Meerlo-Wanssum 'Varkensruggen1 op Langstraat deels weg Ojc Gaellus viert 'Tienderse' kermis "Wij hebben hier alles wat ons hartje begeert" Opkomen voor jezelf Koning gilde Blitterswijck Reischeque voor winnares Wilde Ganzen steunt voettocht naar Santagio Niets! PEEL EN MAAS Donderdag 8 juli 2004 - Pagina 10 Na protesten bewoners over overlast De gemeente Meerlo-Wans sum gaat maatregelen nemen om de veiligheid op de krui sing Langstraat- Van Lynden- straat in Blitterswijck te verbe teren. Dit naar aanleiding van protesten van bewoners, die, zoals u eerder in Peel en Maas kon lezen, onlangs bij de gemeente aan de bel trokken over de in hun ogen verkeers- gevaarlijke situatie op de krui sing. Nog voor de bouwvakva kantie begint worden enkele 'varkensruggen', ter hoogte van Langstraat 16, wegge haald. In plaats daarvan plaatst de gemeente een zoge naamde 'smiley': een elektro nisch bord dat de snelheid van voorbij rijdende auto's weer geeft. Op de Langstraat werden december vorig jaar door de gemeente Meerlo-Wanssum witte rijen varkensruggen, vluchtheu vels en zwart-wit gestreepte paal tjes aangebracht om de snelheid van het gemotoriseerde verkeer af te remmen en de veiligheid van de fietsers te bevorderen. De kruising was eerst een gelijkwaardige kruising, maar sinds enkele maanden is ter plaat se een voorrangsregeling van kracht (met de Langstraat als voorrangsweg, red.). Om het ver keer op de Van Lyndenstraat af te remmen voor de kruising met de Langstraat, is er met behulp van twee stukken groen een knik gemaakt in de Van Lyndenstraat zodat je niet meer kaarsrecht de Langstraat kunt oversteken. Op de Langstraat werd een wegversmalling gerealiseerd door middel van een kleine witte vluchtheuvel aan de ene kant en witte opstaande bandjes, zoge naamde 'varkensruggetjes', tussen het rode fietspad en de weg aan de andere kant. Ze zijn bedoeld om hardrijdende auto's af te rem men, maar volgens omwonenden leiden ze tot op de dag van van daag vooral tot overlast. Deze wegversmalling is vanuit beide richtingen aangelegd. Kin deren die uit de Van Lyndenstraat- de straat van en naar het voetbal veld- komen, moeten volgens de buurtbewoners echter flink manoeuvreren om de weg veilig te kunnen oversteken. Ze mogen niet rechtstreeks de weg overste ken maar moeten eerst twee meter naar rechts fietsen (via de ruggen) en mogen dan pas de weg oversteken. Bij de verkeersremmer kwamen volgens de bewoners in de afgelo pen maanden regelmatig fietsers, die met hun trappers achter de Vijf dagen live muziek betonnen bandjes bleven han gen, ten val. Ook konden enkele bewoners door de verkeersobsta kels maar moeilijk van hun. oprit afrijden. Op verzoek van de bewoners kwam wethouder Derikx onlangs een kijkje nemen. Hij was hetl met de Blitterswijckenaren eensl dat er iets moest gebeuren. Del gemeente gaat binnenkort de 'var-| kensruggen' langs de fietstrookf tussen de Langstraat en de Vany Lyndenstraat deels verwijderen! en wil de fietsstrook door laten H lopen tot in de bochten van de zij-li wegen. Om een goede werking, van de voorrangsregeling op debl£ Langstraat te waarborgen, blijvenjrgc de opstaande bandjes bij de weg-jiss: versmalling wel liggen. Deind: gemeente streeft ernaar de situ-jjde atie op de kruising nog voor de^t 1; bouwvakvakantie te verbeteren, om n d jsti |gO| Jan Koenen en Gerrit Martens 50 jaar in Nieuw-Zeeland (2) MEE Noord en Midden Lim burg richt zich op alle mensen met een beperking. Zij kun nen bij MEE terecht voor informatie, advies en onder steuning. Ook organiseert MEE cursussen en gespreks groepen. In een groep, zo leert de praktijk, kom je gemakke lijker met elkaar in contact Je begrijpt elkaar, je herkent dezelfde vragen en problemen waar je tegenaan loopt. Zo kun je veel van elkaar opste ken. Een van de cursussen is Opkomen voor jezelf. Zowel in Noord- als Midden- Limburg is deze cursus zeer populair. Rosita Wijnands en Marjo Lange hebben de cursus zojuist afgesloten. Zij willen graag vertellen over hun erva ringen. "Ik vind het moeilijk voor mijn mening op te komen en als iemand boos reageert klap ik dicht. Daarom ben ik een half jaar geleden met deze cursus begon- Vijftig jaar geleden waagden Jan Koenen en Gerrit Martens de sprong in het diepe. Zij reisden als emigranten af naar Nieuw-Zeeland om daar een nieuw leven op te bouwen. In twee delen schetst Peel en Maas het levensverhaal van Koenen en Martens. In deel 1 kon u al lezen over de bootreis en aankomst in het nieuwe land, vandaag staan in deel 2 het leven, werk en ervaringen in Nieuw-Zeeland centraal. Na een 16-urige nachtelijke treinreis vanuit Wellington arrive ren Gerrit (Gerrie) Martens en Jan (John) Koenen in de morgen van 24 februari 1953 in de stad Auck land. John: "We hadden een tijde lijk bed, brood wordt overal gebakken en spoedig vonden we een kosthuis. Wij sliepen weer in een echt bed, met schone lakens en kussenslopen. Op de boot waren het stapelbedden." In de oorlogsjaren sliep John in Wup- pertal al op stro. En zoals duizen den Nederlandse dienstplichtigen sliep hij vier jaren op een canvas- stretcher, onder een muskieten net, met geladen stengun en gra naten gereed aan de koppel. Dat was Indonesië. "Maar nu zijn wij in Nieuw Zeeland en ver, ver weg van al die narigheden. Spoedig genoeg zal er verdiend worden. Gerrie komt terecht bij een firma die schrijnwerk doet, dus in zijn vak. De firma heeft een goede naam en maakt onder andere kerkmeubilair. Hij werkt zelfs aan preekstoelen." Het is de tweede dag als John bij een van de drie Terrazzo Com pagnies in Auckland binnenstapt en vraagt naar werk. Hij heeft het diploma van de Nederlandse Bond van Patroons en de baas zegt 'jij kan morgenvroeg begin nen'. Nieuw Zeeland had en heeft nog steeds een 40-urige werk week. In veelbedrijfstakken, inclusief de bouw, is gelegenheid voor overwerk, dat in tijd en geld wordt betaald. Een ander diep ingeworteld gebruik is 'Amoko time'. Om tien uur 's morgens en drie uur 's middags heeft iedereen recht op vijftien minuten pauze met een bakje koffie, betaald wel teverstaan. Dat werkt stimulerend op het werk en de productie. Na enkele jaren als schrijnwer ker gaat Gerrie het land in. Voor het departement van onderwijs bouwt hij huizen voor onderwij zend personeel van plaatselijke lagere scholen. Gerrie: "Iedere lagere school heeft een tandheel- kliniek met gediplomeerd ver pleegster. Geregeld wordt het gebit van kinderen gecontroleerd. Ook de boeren hebben huizen en hooischuren nodig. Ik timmer er dan ook lustig op los. De con structie is voornamelijk van hout, waaraan dit land een overvloed heeft. Stallen zijn niet nodig, want melkkoeien, vee, schapen en her ten zijn het hele jaar door buiten. Er wordt hooi bijgevoerd in de maanden augustus en september wanneer de grasgroei gering is." In de streek waar Gerrie zijn brood verdient, bouwt hij ook een huis voor zijn eigen gezin. Als zijn kinderen de middelbare- en hogeschoolleeftijden bereiken ziet hij zich genoodzaakt in Auck- land-West te gaan wonen. Hun nieuwe huis bouwt Gerrie op een groot perceel grond, tevens met werkplaats. Dit keer legt hij zich toe op het maken van keukens, tot aan zijn pensioengerechtigde leeftijd. EIGEN BEDRIJF John bevindt zich spoedig op de bouw, midden in het hart van Auckland. Hij heeft de leiding over een groot project in enkele tien- en twaalf verdiepingen tel lende verzekeringsgebouwen. Iedere verdieping moet worden voorzien van dames- en heren toi letten. John: "De vloeren worden ter plaatse gelegd. Muurpanelen zijn al op de fabriek gemaakt. Alles is hooggepolijst, met spie gels en wasbakken." In 1957 wordt in de welvarende plaats Tauranga een nieuw ziekenhuis gebouwd. Opnieuw een groot karwei dat een jaar in beslag neemt. "Vanwege de afstand kun nen we maar in een keer de drie weken een weekeind naar huis. Met enkele helpers werk ik 60 tot 65 uren per week. Ons kosthuis is dicht bij de bouw, dat is wel han dig. De operatiezalen zijn op de bovenste, zevende verdieping. Er moeten hooggepolijste naadloze vloeren en terrazzo komen voor de hygiëne. Op iedere verdieping zijn er verschillende badkamers met speciale douchebakken." De grootste opdracht waar John aan werkt, is het vrouwen ziekenhuis National Womens Hos pital in Auckland. Bij het met tien verdiepingen tellende ziekenhuis worden twee acht verdiepingen hoge verpleegstersflats gebouwd. Een karwei dat twee jaar duurt. Het is in de zestiger jaren als John het tijd vindt om zijn eigen bedrijf op te zetten. Het werk stroomt al spoedig binnen. Hij zet en legt tegels, vervaardigt open haarden, van vloer tot plafond in prachtig natuursteen. "In de jaren zeventig barst de 'swimmingpool craze' los. Veel mensen laten in hun tuin een zwembad installe ren. Het werk is niet aan te sle pen. Ik maak de paden langs het zwembad en de ruimten voor de tuinstoelen. De kiezelstenen in veel kleuren en maten komen van het Zuid-Eiland, evenals de prach tige natuursteen. En zo ga ik van het ene karwei naar het andere. Meestal bouw ik er nog een bar becue in bakstenen en stalen pla ten bij. Vanwege het gunstige kli maat is een maaltijd bij het bad, of een picknick aan het strand erg in trek." In 1955 koopt John een per ceel land, dat wordt verdeeld in vier bouwterreinen. Hij bouwt als eerste een huis voor zijn familie. Met veel glas om te kunnen genie ten van het vergezicht. Op ieder terrein laat hij water en electrici- teit aanbrengen en bouwt er evenzovele huizen. Tijdens hun verblijf in Nieuw- Zeeland hebben Gerrie en John diverse keren Nederland bezocht om broers, neven en nichten te bezoeken. "Dat waren geweldige ervaringen met alleen veel te veel Limburgse vlaai." Maar niet alleen Nederland is een reisdoel. Als Gerrie een tiendaagse vakantie in Bali doorbrengt, gaat John een kijkje nemen op Tahiti. "Het is een Franse kolonie, te klein voor zelfbestuur. De kathedraal Jeanne d'Arc in Papeete is zondags vol. We kiezen dan maar voor een bustour met een Engelse gids rond het eiland. Bijzonder interes sant." In Brisbane (Australië) woont een Duits nichtje van John, zuster Bernhilda, in het klooster. Zij verzorgt bejaarden en behoe vende mensen. Zuster Bernhilda is verantwoordelijk voor de keu ken. Haar dag begint om 4.30 uur 's morgen, waarna zij 500 maaltij den per dag verzorgt. "Tijdens de trips in Brisbane heb ik de gele genheid gekregen om de grootste ananasplantage te bezichtigen, maar ook de dierentuin. Daar eten de kangoeroes, de wallaby's en koalabeertjes uit de hand. En dan zijn er nog de pelikanen, cooka- barrons, plattypos, de Tasmandui- vel, teveel om op te noemen. Veel indruk maakt ook het bezoek aan de Gold Coast. Je draait onder water op een plateau en om je heen zwemmen de mooiste, prachtige en kleurijke tropische vissen. Alleen glas scheidt ons van haaien met hun vreselijke haakse tanden." John maakt van dichtbij het overlijden van zijn nichtje mee. Na een succesvolle operatie sterft zuster Bernhilda als gevolg van ongeneeslijke complicaties. "We zijn er ons van bewust dat ons afscheid na een week verblijf, een afscheid voorgoed is. Enkele weken na mijn vertrek meldt de moeder overste van het klooster dat mijn nicht overleden is." Naast het genieten van de prachtige natuur, het werk en leven in Nieuw-Zeeland, maken Gerrie en John tijd voor hun hob by's. Gerrie is nog steeds een voetballiefhebber en houdt van mooie auto's. Hij maakt heel graag trips in zijn Jaguar. John geniet al meer dan 40 jaar van indoor- bowls, een populair spel in Nieuw-Zeeland. Ook maakt hij tui- nornamenten en heeft hij een vol ière met kanaries. Vanwege zijn militair verleden is hij lid van de 'Teruggekeerde soldatenassocia- tie' en neemt hij deel aan de acti viteiten van deze club. Op de vraag of het tweetal ooit nog een keer wil terugkeren naar Neder land, antwoordt John veelzeg gend: "Wij hebben hier alles wat ons hart begeert!" nen. Bij de eerste bijeenkomst was ik superzenuwachtig. Met knikkende knieën liep ik het lokaal binnen. Toch ben ik gewoon gaan zitten en heb me voorgesteld." Rosita raakt opnieuw opgewonden als ze daar aan terugdenkt. In het dagelijks leven werkt ze in een bedrijfsres taurant, alwaar ze koffie serveert en eten klaarmaakt. Marjo doet verpakkingswerkzaamheden. Zij had 10 jaar geleden al eens een cursus gevolgd bij MEE (onder de vroegere naam SPD). Marjo vindt kritiek geven moeilijk. "Ik weet niet hoe de ander reageert en hoe ik me dan moet opstellen. Maar door deze cursus lukt het me al beter. Weet je, ik ben een echte binnenvetter. Maar ik merk dat ik nu meer uit mezelf ga praten, op mijn werk en bij de tafeltennis club waarvan ik lid ben." Trots laten beide meiden hun getuig schrift zien dat ze zojuist van de begeleiders van de cursus hebben ontvangen. Ook voor Rosita heeft de cursus veel opgeleverd. "Ik kan nu beter luisteren; anderen zeg gen dat ik rustiger ben geworden. Ik voel me zelfstandiger." Het leuke aan de cursus is het samen leren in een groep. Marjo: "De groep bestond uit negen perso nen. Daar heb je veel steun aan. In het begin is het wel spannend, maar je leert elkaar snel beter ken nen. We helpen elkaar en dan wordt het makkelijker om te zeg gen wat je denkt." In totaal waren er zestien bij eenkomsten, met een korte pauze na acht lessen. Na iedere bijeen komst kregen de deelnemers ook huiswerk mee. "Dan ging ik thuis en op mijn werk oefenen. Met het maken van een praatje of het geven van een complimentje. Niet makkelijk, maar door het vaker te doen lukt het me beter." Rosita is zeer te spreken over de cursus. Maar ze weet ook dat ze moet blijven oefenen. 'Ik heb me voorgenomen het cursusboek over een tijdje nog eens door te lezen. Dan blijf ik eraan denken." Marjo knikt instemmend. Zij heeft voor deze cursus zelfs vrije dagen moeten opnemen, maar heeft daar geen moment spijt van gehad. Vul de bon in en win een reis! Een reis naar een zonnige bestem ming. Zo begon de wedstrijdbon van Alcast BV fabrikant van alumi nium ramen, deuren en serre's aan de Horsterweg in Leunen. Velen pakten deze kans met beide handen aan en vulden de bon in tijdens de open dag. Alcast neemt als gecertificeerd Reynaers Dia mond Partner jaarlijks deel aan de landelijke open dag van haar pro fiel leverancier Reynaers. Mevrouw Aerts uit Horst is één van de gelukkige prijswinnaars en ontving een reischeque ter waar de van 500,=. Zij kan nog deze zomer genieten van een onverge telijke vakantie. Op de foto mevrouw Aerts en kinderen en de heer Seijsener van Alcast BV Tienray viert kermis van 9 tot en met 14 juli. En natuur lijk laat ook OJC Gaelllus de kermisdagen niet onopge merkt aan zich voorbijgaan. In de grote feesttent bij de soos kunnen bezoekers vijf dagen lang genieten van live muziek. OJC Gaellus opent de kermisda gen op vrijdag 9 juli met optre dens van de tributebands Demo- lution (Nirvana) en Crawlin' Back (Guns n' Roses). De uit Horst afkomstige band Demolutiori werd in september 2003 in eerste instantie opgericht voor een eenmalig optreden. Dit werd echter zo'n succes dat de band besloot door te gaan met het coveren van Nirvana. De band bestaat uit vier leden. Na deze nostalgische muziek staat de Guns n' Roses coverband Crawlin' Back op het podium. Deze Haagse band speelt al jaren als rock- coverband en brengt deze avond een 'special tribute to' Guns N' Roses. Deze band speelt alle hits en minder bekende num mers van Guns N' Roses die dik tien jaar geleden zeer populair waren. Na al dit geweld vindt er nog een afterparty met dj plaats in de soos. De tent is deze avond geopend vanaf 20.30 uur en Demolution begint rond 21.00 uur. Zaterdag 10 juli speelt de populaire coverband Jeopardy in de soos. De bandleden spelen nummers van o.a. Robbie Wil liams, Kane, Linkin Park, The Ras mus, Di-rect en Nickelback. Ook deze avond vindt er weer een afterparty plaats is de soos met dj Basz). De tent is deze avond geopend vanaf 20.30 uur en Jeo pardy zal rond 21.30 uur begin nen. Zondag 11 juli is de tent geo pend vanaf 13.00 uur. Rond 18.00 uur zal de Horster rockformatie J.O.N. beginnen. Deze rockband met zangeres speelt stevige, eigen nummers. Na J.O.N. is het rond 20.30 uur de beurt aan Midnight Run. Deze Top-100 coverband speelt al sinds 1990. Ze spelen o.a. nummer van The Police, Anouk en Robbie Williams. Maan dag 12 juli staat het traditionele vissen op het programma. Vanaf 10.00 uur wordt er gevist en daar na wordt er handboog geschoten in de feesttent. Vanaf 15.30 uur gaat de Tienrayse formatie Just 4 Fun een feestje bouwen. Deze heren spelen 70-jaren covers van o.a. Steppen Wolf, The Rolling Stones, Black Sabbath en Neil Young. Na Just 4 Fun speelt rond 20.30 uur de Noord-Limburgse rockcoverband Sick Mind in de soos. Deze in 2001 opgerichte Demolution treedt vrijdag op: in de tent bij OJC Gaellus band brengt covers van onder andere Stiltskin, Bush, Pearl Jam, M Blink 182 en Metallica ten gehore. U De laatste dag, dinsdag 12 juli,| staat in het teken van de 'water- spellendag'. 's Avonds speelt de Geijsterste band De Acherbendt^® in de tent. Deze in 2000 opgerich-j^ te band speelt covers met eigen-J zinnige teksten. De tent is deze dag vanaf 11.00 uur geopend. De landelijke organisatie Wilde Ganzen heeft laten weten sympathiek te staan tegenover de sponsorvoet tocht van het Tienrayse echt paar Jan en Jana Bexkens. Dat betekent dat deze organisatie straks het eindbedrag aanvult met maximaal 50 procent. Zoals bekend kan iedereen het echtpaar ondersteunen door een gift over te maken op bankrekening 13.25.91*189 van de StichtingOntwikke- lingssamenwerking Meerlo- Wanssum t.n.v. voettocht. Het geld gaat voor honderd pro cent naar het kindertehuis Hogar Esperanza in Chilian te Chili. "Hartstikke goed dat we deze steun krijgen", laten Jan en Jana Bexkens weten vanuit midden Frankrijk. Afgelopen zondag was het echtpaar al tot honderd kilo meter beneden Parijs in het stadje Lacharite-sur-Loire. Ze laten weten dat alles oké is en ze nog steeds volle goede moed zijn. Wat de sponsoring betreft. Op het bankrekeningnummer van de Stichting Ontwikkelingssamenwerking is tot 1 juli een bedrag van 783 euro overgemaakt. Daarnaast hebben klanten van Jana's praktijk voor voetverzor ging en pedicure al vijfhonderd euro in het potje gedaan. In totaal is dus al een bedrag binnen van 1283 euro. SOS verwacht dat de komende weken nog veel mensen tien, vijfentwintig of honderd euro overmaken om de sponrso- tocht tot een succes te maken. "Het mooiste is als de sponsor- tocht in totaal 2300 euro zal ople veren, net zoveel als de afscheid in kilometers van Tienray naar Santiago de Compestale. En elke euro die binnenkomt is er één", laat een woordvoerder van SOS Meerlo-Wanssum weten. "De steun van Wilde Ganzen betekent dat elke euro die geschonken wordt met ongeveer vijftig euro cent wordt verhoogd." Wat gebeurt er als U niet adverteert PEEL EN MAAS Sjoerd Thiesen liet zich onlangs tot gildekoning van het Blittersivij- ckse Sint Antonius Abt Gilde kronen. Samen met Nicole Floss krijgt de nieuwe koning op zaterdag 10 juli van 20.00 tot 21.00 uur een receptie aangeboden in het gemeenschapshuis in Blitterswijck (Plein 4). Na afloop van de receptie begint het feestelijke koningsbal.

Peel en Maas | 2004 | | pagina 10