"Stien commandeert en ik
loop"
"We gaan winnen!"
Koester uw
Monument
Ruim 22.500 euro
voor Nias
Amnesty
Peel Maas
Honderdzesentwintigste jaargang - week 5 - donderdag 3 februari 2005
Wiel en Stien Huys-Huberts 65 jaar gelukkig getrouwd
Hij is het niet anders gewend
als beroepsmilitair: bevel is
bevel! Jaar in jaar uit volgde
sergeant eerste klas Wiel Huys
de commando's van zijn offi
cieren gedwee op. Maar ook
thuis in Tienray is Wiel niet de
baas, zo blijkt. Nooit geweest
ook, vertelt hij. De chef in
huize Huys-Huberts is eigen
lijk een cheffin: Stien. Wiel
kan er wel om lachen. "Stien
commandeert en ik loop! Zo
houden we het al 65 jaar vol."
Een vette knipoog van Wiel
volgt. Alsof hij wil zeggen:
maar niet heus! Onlangs vier
den Wiel (85) en Stien (85)
hun 65ste huwelijksdag in
familiekring.
Wiel Huys had eind jaren dertig
al langer een oogje op Stien
Huberts. De in Melderslo geboren
én getogen Wiel was als jonge gast
dan ook met de regelmaat van de
jdok te vinden in het café van de
familie Huberts aan de Spoorstraat
in Tienray. Stien was in dat café
vaak aan het werk en dus genoot
niet alleen het glaasje bier de aan
dacht van Wiel. Regelmatig viel hij
van zattigheid bijna van zijn stoel
in café Het Oude Tolhuis in
Tienray, zo vertelt hij ruim 65 jaar
later. "Ik had Stien al een heel tijd
je in de gaten. Maar het duurde
even voordat ze dat doorhad."
Tijdens de Tienrayse kermisda
gen in 1939 sloegen de eerste lief-
desvonken tussen Stien en Wiel
over. In café Het Oude Tolhuis
I natuurlijk, want daar was Wiel op
[zondag altijd vaste klant. "We ken-
len elkaar al veel langer, maar
:n kregen we voor het eerst oog
'oor elkaar", weet Stien nog
irima. Wiel kan het zich niet meer
jo goed herinneren, maar zucht:
sindelijk." Hij heeft er schijnbaar
ich veel moeite voor moeten
toen om het hart van de vrouw
zijn dromen te veroveren.
TROUWEN
Niet veel later besloten de twee
het huwelijksbootje te stappen,
j|p 23 januari 1940 om precies te
jzijn. Het kersverse echtpaar ging
pvonen bij de ouders van Stien in
£afé Het Oude Tolhuis. In die
iaren waren er gewoon te weinig
woningen en net zoals veel pasge
trouwde stellen uit die tijd hadden
ook Wiel en Stien niet genoeg geld
om een eigen woning te huren of te
kopen.
Wiel werkte in 'die jaren al als
kok-hofmeester in de kazerne van
Nijmegen. Hij is zijn hele werkzame
leven beroepsmilitair geweest. Hij
stond als kok onder meer in de keu
ken van de militaire bases in
Nijmegen, Gilze-Rijen en Laarbruch.
Stien was een manusje van alles.
Om brood op de plank te brengen,
stak zij haar handen regelmatig uit
de mouwen in het café van haar
ouders, maar ook andere familiele
den maakten dankbaar gebruik van
de hand- en spandiensten van Stien.
In de keuken, in de bediening: Stien
was van alle markten thuis.
Daarnaast verzorgde zij ook de huis
houding in huize Huys-Huberts, al
mag ook Wiel zich een prima huis
man noemen. Wassen, koken,
poetsen: Stien stond er zelden
alleen voor. "Ik was kok-hofmees
ter in dienst en was dus gewend
om te koken. Koken is altijd een
grote hobby van mij geweest", legt
Wiel bijna verontschuldigend uit.
Stien vond het allemaal prima.
"We koken nog altijd zelfstandig.
Ik heb gewoon geluk gehad met
zo'n man." Pas sinds kort hebben
de twee een hulp in de huishou
ding en ze weten zich nog altijd
prima zelfstandig te redden.
Stien en Wiel hebben drie kin
deren, van wie twee dochters al
op zéér jonge, lee£tijdr;overleden.
Natuurlijk is dat leed ze niet in de
koude klerengaanzirterr, maar het
echtpaar is ontzettend blij dat het
met hun zoon Theo, zijn vrouw en
hun twee kinderen ontzettend
goed gaat. "Deze week is ons vijf
de achterkleinkind al geboren.
Maar ook onze twee overleden
dochters horen bij onze familie.
Die wil ik niet vergeten", vertelt
Stien.
Stien en Wiel wonen al vanaf
1970 aan de Spoorstraat in
Tienray. In dit dorp brachten ze
de meeste jaren van hun leven
samen door. Maar ook woonden
ze enkele jaren in Melderslo en
Horst. "Schrijf maar gewoon op
dat we dertien keer verhuisd zijn,
dan is het altijd goed", zegt Wiel
met een brede grijns op zijn
gezicht. Tja, eens een grapjas,
altijd een grapjas: humor is in
huize Huys-Huberts nog altijd
genoeg aanwezig. Ook tijdens het
bezoek van de journalist en foto
graafvan Peel en Maas liggen Stien
en Wiel regelmatig iq een deuk.
Zeker ais Wiel zonder schoenen
op de foto gaat, schiet Stien in de
lach. "Mijn voeten zien ze toch
niet op de foto", weet Wiel.
Wiel en Stien Huys-Huberts
uit Tienray vierden onlangs
hun 65ste huwelijksdag.
Hobby's hebben Wiel en Stien
altijd wel gehad. De tuin, de activi
teiten van de KBO en hun hondje
Trixie bijvoorbeeld. "Die woont,
eet en slaapt bij ons", grijnst Wiel.
"Trixie is ons alles", verklapt Stien.
Ontzettend trots zijn ze er ook
op dat ze van koningin Beatrix een
felicitatiebrief ontvingen ter gele
genheid van hun 65ste huwelijks
dag. En terecht: post van de konin
gin krijg je immers niet elke dag.
"Dat is toch bijzonder", vindt
Stien. "Maar we hebben ook van
de provincie Limburg en de
gemeente Meerlo-Wanssum een
felicitatiebrief gehad. En van de
gemeente ook nog een prachtig
bloemstuk. Ja, dat was een hele
verrassing."
«Jadeem in laatste voorronde Nationaal Songfestival
Over precies een week staat
ij in de volle schijnwerpers
Ivan Pepsi Stage in Amsterdam.
De 17-jarige Venraynaar
Nadeem Ilahibaks doet op
donderdag 10 februari in de
vierde en tevens laatste voor
ronde van het Nationaal
Songfestival een gooi naar de
finale die drie dagen later
(zondag 13 februari) opnieuw
plaatsvindt in de hoofdstede
lijke muziektempel. Peel en
Maas proefde al even de song-
festivalsfeer tijdens een van de
laatste repetities.
In de aula van Kunstencentrum
uur Jerusalem wordt in de laatste
weken voor de voorronde van het
ftijdsja
info.
Nationaal Songfestival keihard
gewerkt. Met Too Wild strijdt
Nadeem met nog vijf andere kan
didaten volgende week donder
dag voor drie plaatsen in de fina
le, Hij wordt begeleid door de
backing vocals Stef van Rens, Rick
Alofs, Sandor Stürbl en Ilja
Ci'oqué en danseres Myrna van
den Bosch. Zijn (regel)neef
Orlando Salarbux en Lynn
Steverink van de gelijknamige
Venrayse theaterschool stomen
het vijftal klaar voor een spette
rend optreden. Met Too Wild
denkt Orlando, die samen met
Nadeem en Linh Duong tekent
voor de muziek en tekst van het
nummer, de succesformule voor
'en glansrijk debuut op het
Verkoop en Reparatie
Televisie en video apparatuur,
1 computers, printers, scanners,
programma's, videobewerking
multimedia, supplies.
NU ONDER EEN DAK
c
Swaghoven Service
S 0478 - 58 88 8,0
J
ffi 0478 - 55 00 04
0p Oude Oostrumseweg 12a
staan wij samen voor u klaar!
Nationaal Songfestival in handen
te hebben. "Dat hét
Eurosongfestival saai en alleen
voor oude mensen is, is allang
achterhaald. Kijk maar naar de
winnaars van de afgelopen jaren.
De show is bijna belangrijker dan
het liedje. Met Too Wild proberen
we een ideale mix van beide ele
menten te combineren. De passie
moet er vanaf druipen. We gaan
er dan ook volledig voor."
De repetitie start die avond
moeizaam. De apparatuur in het
kunstencentrum kan de (gebran
de) cd niet inlezen. Geen paniek,
Orlando en Lynn stappen meteen
in de auto om een nieuwe versie
te halen. Het vijftal zit ondertus
sen niet stil. Een videocamera
wordt aangesloten op de geluids
installatie en al snel dreunen de
eerste klanken in de aula van
Jerusalem. 'Baby always comes at
night, She is going alone tonight,
The way she playes the game, the
re's something going on, living in
a fantasy, it's not supose to be, I
like her to calm down, but she's
too wild'. Myma van den Bosch is
al meteen in haar element en
neemt een groot deel van het
podium voor haar rekening om
haar dans door te nemen.
Nadeem zingt en oefent in de stijl
van Michael Jackson zijn pasjes.
De sfeer is ontspannen. Van een
festivalkoorts is nog geen sprake.
Podiumangst kennen ze niet.
"Hoe dichter de voorronde in de
buurt komt, hoe meer de span
ning pas toeneemt. Maar we zijn
gewend om regelmatig op het
podium te staan", zegt achter
grondzanger Rick, die samen met
de drie andere zangers en danse
res Myrna deel uitmaakt van
Theater op Bezoek. "We komen
natuurlijk niet dagelijks op televi
sie. Dus volgende week donder
dag zal de spanning toch ietsjes
anders zijn dan bij een gewoon
optreden."
SEXY EN SWINGEND
Als Orlando en Lynn weer terug
zijn, wordt Too Wild tot bijna in
den treure herhaald. De tekst, de
danspasjes, de bewegingen moe
ten tot in de perfectie worden
ingestudeerd. Toch is er, twee
weken voor het optreden, nog
volop ruimte voor improvisatie.
"De passen moeten stoerder, meer
energie." Myrna van den Bosch
heeft als docente dans vooral oog
voor de choreografie. "De eindpo-
se moeten jullie aanhouden. Een,
twee, drie, vier, vijf, zes. Zo ja. En
niet de strakheid verliezen." "Wat
je op het beeld terugziet, is altijd
minder. Dus jullie moeten nog
meer geven, 30 procent meer",
vult. Lynn Steverink aan. Zo vrij
Nadeem zich op het podium
beweegt, zo bescheiden is ie als er
even een rustpauze is. Toch
geniet de pas 17-jarige Venraynaar
met volle teugen. Hij ziet het
Nationaal Songfestival als een
ideale springplank voor meer.
"Het is voor mij een perfect podi
um om voor een groot publiek te
laten zien wat je kunt. Maar we
gaan hier wel als groep een mooie
show neerzetten. Het wordt
steeds beter, telkens worden nieu
we ideeën ingepast in de perfor
mance. Tot het perfect is." Het
tekent de stemming binnen de
groep. Tussen de bedrijven door
wordt er van tijd tot tijd volop
gelachen. Bang om door de kriti
sche vakjury met Esther Hart,
Comald Maas en Paul de Leeuw te
hard te worden aangepakt, is er
niet. "We repeteren kei- en kei
hard en doen ons uiterste best om
een goede show neer te zetten",
zegt Stef van Rens, "Meer kunnen
we niet doen. Hoe de jury dit ver
taalt, is afwachten. We proberen
ons verhaal van Too Wild zo goed
mogelijk Qver te brengen. Sexy en
swingend."
Too Wild is een 'poppy' up
tempo nummer waarin Myrna de
fantasie van Nadeem over een
vrouw vertaalt in een wilde dans.
Sandor Stürbl is in de groep een
'vreemde eend in de bijt'. Als
enige komt hij niet uit Venray en
hij maakt ook nog niet zo lang
deel uit van Theater op Bezoek.
Ook op het podium valt
Belfeldenaar Sandor op door zijn
vervaarlijke uitdrukking. De passie
druipt er bij hem vanaf. "Ik wil
alleen maar genieten. Het is toch
prachtig om aan het Nationaal
Songfestival deel te mogen
nemen." Hij wordt gesteimd door
Ilja Croqué: "Alleen al de voorbe
reiding is met volle teugen genie
ten.. Voor ons kan het bijna niet
meer stuk. Hbe het ook afloopt."
Orlando Salarbux denkt daar
heel anders over. Hij is een rasop
timist: "We gaan voor te winnen.
Daar doe je het toch voor. Sterker
nog, we gaan winnen. We willen
naar Kiev (waar dit jaar de finale
van het Eurosongfestival plaats-
vüidt, red.)." Of het zover komt, is
afwachten. Eerst zullen Nadeem,
Myma, Rick, Stef, Sandor en Ilja de
nationale voorronde moeten over
leven. Drie van de zes liedjes kwa
lificeren zich voor de finale. Via
televoting kiest het televisiekijken
de publiek twee liedjes, waarna de
vakjury uit de vier overgebleven
liedjes de derde finalist kiest.
"Venray moet voor ons duimen.
En stemmen. We kunnen alle
steun gebruiken. Dus bellen don
derdag", klinkt het in koor.
Stichting Venray Monumentaal
Deze week: monument van
devotie, Het Schuttersveld,
Venray-centrum. Dit kruis met
het houten corpus waarvan Het
Schuttersveld eigenaresse is,
bevindt zich in de tuin aan de
Westsingelzijde. Het corpus
komt van het voormalige kruis
dat hier vroeger in deze buurt
stond. Het kruis heeft enige
jaren in het bejaardenhuis
gehangen en voordat het weer
de buitenlucht zag is het door
Gussen Wie uit Leunen grondig
gerestaureerd. Het werd
opnieuw bevestigd aan een hou
ten kruis met luifel en afgewerkt
met lood om het originele beeld
door weersinvloeden te bescher
men. In vroeger tijden zouden
armen en behoeftigen onder een
dergelijk kruis bedeeld worden.
Op biddagen en St.
Marcusprocessies werd er gebe
den om gespaard te blijven voor
hagelschade en misgewassen
e.d. Vroeger plaatste men een
kruis op een punt waar drie of
vier wegen bij elkaar kwamen
om bespaard te blijven voor
hagelschade in de landbouw.
Kent u ook zo'n beeldbepalen
de monumentale plek in Venray
of een van haar kerkdorpen?
Wilt u reageren of wilt u ons een
goede (digitale foto ter
beschikking stellen? Deze kunt u
sturen naar het secretariaat,
Stichting- Venray-
Monumentaal,p/a Groene Hart 7;
580rSXiVENRAY: E-mail:
venraymonumentaal@hccnet.nl
Wanssum helpt door zeebeving getroffen eiland
Wanssum helpt Nias met
een bedrag van maar liefst
22.683.06 euro.
Zondagmiddag werd het eind
bedrag tijdens een bijeen
komst in gemeenschapshuis
De Zandhoek bekendge
maakt. Het geld komt ten
goede aan de slachtoffers van
het door de zeebeving zo
zwaar getroffen eiland in de
Indische Oceaan. In de afgelo
pen maand zette de gemeen
schap van Wanssum zich op
Honderdduizend Nederlanders hebben getekend tégen geweld
tegen vrouwen. Hiervan komen er 1600 uit de regio Peel Maas. De
afgelopen maanden heeft Amnesty Peel Maas actief handtekeningen
ingezameld voor de actie Stop Geweld Tegen Vrouwen. Vooral scho
lieren hebben veel handtekeningen gezet. Alleen al op het
Dendroncollege in Horst tekenden 470 scholieren. Op het Venrayse
Raayland College werden 380 handtekeningen verzameld, de Gilde
Opleidingen waren goed voor 220 handtekeningen.
Daarnaast zijn veel handtekeningen opgehaald tijdens acties, zoals
de Mensenrechtendag 10 december (280 handtekeningen) en tijdens
de manifestatie van de Stichting Mondiaal Platvorm Venray en omstre
ken op zondag 26 september (wederom 280 handtekeningen).
Ook in 2005 blijft Amnesty Peel Maas zich actief inzetten voor
mensenrechten. De regionale Amnestygroep neemt deel aan nationale
en internationale acties. Nieuw in 2005 is de campagne Breng Wapens
Onder Controle. In elk geval laat Amnesty van zich horen op 5 mei;
bevrijdingsdag en op 10 december; de Internationale Dag van de
Rechten van de Mens.
tal van manieren in om geld
in te zamelen voor het goede
doel.
Wanssum heeft al jaren een
nauwe band met pater Antoon
Rutten. De pater van de congre
gatie van de Kruisheren in
Nijmegen werkt al jaren op
Sumatra in Indonesië, een land
dat ook zwaar is getroffen door
de verwoestende zeebeving, Ook
één van de parochies van de
Kruisheren op het Indonesische
eiland Nias is niet ontkomen aan
de vloedgolf. Vele mensen zijn
dood, de schade is groot. Om de
orde van de Wanssumse pater te
steunen in deze donkere dagen,
besloot de plaatselijke gemeen
schap verscheidene inzamelings
acties op touw te zetten.
Wanssum steunt pater Rutten al
jaren met zijn projecten in
Indonesië.
Na ruim een maand actie voe
ren, werd de actiemaand zondag
afgesloten met de presentatie van
het eindbedrag, in het bijzijn van
de familie Rutten en enkele ver
tegenwoordigers van de gemeen
te Meerlo-Wanssum en de Orde
van de Kruisheren.