'Meerlo-Wanssum' blikt terug en vooruit
"'"Een welkome
ereld"
Circa 65
oningen extra in
eerlo-Wanssum"
"Genoeg
uitdagingen
"2003 een erg
verdrietig jaar"
2004
"Samen iets moois
bereikt"
"Gewone mens niet
aan de kant schuiven
i
aginffiL EN MAAS
Donderdag 1 januari 2004 - Pagina 15
ep Hahn, burgemeester Meerlo-Wanssum:
kui
Jamie is onze oudste klein-
ij chter, bijna vijf jaar. Onze
16; chter was in verwachting
e s n haar vierde kind. Aan
ep ze nieuwe gezinsuitbreiding
i t/erd uitvoerig aandacht
2isteed, ook op school. Zo
nervam Jamie thuis met een
over de baby in
Ze had een kind-
in een kooi getekend,
ligt de baby in een
ouj)oitje", vroeg haar moeder.
1 vi >an is ze veilig", was het ver-
antwoord.
heel jonge kinderen voe-
al aan dat baby's kwetsbaar,
en afhankelijk zijn.
moeten ze beschermd
Als in een kooitje. Wan-
kinderen groter worden en
en figuurlijk op eigen
leren staan, blijft de
aan geborgenheid Kin
hebben een basis nodig
waarop ze altijd en onvoorwaar
delijk kunnen terugvallen. Hun
thuis, hlin ouders, hun familie,
hun omgeving. En als ze op zich
zelf gaan wonen, creëren ze hun
eigen thuis, hun eigen veilige
omgeving. De voordeur is als een
ijzeren gordijn tussen de boze
wereld buiten en de persoonlijke
levenssfeer binnen. Thuis mag je
denken en doen en laten wat je
wil. Het huis is het symbool van
vrijheid en tegelijk van veiligheid.
Een plek om te dromen, lief te
hebben, plezier te maken, geluk
kig te zijn. En om met een gerust
hart te gaan slapen. Zo wil ik dat
mijn huis is. Zo ben ik groot
gebracht en zo heb ik het mijn
kinderen bijgebracht. En zo
beleeft Jamie, onze kleindochter,
het blijkbaar ook al.
Maar een huis moet geen
burcht zijn, geen onneembare
vesting. Boven de poort hangt
een bord met 'hartelijk welkom'.
Deuren en ramen staan open. Vro
lijke stemmen dansen als noten
naar buiten. Een huis moet ook
het symbool van gastvrijheid zijn.
Kom binnen, er is genoeg te eten
voor iedereen.
Het ligt op mijn lippen om een
klaagzang te beginnen over al die
miljoenen kinderen die geen thuis
hebben. Die in angst leven en
honger lijden. Ik zwijg verder. Ik
hoef u niet te vertellen wat u elke
dag op tv ziet.
Ik wil wel een oproep doen.
Stop niet, maar ga ook na Nieuw
jaarsdag door met feestvieren.
Versier je huis, je vrouw, je her
sens. Laat de wind door je woning
en hoofd waaien. En steek de
buren een helpende hand toe.
Maak van je huis een gastvrij kooi
tje. Dat wens ik iedereen toe. En
veel geluk in het nieuwe jaar."
Jac Derikx blikt vooruit op 2004
Burgemeester Joep Hahn
"Graag wil ik van de gele
genheid gebruikmaken om via
deze weg vooruit te blikken op
20ö4. Volgend jaar willen wij
de plannen verder uitwerken
baarbij ons als gemeente de
gelegenheid wordt geboden
om een aantal woningen extra
te bouwen. Via de regelingen
rood-voor-groen en het 1000-
woningenplan van de provin
cie zijn wij in staat om in
Meerlo-Wanssum ongeveer 65
woningen boven op het nor
male te karige contingent te
bouwen. Daar willen wij graag
op inspelen.
2004 is waarschijnlijk ook het
eerste jaar dat het reconstructie
plan zal gaan werken. Dit plan
biedt ons mogelijkheden om te
werken aan de economische ver
sterkingen van het buitengebied
en daarmee tevens aan de leef
baarheid van het platteland. Met
name volgend jaar willen wij daar
de eerste aanzet toe geven. In
overleg met de dorpen zullen wij
dorpsontwikkelingsplannen
(DOP) maken, waarbij de proble
men van de dorpen in zijn geheel
bekeken zullen worden en de
oplossingsrichtingen voor proble
men met betrekking tot het bou
wen van woningen en de leef
baarheid zullen daar ook in
vermeld worden.
Verder wil ik als wethouder van
de gemeente Meerlo-Wanssum
samen met de wethouders van
tien peelgemeentes verder wer
ken aan het oplossen van de pro
blemen die er zijn met het bou
wen van woningen binnen de
huidige stankcirkels. De tweede
kamer is bezig met regel- en wet
geving en daar willen wij als erva
ringsdeskundige ons steentje aan
bijdragen, zodat er ook voor onze
regio een regeling komt die ook
echt werkt en gedragen wordt.
De raad van de gemeente Meer
lo-Wanssum staat volgend jaar
voor de moeilijke keuze met
betrekking tot de verdere uitbrei
ding van de haven in Wanssum.
Doen wij nu niets dan zal Wans
sum tot in lengte van dagen opge
zadeld blijven met verkeersover
last Overlast dat door de
autonome groei alleen maar zal
toenemen. De echte uitbreiding
van de haven zal alleen ingevuld
kunnen worden als het verkeers
probleem op de Venrayseweg/
Brugstraat op de korte termijn
met behulp van een randweg niet
meer verslechterd en dat er voor
de lange termijn uitzicht is op het
realiseren van meer veiligheid en
dus een beter leefklimaat op de
Venrayscweg/Brugstraat door
middel van een brug over de
haven en een rondweg om Wans
sum heen. Prettige jaarwisseling
en een goed en gezond 2004."
Jac Derikxloethouder Meerlo-
Wanssum
Karin Custers, Stichting Peuterspeelzalen Meerlo-Wanssum
"De Stichting Peuterspeelza
len Meerlo-Wanssum biedt
peuterspeelzaalwerk aan
ongeveer 135 peuters. De
Stichting is in 2001 ontstaan
uit een fusie van de vier peu
terspeelzalen in de gemeente
Meerlo-Wanssum. De belang
rijkste beweegreden om te
fuseren was de professionali
sering van het peuterspeel
zaalwerk. Sinds de fusie wordt
iedere groep begeleid door
een beroepskracht en een vrij
willigster. In 2001 en 2002 is
vooral gewerkt aan het op
orde krijgen van de bedrijfs
matige aspecten van de nieu
we organisatie. De stichting is
nu immers een formele werk
gever met alle bijbehorende
verplichtingen.
Eind 2002, begin 2003 is werk
gemaakt van de inhoudelijke pro
fessionalisering. Een belangrijk
item hierin was het maken van
een pedagogisch beleidsplan. In
het pedagogisch plan is aangege
ven waar de organisatie voor staat
en wat de doelen zijn. Om te
komen tot een stuk dat gedragen
wordt door beroepskrachten, vrij
willigsters, ouders en bestuur zijn
er diverse discussieavonden geor
ganiseerd. Dit waren vruchtbare
avonden, waarin iedereen actief
meedeed. De kerntaken, zoals ze
landelijk leven en beschreven zijn
in het visiedocument 'peuter
speelzaalwerk in de 21e eeuw',
werden onderschreven: het sti
muleren van de ontwikkeling, het
volgen en signaleren en het vorm
geven aan een doorgaande ont
wikkelingslijn.
Nu het pedagogisch plan klaar
is en 'we weten waar de stichting
voor staat, gaat de aandacht in
2004 meer uit naar de manier
waarop we de doelen willen
bereiken. Er zal met name aan
dacht zijn voor het pedagogisch
handelen van de leidsters. Boven
dien zullen de kennis en vaardig
heden op het gebied van ontwik
kelingsstimulering, normen en
waarden, verzorging en hygiëne,
het volgen van peuters en het sig
naleren van problemen verdiept
worden.
In 2003 is ook een start
gemaakt met het concept 'brede
school'. Het concept van de brede
school houdt in dat je samenwer
king zoekt met partners, zoals bij
voorbeeld de basisschool, het
consultatiebureau, de kinderop
vang of verenigingen. Het doel is
om door deze samenwerking een
duidelijke meerwaarde te krijgen.
Medewerkers kunnen van eikaars
kennis gebruik maken en voorzie
ningen kunnen daardoor eerder
gehandhaafd blijven, ook in een
kleinere kern. De samenwerking
betreft in eerste instantie de
inhoudelijke kant van het werk,
maar het is ook mogelijk dat de
betrokken organisaties onder een
dak komen te werken. Zo loopt er
in Wanssum een onderzoek of het
mogelijk is om een nieuwe peu
terspeelzaal bij de basisschool te
bouwen.
In 2003 is, met hulp van Synthe
se, ook een groot bedrag aan sub
sidie binnengehaald: Deze subsi
die wordt gebruikt voor de aan
schaf van ergonomisch
verantwoord meubilair, maar ook
voor een vernieuwing van de aan
kleding en het speelgoed van de
peuterspeelzalen.
Natuurlijk waren er in 2003 ook
volop peuteractiviteiten. De feest
dagen nemen altijd een bijzonde
re plaats in, maar hoogtepunt dit
jaar was de afsluiting van het
schooljaar in juli. In het kader van
de breedtesportimpuls werd in de
sporthal van Meerlo onder leiding
van Talli Fokke een kleurige hap
pening georganiseerd boordevol
bewegingsmogelijkheden voor de
peuters. Volgend jaar zal er veel
aandacht zijn voor het bewegen
met de peuters.
Ook in 2004 liggen er weer
genoeg uitdagingen op het gebied
van activiteiten en ontwikkeling
te wachten. Uitdagingen die we
met beide handen aangrijpen."
Karin Custers, coördiator.
Wethouder Leo Beterams:
"2003... persoonlijk een
meer dan verdrietig jaar.
Afscheid nemen van mensen
dichtbij, na veelal een langdu
rig ziekteproces. Leegtes daar
door in persoonlijke relaties
en contacten. Het wordt kil en
stil om je heen. Kanker... Ik
durf het woord uit te spreken
en op te schrijven. Weg met
het wegmoffelen van zo onge
veer volksziekte nummer 1.
Benoem het! Waarom? Omdat
de ervaring mij heeft geleerd
hoe waardevol het kan zijn als
mensen die het treft daar zélf
open in durven zijn.
Waardevol voor zichzelf, waar
devol voor hun directe omge
ving. Het toont hun moed, hun
doorzettingsvermogen, hün opti
misme, hün kwetsbaarheden,
maar óók hün genieten van de
tijd die ze, met steeds meer
beperkingen, nog te gaan heb
ben. Het leert de ander dingen te
zien, te voelen, te ervaren, waar
je tot dan geen aandacht aan gaf.
Het biedt de ander de ruimte voor
een intenser contact, voor warm
te, voor gevoelens die steeds die
per gaan. Maar óók sleept het je
mee in je gevoelens van onmacht,
van hulpeloosheid, in de zoek
tocht naar het waarom juist hij of
zij? Waarom vaak zo jong nog? Té
jong... Je voelt het als unfair. Je
voelt je eigen machteloosheid.
Het stemt je somber, maakt je
boos. Het lijkt niet op te houden,
óók niet in je directe omgeving.
Is het jouw leeftijd? Je wordt
ouder pappa... dat welmaar
is dat de verklaring voor zoveel
onrecht om je heen? Is het zó sim
pel? Ik denk het niet, ik weiger
dat althans te geloven. Is het dan
tóch het milieu, onze eigen leef
omgeving, die we met z'n allen
langzaam maar zeker aan het ver
giftigen zijn en daarmee, als een
sluipmoordenaar, onszelf? Er
moet ergens een oorzakelijk ver
band zijn, maar waarwat?
Het antwoord ken ik niet, ver
moedens heb ik wel, maar daar
koopt niemand wat voor. Heeft
het zin eenieder op te roepen tot
(nog) meer milieubewuster
gedrag? Ik heb mijn twijfels, niet
omdat ik geen vertrouwen in
mensen heb, maar omdat wij met
z'n allen niet in staat zullen zijn
een drempel op te werpen tegen
de belangen van industriële
ondernemingen, tegen de mensen
en bedrijven die hun geld verdie
nen aan milieuverpestende pro
ducten, productiemethoden en
productieafval. Aan landen die
Kyoto aan hun laars lappen. De
macht van de grote concerns, van
het grootkapitaal. De macht van
de échte onzichtbare machtsheb
bers. En wéér dat gevoel van
machteloosheid. 2003... het is
bijna ten einde. Hoeveel daden
van nutteloos geweld en zelf
moordaanslagen hebben we nog
te gaan, voordat we elkander
weer een gelukkig nieuwjaar toe
wensen?
Vanwaar dan toch al dat fanatis
me en fatalisme?
Spelen ook daar gevoelens van
hulpeloosheid, van onmacht en
onrecht een rol? Is het blinde
woede en wraak, of gaat het ook
hier simpel om macht?
Nu ik dit zo opschrijf realiseer
ik me waarom het woord 'macht'
zoveel weerstand in mij oproept.
Het heeft een negatieve lading,
enerzijds omdat mensen macht
misbruiken, anderzijds omdat het
je zo vaak hulpeloos maakt,
onmacht dus. 2004.. staat voor
de deur. Laten we in 2004 probe
ren de negatieve lading van
'macht' weg te nemen. Daar waar
macht overheerst ons daartegen
zonder geweld verzetten.
Laten wij onze gevoelens van
onmacht omzetten in krachtige
signalen van collectieve weerzin,
daar waar het om 'grote' zaken
gaat. En laten wij onze gevoelens
van onmacht in kleine kring delen
door elkaar te helpen in woord en
gebaar, in gevoelens van warmte,
in aandacht voor het individu,
voor het zwakke, de zwaksten
onder ons. Ik wens u allen een
machtig gezond 2004."
Leo Beterams, wethouder Wel
zijn gemeente Meerlo-Wanssum.
René Poels, SOS Meerlo-Wanssum
"Tien jaar geleden werd op par
ticulier initiatief en steun van de
gemeenteraad van Meerlo-Wans
sum de Stichting Ontwikkelings
samenwerking Meerlo-Wanssum
opgericht. Vijftien vrijwilligers uit
de zes kerkdorpen gingen enthou
siast aan de slag met als doel om
in de gemeente bij zoveel moge
lijk mensen informatie over te
brengen over de derde wereld en
tegelijk een concreet project te
steunen. We willen een stukje van
onze rijkdom, -kennis, vrijetijd en
creativiteit- delen met de mensen
in de derde wereld die het niet zo
goed getroffen hebben als wij.
We doen dat door jong en oud te
betrekken in onze activiteiten.
Wie terugkijkt naar de voorbije
jaren kan alleen maar conclude
ren dat wij in Meerlo-Wanssum
met z'n allen iets moois hebben
bereikt. De druppels op de gloei
ende plaat blijken heel veel drup
pels te zijn die vruchten afwer
pen. Zo heeft SOS
Meerlo-Wanssum succesvolle pro
jecten gesteund in Brazilië (een
tehuis voor straatmeisjes in Rio),
in Ethiopië (een schooltje voor
weeskinderen) en op het Indone
sische eiland Sulawesie (een land
bouwproject opgezet en een boe
rencoöperatie opgericht samen
met Rabobank Nederland). En
thans zijn we volop bezig met het
kindertehuis Hogar Esperanza
(Huis van Hoop) in Chili. Ons
geld gaat rechtstreeks naar de
projecten en we zien dat het goed
terecht komt. We hebben voort
durend contact met de mensen
van de projecten. Het succes van
SOS Meerlo-Wanssum is het suc
ces van de inwoners van Meerlo-
Wanssum die de acties met raad
en daad steunen (kijk eens naar
het unieke concert van alle fanfa
res en zangkoren tijdens de SOS-
jubileum manifestatie op 18 mei
j.L), de kinderen die op de basis
scholen enthousiast met het pro
ject aan de slag zijn, particulieren
en bedrijven die doneren en de
vijftien vrijwilligers die het SOS-
ideaal mede gestalte geven. Je
kunt alleen maar trots zijn om van
zo'n club voorzitter te mogen
zijn. Op naar het volgende jubi
leum!"
Foto: Van Zoest, Blerick
Pastoor Ruud Verheggen:
"Aan het begin van een jaar
heb je allemaal verwachtingen
en dromen, maar welke ervan
komen uit? Aan het einde van
een jaar ga je dan ook terug
blikken op wat is geweest en
kijken naar wat gaat komen.
Nu maakt ieder van ons per
soonlijk een hele andere
terugblik. Natuurlijk kennen
we allemaal de grote gebeurte
nissen. Toch is daarnaast nog
veel belangrijker het verhaal
van iedere gewone mens per
soonlijk.
Stef Bos heeft ooit eens een lied
geschreven dat heet 'de figuran
ten'. Daarin wordt ieder jaar weer
als een film beschreven, met een
vuurwerk boven Bagdad of Tel
Aviv. In die film draait het alleen
om de grote namen en grote din
gen. Maar wie denkt er aan de
figuranten, de gewone mensen uit
alle landen. Mensen zoals jij en ik,
op zoek naar het geluk. Laten we
dus niet alleen maar stilstaan bij
de hoofdrolspelers. Laat ons kij
ken naar ieder mens persoonlijk.
Kijken hoe we er kunnen zijn
voor elkaar.
Als we dus willen terugblikken,
luister dan naar het verhaal van de
mensen in onze omgeving in
plaats van naar al de grote verha
len uit de wereld. Want iedere
mens is het waard om naar te lui
steren. waar die ook woont of van
waar die ook komt. Want ook u
en ik hebben zo onze mooie, blije
maar ook soms verdrietige verha
len over het afgelopen jaar.
En als we plannen maken voor
het nieuwe jaar. Kijk dan ook naar
de gewone mens. Kijk naar hoe
we onze zoektocht naar het geluk
kunnen voltooien. Hoe we elkaar
kunnen helpen. De wereld begint
in je eigen gezin en bij de mensen
in je buurt.
Waar gaan we in het nieuwe
jaar naar toe? Niemand die het
precies kan zeggen. Maar als we
gewoon letten op het geluk van
de mensen rondom ons. dan
wordt het een mooi en goed jaar.
Het zou mooi zijn als de gewo
ne mens niet aan de kant wordt
geschoven voor alle hoofdrolspe
lers. Maar dat zij juist oog hebben
voor het geluk van de gewone
mensen. Dat is iets wat ik u het
komend jaar heel graag wil toe
wensen. Gods zegen voor het
nieuwe jaar."
Pastoor Ruud Verheggen