'Meerlo-Wanssum' blikt terug en vooruit "'"Een welkome ereld" Circa 65 oningen extra in eerlo-Wanssum" "Genoeg uitdagingen "2003 een erg verdrietig jaar" 2004 "Samen iets moois bereikt" "Gewone mens niet aan de kant schuiven i aginffiL EN MAAS Donderdag 1 januari 2004 - Pagina 15 ep Hahn, burgemeester Meerlo-Wanssum: kui Jamie is onze oudste klein- ij chter, bijna vijf jaar. Onze 16; chter was in verwachting e s n haar vierde kind. Aan ep ze nieuwe gezinsuitbreiding i t/erd uitvoerig aandacht 2isteed, ook op school. Zo nervam Jamie thuis met een over de baby in Ze had een kind- in een kooi getekend, ligt de baby in een ouj)oitje", vroeg haar moeder. 1 vi >an is ze veilig", was het ver- antwoord. heel jonge kinderen voe- al aan dat baby's kwetsbaar, en afhankelijk zijn. moeten ze beschermd Als in een kooitje. Wan- kinderen groter worden en en figuurlijk op eigen leren staan, blijft de aan geborgenheid Kin hebben een basis nodig waarop ze altijd en onvoorwaar delijk kunnen terugvallen. Hun thuis, hlin ouders, hun familie, hun omgeving. En als ze op zich zelf gaan wonen, creëren ze hun eigen thuis, hun eigen veilige omgeving. De voordeur is als een ijzeren gordijn tussen de boze wereld buiten en de persoonlijke levenssfeer binnen. Thuis mag je denken en doen en laten wat je wil. Het huis is het symbool van vrijheid en tegelijk van veiligheid. Een plek om te dromen, lief te hebben, plezier te maken, geluk kig te zijn. En om met een gerust hart te gaan slapen. Zo wil ik dat mijn huis is. Zo ben ik groot gebracht en zo heb ik het mijn kinderen bijgebracht. En zo beleeft Jamie, onze kleindochter, het blijkbaar ook al. Maar een huis moet geen burcht zijn, geen onneembare vesting. Boven de poort hangt een bord met 'hartelijk welkom'. Deuren en ramen staan open. Vro lijke stemmen dansen als noten naar buiten. Een huis moet ook het symbool van gastvrijheid zijn. Kom binnen, er is genoeg te eten voor iedereen. Het ligt op mijn lippen om een klaagzang te beginnen over al die miljoenen kinderen die geen thuis hebben. Die in angst leven en honger lijden. Ik zwijg verder. Ik hoef u niet te vertellen wat u elke dag op tv ziet. Ik wil wel een oproep doen. Stop niet, maar ga ook na Nieuw jaarsdag door met feestvieren. Versier je huis, je vrouw, je her sens. Laat de wind door je woning en hoofd waaien. En steek de buren een helpende hand toe. Maak van je huis een gastvrij kooi tje. Dat wens ik iedereen toe. En veel geluk in het nieuwe jaar." Jac Derikx blikt vooruit op 2004 Burgemeester Joep Hahn "Graag wil ik van de gele genheid gebruikmaken om via deze weg vooruit te blikken op 20ö4. Volgend jaar willen wij de plannen verder uitwerken baarbij ons als gemeente de gelegenheid wordt geboden om een aantal woningen extra te bouwen. Via de regelingen rood-voor-groen en het 1000- woningenplan van de provin cie zijn wij in staat om in Meerlo-Wanssum ongeveer 65 woningen boven op het nor male te karige contingent te bouwen. Daar willen wij graag op inspelen. 2004 is waarschijnlijk ook het eerste jaar dat het reconstructie plan zal gaan werken. Dit plan biedt ons mogelijkheden om te werken aan de economische ver sterkingen van het buitengebied en daarmee tevens aan de leef baarheid van het platteland. Met name volgend jaar willen wij daar de eerste aanzet toe geven. In overleg met de dorpen zullen wij dorpsontwikkelingsplannen (DOP) maken, waarbij de proble men van de dorpen in zijn geheel bekeken zullen worden en de oplossingsrichtingen voor proble men met betrekking tot het bou wen van woningen en de leef baarheid zullen daar ook in vermeld worden. Verder wil ik als wethouder van de gemeente Meerlo-Wanssum samen met de wethouders van tien peelgemeentes verder wer ken aan het oplossen van de pro blemen die er zijn met het bou wen van woningen binnen de huidige stankcirkels. De tweede kamer is bezig met regel- en wet geving en daar willen wij als erva ringsdeskundige ons steentje aan bijdragen, zodat er ook voor onze regio een regeling komt die ook echt werkt en gedragen wordt. De raad van de gemeente Meer lo-Wanssum staat volgend jaar voor de moeilijke keuze met betrekking tot de verdere uitbrei ding van de haven in Wanssum. Doen wij nu niets dan zal Wans sum tot in lengte van dagen opge zadeld blijven met verkeersover last Overlast dat door de autonome groei alleen maar zal toenemen. De echte uitbreiding van de haven zal alleen ingevuld kunnen worden als het verkeers probleem op de Venrayseweg/ Brugstraat op de korte termijn met behulp van een randweg niet meer verslechterd en dat er voor de lange termijn uitzicht is op het realiseren van meer veiligheid en dus een beter leefklimaat op de Venrayscweg/Brugstraat door middel van een brug over de haven en een rondweg om Wans sum heen. Prettige jaarwisseling en een goed en gezond 2004." Jac Derikxloethouder Meerlo- Wanssum Karin Custers, Stichting Peuterspeelzalen Meerlo-Wanssum "De Stichting Peuterspeelza len Meerlo-Wanssum biedt peuterspeelzaalwerk aan ongeveer 135 peuters. De Stichting is in 2001 ontstaan uit een fusie van de vier peu terspeelzalen in de gemeente Meerlo-Wanssum. De belang rijkste beweegreden om te fuseren was de professionali sering van het peuterspeel zaalwerk. Sinds de fusie wordt iedere groep begeleid door een beroepskracht en een vrij willigster. In 2001 en 2002 is vooral gewerkt aan het op orde krijgen van de bedrijfs matige aspecten van de nieu we organisatie. De stichting is nu immers een formele werk gever met alle bijbehorende verplichtingen. Eind 2002, begin 2003 is werk gemaakt van de inhoudelijke pro fessionalisering. Een belangrijk item hierin was het maken van een pedagogisch beleidsplan. In het pedagogisch plan is aangege ven waar de organisatie voor staat en wat de doelen zijn. Om te komen tot een stuk dat gedragen wordt door beroepskrachten, vrij willigsters, ouders en bestuur zijn er diverse discussieavonden geor ganiseerd. Dit waren vruchtbare avonden, waarin iedereen actief meedeed. De kerntaken, zoals ze landelijk leven en beschreven zijn in het visiedocument 'peuter speelzaalwerk in de 21e eeuw', werden onderschreven: het sti muleren van de ontwikkeling, het volgen en signaleren en het vorm geven aan een doorgaande ont wikkelingslijn. Nu het pedagogisch plan klaar is en 'we weten waar de stichting voor staat, gaat de aandacht in 2004 meer uit naar de manier waarop we de doelen willen bereiken. Er zal met name aan dacht zijn voor het pedagogisch handelen van de leidsters. Boven dien zullen de kennis en vaardig heden op het gebied van ontwik kelingsstimulering, normen en waarden, verzorging en hygiëne, het volgen van peuters en het sig naleren van problemen verdiept worden. In 2003 is ook een start gemaakt met het concept 'brede school'. Het concept van de brede school houdt in dat je samenwer king zoekt met partners, zoals bij voorbeeld de basisschool, het consultatiebureau, de kinderop vang of verenigingen. Het doel is om door deze samenwerking een duidelijke meerwaarde te krijgen. Medewerkers kunnen van eikaars kennis gebruik maken en voorzie ningen kunnen daardoor eerder gehandhaafd blijven, ook in een kleinere kern. De samenwerking betreft in eerste instantie de inhoudelijke kant van het werk, maar het is ook mogelijk dat de betrokken organisaties onder een dak komen te werken. Zo loopt er in Wanssum een onderzoek of het mogelijk is om een nieuwe peu terspeelzaal bij de basisschool te bouwen. In 2003 is, met hulp van Synthe se, ook een groot bedrag aan sub sidie binnengehaald: Deze subsi die wordt gebruikt voor de aan schaf van ergonomisch verantwoord meubilair, maar ook voor een vernieuwing van de aan kleding en het speelgoed van de peuterspeelzalen. Natuurlijk waren er in 2003 ook volop peuteractiviteiten. De feest dagen nemen altijd een bijzonde re plaats in, maar hoogtepunt dit jaar was de afsluiting van het schooljaar in juli. In het kader van de breedtesportimpuls werd in de sporthal van Meerlo onder leiding van Talli Fokke een kleurige hap pening georganiseerd boordevol bewegingsmogelijkheden voor de peuters. Volgend jaar zal er veel aandacht zijn voor het bewegen met de peuters. Ook in 2004 liggen er weer genoeg uitdagingen op het gebied van activiteiten en ontwikkeling te wachten. Uitdagingen die we met beide handen aangrijpen." Karin Custers, coördiator. Wethouder Leo Beterams: "2003... persoonlijk een meer dan verdrietig jaar. Afscheid nemen van mensen dichtbij, na veelal een langdu rig ziekteproces. Leegtes daar door in persoonlijke relaties en contacten. Het wordt kil en stil om je heen. Kanker... Ik durf het woord uit te spreken en op te schrijven. Weg met het wegmoffelen van zo onge veer volksziekte nummer 1. Benoem het! Waarom? Omdat de ervaring mij heeft geleerd hoe waardevol het kan zijn als mensen die het treft daar zélf open in durven zijn. Waardevol voor zichzelf, waar devol voor hun directe omge ving. Het toont hun moed, hun doorzettingsvermogen, hün opti misme, hün kwetsbaarheden, maar óók hün genieten van de tijd die ze, met steeds meer beperkingen, nog te gaan heb ben. Het leert de ander dingen te zien, te voelen, te ervaren, waar je tot dan geen aandacht aan gaf. Het biedt de ander de ruimte voor een intenser contact, voor warm te, voor gevoelens die steeds die per gaan. Maar óók sleept het je mee in je gevoelens van onmacht, van hulpeloosheid, in de zoek tocht naar het waarom juist hij of zij? Waarom vaak zo jong nog? Té jong... Je voelt het als unfair. Je voelt je eigen machteloosheid. Het stemt je somber, maakt je boos. Het lijkt niet op te houden, óók niet in je directe omgeving. Is het jouw leeftijd? Je wordt ouder pappa... dat welmaar is dat de verklaring voor zoveel onrecht om je heen? Is het zó sim pel? Ik denk het niet, ik weiger dat althans te geloven. Is het dan tóch het milieu, onze eigen leef omgeving, die we met z'n allen langzaam maar zeker aan het ver giftigen zijn en daarmee, als een sluipmoordenaar, onszelf? Er moet ergens een oorzakelijk ver band zijn, maar waarwat? Het antwoord ken ik niet, ver moedens heb ik wel, maar daar koopt niemand wat voor. Heeft het zin eenieder op te roepen tot (nog) meer milieubewuster gedrag? Ik heb mijn twijfels, niet omdat ik geen vertrouwen in mensen heb, maar omdat wij met z'n allen niet in staat zullen zijn een drempel op te werpen tegen de belangen van industriële ondernemingen, tegen de mensen en bedrijven die hun geld verdie nen aan milieuverpestende pro ducten, productiemethoden en productieafval. Aan landen die Kyoto aan hun laars lappen. De macht van de grote concerns, van het grootkapitaal. De macht van de échte onzichtbare machtsheb bers. En wéér dat gevoel van machteloosheid. 2003... het is bijna ten einde. Hoeveel daden van nutteloos geweld en zelf moordaanslagen hebben we nog te gaan, voordat we elkander weer een gelukkig nieuwjaar toe wensen? Vanwaar dan toch al dat fanatis me en fatalisme? Spelen ook daar gevoelens van hulpeloosheid, van onmacht en onrecht een rol? Is het blinde woede en wraak, of gaat het ook hier simpel om macht? Nu ik dit zo opschrijf realiseer ik me waarom het woord 'macht' zoveel weerstand in mij oproept. Het heeft een negatieve lading, enerzijds omdat mensen macht misbruiken, anderzijds omdat het je zo vaak hulpeloos maakt, onmacht dus. 2004.. staat voor de deur. Laten we in 2004 probe ren de negatieve lading van 'macht' weg te nemen. Daar waar macht overheerst ons daartegen zonder geweld verzetten. Laten wij onze gevoelens van onmacht omzetten in krachtige signalen van collectieve weerzin, daar waar het om 'grote' zaken gaat. En laten wij onze gevoelens van onmacht in kleine kring delen door elkaar te helpen in woord en gebaar, in gevoelens van warmte, in aandacht voor het individu, voor het zwakke, de zwaksten onder ons. Ik wens u allen een machtig gezond 2004." Leo Beterams, wethouder Wel zijn gemeente Meerlo-Wanssum. René Poels, SOS Meerlo-Wanssum "Tien jaar geleden werd op par ticulier initiatief en steun van de gemeenteraad van Meerlo-Wans sum de Stichting Ontwikkelings samenwerking Meerlo-Wanssum opgericht. Vijftien vrijwilligers uit de zes kerkdorpen gingen enthou siast aan de slag met als doel om in de gemeente bij zoveel moge lijk mensen informatie over te brengen over de derde wereld en tegelijk een concreet project te steunen. We willen een stukje van onze rijkdom, -kennis, vrijetijd en creativiteit- delen met de mensen in de derde wereld die het niet zo goed getroffen hebben als wij. We doen dat door jong en oud te betrekken in onze activiteiten. Wie terugkijkt naar de voorbije jaren kan alleen maar conclude ren dat wij in Meerlo-Wanssum met z'n allen iets moois hebben bereikt. De druppels op de gloei ende plaat blijken heel veel drup pels te zijn die vruchten afwer pen. Zo heeft SOS Meerlo-Wanssum succesvolle pro jecten gesteund in Brazilië (een tehuis voor straatmeisjes in Rio), in Ethiopië (een schooltje voor weeskinderen) en op het Indone sische eiland Sulawesie (een land bouwproject opgezet en een boe rencoöperatie opgericht samen met Rabobank Nederland). En thans zijn we volop bezig met het kindertehuis Hogar Esperanza (Huis van Hoop) in Chili. Ons geld gaat rechtstreeks naar de projecten en we zien dat het goed terecht komt. We hebben voort durend contact met de mensen van de projecten. Het succes van SOS Meerlo-Wanssum is het suc ces van de inwoners van Meerlo- Wanssum die de acties met raad en daad steunen (kijk eens naar het unieke concert van alle fanfa res en zangkoren tijdens de SOS- jubileum manifestatie op 18 mei j.L), de kinderen die op de basis scholen enthousiast met het pro ject aan de slag zijn, particulieren en bedrijven die doneren en de vijftien vrijwilligers die het SOS- ideaal mede gestalte geven. Je kunt alleen maar trots zijn om van zo'n club voorzitter te mogen zijn. Op naar het volgende jubi leum!" Foto: Van Zoest, Blerick Pastoor Ruud Verheggen: "Aan het begin van een jaar heb je allemaal verwachtingen en dromen, maar welke ervan komen uit? Aan het einde van een jaar ga je dan ook terug blikken op wat is geweest en kijken naar wat gaat komen. Nu maakt ieder van ons per soonlijk een hele andere terugblik. Natuurlijk kennen we allemaal de grote gebeurte nissen. Toch is daarnaast nog veel belangrijker het verhaal van iedere gewone mens per soonlijk. Stef Bos heeft ooit eens een lied geschreven dat heet 'de figuran ten'. Daarin wordt ieder jaar weer als een film beschreven, met een vuurwerk boven Bagdad of Tel Aviv. In die film draait het alleen om de grote namen en grote din gen. Maar wie denkt er aan de figuranten, de gewone mensen uit alle landen. Mensen zoals jij en ik, op zoek naar het geluk. Laten we dus niet alleen maar stilstaan bij de hoofdrolspelers. Laat ons kij ken naar ieder mens persoonlijk. Kijken hoe we er kunnen zijn voor elkaar. Als we dus willen terugblikken, luister dan naar het verhaal van de mensen in onze omgeving in plaats van naar al de grote verha len uit de wereld. Want iedere mens is het waard om naar te lui steren. waar die ook woont of van waar die ook komt. Want ook u en ik hebben zo onze mooie, blije maar ook soms verdrietige verha len over het afgelopen jaar. En als we plannen maken voor het nieuwe jaar. Kijk dan ook naar de gewone mens. Kijk naar hoe we onze zoektocht naar het geluk kunnen voltooien. Hoe we elkaar kunnen helpen. De wereld begint in je eigen gezin en bij de mensen in je buurt. Waar gaan we in het nieuwe jaar naar toe? Niemand die het precies kan zeggen. Maar als we gewoon letten op het geluk van de mensen rondom ons. dan wordt het een mooi en goed jaar. Het zou mooi zijn als de gewo ne mens niet aan de kant wordt geschoven voor alle hoofdrolspe lers. Maar dat zij juist oog hebben voor het geluk van de gewone mensen. Dat is iets wat ik u het komend jaar heel graag wil toe wensen. Gods zegen voor het nieuwe jaar." Pastoor Ruud Verheggen

Peel en Maas | 2004 | | pagina 15