enorm lange dagen. Nu is het vat kan ik verdienen', toen was !et 'heb je werk voor me'. Het vas geen vetpot, maar geklaagd ehoü pbben we nooit." Voor Fien was het omschakelen, want als cou- Peose had ze altijd heel ander Werk gedaan. "Ik ging van de naai- atachine naar het tuindersbedrijf. ^inderdaad iets heel anders." !?arnaast ha(l ze de zorg over de IMe zonen Leon en Jan. In 1973 gingen ze voor het eerst op vakantie, naar Amerika. Daar had zich in een plaatsje vlakbij New York Jeu, de broer van Piet, gevestigd. "Het was voor het eerst dat we drie weken alles achter ons hebben gelaten. Ook de eerste keer dat we in een vliegtuig zaten. Het was wel een geweldige erva ring", kijkt Piet terug. "Ik had wel een beetje heimwee", vult Fien heel eerlijk aan. Na die reis gingen waarschijnlijk ook de ogen van het Leunse echtpaar open. Zoon Leo had drie weken het heft in handen gehad op het bedrijf van zijn ouders, maar gaf meteen bij hun terugkeer al aan niet de bedijfsopvolger te worden. In 1974 stapte Piet Drabbels over naar het magazijn van Jlank Xerox. Daar werkte hij tot zijn 55-ste. Bij een reorganisatie van het bedrijf kwam Piet, net als tal van colle ga's, op straat te staan. "Toen zijn er heel wat tranen gevloeid". Rugklachten lieten het niet meer toe dat Piet Drabbels nog in het arbeidsproces terugkeerde. In het verenigingsleven was hij in al die jaren ontzettend actief. Zo is hij medeoprichter van voetbalclub Leunen en was hij eigenlijk ook jarenlang het manusje-van-alles. Van bestuurslid en leider tot grensrechter. In de zeventiger jaren was hij bovendien jarenlang voorzitter van het plaatselijke gemeenschapshuis. Nu doet hij het beduidend rustiger aan. In tegenstelling tot zijn vrouw die bijzonder actief blijft. Ze doet aan gym, volksdansen en koersballen en legt regelmatig een kaartje. Piet heeft nog jarenlang samen met zijn vrouw gezwommen, maar de rugklachten dwongen hem ook die activiteit te staken. Bij het afscheid staat aan de voordeur zijn vertier al te wachten. Zijn hond. Met hem maakt hij nog dagelijks zijn wandelingen. "Dat is mijn beste kameraad. En natuurlijk mijn vrouw. We zijn nog altijd samen gelukkig." ren. Het gezin groeide gestaag door. Op dit moment hebben ze der tien kleinkinderen waar de deur altijd voor open staat. Giel stond vroeger naar zijn zoons te kijken op het voetbalveld bij Volharding. "Maar tegenwoordig houden de kleinzoons de eer van de familie hoog", aldus een trotse opa. Deze week: het Venrayse muse um 't Freulekeshuus, een gemeen telijk monument. In 1863 kochten de zusters Ursulinen het pand aan het ëind met tuin van de timmer man H.Cuypers, die tevens ont vanger en beheerder van finan ciën van de St. Petrus-Bandenkerk was. Enige jaren later, in 1866 werd het tot de fundamenten afgebroken en weer herbouwd. De nieuwbouw zoals het nu nog is is zeer waarschijnlijk een ont werp van de bekende architect H. Cuypers of een van zijn medewer kers. Het gebouw draagt veel ken merken van hem, zoals de ronde hoeken in de bovenlichten, de dakversiering en de gestileerde gemetselde quirlandes langs deu ren en ramen. Architect Cuypers voelde zich zeer verbonden met het klooster Jerusalem. Hij was de schepper van de kapel na de grote brand in 1888. De ingang van 't Freulekeshuus was niet zoals nu aan de Eindstraat maar aan de zijde van Jerusalem gesitu eerd. Boven de ingang werd in een nis een beeld van St. Joseph geplaatst. Vanaf 1880 hebben daar de gezusters Hellen uit het Duitse Xanten gewoond, de Freules. De Freules Hellen maak ten geen deel uit van het pensio naat Jerusalem. Mogelijk wel actief geweest als gezelschapsda mes van de vele Duitse leerlingen, die hun opleiding op Jerusalem ontvingen.Tussen 1910 tot 1921 werd het pand door particulieren bewoond. Daarna door lekenlera- ressen van Jerusalem. Als gevolg van een verlegging van het Kerkpad in 1931 kwam het huis binnen de muren van het klooster Jerusalem te liggen. Het pand werd daarna nog bewoond door docenten en een groep leerlingen en tenslotte, na de overdracht in 1974 aan de gemeente Venray, nog enkele jaren door een kleine communiteit Ursulinen. De vaste expostie van het museum bestaat uit vijf afdelingen: archeleogie, gilden en schutterijen, kleder drachten, handel en nijverheid en religiosa. Het Venrayse museum 't Freulekeshuus is opgenomen in het register van Nederlandse musea. Kent u ook zo'n beeldbepalen de, monumentale plek in Venray of een van haar Kerkdorpen? Wilt u reageren of wilt u ons een (digi tale) foto ter beschikking stellen? Die kunt u sturen naar hetsecre tariaat,van Stichting Venray- Monumentaal ,p/a Groene Hart 7, 5801 SX Venray. E-mail: venray- monumentaal@hccnet.nl

Peel en Maas | 2005 | | pagina 17