5Oostrum maakt nieuwe start Merselo zit in de lift Vöetbalspecial '04-'05 Gebroeders Wolters steunpilaren van BW Youngster Sander Arts happy bij Holthees il I na J PEEL EN MAAS Donderdag 2 september 2004 - Pagina Trainer Twan Bloemen wil breken met het verleden ïebbft :en et zetteB: i en de Na twee rumoerige jaren is Oostrum op zoek naar rustig vaarwater. Aan de hand van de nieuwe trainer Twan Bloemen maakt de club na de degrada tie een nieuwe start in de zesde klasse. De gedreven Venrayse oefenmeester wil niets weten over het verleden of praatjes over de vierde klas se waarin Oostrum schijnt thuis te horen. 'Rust in de tent' en 'een schone lei' zijn zijn gevleugelde uitspraken. fTEAK "Wat moet ik met die verhalen ende&f over de vierde klasse?", vraagt trdoot Bloemen zich af. "Daar kan ik elkaa; helemaal niets mee. Ik praat er an Lin helemaal niet over met de spelers, s vat' En 'k hek 'iet °°k n00'1 over het n kun verleden. De club heeft inderdaad t elfti moeilijke jaren gehad. Maar dat ïer dz was voor mijn tijd en daar heb ik pet6 niets mee te maken. Ik merk er bij een ii de spelers trouwens ook niets rste tf van. En ik ga ook niet de psycho- zullet 1°°8 uithangen. Ik wil rust in de :n me| ten1, Serbij ^et is duidelijk. Twan Bloemen wil rigoureus een nieuwe start maken op De Spar. Maar toch zal e clé: de Venraynaar zijn entree op het ,af2fo schitterende sportpark in altijt Oostrum heel anders hebben te sco voorgesteld Toen hij in de win- it intt terstop zijn handtekening onder clubi het contract zette was Oostrum ntkcB n08 een middenmoter in de vijfde klasse F. Terwijl Bloemen met zijn club Hegelsom in dezelfde klasse in ernstig degradatiegevaar ver keerde Na afloop van de competi tie waren de rollen helemaal omgedraaid Hegelsom kende een sterke eindsprint en Twan Bloemen kon na vier jaar met een CHAf keurige zesde plek afscheid ar me nemen Tenyijl Oostrum steeds le verder in het moeras zakte en uit- izoa! eindelijk kopje onderging. Hij wil 1 wot niet ontkennen dat hij met argus- ïalait °Sen de ondergang van Oostrum n aankeek. "Ja. natuurlijk heb ik het lr wei gevolgd. Alhoewel ik mijn ie zorgen bij Hegelsom had. De degradatie is voor de spelers het allervervelendste. Ook ik had veel ïer dl hever met Oostrum in de vijfde et Va| klasse gespeeld. Want Oostrum is jn rejS een voetballende ploeg die op erstoi e^l,boger niveau veel beter tot trijdec ziji>Veeht komt." >ij eerfr Bloemen wil evenmin iets weten over het naderende kam pioenschap. Hij praat liever over het spelletje. Want de eerste :h n& weken bij zijn nieuwe club zijn n, zoi ijn. Bij ht m hem uitstekend bevallen. "Een jonge groep die over veel kwali teit beschikt", luidt zijn eerste oor deel. "Oostrum heeft geen ster voetballers. Maar het geheel is heel sterk. Over alle linies loopt veel kwaliteit." Toch wil hij Oostrum anders laten voetballen. En dat is een sterk punt van trai ner Bloemen. Want bij zijn vorige clubs Griendtsveen en Hegelsom wist hij met beperkte middelen het maximale eruit halen. Hij weet de sterke punten van een team optimaal te benutten. Hij ziet het bij zijn nieuwe club heel simpel. "Oostrum heeft goede voetballers dus het elftal moet meer aan voetballen toekomen Die lange bal moet er heel snel uit. En van dat afwachtende en die negatieve spelopvatting moe ten we ook snel af. Oostrum moet positief gaan voetballen en het spel bepalen. Wij gaan straks bepalen wat er op het veld gebeurt", klinkt het resoluut. De competitieopening is alles behalve gemakkelijk. Oostrum treft direct twee titelconcurren- ten. Eerst uit naar EWC en dan op kermiszondag thuis tegen BW'27. Oostrumse kermis, op de tweede zondag in september, heeft al vaker de competitiestart vergald. Twan Bloemen kent de verhalen. "Voor de gein hebben we gezegd dat we zaterdagmiddag beginnen met stappen en 's avonds om elf thuis zijn." Het grote verschil met zijn vorige clubs is dat Oostrum een jonge groep heeft. "Dat is inderdaad een groot verschil. Vooral bij Griendtsveen maar ook bij Hegelsom had ik een vrij oude selectie. En dat merk ik nu goed. De belevingswereld van de jon gens is heel anders. Uitgaan, mei den en bier zijn voor hen heel belangrijk." Toch wil Twan Bloemen niet strenger gaan optre den. "Nee. ik ga de spelers op zaterdagavond echt niet thuis houden. Ik ben geen drilmeester. Wat ik wel doe is ze wijzen op ieders eigen verantwoordelijk heid. Ach, ze zullen toch ook aan mij moeten wennen." De Venrayse trainer is niet blij met de zware start. Hij vindt ook niet dat na twee duels al conclu sies getrokken kunnen worden. "Daar is het veel te vroeg voor. Hoewel ik met deze groep liever wat meer tijd had gehad voor die twee toppers. Want Oostrum kan nog groeien, alhoewel het nu (twee weken voor de competitie start, red.) toch al heel aardig staat." Twan Bloemen was als speler een echte winnaar maar ook een driftkikker Op 1 juni 1996 nam hij afscheid van zijn voetbalcarriè re die eindigde bij Overloon. SSS'18 speelde toen op het terrein van Blerick de finale van de nacompetitie tegen Swalmen voor promotie naar de derde klasse. Na een kwartier in de tweede helft, bij een 1-1 stand, kreeg spelbepa ler Bloemen rood en verloor SSS met 1-4. Hij kan er nu om lachen. "Vergeet niet dat ik mijn allereer ste wedstrijd voor SSS ook de rode kaart kreeg." Wat niet veel gestopte voetballers doen dat deed de Venraynaar toen wel. Hij ging direct na het afsluiten van zijn loopbaan als hoofdtrainer aan de slag. Van 1996 tot 2000 bij Griendtsveen en van 2000 tot 2004 bij Hegelsom. Twee keer vier jaar. Hij lijkt een trainer van. de lange termijn. Toch ziet hij het zelf niet zo. "Want ik teken steeds maar voor één jaar bij. En ieder jaar bekijk ik het opnieuw hoe het me bevalt. Zo heb ik het steeds gedaan en zo doe ik het bij Oostrum ook." Venrayse aanwinsten krikken niveau dorpsclub op spelen er nog een paar in de A- jeugd. Gelukkig hebben we dit jaar weer zelf een B-elftal. Met alleen spelers uit Merselo en Vredepeel." Merselo moet wel verder zon der aanvoerder Eric Baten die ach terin een rots in de branding was. Na vijftien jaar in de hoofdmacht deed hij een stapje terug. "Ik heb steeds samen met Eric gespeeld. Dan bouw je toch een vertrou wensband op. Het is jammer dat hij gestopt is." Stefan Wilms moest vorig 44 tegentreffers incasseren. Dat waren er gemiddeld twee per duel maar veel minder dan in de jaren daarvoor. "Ja, dat was wel een verschil. Ik heb het het afge lopen seizoen veel minder druk gehad want er kwamen veel min der ballen op doel. Dit jaar moet het nog beter gaan. Ik hoop dat het bij dertig tegendoelpunten blijft." Het voorbije voetbalseizoen had ook een zwarte bladzijde. Op 5 januari kwam het droeve bericht dat Roy Broeren, doelman van het tweede elftal, een einde aan zijn leven had gemaakt. Stefan Wilms verloor zijn trainingsmaat je. "Ik mis hem nu nog. Roy was ajtijd zo enthousiast. Hij stond aitijd als eerste op het trainings veld. We deden samen de keer- perstraining. En zondag nadat hij in het tweede had gekeept zat hij bij het eerste op de bank." Wilms kan nog steeds niet begrijpen dat hij zelfmoord pleeg de. "Het is één groot vraagteken. Niemand heeft het zien aanko men. Ook ik niet. Voetballen was voor hem een uitlaatklep. Het gebeurde vlak na nieuwjaar mid denin de winterpauze. Ik ben er behoorlijk van geschrokken. Ik wist niet wat ik hoorde. Iedereen is naar de begrafenis geweest en bij de bijeenkomst in het jeugd huis was het ook stampvol. Het heeft veel indruk op me gemaakt. Zijn dood was een grote klap. Die moet je daarna weer te boven zien te komen. Het leven en ook het voetballen gaan gewoon door. Het is toch ontspanning. Ik pro beer er energie uit te putten hoe Roy was. Maar de leegte blijft." stop kwam de ommekeer. Uit de laatste elf wedstrijden werden zeventien punten behaald en Merselo finishte nog als negende. Aan de vooravond van de nieuwe competitie is de stemming opti mistisch in het geel-zwarte kamp. Enkele andere clubs tippen Merselo al voorzichtig als titelkan didaat. Stefan Wilms denkt dat een plaats in de top drie nog te hoog gegrepen is. Maar hij is er vast van overtuigd dat zijn club drie of vier plaatsen hoger gaat eindigen. De magere jaren lijken achter de rug op sportpark De Vloet. De doel man begint aan zijn vijfde seizoen in de hoofdmacht. Hij volgde medio 2000 Roel Creemers op die naar SSS'18 vertrok "Merselo is maar een klein dorp. Ik was daar om blij dat die spelers uit Venray erbij kwamen. Het zijn stuk voor stuk goede voetballers en ze heb ben zich makkelijk aangepast. Alhoewel het in het begin wel even wennen was. We verloren ook heel vaak met slechts één doelpunt verschil", zegt Stefan Wilms. De nieuwe trainer Ger Delauw raakte evenwel niet in paniek. Hij wist dat de resultaten vanzelf zou den komen. Maar de slechte pres taties van voorheen hadden nog hun weerslag. Delauw merkte dat zijn ploeg teveel angst had om te verliezen. "Dat moet dit seizoen beter gaan", hoopt doelman Wilms. "We hebben nu meer ver trouwen en het plezier is weer helemaal terug. Het klikt goed met de trainer en de sfeer is prima. De wedstrijden die we vorig jaar onterecht vrloren die kunnen we nu winnen. Maar nie mand roept bij ons dat Merselo kampioen wordt. Alhoewel ieder een beseft dat meer inzit." Doorstroming uit de jeugd is er nauwelijks. De oudste jeugdspe lers zijn ondergebracht bij SSS'18 in Overloon. Zo'n zes kilometer van Merselo. "Er stroomt inder daad minder jeugd door. Spelers stoppen ook omdat ze de afstand naar Overloon te ver vinden. Nu m) prestatiecurve van 3t). Merselo toonde de laatste jaren een neergaande lijn. Keeper Stefan Wilms (24) weet aarten nog dat hij als jeugdspeler op Niet de bank zat bij het eerste tij- Kessd dens de nacompetitie. Maar Nan! dat zit er de laatste jaren niet )cheti meer in. Merselo moest tel- Andrt kens een strijd voeren om niet Haft als allerlaatste te eindige in de i Roe zesde klasse. Als de nood het hoogst is, is redding nabij. Een jaar geleden de li? streek een kolonie Venrayse voet- iehell bailers in Merselo neer. Zoals de bij d dub in het verleden al vaker wel vaarde met Venrayse inbreng. Vier ervan (Roel Biezenaar, Nick van Hoek. Willem Koenen en Roy Werkman) bleken heuse verster- J kingen voor het eerste elftal. Al J bleek daar in het begin nog wei- nig van. Van de eerste negen com- a petitieduels werden en zelfs acht Ha verloren. Halverwege bungelde jartJ Merselo troosteloos onderaan met rf zes punten. Maar na de winter- Blitterswijckse broederliefde Hun voetbalcapaciteiten heb ben de gebroeders Wolters niet van een vreemde. Vader Martien was in de jaren zestig van de vori ge eeuw een vaste waarde.in het eerste elftal van BW. Dat kwam destijds nog in de derde klasse uit. Hij is een trouw, maar kritisch vol ger van de voetbalverrichtingen van zijn zoons. Roger: "Hoe goed we ook gespeeld hebben, hij weet er altijd wel een minpuntje uit te lichten." Roger heeft zijn hele voetballe ven bij BW doorgebracht. Altijd in het hoogste - vaak ook enige - jeugdelftal, op vijftienjarige leef tijd gedebuteerd in het eerste elf tal. als zestienjarige vaste reserve bij het eerste en daarna altijd basisspeler. Zijn positie? "Ik ben begonnen als linksbuiten. Na een aantal jaren ben ik achter de spit sen terechtgekomen. De afgelo pen twee seizoenen heb ik, bij gebrek aan een echte spits, hele maal voorin gespeeld." Ook Ralph begon zijn carrière bij BW. Al snel echter ontdekte VVV dat er op de Blitterswijckse velden een talent rondliep. Eerst maakte hij een tijdje deel uit van het jeugdplan, maar al spoedig verkaste hij definitief naar Venlo. Ralph: "Ik heb er twee jaar in de B, twee jaar in de A en een jaar in het tweede gespeeld. Toen ik merkte dat ik net tekort kwam, ben ik weer teruggegaan naar BW. Uitwedstrijden in een leeg stadion tegen Excelsior op een maandagavond in november zijn tenslotte ook niet alles." Enkele jaren later waagde hij nogmaals een stapje hogerop. Ralph: "Volharding wilde me hebben. Ik had daar wel oren naar. Drie jaar ben ik er gebleven: twee jaar eer ste klasse en een jaar tweede klas se. Volharding is echt een perfec te club, maar de vrienden en de gezelligheid van Blitterswijck ble ven trekken. Daarom ben ik twee jaar geleden teruggekeerd op het oude nest." WINNAARSMENTALITEIT Bij BW zijn de broers weer her enigd. Verdedigende middenvel der Ralph en spits Roger mogen dan in leeftijd vijf jaar van elkaar schelen, op het veld voelen ze elkaar feilloos aan. Ralph: "We weten wat we aan elkaar hebben en wat we kunnen. Misschien dat ik daarom in de combinatie eer der Roger zoek dan een ander. De andere jongens maken daar wel eens flauwe opmerkingen over, maar ik geloof dat ze er inmiddels mee hebben leren leven." Oudere broer Roger moet Ralph zo nu en dan temperen. Roger: "Hij loopt nog wel eens tegen een gele kaart op. Veel meer dan ik heeft hij een winnaarsmentaliteit." BW komt sinds een aantal jaren uitjn de zesde klasse. Bijna jaar lijks draait het team van trainer Pieter Delauw mee in de hoogste regionen, maar op de beslissende momenten komt het steeds net tekort om te promoveren. Roger: "Afgelopen seizoen waren we er heel dicht bij. Als we twee wed strijden voor het einde van RESIA hadden gewonnen, had het kam pioenschap voor het grijpen gele gen. Maar RESIA won en werd bij ons kampioen. In de nacompetitie wisten we het toen ook niet meer te redden." Uit het feit dat BW vorig sei zoen tot op het laatst meestreed om het kampioenschap, mag niet automatisch worden afgeleid dat dat dit seizoen ook weer het geval zal zijn. Ralph: "xMet Hans Tax en Matthé Wijnhoven zijn we twee belangrijke steunpilaren kwijtge raakt. Het is even afwachten hoe "De sfeer is schitterend ook als we verloren hebben" de inpassing van de nieuwe jon gens verloopt." Bovendien is het nog allerminst zeker dat Roger Wolters dit seizoen vaak in actie zal komen. Hij vertelt: "Een paar jaar geleden zijn mijn kruisbanden afgescheurd. Ik heb toen nieuwe gekregen en daarmee altijd pro bleemloos kunnen voetballen. In de voorbereiding kreeg ik er nu ineens weer last van. Er zit wat vocht in de knie, dus ik kan in elk geval voorlopig niet spelen." Zoals bij alle kleine clubs leidt ook bij BW het vervangen van vaste krachten tot problemen. Ralph: "De spoeling is dun. De onderlin ge kwaliteitsverschillen zijn vaak vrij groot. En jongens die wel de kwaliteiten hebben, hebben soms niet de ambitie om in het eerste elftal te spelen. Daar moeten we verder niet moeilijk over doen, dat is gewoon een gegeven. Maar^ M wat er ook gebeurt, de sfeer blijft il hier altijd goed. Of we nu hebben jH gewonnen of verloren: de zondag^jH I sluiten we altijd af bij café Det m Koning." ej| H De broers Roger en Ralph Wolters kijken uit naar het |H begin van de competitie Hij zou nog een paar jaartjes in de jeugd mogen voetballen. Maar Sander Arts heeft er geen moment spijt van dat hij vorig jaar op zijn zestiende Volharding BI inruilde voor Holthees 1. Het gemoedelijke bij de Holthese zesdeklasser staat de 17-jarige student uit Maashees meer aan dan het prestatieve bij Volharding BI dat in de landelijke jeugdcom- petitie speelt. In Vierlingsbeek speelde hij zelfs tegen jeugdelftallen van prof clubs. Een enorm verschil met de zesde klasse F waarin veel boeren dorpen uit de omtrek spelen. Als zestienjarig broekie stond hij ineens tussen allemaal grote kerels in. "Ik geloof dat Jelle van Tilburg na mij de jongste is. Hij is 24 dus dat scheelt acht jaar", glim lacht Sander Arts. "Mijn moeder vond het niets dat ik op zondag met de 'groten' ging voetballen. Ze dacht dat het er te lomp aan toe zou gaan. Maar het is me reuze meegevallen. Ik ga ook niet snel aan de kant. En ik ben hele maal niet geblesseerd geweest. Op de voorlaatste wedstrijd tegen Vios na. Toen ging mijn knie op slot." Sander Arts is geboren en geto gen in Maashees. Het dorp heeft geen voetbalclub. "Iedereen uit Maashees gaat daarom bij Volharding voetballen. Ik ook toen ik vijfenhalf was. Ik ben begonnen in F3" De laatste jaren speelde de snelle aanvaller in de Cl en BI. "Ik ben gestopt omdat we vrijdagavond niet meer moch ten uitgaan. En ik wilde zaterdag ook geld verdienen. Het is veel fij ner om op zondagmiddag te voet ballen. Ik werk iedere zaterdag bij een varkensbedrijf in Overloon. Daar verzorg ik de varkens. Dat heb ik ook de hele vakantie gedaan. Ik heb negen weken tus sen de varkens gezeten", lacht de student aan de MAS (middelbare agrarische school) in Horst. Hij heeft een vriendin in Holthees en had in het dorp al eens met het stratentoemooi mee gedaan. "Bart Linders uit Smakt, een vriend van mij, ging bij Holthees voetballen. Hij heeft ook in de jeugd van Volharding gespeeld. We wilden samen in een elftal gaan spelen. Maar Bart kwam in het tweede en ik in het eerste Bij Volharding was het vooral presteren. Maar hier bij Holthees is echt een schitterend sfeertje. Vooral na de wedstrijd. En het maakt dan niet uit of we verloren of gewonnen hebben. Er wordt altijd lol gemaakt. Ik heb hier al veel schik gehad. Het enige wat ik soms mis is dat ik niet met leeftijdgenoten voetbal." Alhoewel hij een aanvaller is kwam hij in Holthees op het mid denveld terecht. Hij speelde meestal als linkshalf. "Holthees had spitsen genoeg en ik sta graag op het middenveld. Ik ben niet zo technisch en moet het vooral van mijn snelheid hebben. En op deze plaats kan ik beter een mannetje neerleggen die me wil passeren. Want ik geef niet snel op. Ik ben rechts maar kan ook aardig links. Alleen hard schieten met mijn lin kerbeen kan ik niet zo goed. Ik kan wel een voorzet met links geven. Maar meestal trek ik naar binnen en zet dan met rechts de bal voor Sander Arts is inderdaad een speler die van de eerste tot de laatste minuut blijft gaan. En daar om ligt hij ook zo goed in de groep. "Spelers als Coen Wijenberg en Eric Pingen die stu ren mij wel. Iedereen zorgt ervoor dat ik me hier thuisvoel. En ze vinden het helemaal niet erg als ik een keer een fout maakt. Want ze weten dat ik er hard genoeg voor werk." Ook de aanpak van trainer Roeland van Oudenhoven staat hem aan. "Ik vind het een goede trainer. Hij is serieus als het moet maar hij kan ook een dolletje maken. Het is wel jammer dat we niet één keer per week met het hele elftal samen trainen. We trai nen op dinsdag en donderdag maar het komt bijna nooit voor dat iedereen er op dezelfde avond is. Ons spel zou daardoor nog beter kunnen worden." Holthees eindigde vorig jaar op een keurige vijfde plaats. Met de j nieuwe trainer Van Oudenhoven streken er ook veel nieuwe spe lers neer op sportpark De Halt. De jaren daarvoor presteerde Holthees matiger met de laatste en voorlaatste plaats als resultaat. De spelersgroep is nu vrijwel, intact gebleven. Sander Arts hoopt de prestatie van vorig sei zoen te evenaren."Ik wil altijd winnen en doorgaan tot het einde. En dat ontbreekt er bij ons nog wel eens aan. Want ze laten soms te snel de kopjes hangen. En ik hoop voor mezelf dat ik zonder blessures blijf. Want die heb ik al genoeg gehad. Aan mijn knie, lies en hamstrings en ik heb een keer de schouder uit de kom gehad Maar het belangrijkste is dat ik hier lol in het voetballen heb. Ik ga daarom niet meer terug naar Volharding. Ik blijf bij Holthees." Programma zesde klasse op de volgende voetbalpagina I Roger (32) en Ralph Wolters (27) zijn geen tweeling, maar toch is er veel meer dat de broers bindt, dan dat hen scheidt. Ga maar na: beiden zijn gek van voetbal, beiden zijn linksbenig, beiden zijn werkzaam bij Frans Maas in Horst, beiden zijn spelers die het in de eerste plaats van hun techniek moeten hebben, bei den zijn actief als zaalvoetbal ler bij Mari in Wanssum en beiden zijn verknocht aan Blitterswijck en BW'27. Er is eigenlijk maar één groot ver schil: terwijl Roger zijn hele voetballoopbaan tot dusverre in Blitterswijck doorbracht, was Ralph ook actief voor VW en Volharding.

Peel en Maas | 2004 | | pagina 21