'Venray' blikt terug en vooruit
"Uitdagingen
te over"
"Samen werken
en samenwerken"
"Mocht het nodig zijn, dan
zijn wij er voor u"
"2003 was een
gedenkwaardig jaar"
2003
2004
De beste wensen
voor 2004
&SSÉ
PEEL EN MAAS
Donderdag 1 januari 2004- Pagina 10
De redactie van nieuwsblad Peel en Maas blikt terug op 2003 en kijkt vooruit naar
2004.2003 gaat de geschiedenisboeken in als een bewogen jaar, waarin bijvoor
beeld het koningshuis geregeld in het middelpunt van de belangstelling stond.
Negatief met 'Mabelgate' en prinses Margarita, positief met de geboorte van Ama-
lia, de dochter van prins Willem-Alexander en Maxima. Verder staat natuurlijk de
oorlog in Irak, met op de valreep van 2003 het oppakken van dictator Saddam
Hoessein, de zoektocht naar Osama Bin Laden, CDA en PvdA als winnaars van de
landelijke verkiezingen en de vijfde Tour de France-zege van Lance Armstrong voor
altijd in ons geheugen gegrift. Maar ook in Venray gebeurde het een en ander, zoals
u wekelijks in uw nieuwsblad kon lezen.
De vogelpest, de hoge waterstanden in de Maas, het indycarcircuit, de rel tussen
wethouder Frits Ruyten en Joost van de Vorle, de mogelijke sloop van de flats in
Veltum en Dingus hielden de gemoederen in het afgelopen jaar bijvoorbeeld (weer)
danig bezig. In deze uitgave van Peel en Maas kijken enkele mensen uit het politie
ke, bedrijfs- of verenigingsleven terug op het afgelopen jaar 2003 en kijken ze voor
uit naar het komende jaar 2004.
De redactie wenst u veel leesplezier en een fijne jaarwisseling!
Sjef Keijzers, voorzitter SV Venray
en te veranderen. Ik zou willen
zeggen: zie maar waar je begint.
Als je energie hebt, zoek dan naar
een paar mooie uitdagingen voor
2004. Heb je geen energie? Zoek
dan naar energiebronnen waar je
je aan kunt warmen en ga vervol
gens op zoek naar uitdagingen.
Begin bij de kleine dingen rond
om je heen dat is vaak wat gemak
kelijker. De terugblik op 2003
levert weer veel uitdagingen op.
Voor SV Venray betekent dit op
sportief gebied een verder voort
borduren op de ingeslagen weg
om de prestaties te verbeteren en
de vereniging nog interessanter te
maken voor zowel sporters, sup
porters als de vele vrijwilligers.
Nog belangrijker blijft de uitda
ging om binnen de vereniging het
belang van normen en waarden te
ontwikkelen. Maatschappelijke
ontwikkelingen en onze multicul
turele samenleving vragen om
extra aandacht hiervoor. Ook op
dit terrein gaan we binnen SV
Venray de uitdaging niet uit de
weg. We steken hier veel energie
in. We nemen deze verantwoor
delijkheid voor de continuïteit
van de vereniging maar ook om
een bijdrage te leveren aan dit
brede maatschappelijk probleem.
Ziet u hierin ook een uitdaging of
hebt u energie over...?"
Sjef Keijzers, voorzitter
lenk van der Pas, algemeen directeur NLW Groep
"Het hebben van een baan
voor veel mensen een van-
lfsprekendheid. Daarom
il ik graag even stilstaan bij
•t gegeven dat er ook een
ote groep mensen is voor
e het hebben van een baan
et zo vanzelfsprekend is,
i wat voor reden dan ook.
ker in economisch zwaar-
re tijden dreigt deze groep
:eds groter te worden. Er is
minder werk en als je dan
k nog, al is het maar tijde-
c, niet aan alle eisen kunt
Idoen dan sta je al gauw
i de zijlijn en je doet niet
:er echt mee in de maat-
ïappij. Je hoort dan bij de
>ep mensen met een
tand tot de arbeidsmarkt,
e groter die afstand is, des
moeilijker is het om aan
baan te komen, hoe
notiveerd je ook bent
elukkig zijn er veel mogelijk-
!en om met begeleiding en
sidie (weer) aan een passen-
>aan te komen. Daarvoor zijn
>rofessionele reïntegratiebe-
ven, zoals de NLW Groep,
r mensen via een op het indi-
afgestemd traject hun weg
len naar een betaalde baan.
e NLW Groep is een maat-
ippelijke onderneming,
rin ontwikkeling van mensen
rbeid centraal staat. Maat-
ippelijk ondernemen kun je
er niet alleen. Samenwer-
is daarbij een sleutel voor
es.
)or samenwerking is in het
lopen jaar veel goeds tot
j gekomen. Het project
;r Werken!" is een mooi
beeld van samenwerking in
;gio, waarbij preventie van
"Vooral in tijden dat het niet
'p alle gebied van een leien
akje gaat, zouden mensen
aeer dan ooit uitdagingen
loeten zoeken. Een uitdaging
ien in alles wat beter kan en
/at je zou willen veranderen,
eranderingen aan jezelf en
an dingen rondom je heen.
n vooral zaken waar je wat
an kunt doen. Besteed niet
weel tijd aan zaken die niet
innen je invloedsfeer liggen.
Stel de vraag: hoe kail ik de
dingen die ik graag zou veran
deren of graag anders zou zien
realiseren?
Of het nu om sport, maatschap
pij, gezin of werk gaat, kijk waar
je uitdagingen liggen en denk in
mogelijkheden. Denken in moge
lijkheden stemt je positiever en je
krijgt er energie van. Deze ener
gie is nodig om zaken ook daad
werkelijk in beweging te zetten
WAO-instroom gezamenlijk
wordt aangepakt door werkge
vers.
Het project "Work First", waar
bij het gaat om vermindering van
uitkeringsafhankelijkheid, gaat in
januari van start.
In het komende jaar gaat de
NLW Groep nog meer samen
werking zoeken, ook met werk
gevers in de regio. We gaan ons
inspannen om mensen te deta
cheren, zowel individueel als in
groepsverband. We gaan ons
inspannen om zoveel mogelijk
mensen via een individueel tra
ject (weer) aan een passende
baan te helpen,
Onze insteek is, dat niemand
in de maatschappij aan de zijlijn
hoeft te staan.
Als we met z'n allen meer oog
hebben voor de mogelijkheden
van mensen dan voor hun beper
kingen, gaat dat zeker lukken!
Ik wens u een gezond 2004!"
Henk van der Pas,
algemeen dirvfteur NLW Groep
Uitbreiding ziekenhuis VieCuri Venray in 2004
"Het was een wonderlijk
jaar; het werd in ieder geval
niet het jaar, dat ik in 2002
verwachtte. Ik had al plannen
gemaakt om eindelijk weer
eens 'full-speed' als orthopae-
disch chirurg, of 'knokendok-
ter' zoals ze hier zeggen, te
kunnen gaan werken. Na drie
enerverende jaren als voorzit
ter van de medische staf van
wat eerst heette de Stichting
Ziekenhuizen Noord-Limburg
en later VieCuri, precies die
drie jaar die de 'Oversteek' tus
sen Venlo en Venray in beslag
nam. En daar maak je echt
niet alleen maar vrienden
mee. U kunt het bij Theo
Michiels navragen. Eindelijk
zou er weer eens écht gewerkt
kunnen worden.
Maar het jaar was nog maar
koud begonnen of er werd me
gevraagd om op de vrijgekomen
stoel van de voorzitter van de
Raad van Bestuur van VieCuri te
gaan zitten. Een onverwachte
wending, waar toch even over
nagedacht moest worden. Na
enkele lange gesprekken, o.a. met
Venrays eigen internist dokter
Eekhout, viel de beslissing.
En daar zat ik dan. Op het
inmiddels kale en versleten
pluche van een ziekenhuis, dat
net als alle andere gezondheids
instellingen worstelt om de bezui
nigingsdrift van de politici bij te
houden, met de opdracht om ook
nog de wachtlijsten weg te wer
ken, om 'zorg op maat' aan iedere
patiënt te bieden, met te weinig
en overbelast personeel, met een
dreigend tekort aan specialisten
in Nederland en een ieder jaar
toenemende vraag naar zorg door
vergrijzing en nieuwe technische
mogelijkheden.
Een ziekenhuis, dat probeerde
aan deze onmogelijke opdracht te
voldoen door zijn functies te her
schikken en te concentreren. Tot
ongenoegen, of zeg maar gerust
woede, van de mensen voor wie
het geacht werd te zorgen.
Dit was in een notendop de uit
daging. Maar met enthousiast en
betrokken personeel, met ambiti
euze en getalenteerde managers
(waar je er niet genoeg van kunt
hebben, wat ze ook zeggen over
managers in de zorg) en een huis
vol jonge specialisten, die overlo
pen van vernieuwingsdrang.
Dat we halverwege het jaar nog
even- voor de derde minister in
één jaar-een miljoen euro's extra
moesten bezuinigen, kon dat
enthousiasme niet meer afrem
men. Een 'meevaller' was de
'tegenvaller' in de economie: het
personeelstekort verdween als
sneeuw voor de zon. Blijkbaar
was het in de zorg beter dan bui
ten de zorg. Ook bij ons gold het
dus: ieder nadeel heb zijn voor
deel.
En zo bleken we in staat in
2003 meer patiënten te kunnen
helpen dan in 2002, werden de
wachttijden voor de polikliniek
korter, konden we in Venray een
MRI-scan op wielen plaatsen, het
loop-4 programma voor kunstheu
pen uitbreiden met operaties voor
kunstknieën (in Venray) en werd
(in Venray) een aanvang gemaakt
met uitgebreide behandelingen
voor huidaandoeningen.
We hebben dit jaar ook heel
wat plannen gemaakt voor het
komende jaar, ook voor onze en
uw 'locatie Venray'. Plannen, die
we het komende jaar willen gaan
uitvoeren. Sommige nog vaag,
andere al heel concreet.
Over de vage plannen ga ik u
nu nog niet bijpraten. Geen valse
verwachtingen scheppen geldt
ook voor bestuurders, niet alleen
voor dokters, hebben ze me
inmiddels geleerd. Zodra de plan
nen meer vorm krijgen bent u, na
ons personeel, de eerste die het
hoort.
Maar de concrete plannen wil
ik toch graag even aan u kwijt:
De poliklinieken worden uitge
breid, het 'priklab', waarbij u nu
in de rij moet staan, wordt uitge
breid, er komt een vierde opera
tiekamer en ook een nieuwe afde
ling voor huidziekten, met nog
uitgebreidere behandelmogelijk-
heden.
Dat moet de start zijn naar een
andere, nieuwe functie van het
ziekenhuis in Venray. Wij willen
daar onze opdracht gaan vervul
len: betaalbare zorg bieden door
efficiënter te werken. U kent dat
wel, bijna dagelijks lezen we dat
privé-klinieken het goedkoper en
vaker kunnen omdat ze een
beperkt 'assortiment' bieden, zon
der last te hebben van spoedge
vallen en gecompliceerde, dure
behandelingen. Maar, wat zij kun
nen, dat kunnen wij ook. En
beter, in Venray, en voor de hele
Noord-Limburgse regio.
Het ziekenhuis van vroeger zal
niet meer terugkomen, maar u
zult er wel het komende jaar
terechtkunnen bij steeds meer
specialisten, ook voor bijzondere
problemen, en voor steeds meer
behandelingen. Behandelingen
die in onze ogen eenvoudig zijn,
maar voor degenen die ze nodig
hebben een wereld van verschil
betekenen, bijvoorbeeld het ver
schil tussen zien en niet kunnen
zien.
Mijn opdracht voor het komen
de jaar is om u te laten ontdek
ken, dat uw ziekenhuis u meer te
bieden heeft, dan alleen maar een
'thuisziekenhuis' te zijn. Dat het
voor u de toegang is tot medische
zorg van hoge kwaliteit. In Ven
ray, maar als het acuut is in Venlo
Als wethouder Emonts er nou ook
nog voor kan zorgen, dat de
ANWB-borden, die naar het niet
meer bestaande Elisabethzieken-
huis verwijzen, vervangen wor
den door borden, die u naar Vie
Curi brengen. Dan ben ik ervan
overtuigd, dat u het straks met mij
eens bent: u heeft een ziekenhuis,
dat ondanks alle problemen in de
zorg, goed voor zijn patiënten
zorgt. En als u het er niet mee
eens bent mag u mij dat laten
weten.
U heeft natuurlijk allang begre
pen, dat ik voor een moeilijke
taak sta. Al was het alleen maar
om u van mijn gelijk te overtui
gen. Regelmatig wordt me nog
gevraagd of ik 'het snijen' niet
mis. Bij die vraag wordt dan een j
gezicht getrokken, waarop ik kan
aflezen, dat alle snijdende specia- j
listen worden gezien als sadisten,
die pas beginnen te leven als er
bloed vloeit. Maar wees gerust'
het zijn allemaal (bijna) normale
mensen, die graag goed werk afle
veren. Overigens: ik mis het vak
niet, ik krijg amper de kans,
zoveel is er te doen.
Alleen maar tevredenheid dan?
Oh. nee, de directeur moet veel te
hard werken. Gezin en hobby
komen er maar bekaaid af. Dus
heb ik me voorgenomen (dat
hoort bij deze tijd toch, goede I
voornemens) om in 2004 aan bei
den nieer tijd te gaan besteden.
Maar voor het gezin zal ik ook dit
jaar wel weer niet verder komen,
dan mijn jaarlijkse inspanning met
oudjaar, als ik in de keuken wordt
opgesloten om oliebollen te bak
ken. En hobby? Nieuwsgierig?
Vooruit maar, paarden. Da's ook
een ziekte, veroorzaakt door het
paardenvirus. Niet onbekend in
Venray natuurlijk en omstreken.
Het voornemen? Zelf weer eens
met het paard de bossen in, een
veulentje fokken, weer eens een
paard beleren voor de koets. En
een keer meedoen aan de mara
thon in Horst, maar dat zal met al
die vernieuwingsdrang van ons
ziekenhuis nog wel even moeten
wachten. En tot slot. ik wens u
allen een goede gezondheid, dat u
het ziekenhuis niet nodig mag
hebben. (Maar mocht het onver
hoopt toch nodig zijn, dan zijn
wij er voor u)."
Pieter van Dreumel, voorzitter
Raad van Bestuur.
Redactie Peel en Maas:
Henk Lammen
Ron Koenen
Henk Willemssën
Christ van den Munckhof
Opmaak
kerst- en nieuwjaarpagina's:
Linda Lenssen en Trudi Goosens
Marijke Cieraad, Stichting Odapark Venray
"2003, voor het Odapark
een gedenkwaardig jaar.Het
jaar waarin Joop Wismans
overlijdt. Een vreselijk gemis
voor velen.Wat overblijft zijn
de kostbare en dierbare her
inneringen. En die zijn er
gelukkig ontzettend veel. Ik
koester deze waardevolle
herinneringen en put daar
kracht uit om het Odapark
verder te ontwikkelen tot de
unieke plek voor kunst, cul
tuur en natuur in Noord-Lim-
burg.
Natuurlijk zijn er meer herin
neringen. Zoals het verschijnen
van het unieke logboek van 'De
Waan' ter afsluiting van de suc
cesvolle kunstmanifestatie over
honderd jaar psychiatrie. En de
uitbreiding van het beeldenpark
met vijftien nieuwe beelden,
waaronder vier werken van
Yang Shaobin, bekend van 'De
Waan' en zes marmeren beelden
uit Hongarije. Maar, ook de bij
zondere tentoonstellingen, de
klassieke concerten, het kinder
theater en de ontmoetingen met
kunstenaars en bezoekers van
het Odapark, de samenwerking
met de vrijwilligers, allemaal
warme herinneringen.
De plannen voor 2004 worden
al volop gesmeed. Het Odapark
heeft voor 2004 en 2005 grootse
plannen. Allereerst het monu
ment van honderd jaar psychia
trie op de rotondes in Venray.
De kunstenaars van 'De Waan'
hebben gezamenlijk een con
cept voor de rotondes gemaakt,
waarin het verhaal van de psy
chiatrie symbolisch wordt ver
beeld. De voorbereidingen zijn
in volle gang. We hopen dat in
het voorjaar van 2004 de eerste
vier rotondes gerealiseerd kun
nen worden.
Het tweede grote plan heeft
te maken met de uitbreiding
van de EU: Europa verlegt zijn
grenzen.
In opdracht van de provincie
Limburg onderzoekt het Oda
park de haalbaarheid van een
grote manifestatie a la 'De
Waan'. Het zou fantastisch zijn
als er in Noord-Limburg weder
om een grootschalige interna
tionale kunstmanifestatie plaats
gaat vinden. Daarnaast staan er
natuurlijk ook nog de reguliere
activiteiten van het Odapark op
de planning. Het Odapark bruist
van energie en is vast van plan
om zich verder te ontwikkelen
tot de unieke plek voor kunst,
cultuur en natuur voor Noord
Limburg en daarbuiten, mede
dankzij de kunstenaars, bezoe
kers, vrijwilligers, vrienden,
donateurs, en sponsoren.
Een gelukkig en gezond
nieuwjaar!"
Marijke Cieraadcurator.