Meerlo-Wanssum
'Varkensruggen1 op
Langstraat deels weg
Ojc Gaellus viert
'Tienderse' kermis
"Wij hebben hier alles
wat ons hartje begeert"
Opkomen voor jezelf
Koning gilde
Blitterswijck
Reischeque
voor winnares
Wilde Ganzen
steunt voettocht
naar Santagio
Niets!
PEEL EN MAAS
Donderdag 8 juli 2004 - Pagina 10
Na protesten bewoners over overlast
De gemeente Meerlo-Wans
sum gaat maatregelen nemen
om de veiligheid op de krui
sing Langstraat- Van Lynden-
straat in Blitterswijck te verbe
teren. Dit naar aanleiding van
protesten van bewoners, die,
zoals u eerder in Peel en Maas
kon lezen, onlangs bij de
gemeente aan de bel trokken
over de in hun ogen verkeers-
gevaarlijke situatie op de krui
sing. Nog voor de bouwvakva
kantie begint worden enkele
'varkensruggen', ter hoogte
van Langstraat 16, wegge
haald. In plaats daarvan
plaatst de gemeente een zoge
naamde 'smiley': een elektro
nisch bord dat de snelheid van
voorbij rijdende auto's weer
geeft.
Op de Langstraat werden
december vorig jaar door de
gemeente Meerlo-Wanssum witte
rijen varkensruggen, vluchtheu
vels en zwart-wit gestreepte paal
tjes aangebracht om de snelheid
van het gemotoriseerde verkeer af
te remmen en de veiligheid van
de fietsers te bevorderen.
De kruising was eerst een
gelijkwaardige kruising, maar
sinds enkele maanden is ter plaat
se een voorrangsregeling van
kracht (met de Langstraat als
voorrangsweg, red.). Om het ver
keer op de Van Lyndenstraat af te
remmen voor de kruising met de
Langstraat, is er met behulp van
twee stukken groen een knik
gemaakt in de Van Lyndenstraat
zodat je niet meer kaarsrecht de
Langstraat kunt oversteken.
Op de Langstraat werd een
wegversmalling gerealiseerd door
middel van een kleine witte
vluchtheuvel aan de ene kant en
witte opstaande bandjes, zoge
naamde 'varkensruggetjes', tussen
het rode fietspad en de weg aan
de andere kant. Ze zijn bedoeld
om hardrijdende auto's af te rem
men, maar volgens omwonenden
leiden ze tot op de dag van van
daag vooral tot overlast.
Deze wegversmalling is vanuit
beide richtingen aangelegd. Kin
deren die uit de Van Lyndenstraat-
de straat van en naar het voetbal
veld- komen, moeten volgens de
buurtbewoners echter flink
manoeuvreren om de weg veilig
te kunnen oversteken. Ze mogen
niet rechtstreeks de weg overste
ken maar moeten eerst twee
meter naar rechts fietsen (via de
ruggen) en mogen dan pas de
weg oversteken.
Bij de verkeersremmer kwamen
volgens de bewoners in de afgelo
pen maanden regelmatig fietsers,
die met hun trappers achter de
Vijf dagen live muziek
betonnen bandjes bleven han
gen, ten val. Ook konden enkele
bewoners door de verkeersobsta
kels maar moeilijk van hun. oprit
afrijden.
Op verzoek van de bewoners
kwam wethouder Derikx onlangs
een kijkje nemen. Hij was hetl
met de Blitterswijckenaren eensl
dat er iets moest gebeuren. Del
gemeente gaat binnenkort de 'var-|
kensruggen' langs de fietstrookf
tussen de Langstraat en de Vany
Lyndenstraat deels verwijderen!
en wil de fietsstrook door laten H
lopen tot in de bochten van de zij-li
wegen. Om een goede werking,
van de voorrangsregeling op debl£
Langstraat te waarborgen, blijvenjrgc
de opstaande bandjes bij de weg-jiss:
versmalling wel liggen. Deind:
gemeente streeft ernaar de situ-jjde
atie op de kruising nog voor de^t 1;
bouwvakvakantie te verbeteren, om
n d
jsti
|gO|
Jan Koenen en Gerrit Martens 50 jaar in Nieuw-Zeeland (2)
MEE Noord en Midden Lim
burg richt zich op alle mensen
met een beperking. Zij kun
nen bij MEE terecht voor
informatie, advies en onder
steuning. Ook organiseert
MEE cursussen en gespreks
groepen. In een groep, zo leert
de praktijk, kom je gemakke
lijker met elkaar in contact Je
begrijpt elkaar, je herkent
dezelfde vragen en problemen
waar je tegenaan loopt. Zo
kun je veel van elkaar opste
ken. Een van de cursussen is
Opkomen voor jezelf. Zowel
in Noord- als Midden- Limburg
is deze cursus zeer populair.
Rosita Wijnands en Marjo
Lange hebben de cursus
zojuist afgesloten. Zij willen
graag vertellen over hun erva
ringen.
"Ik vind het moeilijk voor mijn
mening op te komen en als
iemand boos reageert klap ik
dicht. Daarom ben ik een half jaar
geleden met deze cursus begon-
Vijftig jaar geleden waagden
Jan Koenen en Gerrit Martens
de sprong in het diepe. Zij
reisden als emigranten af naar
Nieuw-Zeeland om daar een
nieuw leven op te bouwen. In
twee delen schetst Peel en
Maas het levensverhaal van
Koenen en Martens. In deel 1
kon u al lezen over de bootreis
en aankomst in het nieuwe
land, vandaag staan in deel 2
het leven, werk en ervaringen
in Nieuw-Zeeland centraal.
Na een 16-urige nachtelijke
treinreis vanuit Wellington arrive
ren Gerrit (Gerrie) Martens en Jan
(John) Koenen in de morgen van
24 februari 1953 in de stad Auck
land. John: "We hadden een tijde
lijk bed, brood wordt overal
gebakken en spoedig vonden we
een kosthuis. Wij sliepen weer in
een echt bed, met schone lakens
en kussenslopen. Op de boot
waren het stapelbedden." In de
oorlogsjaren sliep John in Wup-
pertal al op stro. En zoals duizen
den Nederlandse dienstplichtigen
sliep hij vier jaren op een canvas-
stretcher, onder een muskieten
net, met geladen stengun en gra
naten gereed aan de koppel. Dat
was Indonesië. "Maar nu zijn wij
in Nieuw Zeeland en ver, ver weg
van al die narigheden. Spoedig
genoeg zal er verdiend worden.
Gerrie komt terecht bij een firma
die schrijnwerk doet, dus in zijn
vak. De firma heeft een goede
naam en maakt onder andere
kerkmeubilair. Hij werkt zelfs aan
preekstoelen."
Het is de tweede dag als John
bij een van de drie Terrazzo Com
pagnies in Auckland binnenstapt
en vraagt naar werk. Hij heeft het
diploma van de Nederlandse
Bond van Patroons en de baas
zegt 'jij kan morgenvroeg begin
nen'. Nieuw Zeeland had en heeft
nog steeds een 40-urige werk
week. In veelbedrijfstakken,
inclusief de bouw, is gelegenheid
voor overwerk, dat in tijd en geld
wordt betaald. Een ander diep
ingeworteld gebruik is 'Amoko
time'. Om tien uur 's morgens en
drie uur 's middags heeft iedereen
recht op vijftien minuten pauze
met een bakje koffie, betaald wel
teverstaan. Dat werkt stimulerend
op het werk en de productie.
Na enkele jaren als schrijnwer
ker gaat Gerrie het land in. Voor
het departement van onderwijs
bouwt hij huizen voor onderwij
zend personeel van plaatselijke
lagere scholen. Gerrie: "Iedere
lagere school heeft een tandheel-
kliniek met gediplomeerd ver
pleegster. Geregeld wordt het
gebit van kinderen gecontroleerd.
Ook de boeren hebben huizen en
hooischuren nodig. Ik timmer er
dan ook lustig op los. De con
structie is voornamelijk van hout,
waaraan dit land een overvloed
heeft.
Stallen zijn niet nodig, want
melkkoeien, vee, schapen en her
ten zijn het hele jaar door buiten.
Er wordt hooi bijgevoerd in de
maanden augustus en september
wanneer de grasgroei gering is."
In de streek waar Gerrie zijn
brood verdient, bouwt hij ook
een huis voor zijn eigen gezin. Als
zijn kinderen de middelbare- en
hogeschoolleeftijden bereiken
ziet hij zich genoodzaakt in Auck-
land-West te gaan wonen. Hun
nieuwe huis bouwt Gerrie op een
groot perceel grond, tevens met
werkplaats. Dit keer legt hij zich
toe op het maken van keukens,
tot aan zijn pensioengerechtigde
leeftijd.
EIGEN BEDRIJF
John bevindt zich spoedig op
de bouw, midden in het hart van
Auckland. Hij heeft de leiding
over een groot project in enkele
tien- en twaalf verdiepingen tel
lende verzekeringsgebouwen.
Iedere verdieping moet worden
voorzien van dames- en heren toi
letten. John: "De vloeren worden
ter plaatse gelegd. Muurpanelen
zijn al op de fabriek gemaakt.
Alles is hooggepolijst, met spie
gels en wasbakken." In 1957
wordt in de welvarende plaats
Tauranga een nieuw ziekenhuis
gebouwd. Opnieuw een groot
karwei dat een jaar in beslag
neemt. "Vanwege de afstand kun
nen we maar in een keer de drie
weken een weekeind naar huis.
Met enkele helpers werk ik 60 tot
65 uren per week. Ons kosthuis is
dicht bij de bouw, dat is wel han
dig. De operatiezalen zijn op de
bovenste, zevende verdieping. Er
moeten hooggepolijste naadloze
vloeren en terrazzo komen voor
de hygiëne. Op iedere verdieping
zijn er verschillende badkamers
met speciale douchebakken."
De grootste opdracht waar
John aan werkt, is het vrouwen
ziekenhuis National Womens Hos
pital in Auckland. Bij het met tien
verdiepingen tellende ziekenhuis
worden twee acht verdiepingen
hoge verpleegstersflats gebouwd.
Een karwei dat twee jaar duurt.
Het is in de zestiger jaren als
John het tijd vindt om zijn eigen
bedrijf op te zetten. Het werk
stroomt al spoedig binnen. Hij zet
en legt tegels, vervaardigt open
haarden, van vloer tot plafond in
prachtig natuursteen. "In de jaren
zeventig barst de 'swimmingpool
craze' los. Veel mensen laten in
hun tuin een zwembad installe
ren. Het werk is niet aan te sle
pen. Ik maak de paden langs het
zwembad en de ruimten voor de
tuinstoelen. De kiezelstenen in
veel kleuren en maten komen van
het Zuid-Eiland, evenals de prach
tige natuursteen. En zo ga ik van
het ene karwei naar het andere.
Meestal bouw ik er nog een bar
becue in bakstenen en stalen pla
ten bij. Vanwege het gunstige kli
maat is een maaltijd bij het bad, of
een picknick aan het strand erg in
trek." In 1955 koopt John een per
ceel land, dat wordt verdeeld in
vier bouwterreinen. Hij bouwt als
eerste een huis voor zijn familie.
Met veel glas om te kunnen genie
ten van het vergezicht. Op ieder
terrein laat hij water en electrici-
teit aanbrengen en bouwt er
evenzovele huizen.
Tijdens hun verblijf in Nieuw-
Zeeland hebben Gerrie en John
diverse keren Nederland bezocht
om broers, neven en nichten te
bezoeken. "Dat waren geweldige
ervaringen met alleen veel te veel
Limburgse vlaai." Maar niet alleen
Nederland is een reisdoel. Als
Gerrie een tiendaagse vakantie in
Bali doorbrengt, gaat John een
kijkje nemen op Tahiti. "Het is
een Franse kolonie, te klein voor
zelfbestuur. De kathedraal Jeanne
d'Arc in Papeete is zondags vol.
We kiezen dan maar voor een
bustour met een Engelse gids
rond het eiland. Bijzonder interes
sant." In Brisbane (Australië)
woont een Duits nichtje van John,
zuster Bernhilda, in het klooster.
Zij verzorgt bejaarden en behoe
vende mensen. Zuster Bernhilda
is verantwoordelijk voor de keu
ken. Haar dag begint om 4.30 uur
's morgen, waarna zij 500 maaltij
den per dag verzorgt. "Tijdens de
trips in Brisbane heb ik de gele
genheid gekregen om de grootste
ananasplantage te bezichtigen,
maar ook de dierentuin. Daar eten
de kangoeroes, de wallaby's en
koalabeertjes uit de hand. En dan
zijn er nog de pelikanen, cooka-
barrons, plattypos, de Tasmandui-
vel, teveel om op te noemen. Veel
indruk maakt ook het bezoek aan
de Gold Coast. Je draait onder
water op een plateau en om je
heen zwemmen de mooiste,
prachtige en kleurijke tropische
vissen. Alleen glas scheidt ons van
haaien met hun vreselijke haakse
tanden."
John maakt van dichtbij het
overlijden van zijn nichtje mee.
Na een succesvolle operatie sterft
zuster Bernhilda als gevolg van
ongeneeslijke complicaties. "We
zijn er ons van bewust dat ons
afscheid na een week verblijf, een
afscheid voorgoed is. Enkele
weken na mijn vertrek meldt de
moeder overste van het klooster
dat mijn nicht overleden is."
Naast het genieten van de
prachtige natuur, het werk en
leven in Nieuw-Zeeland, maken
Gerrie en John tijd voor hun hob
by's. Gerrie is nog steeds een
voetballiefhebber en houdt van
mooie auto's. Hij maakt heel graag
trips in zijn Jaguar. John geniet al
meer dan 40 jaar van indoor-
bowls, een populair spel in
Nieuw-Zeeland. Ook maakt hij tui-
nornamenten en heeft hij een vol
ière met kanaries. Vanwege zijn
militair verleden is hij lid van de
'Teruggekeerde soldatenassocia-
tie' en neemt hij deel aan de acti
viteiten van deze club. Op de
vraag of het tweetal ooit nog een
keer wil terugkeren naar Neder
land, antwoordt John veelzeg
gend: "Wij hebben hier alles wat
ons hart begeert!"
nen. Bij de eerste bijeenkomst
was ik superzenuwachtig. Met
knikkende knieën liep ik het
lokaal binnen. Toch ben ik
gewoon gaan zitten en heb me
voorgesteld." Rosita raakt
opnieuw opgewonden als ze daar
aan terugdenkt. In het dagelijks
leven werkt ze in een bedrijfsres
taurant, alwaar ze koffie serveert
en eten klaarmaakt. Marjo doet
verpakkingswerkzaamheden. Zij
had 10 jaar geleden al eens een
cursus gevolgd bij MEE (onder de
vroegere naam SPD). Marjo vindt
kritiek geven moeilijk. "Ik weet
niet hoe de ander reageert en hoe
ik me dan moet opstellen. Maar
door deze cursus lukt het me al
beter. Weet je, ik ben een echte
binnenvetter. Maar ik merk dat ik
nu meer uit mezelf ga praten, op
mijn werk en bij de tafeltennis
club waarvan ik lid ben." Trots
laten beide meiden hun getuig
schrift zien dat ze zojuist van de
begeleiders van de cursus hebben
ontvangen. Ook voor Rosita heeft
de cursus veel opgeleverd. "Ik kan
nu beter luisteren; anderen zeg
gen dat ik rustiger ben geworden.
Ik voel me zelfstandiger." Het
leuke aan de cursus is het samen
leren in een groep. Marjo: "De
groep bestond uit negen perso
nen. Daar heb je veel steun aan.
In het begin is het wel spannend,
maar je leert elkaar snel beter ken
nen. We helpen elkaar en dan
wordt het makkelijker om te zeg
gen wat je denkt."
In totaal waren er zestien bij
eenkomsten, met een korte pauze
na acht lessen. Na iedere bijeen
komst kregen de deelnemers ook
huiswerk mee. "Dan ging ik thuis
en op mijn werk oefenen. Met het
maken van een praatje of het
geven van een complimentje.
Niet makkelijk, maar door het
vaker te doen lukt het me beter."
Rosita is zeer te spreken over de
cursus. Maar ze weet ook dat ze
moet blijven oefenen. 'Ik heb me
voorgenomen het cursusboek
over een tijdje nog eens door te
lezen. Dan blijf ik eraan denken."
Marjo knikt instemmend. Zij heeft
voor deze cursus zelfs vrije dagen
moeten opnemen, maar heeft
daar geen moment spijt van
gehad.
Vul de bon in en win een reis!
Een reis naar een zonnige bestem
ming. Zo begon de wedstrijdbon
van Alcast BV fabrikant van alumi
nium ramen, deuren en serre's
aan de Horsterweg in Leunen.
Velen pakten deze kans met beide
handen aan en vulden de bon in
tijdens de open dag. Alcast neemt
als gecertificeerd Reynaers Dia
mond Partner jaarlijks deel aan de
landelijke open dag van haar pro
fiel leverancier Reynaers.
Mevrouw Aerts uit Horst is één
van de gelukkige prijswinnaars en
ontving een reischeque ter waar
de van 500,=. Zij kan nog deze
zomer genieten van een onverge
telijke vakantie.
Op de foto mevrouw Aerts en
kinderen en de heer Seijsener van
Alcast BV
Tienray viert kermis van 9
tot en met 14 juli. En natuur
lijk laat ook OJC Gaelllus de
kermisdagen niet onopge
merkt aan zich voorbijgaan. In
de grote feesttent bij de soos
kunnen bezoekers vijf dagen
lang genieten van live muziek.
OJC Gaellus opent de kermisda
gen op vrijdag 9 juli met optre
dens van de tributebands Demo-
lution (Nirvana) en Crawlin' Back
(Guns n' Roses).
De uit Horst afkomstige band
Demolutiori werd in september
2003 in eerste instantie opgericht
voor een eenmalig optreden. Dit
werd echter zo'n succes dat de
band besloot door te gaan met het
coveren van Nirvana. De band
bestaat uit vier leden.
Na deze nostalgische muziek
staat de Guns n' Roses coverband
Crawlin' Back op het podium.
Deze Haagse band speelt al jaren
als rock- coverband en brengt
deze avond een 'special tribute to'
Guns N' Roses. Deze band speelt
alle hits en minder bekende num
mers van Guns N' Roses die dik
tien jaar geleden zeer populair
waren. Na al dit geweld vindt er
nog een afterparty met dj plaats in
de soos. De tent is deze avond
geopend vanaf 20.30 uur en
Demolution begint rond 21.00
uur. Zaterdag 10 juli speelt de
populaire coverband Jeopardy in
de soos. De bandleden spelen
nummers van o.a. Robbie Wil
liams, Kane, Linkin Park, The Ras
mus, Di-rect en Nickelback. Ook
deze avond vindt er weer een
afterparty plaats is de soos met
dj Basz). De tent is deze avond
geopend vanaf 20.30 uur en Jeo
pardy zal rond 21.30 uur begin
nen. Zondag 11 juli is de tent geo
pend vanaf 13.00 uur. Rond 18.00
uur zal de Horster rockformatie
J.O.N. beginnen. Deze rockband
met zangeres speelt stevige, eigen
nummers. Na J.O.N. is het rond
20.30 uur de beurt aan Midnight
Run. Deze Top-100 coverband
speelt al sinds 1990. Ze spelen
o.a. nummer van The Police,
Anouk en Robbie Williams. Maan
dag 12 juli staat het traditionele
vissen op het programma. Vanaf
10.00 uur wordt er gevist en daar
na wordt er handboog geschoten
in de feesttent. Vanaf 15.30 uur
gaat de Tienrayse formatie Just 4
Fun een feestje bouwen. Deze
heren spelen 70-jaren covers van
o.a. Steppen Wolf, The Rolling
Stones, Black Sabbath en Neil
Young. Na Just 4 Fun speelt rond
20.30 uur de Noord-Limburgse
rockcoverband Sick Mind in de
soos. Deze in 2001 opgerichte
Demolution treedt vrijdag op:
in de tent bij OJC Gaellus
band brengt covers van onder
andere Stiltskin, Bush, Pearl Jam, M
Blink 182 en Metallica ten gehore. U
De laatste dag, dinsdag 12 juli,|
staat in het teken van de 'water-
spellendag'. 's Avonds speelt de
Geijsterste band De Acherbendt^®
in de tent. Deze in 2000 opgerich-j^
te band speelt covers met eigen-J
zinnige teksten. De tent is deze
dag vanaf 11.00 uur geopend.
De landelijke organisatie
Wilde Ganzen heeft laten
weten sympathiek te staan
tegenover de sponsorvoet
tocht van het Tienrayse echt
paar Jan en Jana Bexkens. Dat
betekent dat deze organisatie
straks het eindbedrag aanvult
met maximaal 50 procent.
Zoals bekend kan iedereen het
echtpaar ondersteunen door
een gift over te maken op
bankrekening 13.25.91*189
van de StichtingOntwikke-
lingssamenwerking Meerlo-
Wanssum t.n.v. voettocht. Het
geld gaat voor honderd pro
cent naar het kindertehuis
Hogar Esperanza in Chilian te
Chili.
"Hartstikke goed dat we deze
steun krijgen", laten Jan en Jana
Bexkens weten vanuit midden
Frankrijk. Afgelopen zondag was
het echtpaar al tot honderd kilo
meter beneden Parijs in het stadje
Lacharite-sur-Loire. Ze laten
weten dat alles oké is en ze nog
steeds volle goede moed zijn. Wat
de sponsoring betreft. Op het
bankrekeningnummer van de
Stichting
Ontwikkelingssamenwerking is
tot 1 juli een bedrag van 783 euro
overgemaakt.
Daarnaast hebben klanten van
Jana's praktijk voor voetverzor
ging en pedicure al vijfhonderd
euro in het potje gedaan. In totaal
is dus al een bedrag binnen van
1283 euro. SOS verwacht dat de
komende weken nog veel mensen
tien, vijfentwintig of honderd
euro overmaken om de sponrso-
tocht tot een succes te maken.
"Het mooiste is als de sponsor-
tocht in totaal 2300 euro zal ople
veren, net zoveel als de afscheid
in kilometers van Tienray naar
Santiago de Compestale. En elke
euro die binnenkomt is er één",
laat een woordvoerder van SOS
Meerlo-Wanssum weten. "De
steun van Wilde Ganzen betekent
dat elke euro die geschonken
wordt met ongeveer vijftig euro
cent wordt verhoogd."
Wat gebeurt er als U
niet adverteert
PEEL EN MAAS
Sjoerd Thiesen liet zich onlangs tot gildekoning van het Blittersivij-
ckse Sint Antonius Abt Gilde kronen. Samen met Nicole Floss krijgt
de nieuwe koning op zaterdag 10 juli van 20.00 tot 21.00 uur een
receptie aangeboden in het gemeenschapshuis in Blitterswijck (Plein
4). Na afloop van de receptie begint het feestelijke koningsbal.