5Oostrum maakt
nieuwe start
Merselo zit in de lift
Vöetbalspecial '04-'05
Gebroeders Wolters
steunpilaren van BW
Youngster Sander Arts
happy bij Holthees
il
I
na J PEEL EN MAAS
Donderdag 2 september 2004 - Pagina
Trainer Twan Bloemen wil breken met het verleden
ïebbft
:en et
zetteB:
i en de
Na twee rumoerige jaren is
Oostrum op zoek naar rustig
vaarwater. Aan de hand van de
nieuwe trainer Twan Bloemen
maakt de club na de degrada
tie een nieuwe start in de
zesde klasse. De gedreven
Venrayse oefenmeester wil
niets weten over het verleden
of praatjes over de vierde klas
se waarin Oostrum schijnt
thuis te horen. 'Rust in de tent'
en 'een schone lei' zijn zijn
gevleugelde uitspraken.
fTEAK "Wat moet ik met die verhalen
ende&f over de vierde klasse?", vraagt
trdoot Bloemen zich af. "Daar kan ik
elkaa; helemaal niets mee. Ik praat er
an Lin helemaal niet over met de spelers,
s vat' En 'k hek 'iet °°k n00'1 over het
n kun verleden. De club heeft inderdaad
t elfti moeilijke jaren gehad. Maar dat
ïer dz was voor mijn tijd en daar heb ik
pet6 niets mee te maken. Ik merk er bij
een ii de spelers trouwens ook niets
rste tf van. En ik ga ook niet de psycho-
zullet 1°°8 uithangen. Ik wil rust in de
:n me| ten1,
Serbij ^et is duidelijk. Twan Bloemen
wil rigoureus een nieuwe start
maken op De Spar. Maar toch zal
e clé: de Venraynaar zijn entree op het
,af2fo schitterende sportpark in
altijt Oostrum heel anders hebben
te sco voorgesteld Toen hij in de win-
it intt terstop zijn handtekening onder
clubi het contract zette was Oostrum
ntkcB n08 een middenmoter in de vijfde
klasse F. Terwijl Bloemen met zijn
club Hegelsom in dezelfde klasse
in ernstig degradatiegevaar ver
keerde Na afloop van de competi
tie waren de rollen helemaal
omgedraaid Hegelsom kende een
sterke eindsprint en Twan
Bloemen kon na vier jaar met een
CHAf keurige zesde plek afscheid
ar me nemen Tenyijl Oostrum steeds
le verder in het moeras zakte en uit-
izoa! eindelijk kopje onderging. Hij wil
1 wot niet ontkennen dat hij met argus-
ïalait °Sen de ondergang van Oostrum
n aankeek. "Ja. natuurlijk heb ik het
lr wei gevolgd. Alhoewel ik mijn
ie zorgen bij Hegelsom had. De
degradatie is voor de spelers het
allervervelendste. Ook ik had veel
ïer dl hever met Oostrum in de vijfde
et Va| klasse gespeeld. Want Oostrum is
jn rejS een voetballende ploeg die op
erstoi e^l,boger niveau veel beter tot
trijdec ziji>Veeht komt."
>ij eerfr
Bloemen wil evenmin iets
weten over het naderende kam
pioenschap. Hij praat liever over
het spelletje. Want de eerste
:h n& weken bij zijn nieuwe club zijn
n, zoi
ijn. Bij
ht m
hem uitstekend bevallen. "Een
jonge groep die over veel kwali
teit beschikt", luidt zijn eerste oor
deel. "Oostrum heeft geen ster
voetballers. Maar het geheel is
heel sterk. Over alle linies loopt
veel kwaliteit." Toch wil hij
Oostrum anders laten voetballen.
En dat is een sterk punt van trai
ner Bloemen. Want bij zijn vorige
clubs Griendtsveen en Hegelsom
wist hij met beperkte middelen
het maximale eruit halen. Hij
weet de sterke punten van een
team optimaal te benutten. Hij
ziet het bij zijn nieuwe club heel
simpel. "Oostrum heeft goede
voetballers dus het elftal moet
meer aan voetballen toekomen
Die lange bal moet er heel snel
uit. En van dat afwachtende en
die negatieve spelopvatting moe
ten we ook snel af. Oostrum moet
positief gaan voetballen en het
spel bepalen. Wij gaan straks
bepalen wat er op het veld
gebeurt", klinkt het resoluut.
De competitieopening is alles
behalve gemakkelijk. Oostrum
treft direct twee titelconcurren-
ten. Eerst uit naar EWC en dan op
kermiszondag thuis tegen BW'27.
Oostrumse kermis, op de tweede
zondag in september, heeft al
vaker de competitiestart vergald.
Twan Bloemen kent de verhalen.
"Voor de gein hebben we gezegd
dat we zaterdagmiddag beginnen
met stappen en 's avonds om elf
thuis zijn." Het grote verschil met
zijn vorige clubs is dat Oostrum
een jonge groep heeft. "Dat is
inderdaad een groot verschil.
Vooral bij Griendtsveen maar ook
bij Hegelsom had ik een vrij oude
selectie. En dat merk ik nu goed.
De belevingswereld van de jon
gens is heel anders. Uitgaan, mei
den en bier zijn voor hen heel
belangrijk." Toch wil Twan
Bloemen niet strenger gaan optre
den. "Nee. ik ga de spelers op
zaterdagavond echt niet thuis
houden. Ik ben geen drilmeester.
Wat ik wel doe is ze wijzen op
ieders eigen verantwoordelijk
heid. Ach, ze zullen toch ook aan
mij moeten wennen."
De Venrayse trainer is niet blij
met de zware start. Hij vindt ook
niet dat na twee duels al conclu
sies getrokken kunnen worden.
"Daar is het veel te vroeg voor.
Hoewel ik met deze groep liever
wat meer tijd had gehad voor die
twee toppers. Want Oostrum kan
nog groeien, alhoewel het nu
(twee weken voor de competitie
start, red.) toch al heel aardig
staat."
Twan Bloemen was als speler
een echte winnaar maar ook een
driftkikker Op 1 juni 1996 nam
hij afscheid van zijn voetbalcarriè
re die eindigde bij Overloon.
SSS'18 speelde toen op het terrein
van Blerick de finale van de
nacompetitie tegen Swalmen voor
promotie naar de derde klasse. Na
een kwartier in de tweede helft,
bij een 1-1 stand, kreeg spelbepa
ler Bloemen rood en verloor SSS
met 1-4. Hij kan er nu om lachen.
"Vergeet niet dat ik mijn allereer
ste wedstrijd voor SSS ook de
rode kaart kreeg." Wat niet veel
gestopte voetballers doen dat
deed de Venraynaar toen wel. Hij
ging direct na het afsluiten van
zijn loopbaan als hoofdtrainer aan
de slag. Van 1996 tot 2000 bij
Griendtsveen en van 2000 tot
2004 bij Hegelsom. Twee keer
vier jaar. Hij lijkt een trainer van.
de lange termijn. Toch ziet hij het
zelf niet zo. "Want ik teken steeds
maar voor één jaar bij. En ieder
jaar bekijk ik het opnieuw hoe het
me bevalt. Zo heb ik het steeds
gedaan en zo doe ik het bij
Oostrum ook."
Venrayse aanwinsten krikken niveau dorpsclub op
spelen er nog een paar in de A-
jeugd. Gelukkig hebben we dit
jaar weer zelf een B-elftal. Met
alleen spelers uit Merselo en
Vredepeel."
Merselo moet wel verder zon
der aanvoerder Eric Baten die ach
terin een rots in de branding was.
Na vijftien jaar in de hoofdmacht
deed hij een stapje terug. "Ik heb
steeds samen met Eric gespeeld.
Dan bouw je toch een vertrou
wensband op. Het is jammer dat
hij gestopt is."
Stefan Wilms moest vorig 44
tegentreffers incasseren. Dat
waren er gemiddeld twee per
duel maar veel minder dan in de
jaren daarvoor. "Ja, dat was wel
een verschil. Ik heb het het afge
lopen seizoen veel minder druk
gehad want er kwamen veel min
der ballen op doel. Dit jaar moet
het nog beter gaan. Ik hoop dat
het bij dertig tegendoelpunten
blijft."
Het voorbije voetbalseizoen
had ook een zwarte bladzijde. Op
5 januari kwam het droeve
bericht dat Roy Broeren, doelman
van het tweede elftal, een einde
aan zijn leven had gemaakt. Stefan
Wilms verloor zijn trainingsmaat
je. "Ik mis hem nu nog. Roy was
ajtijd zo enthousiast. Hij stond
aitijd als eerste op het trainings
veld. We deden samen de keer-
perstraining. En zondag nadat hij
in het tweede had gekeept zat hij
bij het eerste op de bank."
Wilms kan nog steeds niet
begrijpen dat hij zelfmoord pleeg
de. "Het is één groot vraagteken.
Niemand heeft het zien aanko
men. Ook ik niet. Voetballen was
voor hem een uitlaatklep. Het
gebeurde vlak na nieuwjaar mid
denin de winterpauze. Ik ben er
behoorlijk van geschrokken. Ik
wist niet wat ik hoorde. Iedereen
is naar de begrafenis geweest en
bij de bijeenkomst in het jeugd
huis was het ook stampvol. Het
heeft veel indruk op me gemaakt.
Zijn dood was een grote klap. Die
moet je daarna weer te boven
zien te komen. Het leven en ook
het voetballen gaan gewoon door.
Het is toch ontspanning. Ik pro
beer er energie uit te putten hoe
Roy was. Maar de leegte blijft."
stop kwam de ommekeer. Uit de
laatste elf wedstrijden werden
zeventien punten behaald en
Merselo finishte nog als negende.
Aan de vooravond van de nieuwe
competitie is de stemming opti
mistisch in het geel-zwarte kamp.
Enkele andere clubs tippen
Merselo al voorzichtig als titelkan
didaat.
Stefan Wilms denkt dat een
plaats in de top drie nog te hoog
gegrepen is. Maar hij is er vast van
overtuigd dat zijn club drie of vier
plaatsen hoger gaat eindigen. De
magere jaren lijken achter de rug
op sportpark De Vloet. De doel
man begint aan zijn vijfde seizoen
in de hoofdmacht. Hij volgde
medio 2000 Roel Creemers op die
naar SSS'18 vertrok "Merselo is
maar een klein dorp. Ik was daar
om blij dat die spelers uit Venray
erbij kwamen. Het zijn stuk voor
stuk goede voetballers en ze heb
ben zich makkelijk aangepast.
Alhoewel het in het begin wel
even wennen was. We verloren
ook heel vaak met slechts één
doelpunt verschil", zegt Stefan
Wilms.
De nieuwe trainer Ger Delauw
raakte evenwel niet in paniek. Hij
wist dat de resultaten vanzelf zou
den komen. Maar de slechte pres
taties van voorheen hadden nog
hun weerslag. Delauw merkte dat
zijn ploeg teveel angst had om te
verliezen. "Dat moet dit seizoen
beter gaan", hoopt doelman
Wilms. "We hebben nu meer ver
trouwen en het plezier is weer
helemaal terug. Het klikt goed
met de trainer en de sfeer is
prima. De wedstrijden die we
vorig jaar onterecht vrloren die
kunnen we nu winnen. Maar nie
mand roept bij ons dat Merselo
kampioen wordt. Alhoewel ieder
een beseft dat meer inzit."
Doorstroming uit de jeugd is er
nauwelijks. De oudste jeugdspe
lers zijn ondergebracht bij SSS'18
in Overloon. Zo'n zes kilometer
van Merselo. "Er stroomt inder
daad minder jeugd door. Spelers
stoppen ook omdat ze de afstand
naar Overloon te ver vinden. Nu
m) prestatiecurve van
3t). Merselo toonde de laatste
jaren een neergaande lijn.
Keeper Stefan Wilms (24) weet
aarten nog dat hij als jeugdspeler op
Niet de bank zat bij het eerste tij-
Kessd dens de nacompetitie. Maar
Nan! dat zit er de laatste jaren niet
)cheti meer in. Merselo moest tel-
Andrt kens een strijd voeren om niet
Haft als allerlaatste te eindige in de
i Roe zesde klasse.
Als de nood het hoogst is, is
redding nabij. Een jaar geleden
de li? streek een kolonie Venrayse voet-
iehell bailers in Merselo neer. Zoals de
bij d dub in het verleden al vaker wel
vaarde met Venrayse inbreng.
Vier ervan (Roel Biezenaar, Nick
van Hoek. Willem Koenen en Roy
Werkman) bleken heuse verster-
J kingen voor het eerste elftal. Al
J bleek daar in het begin nog wei-
nig van. Van de eerste negen com-
a petitieduels werden en zelfs acht
Ha verloren. Halverwege bungelde
jartJ Merselo troosteloos onderaan met
rf zes punten. Maar na de winter-
Blitterswijckse broederliefde
Hun voetbalcapaciteiten heb
ben de gebroeders Wolters niet
van een vreemde. Vader Martien
was in de jaren zestig van de vori
ge eeuw een vaste waarde.in het
eerste elftal van BW. Dat kwam
destijds nog in de derde klasse uit.
Hij is een trouw, maar kritisch vol
ger van de voetbalverrichtingen
van zijn zoons. Roger: "Hoe goed
we ook gespeeld hebben, hij
weet er altijd wel een minpuntje
uit te lichten."
Roger heeft zijn hele voetballe
ven bij BW doorgebracht. Altijd
in het hoogste - vaak ook enige -
jeugdelftal, op vijftienjarige leef
tijd gedebuteerd in het eerste elf
tal. als zestienjarige vaste reserve
bij het eerste en daarna altijd
basisspeler. Zijn positie? "Ik ben
begonnen als linksbuiten. Na een
aantal jaren ben ik achter de spit
sen terechtgekomen. De afgelo
pen twee seizoenen heb ik, bij
gebrek aan een echte spits, hele
maal voorin gespeeld."
Ook Ralph begon zijn carrière
bij BW. Al snel echter ontdekte
VVV dat er op de Blitterswijckse
velden een talent rondliep. Eerst
maakte hij een tijdje deel uit van
het jeugdplan, maar al spoedig
verkaste hij definitief naar Venlo.
Ralph: "Ik heb er twee jaar in de
B, twee jaar in de A en een jaar in
het tweede gespeeld. Toen ik
merkte dat ik net tekort kwam,
ben ik weer teruggegaan naar
BW. Uitwedstrijden in een leeg
stadion tegen Excelsior op een
maandagavond in november zijn
tenslotte ook niet alles." Enkele
jaren later waagde hij nogmaals
een stapje hogerop. Ralph:
"Volharding wilde me hebben. Ik
had daar wel oren naar. Drie jaar
ben ik er gebleven: twee jaar eer
ste klasse en een jaar tweede klas
se. Volharding is echt een perfec
te club, maar de vrienden en de
gezelligheid van Blitterswijck ble
ven trekken. Daarom ben ik twee
jaar geleden teruggekeerd op het
oude nest."
WINNAARSMENTALITEIT
Bij BW zijn de broers weer her
enigd. Verdedigende middenvel
der Ralph en spits Roger mogen
dan in leeftijd vijf jaar van elkaar
schelen, op het veld voelen ze
elkaar feilloos aan. Ralph: "We
weten wat we aan elkaar hebben
en wat we kunnen. Misschien dat
ik daarom in de combinatie eer
der Roger zoek dan een ander. De
andere jongens maken daar wel
eens flauwe opmerkingen over,
maar ik geloof dat ze er inmiddels
mee hebben leren leven." Oudere
broer Roger moet Ralph zo nu en
dan temperen. Roger: "Hij loopt
nog wel eens tegen een gele kaart
op. Veel meer dan ik heeft hij een
winnaarsmentaliteit."
BW komt sinds een aantal jaren
uitjn de zesde klasse. Bijna jaar
lijks draait het team van trainer
Pieter Delauw mee in de hoogste
regionen, maar op de beslissende
momenten komt het steeds net
tekort om te promoveren. Roger:
"Afgelopen seizoen waren we er
heel dicht bij. Als we twee wed
strijden voor het einde van RESIA
hadden gewonnen, had het kam
pioenschap voor het grijpen gele
gen. Maar RESIA won en werd bij
ons kampioen. In de nacompetitie
wisten we het toen ook niet meer
te redden."
Uit het feit dat BW vorig sei
zoen tot op het laatst meestreed
om het kampioenschap, mag niet
automatisch worden afgeleid dat
dat dit seizoen ook weer het geval
zal zijn. Ralph: "xMet Hans Tax en
Matthé Wijnhoven zijn we twee
belangrijke steunpilaren kwijtge
raakt. Het is even afwachten hoe
"De sfeer is schitterend ook als we verloren hebben"
de inpassing van de nieuwe jon
gens verloopt." Bovendien is het
nog allerminst zeker dat Roger
Wolters dit seizoen vaak in actie
zal komen. Hij vertelt: "Een paar
jaar geleden zijn mijn kruisbanden
afgescheurd. Ik heb toen nieuwe
gekregen en daarmee altijd pro
bleemloos kunnen voetballen. In
de voorbereiding kreeg ik er nu
ineens weer last van. Er zit wat
vocht in de knie, dus ik kan in elk
geval voorlopig niet spelen." Zoals
bij alle kleine clubs leidt ook bij
BW het vervangen van vaste
krachten tot problemen. Ralph:
"De spoeling is dun. De onderlin
ge kwaliteitsverschillen zijn vaak
vrij groot. En jongens die wel de
kwaliteiten hebben, hebben soms
niet de ambitie om in het eerste
elftal te spelen. Daar moeten we
verder niet moeilijk over doen,
dat is gewoon een gegeven. Maar^ M
wat er ook gebeurt, de sfeer blijft il
hier altijd goed. Of we nu hebben jH
gewonnen of verloren: de zondag^jH I
sluiten we altijd af bij café Det m
Koning." ej|
H
De broers Roger en Ralph
Wolters kijken uit naar het |H
begin van de competitie
Hij zou nog een paar jaartjes
in de jeugd mogen voetballen.
Maar Sander Arts heeft er geen
moment spijt van dat hij vorig
jaar op zijn zestiende
Volharding BI inruilde voor
Holthees 1. Het gemoedelijke
bij de Holthese zesdeklasser
staat de 17-jarige student uit
Maashees meer aan dan het
prestatieve bij Volharding BI
dat in de landelijke jeugdcom-
petitie speelt.
In Vierlingsbeek speelde hij
zelfs tegen jeugdelftallen van prof
clubs. Een enorm verschil met de
zesde klasse F waarin veel boeren
dorpen uit de omtrek spelen. Als
zestienjarig broekie stond hij
ineens tussen allemaal grote
kerels in. "Ik geloof dat Jelle van
Tilburg na mij de jongste is. Hij is
24 dus dat scheelt acht jaar", glim
lacht Sander Arts. "Mijn moeder
vond het niets dat ik op zondag
met de 'groten' ging voetballen.
Ze dacht dat het er te lomp aan
toe zou gaan. Maar het is me
reuze meegevallen. Ik ga ook niet
snel aan de kant. En ik ben hele
maal niet geblesseerd geweest.
Op de voorlaatste wedstrijd tegen
Vios na. Toen ging mijn knie op
slot."
Sander Arts is geboren en geto
gen in Maashees. Het dorp heeft
geen voetbalclub. "Iedereen uit
Maashees gaat daarom bij
Volharding voetballen. Ik ook
toen ik vijfenhalf was. Ik ben
begonnen in F3" De laatste jaren
speelde de snelle aanvaller in de
Cl en BI. "Ik ben gestopt omdat
we vrijdagavond niet meer moch
ten uitgaan. En ik wilde zaterdag
ook geld verdienen. Het is veel fij
ner om op zondagmiddag te voet
ballen. Ik werk iedere zaterdag bij
een varkensbedrijf in Overloon.
Daar verzorg ik de varkens. Dat
heb ik ook de hele vakantie
gedaan. Ik heb negen weken tus
sen de varkens gezeten", lacht de
student aan de MAS (middelbare
agrarische school) in Horst.
Hij heeft een vriendin in
Holthees en had in het dorp al
eens met het stratentoemooi mee
gedaan. "Bart Linders uit Smakt,
een vriend van mij, ging bij
Holthees voetballen. Hij heeft ook
in de jeugd van Volharding
gespeeld. We wilden samen in
een elftal gaan spelen. Maar Bart
kwam in het tweede en ik in het
eerste Bij Volharding was het
vooral presteren. Maar hier bij
Holthees is echt een schitterend
sfeertje. Vooral na de wedstrijd.
En het maakt dan niet uit of we
verloren of gewonnen hebben. Er
wordt altijd lol gemaakt. Ik heb
hier al veel schik gehad. Het enige
wat ik soms mis is dat ik niet met
leeftijdgenoten voetbal."
Alhoewel hij een aanvaller is
kwam hij in Holthees op het mid
denveld terecht. Hij speelde
meestal als linkshalf. "Holthees
had spitsen genoeg en ik sta graag
op het middenveld. Ik ben niet zo
technisch en moet het vooral van
mijn snelheid hebben. En op deze
plaats kan ik beter een mannetje
neerleggen die me wil passeren.
Want ik geef niet snel op. Ik ben
rechts maar kan ook aardig links.
Alleen hard schieten met mijn lin
kerbeen kan ik niet zo goed. Ik
kan wel een voorzet met links
geven. Maar meestal trek ik naar
binnen en zet dan met rechts de
bal voor
Sander Arts is inderdaad een
speler die van de eerste tot de
laatste minuut blijft gaan. En daar
om ligt hij ook zo goed in de
groep. "Spelers als Coen
Wijenberg en Eric Pingen die stu
ren mij wel. Iedereen zorgt
ervoor dat ik me hier thuisvoel.
En ze vinden het helemaal niet
erg als ik een keer een fout maakt.
Want ze weten dat ik er hard
genoeg voor werk."
Ook de aanpak van trainer
Roeland van Oudenhoven staat
hem aan. "Ik vind het een goede
trainer. Hij is serieus als het moet
maar hij kan ook een dolletje
maken. Het is wel jammer dat we
niet één keer per week met het
hele elftal samen trainen. We trai
nen op dinsdag en donderdag
maar het komt bijna nooit voor
dat iedereen er op dezelfde avond
is. Ons spel zou daardoor nog
beter kunnen worden."
Holthees eindigde vorig jaar op
een keurige vijfde plaats. Met de j
nieuwe trainer Van Oudenhoven
streken er ook veel nieuwe spe
lers neer op sportpark De Halt.
De jaren daarvoor presteerde
Holthees matiger met de laatste
en voorlaatste plaats als resultaat.
De spelersgroep is nu vrijwel,
intact gebleven. Sander Arts
hoopt de prestatie van vorig sei
zoen te evenaren."Ik wil altijd
winnen en doorgaan tot het
einde. En dat ontbreekt er bij ons
nog wel eens aan. Want ze laten
soms te snel de kopjes hangen. En
ik hoop voor mezelf dat ik zonder
blessures blijf. Want die heb ik al
genoeg gehad. Aan mijn knie, lies
en hamstrings en ik heb een keer
de schouder uit de kom gehad
Maar het belangrijkste is dat ik
hier lol in het voetballen heb. Ik
ga daarom niet meer terug naar
Volharding. Ik blijf bij Holthees."
Programma zesde
klasse op de volgende
voetbalpagina
I
Roger (32) en Ralph Wolters
(27) zijn geen tweeling, maar
toch is er veel meer dat de
broers bindt, dan dat hen
scheidt. Ga maar na: beiden
zijn gek van voetbal, beiden
zijn linksbenig, beiden zijn
werkzaam bij Frans Maas in
Horst, beiden zijn spelers die
het in de eerste plaats van hun
techniek moeten hebben, bei
den zijn actief als zaalvoetbal
ler bij Mari in Wanssum en
beiden zijn verknocht aan
Blitterswijck en BW'27. Er is
eigenlijk maar één groot ver
schil: terwijl Roger zijn hele
voetballoopbaan tot dusverre
in Blitterswijck doorbracht,
was Ralph ook actief voor VW
en Volharding.