We waren toch voor
Ikaar bestemd"
Koester uw
Britse gasten
krijgen passende
ontvangst
"We zijn nog altijd
gelukkig samen"
Monument
Shannen in
provinciale
finale
Honderdzesentwintigste jaargang - week 15 - donderdag 14 april 2005
Gouden bruiloft Giel en Tonnie Reijnders-Roelofs
Stichting Venray Monumentaal
Viering bevrijdingsweek in Venray
Bij de zestigjarige herden
king van de bevrijding krij
gen de Britse gasten door een
goede samenwerking van de
gemeente Venray, het Oranje
Comité Venray en de Bond
van Wapenbroeders Venray
e.o. een indrukwekkende
ontvangst in Venray.
Met de steun van onder meer
de Groep Geleide Wapens in
Vredepeel, de Federatie van
Muziekgezelschappen Venray,
jeugdharmonie Euterpe, koor
Venrode, Eigen Wijsjes, fanfare
St. Oda, Venrays Mannenkoor,
vereniging militaire voertuigen
Santa Fé, schouwburg, Inalfa en
Scouting Venray wordt de Britse
gasten een gevarieerd verblijf
van bijna een week in Venray
aangeboden. Op zaterdag 30
april arriveren de Britten rond
16.00 uur bij partycentrum De
Witte Hoeve. Zondag 1 mei om
11.30 uur begint de traditionele
herdenking op het Britse oor
logskerkhof aan de
Hoenderstraat onder leiding van
de Bond van Wapenbroeders
met medewerking van burge
meester Jos Waals, aalmoezenier
pastoor Em. G. Maesen, zangver
eniging Venrode, kinderkoor De
Eigen Wijsjes en Fanfare St. Oda,
de Koninklijke Luchtmacht en
Scouting Venray. Daarna is er bij
Inalfa aan de Maasheseweg een
koffieconcert.
Op maandag 2 mei om 9.30
uur vertrekt het gezelschap naar
Tilburg voor een grafbezoek van
de 93-jarige oorlogsweduwe
Doris Pomaska. Daarna wordt er
gewinkeld in Eindhoven.
Diezelfde avond wordt vanaf
20.00 uur een 'Social Evening'
aangeboden door de gemeente
Venray op de basis van de Groep
Geleide Wapens in Vredepeel.
Op dinsdag 3 mei om 10.30 uur
staat er een bezoek aan de
Grebbeberg en Rhenen op het
programma, met een herdenking
en aansluitend een lunch in de
Gedachteniskerk in Rhenen. Om
19.30 uur is er een 'Bevrijding
Feestavond' van de Bond van
Wapenbroeders in zaal 't
Brugeind in Meerlo. Met muziek,
zang, snacks en een verloting.
Woensdag 4 mei om 11.00 uur
is de ontvangst van de Britse gas
ten op het gemeentehuis in
Venray. Om 18.45 uur vindt de
nationale dodenherdenking in
de Grote Kerk in Venray plaats,
georganiseerd door het Oranje
Comité Venray en de gemeente
Venray, waarbij meer dan tachtig
Britse gasten aanwezig zijn en
gouverneur Van Voorst tot
Voorst gastspreker zal zijn. De
dienst, waarbij de ambassadeurs
van Duitsland en van Groot
Brittannië aanwezig zijn, wordt
gevolgd door een stille tocht
naar het oorlogsmonument. Om
20.30 uur vindt een herdenkings
concert plaats in de Schouwburg
Venray met de twee groepen
Britse bevrijders als eregast.
Donderdag 5 mei om 15.00 uur
maken de Britse bevrijders op
oude militaire voertuigen van de
vereniging Santa Fé een tocht
door het centrum van Venray
met aansluitend een drankje
voor de gasten in In den Engel.
Het bevrijdingsprogramma in
Venray wordt om 19.00 uur ver
volgd op het Schouwburgplein
met een concert dat wordt ver
zorgd door de muziekfederatie
en het jeugdorkest van Euterpe.
Vrijdag 6 mei start om 11.00 uur
een herdenkingsdienst voor wij
len Mr. Bob Williams in de Witte
Hoeve,, die wordt geleid door
pastoor G. Maesen. Bob Williams
kwam sinds 1986 jaarlijks naar
Venray en overleed onlangs op i
90-jarige leeftijd. Vanaf 1930 uur
is er een Britse 'Social Evening'
in de Witte Hoeve. Op zaterdag
7 mei vertrekken de Britse gas
ten weer naar huis.
Shannen Comelissen van basis- i
school De Kruudwis uit Venray is
dinsdag 19 april een van de twaalf
deelnemers aan de provinciale
finale van de Nationale
Voorleeswedstrijd 2005. Samen
met elf andere basisschoolkinde
ren uit Limburg strijdt zij om een i
plek in de landelijke finale op i
woensdag 25 mei in muziekcen
trum Vredenburg in Utrecht. De
provinciale vindt dinsdag plaats in
theaterhotel De Oranjerie in
Roermond en begint om 13.00
uur.
Dit jaar werden 2772 kinderen
kampioen voorlezen op hun basis
school en hebben 70.874 kinde
ren uit de groepen 7 en 8 van de
Nederlandse basisscholen deelge
nomen aan een schoolronde in
het kader van de Nationale
Voorleeswedstrijd. In de provin
cie Limburg waren dit 4273 kin
deren van 160 scholen.
Op dinsdag 19 april is het
jjftig jaar geleden dat Giel
eijnders en Tonnie Roelofs
jt Maashees in het huwelijk
■aden. Ze gaan hun 50-jarige
uwelijksfeest met kinderen,
leinkinderen, familie en
rienden in besloten kring
ieren.
Giel is 76 jaar geleden geboren
Maashees en hij is het dorp
ltijd trouw gebleven en woont
og steeds in zijn ouderlijk huis.
bnnie is er een van over de
laas. Haar wiegje stond 71 jaar
eleden op de Diekendaal in
[eijen. 55 Jaar geleden ontmoet-
ze elkaar in Wanssum tijdens
en dansavond. "Een afspraak
vas snel gemaakt", weet Giel
ich nog maar al te goed te herin
eren. "We zouden elkaar een
peek later weer zien bij de pont
aAfferden." In die week kwa
len echter de twijfels opzetten,
iiel en Tonnie besloten afzon-
erlijk van elkaar dat ze toch lie
er die avond naar de
ierlingsbeekse kermis gingen.
We waren toch voor elkaar
estemd, want hier liepen we
[kaar weer tegen het lijf en de
onk sloeg over", aldus Tonnie.
ijf jaar later trouwden ze.
■onnie zegde haar baan als cou-
euse in een atelier in Ottersum
n volgde Giel naar
aashees, waar ze gingen
onen bij zijn ouders op de
ieterweg. Die heeft ze met veel
efde verzorgd tot aan hun
ood Giel was een druk baasje,
ij werkte bij de Zuid-Ooster als
mringcarchauffeur en was
oras dagen van huis. Daarnaast
taaakte hij ook nog muziek op
Woften en partijen. Ook heb-
en veel mensen aan Giel te dan-
,en dat ze het rijbewijs hebben,
ij heeft lange tijd een autorij-
chool gehad. En tijdens deze
nikken werkzaamheden wisten
ook nog een gezin van zes kin-
iren (twee jongens en vier
groot te brengen.
jouden bruidspaar Piet en Fien Bartels
Tonnie was met haar gezin altijd
aan huis gebonden geweest.
Toen de kinderen groter werden
vond ze dat ze te weinig om han
den had en ging ze werken bij
café-restaurant Jager lm
Grunewald in Maashees. "Dat
heb ik negentien jaar met veel
plezier gedaan." Giel kwam op
49-jarige leeftijd door een hernia
in de wao terecht. Ook moest hij
toen zijn orkest laten vallen. Zijn
liefde voor muziek is altijd geble
ven, hij speelt nog bijna dagelijks
accordeon. Tonnie badmintont
iedere week op haar 71e nog
altijd zeer fanatiek in Maashees.
Ook gingen ze zich toeleggen op
het klussen in huis en tuinieren.
Daarnaast hebben ze een geza
menlijke liefde voor dieren. Giel:
"We hebben al veel dieren het
leven gered door een gebroken
pootje van een vogeltje in het
gips te zetten, of een vleugel te
spalken." Ze hebben een grote
dierenwei met onder andere gei
ten, kippen, vogels, een cavia,
ganzen en een epileptisch
konijn. Maar hun grote liefde ligt
toch wel bij Fred de hond. Ook
dienen ze vaak als opvangadres
voor de honden van de kinde-
Met een heilige mis en een
eest in besloten kring vieren
'let (80 jaar) en Fien Bartels-
feijs (75) uit Leunen op dins-
lag 19 april het feit dat zij die
lag precies vijftig jaar geleden
amen in het huwelijksbootje
ijn gestapt. Het feest wordt
[evierd met hun twee zoons,
ijf kleinkinderen en naaste
unilie.
Piet uit Tienray en Fien uit
eunen ontmoetten elkaar voor
et eerst op de Horster kermis, in
952. "We liepen tegen elkaar aan
'en zij een zaal uitliep", weet Piet
ich nog als de dag van gisteren te
erinneren. Het klikte meteen tus-
en de twee. Drie jaar vrijden ze
m vervolgens in april 1955 te
[ouwen. Een zoektocht naar een
:'gcn woning was in die tijd een
P Time In november van 1955
fokken ze in een woning aan de
eulenseweg 21 in Leunen. In het
jatste huis van Leunen richting
eulen wonen ze nu, 50 jaar later,
[og steeds. "We hebben altijd,
pel tevreden, in hetzelfde nestje
fWoond", lacht Fien tevreden,
iet was in de tijd dat hard werken
niet zeuren het credo was. Aan
pis had het jonge paar een tuin-
rekas waar sla, tomaten en kom-
'mmers werden geteeld. In 1965
makelden ze om van groenten
tar bloemen zoals chrysanten,
'jers, fresia's, gerbera's en rozen,
'et was een tijd van hard werken
oor beiden. "En weinig verdie-
po", vult Piet meteen aan. "Van 's
lorgens vroeg tot 's avonds
[aten we in de weer. We maak-
enorm lange dagen. Nu is het
vat kan ik verdienen', toen was
!et 'heb je werk voor me'. Het
vas geen vetpot, maar geklaagd
ehoü pbben we nooit." Voor Fien was
het omschakelen, want als cou-
Peose had ze altijd heel ander
Werk gedaan. "Ik ging van de naai-
atachine naar het tuindersbedrijf.
^inderdaad iets heel anders."
!?arnaast ha(l ze de zorg over de
IMe zonen Leon en Jan.
In 1973 gingen ze voor het eerst
op vakantie, naar Amerika. Daar
had zich in een plaatsje vlakbij
New York Jeu, de broer van Piet,
gevestigd. "Het was voor het eerst
dat we drie weken alles achter ons
hebben gelaten. Ook de eerste
keer dat we in een vliegtuig zaten.
Het was wel een geweldige erva
ring", kijkt Piet terug. "Ik had wel
een beetje heimwee", vult Fien
heel eerlijk aan. Na die reis gingen
waarschijnlijk ook de ogen van
het Leunse echtpaar open. Zoon
Leo had drie weken het heft in
handen gehad op het bedrijf van
zijn ouders, maar gaf meteen bij
hun terugkeer al aan niet de
bedijfsopvolger te worden. In
1974 stapte Piet Drabbels over
naar het magazijn van Jlank Xerox.
Daar werkte hij tot zijn 55-ste. Bij
een reorganisatie van het bedrijf
kwam Piet, net als tal van colle
ga's, op straat te staan. "Toen zijn
er heel wat tranen gevloeid".
Rugklachten lieten het niet
meer toe dat Piet Drabbels nog in
het arbeidsproces terugkeerde. In
het verenigingsleven was hij in al
die jaren ontzettend actief. Zo is
hij medeoprichter van voetbalclub
Leunen en was hij eigenlijk ook
jarenlang het manusje-van-alles.
Van bestuurslid en leider tot
grensrechter. In de zeventiger
jaren was hij bovendien jarenlang
voorzitter van het plaatselijke
gemeenschapshuis. Nu doet hij
het beduidend rustiger aan. In
tegenstelling tot zijn vrouw die
bijzonder actief blijft. Ze doet aan
gym, volksdansen en koersballen
en legt regelmatig een kaartje. Piet
heeft nog jarenlang samen met
zijn vrouw gezwommen, maar de
rugklachten dwongen hem ook
die activiteit te staken. Bij het
afscheid staat aan de voordeur zijn
vertier al te wachten. Zijn hond.
Met hem maakt hij nog dagelijks
zijn wandelingen. "Dat is mijn
beste kameraad. En natuurlijk mijn
vrouw. We zijn nog altijd samen
gelukkig."
ren. Het gezin groeide gestaag
door.
Op dit moment hebben ze der
tien kleinkinderen waar de deur
altijd voor open staat. Giel stond
vroeger naar zijn zoons te kijken
op het voetbalveld bij
Volharding. "Maar tegenwoordig
houden de kleinzoons de eer van
de familie hoog", aldus een trotse
opa.
Deze week: het Venrayse muse
um 't Freulekeshuus, een gemeen
telijk monument. In 1863 kochten
de zusters Ursulinen het pand aan
het ëind met tuin van de timmer
man H.Cuypers, die tevens ont
vanger en beheerder van finan
ciën van de St. Petrus-Bandenkerk
was. Enige jaren later, in 1866
werd het tot de fundamenten
afgebroken en weer herbouwd.
De nieuwbouw zoals het nu nog
is is zeer waarschijnlijk een ont
werp van de bekende architect H.
Cuypers of een van zijn medewer
kers. Het gebouw draagt veel ken
merken van hem, zoals de ronde
hoeken in de bovenlichten, de
dakversiering en de gestileerde
gemetselde quirlandes langs deu
ren en ramen. Architect Cuypers
voelde zich zeer verbonden met
het klooster Jerusalem. Hij was de
schepper van de kapel na de
grote brand in 1888. De ingang
van 't Freulekeshuus was niet
zoals nu aan de Eindstraat maar
aan de zijde van Jerusalem gesitu
eerd. Boven de ingang werd in
een nis een beeld van St. Joseph
geplaatst. Vanaf 1880 hebben
daar de gezusters Hellen uit het
Duitse Xanten gewoond, de
Freules. De Freules Hellen maak
ten geen deel uit van het pensio
naat Jerusalem. Mogelijk wel
actief geweest als gezelschapsda
mes van de vele Duitse leerlingen,
die hun opleiding op Jerusalem
ontvingen.Tussen 1910 tot 1921
werd het pand door particulieren
bewoond. Daarna door lekenlera-
ressen van Jerusalem. Als gevolg
van een verlegging van het
Kerkpad in 1931 kwam het huis
binnen de muren van het klooster
Jerusalem te liggen. Het pand
werd daarna nog bewoond door
docenten en een groep leerlingen
en tenslotte, na de overdracht in
1974 aan de gemeente Venray,
nog enkele jaren door een kleine
communiteit Ursulinen. De vaste
expostie van het museum bestaat
uit vijf afdelingen: archeleogie,
gilden en schutterijen, kleder
drachten, handel en nijverheid en
religiosa. Het Venrayse museum 't
Freulekeshuus is opgenomen in
het register van Nederlandse
musea.
Kent u ook zo'n beeldbepalen
de, monumentale plek in Venray
of een van haar Kerkdorpen? Wilt
u reageren of wilt u ons een (digi
tale) foto ter beschikking stellen?
Die kunt u sturen naar hetsecre
tariaat,van Stichting Venray-
Monumentaal ,p/a Groene Hart 7,
5801 SX Venray. E-mail: venray-
monumentaal@hccnet.nl