'Venray' blikt terug en vooruit "Uitdagingen te over" "Samen werken en samenwerken" "Mocht het nodig zijn, dan zijn wij er voor u" "2003 was een gedenkwaardig jaar" 2003 2004 De beste wensen voor 2004 &SSÉ PEEL EN MAAS Donderdag 1 januari 2004- Pagina 10 De redactie van nieuwsblad Peel en Maas blikt terug op 2003 en kijkt vooruit naar 2004.2003 gaat de geschiedenisboeken in als een bewogen jaar, waarin bijvoor beeld het koningshuis geregeld in het middelpunt van de belangstelling stond. Negatief met 'Mabelgate' en prinses Margarita, positief met de geboorte van Ama- lia, de dochter van prins Willem-Alexander en Maxima. Verder staat natuurlijk de oorlog in Irak, met op de valreep van 2003 het oppakken van dictator Saddam Hoessein, de zoektocht naar Osama Bin Laden, CDA en PvdA als winnaars van de landelijke verkiezingen en de vijfde Tour de France-zege van Lance Armstrong voor altijd in ons geheugen gegrift. Maar ook in Venray gebeurde het een en ander, zoals u wekelijks in uw nieuwsblad kon lezen. De vogelpest, de hoge waterstanden in de Maas, het indycarcircuit, de rel tussen wethouder Frits Ruyten en Joost van de Vorle, de mogelijke sloop van de flats in Veltum en Dingus hielden de gemoederen in het afgelopen jaar bijvoorbeeld (weer) danig bezig. In deze uitgave van Peel en Maas kijken enkele mensen uit het politie ke, bedrijfs- of verenigingsleven terug op het afgelopen jaar 2003 en kijken ze voor uit naar het komende jaar 2004. De redactie wenst u veel leesplezier en een fijne jaarwisseling! Sjef Keijzers, voorzitter SV Venray en te veranderen. Ik zou willen zeggen: zie maar waar je begint. Als je energie hebt, zoek dan naar een paar mooie uitdagingen voor 2004. Heb je geen energie? Zoek dan naar energiebronnen waar je je aan kunt warmen en ga vervol gens op zoek naar uitdagingen. Begin bij de kleine dingen rond om je heen dat is vaak wat gemak kelijker. De terugblik op 2003 levert weer veel uitdagingen op. Voor SV Venray betekent dit op sportief gebied een verder voort borduren op de ingeslagen weg om de prestaties te verbeteren en de vereniging nog interessanter te maken voor zowel sporters, sup porters als de vele vrijwilligers. Nog belangrijker blijft de uitda ging om binnen de vereniging het belang van normen en waarden te ontwikkelen. Maatschappelijke ontwikkelingen en onze multicul turele samenleving vragen om extra aandacht hiervoor. Ook op dit terrein gaan we binnen SV Venray de uitdaging niet uit de weg. We steken hier veel energie in. We nemen deze verantwoor delijkheid voor de continuïteit van de vereniging maar ook om een bijdrage te leveren aan dit brede maatschappelijk probleem. Ziet u hierin ook een uitdaging of hebt u energie over...?" Sjef Keijzers, voorzitter lenk van der Pas, algemeen directeur NLW Groep "Het hebben van een baan voor veel mensen een van- lfsprekendheid. Daarom il ik graag even stilstaan bij •t gegeven dat er ook een ote groep mensen is voor e het hebben van een baan et zo vanzelfsprekend is, i wat voor reden dan ook. ker in economisch zwaar- re tijden dreigt deze groep :eds groter te worden. Er is minder werk en als je dan k nog, al is het maar tijde- c, niet aan alle eisen kunt Idoen dan sta je al gauw i de zijlijn en je doet niet :er echt mee in de maat- ïappij. Je hoort dan bij de >ep mensen met een tand tot de arbeidsmarkt, e groter die afstand is, des moeilijker is het om aan baan te komen, hoe notiveerd je ook bent elukkig zijn er veel mogelijk- !en om met begeleiding en sidie (weer) aan een passen- >aan te komen. Daarvoor zijn >rofessionele reïntegratiebe- ven, zoals de NLW Groep, r mensen via een op het indi- afgestemd traject hun weg len naar een betaalde baan. e NLW Groep is een maat- ippelijke onderneming, rin ontwikkeling van mensen rbeid centraal staat. Maat- ippelijk ondernemen kun je er niet alleen. Samenwer- is daarbij een sleutel voor es. )or samenwerking is in het lopen jaar veel goeds tot j gekomen. Het project ;r Werken!" is een mooi beeld van samenwerking in ;gio, waarbij preventie van "Vooral in tijden dat het niet 'p alle gebied van een leien akje gaat, zouden mensen aeer dan ooit uitdagingen loeten zoeken. Een uitdaging ien in alles wat beter kan en /at je zou willen veranderen, eranderingen aan jezelf en an dingen rondom je heen. n vooral zaken waar je wat an kunt doen. Besteed niet weel tijd aan zaken die niet innen je invloedsfeer liggen. Stel de vraag: hoe kail ik de dingen die ik graag zou veran deren of graag anders zou zien realiseren? Of het nu om sport, maatschap pij, gezin of werk gaat, kijk waar je uitdagingen liggen en denk in mogelijkheden. Denken in moge lijkheden stemt je positiever en je krijgt er energie van. Deze ener gie is nodig om zaken ook daad werkelijk in beweging te zetten WAO-instroom gezamenlijk wordt aangepakt door werkge vers. Het project "Work First", waar bij het gaat om vermindering van uitkeringsafhankelijkheid, gaat in januari van start. In het komende jaar gaat de NLW Groep nog meer samen werking zoeken, ook met werk gevers in de regio. We gaan ons inspannen om mensen te deta cheren, zowel individueel als in groepsverband. We gaan ons inspannen om zoveel mogelijk mensen via een individueel tra ject (weer) aan een passende baan te helpen, Onze insteek is, dat niemand in de maatschappij aan de zijlijn hoeft te staan. Als we met z'n allen meer oog hebben voor de mogelijkheden van mensen dan voor hun beper kingen, gaat dat zeker lukken! Ik wens u een gezond 2004!" Henk van der Pas, algemeen dirvfteur NLW Groep Uitbreiding ziekenhuis VieCuri Venray in 2004 "Het was een wonderlijk jaar; het werd in ieder geval niet het jaar, dat ik in 2002 verwachtte. Ik had al plannen gemaakt om eindelijk weer eens 'full-speed' als orthopae- disch chirurg, of 'knokendok- ter' zoals ze hier zeggen, te kunnen gaan werken. Na drie enerverende jaren als voorzit ter van de medische staf van wat eerst heette de Stichting Ziekenhuizen Noord-Limburg en later VieCuri, precies die drie jaar die de 'Oversteek' tus sen Venlo en Venray in beslag nam. En daar maak je echt niet alleen maar vrienden mee. U kunt het bij Theo Michiels navragen. Eindelijk zou er weer eens écht gewerkt kunnen worden. Maar het jaar was nog maar koud begonnen of er werd me gevraagd om op de vrijgekomen stoel van de voorzitter van de Raad van Bestuur van VieCuri te gaan zitten. Een onverwachte wending, waar toch even over nagedacht moest worden. Na enkele lange gesprekken, o.a. met Venrays eigen internist dokter Eekhout, viel de beslissing. En daar zat ik dan. Op het inmiddels kale en versleten pluche van een ziekenhuis, dat net als alle andere gezondheids instellingen worstelt om de bezui nigingsdrift van de politici bij te houden, met de opdracht om ook nog de wachtlijsten weg te wer ken, om 'zorg op maat' aan iedere patiënt te bieden, met te weinig en overbelast personeel, met een dreigend tekort aan specialisten in Nederland en een ieder jaar toenemende vraag naar zorg door vergrijzing en nieuwe technische mogelijkheden. Een ziekenhuis, dat probeerde aan deze onmogelijke opdracht te voldoen door zijn functies te her schikken en te concentreren. Tot ongenoegen, of zeg maar gerust woede, van de mensen voor wie het geacht werd te zorgen. Dit was in een notendop de uit daging. Maar met enthousiast en betrokken personeel, met ambiti euze en getalenteerde managers (waar je er niet genoeg van kunt hebben, wat ze ook zeggen over managers in de zorg) en een huis vol jonge specialisten, die overlo pen van vernieuwingsdrang. Dat we halverwege het jaar nog even- voor de derde minister in één jaar-een miljoen euro's extra moesten bezuinigen, kon dat enthousiasme niet meer afrem men. Een 'meevaller' was de 'tegenvaller' in de economie: het personeelstekort verdween als sneeuw voor de zon. Blijkbaar was het in de zorg beter dan bui ten de zorg. Ook bij ons gold het dus: ieder nadeel heb zijn voor deel. En zo bleken we in staat in 2003 meer patiënten te kunnen helpen dan in 2002, werden de wachttijden voor de polikliniek korter, konden we in Venray een MRI-scan op wielen plaatsen, het loop-4 programma voor kunstheu pen uitbreiden met operaties voor kunstknieën (in Venray) en werd (in Venray) een aanvang gemaakt met uitgebreide behandelingen voor huidaandoeningen. We hebben dit jaar ook heel wat plannen gemaakt voor het komende jaar, ook voor onze en uw 'locatie Venray'. Plannen, die we het komende jaar willen gaan uitvoeren. Sommige nog vaag, andere al heel concreet. Over de vage plannen ga ik u nu nog niet bijpraten. Geen valse verwachtingen scheppen geldt ook voor bestuurders, niet alleen voor dokters, hebben ze me inmiddels geleerd. Zodra de plan nen meer vorm krijgen bent u, na ons personeel, de eerste die het hoort. Maar de concrete plannen wil ik toch graag even aan u kwijt: De poliklinieken worden uitge breid, het 'priklab', waarbij u nu in de rij moet staan, wordt uitge breid, er komt een vierde opera tiekamer en ook een nieuwe afde ling voor huidziekten, met nog uitgebreidere behandelmogelijk- heden. Dat moet de start zijn naar een andere, nieuwe functie van het ziekenhuis in Venray. Wij willen daar onze opdracht gaan vervul len: betaalbare zorg bieden door efficiënter te werken. U kent dat wel, bijna dagelijks lezen we dat privé-klinieken het goedkoper en vaker kunnen omdat ze een beperkt 'assortiment' bieden, zon der last te hebben van spoedge vallen en gecompliceerde, dure behandelingen. Maar, wat zij kun nen, dat kunnen wij ook. En beter, in Venray, en voor de hele Noord-Limburgse regio. Het ziekenhuis van vroeger zal niet meer terugkomen, maar u zult er wel het komende jaar terechtkunnen bij steeds meer specialisten, ook voor bijzondere problemen, en voor steeds meer behandelingen. Behandelingen die in onze ogen eenvoudig zijn, maar voor degenen die ze nodig hebben een wereld van verschil betekenen, bijvoorbeeld het ver schil tussen zien en niet kunnen zien. Mijn opdracht voor het komen de jaar is om u te laten ontdek ken, dat uw ziekenhuis u meer te bieden heeft, dan alleen maar een 'thuisziekenhuis' te zijn. Dat het voor u de toegang is tot medische zorg van hoge kwaliteit. In Ven ray, maar als het acuut is in Venlo Als wethouder Emonts er nou ook nog voor kan zorgen, dat de ANWB-borden, die naar het niet meer bestaande Elisabethzieken- huis verwijzen, vervangen wor den door borden, die u naar Vie Curi brengen. Dan ben ik ervan overtuigd, dat u het straks met mij eens bent: u heeft een ziekenhuis, dat ondanks alle problemen in de zorg, goed voor zijn patiënten zorgt. En als u het er niet mee eens bent mag u mij dat laten weten. U heeft natuurlijk allang begre pen, dat ik voor een moeilijke taak sta. Al was het alleen maar om u van mijn gelijk te overtui gen. Regelmatig wordt me nog gevraagd of ik 'het snijen' niet mis. Bij die vraag wordt dan een j gezicht getrokken, waarop ik kan aflezen, dat alle snijdende specia- j listen worden gezien als sadisten, die pas beginnen te leven als er bloed vloeit. Maar wees gerust' het zijn allemaal (bijna) normale mensen, die graag goed werk afle veren. Overigens: ik mis het vak niet, ik krijg amper de kans, zoveel is er te doen. Alleen maar tevredenheid dan? Oh. nee, de directeur moet veel te hard werken. Gezin en hobby komen er maar bekaaid af. Dus heb ik me voorgenomen (dat hoort bij deze tijd toch, goede I voornemens) om in 2004 aan bei den nieer tijd te gaan besteden. Maar voor het gezin zal ik ook dit jaar wel weer niet verder komen, dan mijn jaarlijkse inspanning met oudjaar, als ik in de keuken wordt opgesloten om oliebollen te bak ken. En hobby? Nieuwsgierig? Vooruit maar, paarden. Da's ook een ziekte, veroorzaakt door het paardenvirus. Niet onbekend in Venray natuurlijk en omstreken. Het voornemen? Zelf weer eens met het paard de bossen in, een veulentje fokken, weer eens een paard beleren voor de koets. En een keer meedoen aan de mara thon in Horst, maar dat zal met al die vernieuwingsdrang van ons ziekenhuis nog wel even moeten wachten. En tot slot. ik wens u allen een goede gezondheid, dat u het ziekenhuis niet nodig mag hebben. (Maar mocht het onver hoopt toch nodig zijn, dan zijn wij er voor u)." Pieter van Dreumel, voorzitter Raad van Bestuur. Redactie Peel en Maas: Henk Lammen Ron Koenen Henk Willemssën Christ van den Munckhof Opmaak kerst- en nieuwjaarpagina's: Linda Lenssen en Trudi Goosens Marijke Cieraad, Stichting Odapark Venray "2003, voor het Odapark een gedenkwaardig jaar.Het jaar waarin Joop Wismans overlijdt. Een vreselijk gemis voor velen.Wat overblijft zijn de kostbare en dierbare her inneringen. En die zijn er gelukkig ontzettend veel. Ik koester deze waardevolle herinneringen en put daar kracht uit om het Odapark verder te ontwikkelen tot de unieke plek voor kunst, cul tuur en natuur in Noord-Lim- burg. Natuurlijk zijn er meer herin neringen. Zoals het verschijnen van het unieke logboek van 'De Waan' ter afsluiting van de suc cesvolle kunstmanifestatie over honderd jaar psychiatrie. En de uitbreiding van het beeldenpark met vijftien nieuwe beelden, waaronder vier werken van Yang Shaobin, bekend van 'De Waan' en zes marmeren beelden uit Hongarije. Maar, ook de bij zondere tentoonstellingen, de klassieke concerten, het kinder theater en de ontmoetingen met kunstenaars en bezoekers van het Odapark, de samenwerking met de vrijwilligers, allemaal warme herinneringen. De plannen voor 2004 worden al volop gesmeed. Het Odapark heeft voor 2004 en 2005 grootse plannen. Allereerst het monu ment van honderd jaar psychia trie op de rotondes in Venray. De kunstenaars van 'De Waan' hebben gezamenlijk een con cept voor de rotondes gemaakt, waarin het verhaal van de psy chiatrie symbolisch wordt ver beeld. De voorbereidingen zijn in volle gang. We hopen dat in het voorjaar van 2004 de eerste vier rotondes gerealiseerd kun nen worden. Het tweede grote plan heeft te maken met de uitbreiding van de EU: Europa verlegt zijn grenzen. In opdracht van de provincie Limburg onderzoekt het Oda park de haalbaarheid van een grote manifestatie a la 'De Waan'. Het zou fantastisch zijn als er in Noord-Limburg weder om een grootschalige interna tionale kunstmanifestatie plaats gaat vinden. Daarnaast staan er natuurlijk ook nog de reguliere activiteiten van het Odapark op de planning. Het Odapark bruist van energie en is vast van plan om zich verder te ontwikkelen tot de unieke plek voor kunst, cultuur en natuur voor Noord Limburg en daarbuiten, mede dankzij de kunstenaars, bezoe kers, vrijwilligers, vrienden, donateurs, en sponsoren. Een gelukkig en gezond nieuwjaar!" Marijke Cieraadcurator.

Peel en Maas | 2004 | | pagina 10