"Stien commandeert en ik loop" "We gaan winnen!" Koester uw Monument Ruim 22.500 euro voor Nias Amnesty Peel Maas Honderdzesentwintigste jaargang - week 5 - donderdag 3 februari 2005 Wiel en Stien Huys-Huberts 65 jaar gelukkig getrouwd Hij is het niet anders gewend als beroepsmilitair: bevel is bevel! Jaar in jaar uit volgde sergeant eerste klas Wiel Huys de commando's van zijn offi cieren gedwee op. Maar ook thuis in Tienray is Wiel niet de baas, zo blijkt. Nooit geweest ook, vertelt hij. De chef in huize Huys-Huberts is eigen lijk een cheffin: Stien. Wiel kan er wel om lachen. "Stien commandeert en ik loop! Zo houden we het al 65 jaar vol." Een vette knipoog van Wiel volgt. Alsof hij wil zeggen: maar niet heus! Onlangs vier den Wiel (85) en Stien (85) hun 65ste huwelijksdag in familiekring. Wiel Huys had eind jaren dertig al langer een oogje op Stien Huberts. De in Melderslo geboren én getogen Wiel was als jonge gast dan ook met de regelmaat van de jdok te vinden in het café van de familie Huberts aan de Spoorstraat in Tienray. Stien was in dat café vaak aan het werk en dus genoot niet alleen het glaasje bier de aan dacht van Wiel. Regelmatig viel hij van zattigheid bijna van zijn stoel in café Het Oude Tolhuis in Tienray, zo vertelt hij ruim 65 jaar later. "Ik had Stien al een heel tijd je in de gaten. Maar het duurde even voordat ze dat doorhad." Tijdens de Tienrayse kermisda gen in 1939 sloegen de eerste lief- desvonken tussen Stien en Wiel over. In café Het Oude Tolhuis I natuurlijk, want daar was Wiel op [zondag altijd vaste klant. "We ken- len elkaar al veel langer, maar :n kregen we voor het eerst oog 'oor elkaar", weet Stien nog irima. Wiel kan het zich niet meer jo goed herinneren, maar zucht: sindelijk." Hij heeft er schijnbaar ich veel moeite voor moeten toen om het hart van de vrouw zijn dromen te veroveren. TROUWEN Niet veel later besloten de twee het huwelijksbootje te stappen, j|p 23 januari 1940 om precies te jzijn. Het kersverse echtpaar ging pvonen bij de ouders van Stien in £afé Het Oude Tolhuis. In die iaren waren er gewoon te weinig woningen en net zoals veel pasge trouwde stellen uit die tijd hadden ook Wiel en Stien niet genoeg geld om een eigen woning te huren of te kopen. Wiel werkte in 'die jaren al als kok-hofmeester in de kazerne van Nijmegen. Hij is zijn hele werkzame leven beroepsmilitair geweest. Hij stond als kok onder meer in de keu ken van de militaire bases in Nijmegen, Gilze-Rijen en Laarbruch. Stien was een manusje van alles. Om brood op de plank te brengen, stak zij haar handen regelmatig uit de mouwen in het café van haar ouders, maar ook andere familiele den maakten dankbaar gebruik van de hand- en spandiensten van Stien. In de keuken, in de bediening: Stien was van alle markten thuis. Daarnaast verzorgde zij ook de huis houding in huize Huys-Huberts, al mag ook Wiel zich een prima huis man noemen. Wassen, koken, poetsen: Stien stond er zelden alleen voor. "Ik was kok-hofmees ter in dienst en was dus gewend om te koken. Koken is altijd een grote hobby van mij geweest", legt Wiel bijna verontschuldigend uit. Stien vond het allemaal prima. "We koken nog altijd zelfstandig. Ik heb gewoon geluk gehad met zo'n man." Pas sinds kort hebben de twee een hulp in de huishou ding en ze weten zich nog altijd prima zelfstandig te redden. Stien en Wiel hebben drie kin deren, van wie twee dochters al op zéér jonge, lee£tijdr;overleden. Natuurlijk is dat leed ze niet in de koude klerengaanzirterr, maar het echtpaar is ontzettend blij dat het met hun zoon Theo, zijn vrouw en hun twee kinderen ontzettend goed gaat. "Deze week is ons vijf de achterkleinkind al geboren. Maar ook onze twee overleden dochters horen bij onze familie. Die wil ik niet vergeten", vertelt Stien. Stien en Wiel wonen al vanaf 1970 aan de Spoorstraat in Tienray. In dit dorp brachten ze de meeste jaren van hun leven samen door. Maar ook woonden ze enkele jaren in Melderslo en Horst. "Schrijf maar gewoon op dat we dertien keer verhuisd zijn, dan is het altijd goed", zegt Wiel met een brede grijns op zijn gezicht. Tja, eens een grapjas, altijd een grapjas: humor is in huize Huys-Huberts nog altijd genoeg aanwezig. Ook tijdens het bezoek van de journalist en foto graafvan Peel en Maas liggen Stien en Wiel regelmatig iq een deuk. Zeker ais Wiel zonder schoenen op de foto gaat, schiet Stien in de lach. "Mijn voeten zien ze toch niet op de foto", weet Wiel. Wiel en Stien Huys-Huberts uit Tienray vierden onlangs hun 65ste huwelijksdag. Hobby's hebben Wiel en Stien altijd wel gehad. De tuin, de activi teiten van de KBO en hun hondje Trixie bijvoorbeeld. "Die woont, eet en slaapt bij ons", grijnst Wiel. "Trixie is ons alles", verklapt Stien. Ontzettend trots zijn ze er ook op dat ze van koningin Beatrix een felicitatiebrief ontvingen ter gele genheid van hun 65ste huwelijks dag. En terecht: post van de konin gin krijg je immers niet elke dag. "Dat is toch bijzonder", vindt Stien. "Maar we hebben ook van de provincie Limburg en de gemeente Meerlo-Wanssum een felicitatiebrief gehad. En van de gemeente ook nog een prachtig bloemstuk. Ja, dat was een hele verrassing." «Jadeem in laatste voorronde Nationaal Songfestival Over precies een week staat ij in de volle schijnwerpers Ivan Pepsi Stage in Amsterdam. De 17-jarige Venraynaar Nadeem Ilahibaks doet op donderdag 10 februari in de vierde en tevens laatste voor ronde van het Nationaal Songfestival een gooi naar de finale die drie dagen later (zondag 13 februari) opnieuw plaatsvindt in de hoofdstede lijke muziektempel. Peel en Maas proefde al even de song- festivalsfeer tijdens een van de laatste repetities. In de aula van Kunstencentrum uur Jerusalem wordt in de laatste weken voor de voorronde van het ftijdsja info. Nationaal Songfestival keihard gewerkt. Met Too Wild strijdt Nadeem met nog vijf andere kan didaten volgende week donder dag voor drie plaatsen in de fina le, Hij wordt begeleid door de backing vocals Stef van Rens, Rick Alofs, Sandor Stürbl en Ilja Ci'oqué en danseres Myrna van den Bosch. Zijn (regel)neef Orlando Salarbux en Lynn Steverink van de gelijknamige Venrayse theaterschool stomen het vijftal klaar voor een spette rend optreden. Met Too Wild denkt Orlando, die samen met Nadeem en Linh Duong tekent voor de muziek en tekst van het nummer, de succesformule voor 'en glansrijk debuut op het Verkoop en Reparatie Televisie en video apparatuur, 1 computers, printers, scanners, programma's, videobewerking multimedia, supplies. NU ONDER EEN DAK c Swaghoven Service S 0478 - 58 88 8,0 J ffi 0478 - 55 00 04 0p Oude Oostrumseweg 12a staan wij samen voor u klaar! Nationaal Songfestival in handen te hebben. "Dat hét Eurosongfestival saai en alleen voor oude mensen is, is allang achterhaald. Kijk maar naar de winnaars van de afgelopen jaren. De show is bijna belangrijker dan het liedje. Met Too Wild proberen we een ideale mix van beide ele menten te combineren. De passie moet er vanaf druipen. We gaan er dan ook volledig voor." De repetitie start die avond moeizaam. De apparatuur in het kunstencentrum kan de (gebran de) cd niet inlezen. Geen paniek, Orlando en Lynn stappen meteen in de auto om een nieuwe versie te halen. Het vijftal zit ondertus sen niet stil. Een videocamera wordt aangesloten op de geluids installatie en al snel dreunen de eerste klanken in de aula van Jerusalem. 'Baby always comes at night, She is going alone tonight, The way she playes the game, the re's something going on, living in a fantasy, it's not supose to be, I like her to calm down, but she's too wild'. Myma van den Bosch is al meteen in haar element en neemt een groot deel van het podium voor haar rekening om haar dans door te nemen. Nadeem zingt en oefent in de stijl van Michael Jackson zijn pasjes. De sfeer is ontspannen. Van een festivalkoorts is nog geen sprake. Podiumangst kennen ze niet. "Hoe dichter de voorronde in de buurt komt, hoe meer de span ning pas toeneemt. Maar we zijn gewend om regelmatig op het podium te staan", zegt achter grondzanger Rick, die samen met de drie andere zangers en danse res Myrna deel uitmaakt van Theater op Bezoek. "We komen natuurlijk niet dagelijks op televi sie. Dus volgende week donder dag zal de spanning toch ietsjes anders zijn dan bij een gewoon optreden." SEXY EN SWINGEND Als Orlando en Lynn weer terug zijn, wordt Too Wild tot bijna in den treure herhaald. De tekst, de danspasjes, de bewegingen moe ten tot in de perfectie worden ingestudeerd. Toch is er, twee weken voor het optreden, nog volop ruimte voor improvisatie. "De passen moeten stoerder, meer energie." Myrna van den Bosch heeft als docente dans vooral oog voor de choreografie. "De eindpo- se moeten jullie aanhouden. Een, twee, drie, vier, vijf, zes. Zo ja. En niet de strakheid verliezen." "Wat je op het beeld terugziet, is altijd minder. Dus jullie moeten nog meer geven, 30 procent meer", vult. Lynn Steverink aan. Zo vrij Nadeem zich op het podium beweegt, zo bescheiden is ie als er even een rustpauze is. Toch geniet de pas 17-jarige Venraynaar met volle teugen. Hij ziet het Nationaal Songfestival als een ideale springplank voor meer. "Het is voor mij een perfect podi um om voor een groot publiek te laten zien wat je kunt. Maar we gaan hier wel als groep een mooie show neerzetten. Het wordt steeds beter, telkens worden nieu we ideeën ingepast in de perfor mance. Tot het perfect is." Het tekent de stemming binnen de groep. Tussen de bedrijven door wordt er van tijd tot tijd volop gelachen. Bang om door de kriti sche vakjury met Esther Hart, Comald Maas en Paul de Leeuw te hard te worden aangepakt, is er niet. "We repeteren kei- en kei hard en doen ons uiterste best om een goede show neer te zetten", zegt Stef van Rens, "Meer kunnen we niet doen. Hoe de jury dit ver taalt, is afwachten. We proberen ons verhaal van Too Wild zo goed mogelijk Qver te brengen. Sexy en swingend." Too Wild is een 'poppy' up tempo nummer waarin Myrna de fantasie van Nadeem over een vrouw vertaalt in een wilde dans. Sandor Stürbl is in de groep een 'vreemde eend in de bijt'. Als enige komt hij niet uit Venray en hij maakt ook nog niet zo lang deel uit van Theater op Bezoek. Ook op het podium valt Belfeldenaar Sandor op door zijn vervaarlijke uitdrukking. De passie druipt er bij hem vanaf. "Ik wil alleen maar genieten. Het is toch prachtig om aan het Nationaal Songfestival deel te mogen nemen." Hij wordt gesteimd door Ilja Croqué: "Alleen al de voorbe reiding is met volle teugen genie ten.. Voor ons kan het bijna niet meer stuk. Hbe het ook afloopt." Orlando Salarbux denkt daar heel anders over. Hij is een rasop timist: "We gaan voor te winnen. Daar doe je het toch voor. Sterker nog, we gaan winnen. We willen naar Kiev (waar dit jaar de finale van het Eurosongfestival plaats- vüidt, red.)." Of het zover komt, is afwachten. Eerst zullen Nadeem, Myma, Rick, Stef, Sandor en Ilja de nationale voorronde moeten over leven. Drie van de zes liedjes kwa lificeren zich voor de finale. Via televoting kiest het televisiekijken de publiek twee liedjes, waarna de vakjury uit de vier overgebleven liedjes de derde finalist kiest. "Venray moet voor ons duimen. En stemmen. We kunnen alle steun gebruiken. Dus bellen don derdag", klinkt het in koor. Stichting Venray Monumentaal Deze week: monument van devotie, Het Schuttersveld, Venray-centrum. Dit kruis met het houten corpus waarvan Het Schuttersveld eigenaresse is, bevindt zich in de tuin aan de Westsingelzijde. Het corpus komt van het voormalige kruis dat hier vroeger in deze buurt stond. Het kruis heeft enige jaren in het bejaardenhuis gehangen en voordat het weer de buitenlucht zag is het door Gussen Wie uit Leunen grondig gerestaureerd. Het werd opnieuw bevestigd aan een hou ten kruis met luifel en afgewerkt met lood om het originele beeld door weersinvloeden te bescher men. In vroeger tijden zouden armen en behoeftigen onder een dergelijk kruis bedeeld worden. Op biddagen en St. Marcusprocessies werd er gebe den om gespaard te blijven voor hagelschade en misgewassen e.d. Vroeger plaatste men een kruis op een punt waar drie of vier wegen bij elkaar kwamen om bespaard te blijven voor hagelschade in de landbouw. Kent u ook zo'n beeldbepalen de monumentale plek in Venray of een van haar kerkdorpen? Wilt u reageren of wilt u ons een goede (digitale foto ter beschikking stellen? Deze kunt u sturen naar het secretariaat, Stichting- Venray- Monumentaal,p/a Groene Hart 7; 580rSXiVENRAY: E-mail: venraymonumentaal@hccnet.nl Wanssum helpt door zeebeving getroffen eiland Wanssum helpt Nias met een bedrag van maar liefst 22.683.06 euro. Zondagmiddag werd het eind bedrag tijdens een bijeen komst in gemeenschapshuis De Zandhoek bekendge maakt. Het geld komt ten goede aan de slachtoffers van het door de zeebeving zo zwaar getroffen eiland in de Indische Oceaan. In de afgelo pen maand zette de gemeen schap van Wanssum zich op Honderdduizend Nederlanders hebben getekend tégen geweld tegen vrouwen. Hiervan komen er 1600 uit de regio Peel Maas. De afgelopen maanden heeft Amnesty Peel Maas actief handtekeningen ingezameld voor de actie Stop Geweld Tegen Vrouwen. Vooral scho lieren hebben veel handtekeningen gezet. Alleen al op het Dendroncollege in Horst tekenden 470 scholieren. Op het Venrayse Raayland College werden 380 handtekeningen verzameld, de Gilde Opleidingen waren goed voor 220 handtekeningen. Daarnaast zijn veel handtekeningen opgehaald tijdens acties, zoals de Mensenrechtendag 10 december (280 handtekeningen) en tijdens de manifestatie van de Stichting Mondiaal Platvorm Venray en omstre ken op zondag 26 september (wederom 280 handtekeningen). Ook in 2005 blijft Amnesty Peel Maas zich actief inzetten voor mensenrechten. De regionale Amnestygroep neemt deel aan nationale en internationale acties. Nieuw in 2005 is de campagne Breng Wapens Onder Controle. In elk geval laat Amnesty van zich horen op 5 mei; bevrijdingsdag en op 10 december; de Internationale Dag van de Rechten van de Mens. tal van manieren in om geld in te zamelen voor het goede doel. Wanssum heeft al jaren een nauwe band met pater Antoon Rutten. De pater van de congre gatie van de Kruisheren in Nijmegen werkt al jaren op Sumatra in Indonesië, een land dat ook zwaar is getroffen door de verwoestende zeebeving, Ook één van de parochies van de Kruisheren op het Indonesische eiland Nias is niet ontkomen aan de vloedgolf. Vele mensen zijn dood, de schade is groot. Om de orde van de Wanssumse pater te steunen in deze donkere dagen, besloot de plaatselijke gemeen schap verscheidene inzamelings acties op touw te zetten. Wanssum steunt pater Rutten al jaren met zijn projecten in Indonesië. Na ruim een maand actie voe ren, werd de actiemaand zondag afgesloten met de presentatie van het eindbedrag, in het bijzijn van de familie Rutten en enkele ver tegenwoordigers van de gemeen te Meerlo-Wanssum en de Orde van de Kruisheren.

Peel en Maas | 2005 | | pagina 12