Helpende Handen als passie Souden Knol voor Wim Voesten Kiwanis schenkt aan goede doelen Schilderijen St. Jozefkapel gestolen Contactlenzen? Geen beperking dienstregeling c KASTSYSTEMEN Controle Fietsenverkoop bij politie MTACTLEMZEM [EL EN MAAS Donderdag 25 december 2003 - Pagina 5 nraynaar Bart Veldpaus ambassadeur van hulpproject in India ndia heeft zijn hart gesto- i. Hij probeert er dan ook )E jelmatig heen te gaan. Maar O, :r in Limburg is hij er ook gelijks mee bezig. Als 'lassadeur voor het project ide Handen. Een project onder meer psychiatri- patiënten. fenraynaar Bart Veldpaus 51) kreeg eind jaren '60 bij St. vaas (het huidige VvGI) zijn eiding tot B-verpleegkundige, werkte o.a. op 'zaal 2 en 3', rare afdelingen die onder mede- •rkers beter bekend stonden als terne onrust' en 'opname'. Hij gde later de opleiding tot SPV- (Sociaal Psychiatrisch luid. rpleegkundige) en bleef bij het tituut tot 1981. Toen stapte hij er naar de Riagg om daar als j'-er te werken bij de voormali- afdeling Sociale Psychiatrie. Nu eft hij zijn werkkamer in het achtige oude klooster op het St. ina-terrein in Venray. Hij ziet cliënten met sociaal-psychia- sche problematiek, mensen die pressief of psychotisch zijn en insen die hun levensvragen wil- lbespreken. Dichtbij huis helpt a mensen om hun draai in het 3 en te (her-)vinden. Zijn band 31 t Azië deelt hij met zijn vrouw rijke, die momenteel cursussen trainingen geeft bij de Wendel mensen met een verstandelij- beperking. Zij wachtten met l kennismaking met India tot de kinderen wat groter waren. In 1996 was het zover. Samen met hun twee kinderen bezochten ze, behalve India, ook het mooie en boeiende Nepal. Daar trof hen o.a. het lot van de gevluchte Tibetanen. die lijden onder de Chinese onderdrukking. Samen met zijn zoon trok hij enkele jaren later door het Himalaya gebergte. Voor hem was dat een geweldige ervaring.Vooral van India raakten ze erg onder de indruk. Bart: 'Er is daar een boeiende verwevenheid van cultuur en religie. Het land blijft verwonderen. Natuurlijk is het er erg vol en zijn er grote tegenstellingen, maar het valt me op hoe de mensen in alle ver scheidenheid (o.a. religieus) in vrede met elkaar samen leven.' Bart en zijn vrouw bezochten Udavum Karangal ofwel Helpende Handen in Chennai (Madras) aan de zuidoostkust van India. Daar leerden zij Steven Vidyakar kennen die een kleine twintig jaar geleden met dit pro ject is gestart. Deze ontmoetingen groeiden uit tot een bijzondere band. Bart: "In India heeft het kas tenstelsel tot gevolg dat de vele kansarmen buiten de boot vallen. In het project van Steven worden juist zij liefdevol opgevangen. Steven Vidyakar komt zelf ook uit de sloppenwijken. Toen hij op 14- jarige leeftijd het leven van een rijke Indiër had gered, werd hem de kans geboden te gaan stude ren. Hij studeerde o.a. sociale wetenschappen en voor sociaal psychiatrisch werker en werkte als vrijwilliger enkele jaren nauw samen met Moeder Teresa. Sinds begin jaren '80 is hij zelf de spil van een opvangproject voor von delingen, verstandelijk gehandi capten, psychiatrische patiënten, terminaal zieken, weeskinderen, oude zieke mensen, mishandelde en verstoten vrouwen, minderjari ge meisjes die in zeer harde en moeilijke omstandigheden heb ben geleefd, die verkracht zijn of incest hebben meegemaakt, men sen die letterlijk onverzorgd en verwaarloosd wegkwijnen en hevig lijdend aan de rand van de samenleving verhongeren en soms zelfs op straat onmenselijk sterven. Met ruim 80 vrijwilligers draagt hij zorg voor meer dan 2000 mensen, van alle leeftijden en alle religies! Dat heeft ons toen erg getroffen. Ik voelde me vooral geraakt, omdat in ons land de zorg zo goed geregeld is, terwijl dat in India erg te wensen over laat. Wij wilden dan ook graag iets voor deze mensen betekenen." De band die Bart en zijn vrouw met het project kregen, werd ook gevoed door hun interesse en ach tergrond. Bart: "Wij zijn 'univer seel religieus' en vragen ons af waarom het zo ongelijk verdeeld is in de wereld. Wij beoefenen yoga en meditatie en voelen ons sterk verbonden met de antropo sofie. Wij vroegen ons van daar uit af of wij al die rijkdom hier thuis wel voor onszelf mochten houden. Schenken en danken zijn belangrijke woorden voor me geworden. Ik ben opgegroeid in de jaren 70, de tijd van het idealis me. Altijd al heb ik de wens gehad om me aan een ideëel doel te wil len verbinden." Terug in Nederland heeft Bart zich nauw verbonden met de Stichting Ontwikkelingshulp Derde Wereld Landen in Venray. Deze stichting werd in 1997 opgericht door dhr. en mevr. van Dee (80 en 83 jaar), uit Venray. Belangrijk doel is geld in te zame len, maar vooral ook voorlichting te geven. Het is ongelooflijk wat deze mensen al voor het project hebben gedaan. De stichting is ingeschreven in de kamer van Koophandel en is erkend door het NCDO en Wilde Ganzen. Het inmiddels vijfkoppige bestuur is erg actief, er worden regelmatig gerichte acties georganiseerd. Er is ook een eigen website: www.helpendehanden.info. Deze genereert veel e-mails met o.a. vragen van studenten om bemid deling bij stages in India. Regelmatig verzorgen zij (power- point-)presentaties voor bijv. Rotary's of op basis- en middelba re scholen, zoals op het Raaylandcollege en Coninxhof in Venray. "We laten aan leerlingen zien hoe m.n. kinderen in India De hoogste onderscheiding carnavalsvereniging 't Qötleke, de Gouden Knol, ordt dit seizoen uitgereikt Wim Voesten, voor zijn lorme inzet ten dienste van Leunse gemeenschap. Wim is in 1944 in Heide gebo- n. In 1*968 is hij getrouwd met ek Claessens en zijn ze in unen gaan wonen. Samen heb- n ze twee zonen, Erik en Rob twee schoondochters. Ook |£9d Wim en Riek de trotse opa en ^■ta van Luuk en Aniek. Wim zijn ^Matschappelijk carrière begon ^■autoverkoper, maar na 13 ^Tir hield hij het voor gezien in autobranche en stapte over lar Coenders in Lottum waar hij 23 jaar gewerkt heeft als verko- cr. Wim heeft een enorme staat in verdiensteh. Van 1968 tot 576 is hij koorzanger bij het irkkoor van Leunen geweest, aarna hij lektor in de Leunse :rk werd. Hij is medeoprichter eerste secretaris van de dorps- ad Leunen geweest. Tijdens het eretarisschap zat hij ook als gevaardigde in het dorpsraden- ferleg in Venray. Hij is mede-ini- itiefnemer tot oprichting' van de trste wijkvereniging, kortweg de ÏL en van de peuterspeelzaal in tunen. Wim heeft een flinke voetbal- irrière op het bestuurlijk vlak :hter zijn naam staan. Van 1967 1974 was hij KNVB scheids- chter, waarna hij tot 1990 wed- rijdleider was. Een zestal jaren as hij voorzitter en tevens secre- van de veteranen van 'unen. Van 1974 tot 1990 is hij spectievelijk secretaris en daar- bestuurslid van Jetbalvereniging SV Leunen, aar alsof het allemaal niet cnoeg was, Wim is van 1975 tot J03 secretaris/penningmeester in de Sportstichting Leunen- eulen-Heide geweest. Ook werd secretaris van CSBV 1 fommissie Samenwerking I uitensport Venray) die de priva tisering van het bewerkstelligde. Maar ook voor carnavalsvereni ging 't Knölleke heeft Wim zich een jaar of acht verdienstelijk gemaakt als jeugdleider van de jeugdcarnaval van Leunen. Wim heeft het jeugdleiderschap altijd met plezier gedaan. "We hebben veel gelachen met de toenmalige jeugdleiders, het was een hartstik ke leuke tijd. De afsluiting van de carnaval was dan vaak ook emo tioneel. Maar het gaf je wel vol doening". In 1995 werd Wim gevraagd als lid van het boerenbruiloftgezel schap, waar hij geen nee op zei. Als Wim tijd overheeft, zit hij onder andere achter de compu ter, wat bij tennisvereniging LVH niet onopgemerkt voorbij is gegaan. Want naast het slaan van een balletje zit hij tijdens de club kampioenschappen ook dagelijks achter de computer om het hele wedstrijdschema up-to-date te houden. En wat is er makkelijker als je je met het wedstrijdschema bezighoudt? Juist, zelf ook maar in de organisatie van de clubkam pioenschappen zitting te nemen. Verder verricht Wim nog diverse hand- en spandiensten voor de tennisvereniging. En als Wim niet achter zijn computer zit of op de tennisbaan een balletje aan het slaan is, is hij in zijn garage aan het knutselen "Ik maak alles zelf", zegt Wim. Degenen die Wim kennen, weten dat hij een man is die niet stil kan zitten. Mede door actief deel te nemen aan het verenigingsleven kent Wim veel mensen. Een opmerking van hem is dan ook: "Als je mensen wilt leren kennen moet je bij een vereniging gaan. Met iedereen wat kletsen, dat vind ik gezellig. De Gouden Knol wordt zondag 4 januari a.s. om 14.00 uur aan Wim uitgereikt. Dit gebeurt in gemeenschapshuis De Brink. Tevens is er dan gelegenheid hem te feliciteren met deze onder- Sportpark scheiding. De politie heeft woensdagavond op de Venrayseweg een verkeers controle gehouden. Hierbij werden vijf bekeuringen uitgedeeld. Eén voor het fietsen zonder licht, één voor het niet hebben van een geldig rijbewijs, één voor het niet kunnen laten zien van het kentekenbewijs, één voor te hard rijden en een bekeuring voor fout parkeren. Op zaterdag 10 januari 2004 vindt bij het politiebureau aan de Leunseweg in Venray weer een fietsenverkoop plaats. De fietsen kunnen tussen 11.30 uur en 12.00 uur worden bekeken en de ver koop begint omstreeks 12.00 uur. Mensen die een fiets willen kopen moeten eerder slachtoffer van fietsendiefstal zijn geweest en dit kunnen aantonen met een bewijs van aangifte. Tevens dienen ze zich te legitimeren met een geldig legitimatiebewijs. Meer informa tie bij de politie Venray onder nummer 0900-8844. Ondanks de grote bezuinigin gen van het Rijk hebben de Provincie Limburg en de Openbaar Vervoerbedrijven Limex en Hermes samen besloten om de dienst-regeling voor het jaar 2004 niet te beperken. Het aantal aangeboden dienstregelin guren neemt zelfs nog toe. Hiermee biedt de Provincie Limburg een goede mogelijkheid om de ingezette groei van het aan tal reizigers in het openbaar ver voer ook in het jaar 2004 door te zetten, terwijl in andere provin cies het Openbaar Vervoer wel moet bezuinigingen op de dienst regeling. "Op deze manier weten de rei zigers waar ze aan toe zijn en blijft er rust op het front van de bereik baarheid en de noodzakelijke mobiliteit", zegt gedeputeerde Mat Vestjens (mobiliteit) die tevreden is over het bereikte resultaat. "Het resultaat is te dan ken aan de goede samenwerking in het OV-platform; de grote betrokkenheid van de gemeenten en de intensieve samenwerking met de vervoersbedrijven Limex en Hermes. Bijzonder is dat deze laatste (Hermes) zelfs eigen middelen gaat inzetten om deze verhoogde kwaliteit te realiseren." "Het openbaar vervoer is heel duidelijk op de goede weg en trekt steeds meer reizigers. Die verdienen een volwaardige dienst regeling. Nü ritten schrappen zou een trendbreuk betekenen. We handhaven dus de dienstregeling en vertrouwen erop dat de reizi ger dat weet te waarderen", aldus gedeputeerde Vestjens. leven en vergelijken dat met hun eigen leefsituaties. Thema's als kinderarbeid, wonen en waterge bruik komen dan aan de orde. Bij kinderen en jongeren is er zeker een bepaalde gevoeligheid voor de tegenstelling tussen Nederland en India. Wij hebben de Ramakrishna Vidya Niketan School, een grote lagere en mid delbare school, die verbonden is aan het project, met het door Nederlandse kinderen bijeen gebrachte geld gesponsord. Op deze school krijgen meer dan 1800 straatarme krottenwijk kin deren gratis onderwijs, zodat ze later zelf uit de vicieuze cirkel kunnen komen." Een belangrijk motief voor Bart om het werk te doen is het raak vlak met zijn werk als hulpverle ner bij de Riagg. "Psychiatrische patiënten waar ik mee werk, vor men ook een doelgroep van het project in India. Hier zie je regel matig zelfverwaarlozing als het mensen niet goed gaat, maar dat wordt in India door de armoede en het gebrek aan zorg nog ver sterkt. Dat heeft me aangegrepen. In die maatschappij kunnen o.a. psychiatrische patiënten zich echt niet bedruipen. Hebben ze daarbij ook nog een handicap of ziekte, dan geeft dat een extra belasting en zijn ze kansloos. Inmiddels is er binnen het project ook aandacht voor rehabilitatie- projecten. We hebben daar vorig jaar. met het kerstpakkettenpro- ject van de Stichting Zorgcircuits, aan kunnen bijdragen. Mijn colle ga's konden kiezen om het geld van hun kerstpakket aan Udavum Karangal te schenken. 53 Collega's hebben uiteindelijk meegedaan. Van dit geld zijn toen enkele koeien gekocht, die sinds dien verzorgd worden door psy chiatrische en verstandelijk gehandicapte bewoners en melk geven voor de kinderen en zie ken." Bart is in zijn eigen werk al vele jaren betrokken bij de zgn. KOPP- kinderen. Dat zijn Kinderen van Ouders met Psychiatrische Problemen. Door de Riagg wor den er aan de ouders en de kinde ren cursussen gegeven om de mogelijke schade tijdens de opvoeding zo veel als mogelijk te beperken. Ook in India zijn veel KOPP-kinderen. Onderwijs is een belangrijke kans voor hen om zich te ontwikkelen. In het pro ject wonen ongeveer 300 KOPP- kinderen, die zoveel mogelijk ver zorgd worden door hun ook opgenomen moeder. In januari 2004 staat een werk bezoek aan India (Udavum Karangal) gepland. In 2006 wil Bart samen met Marijke voor lan gere tijd naar India gaan. Hij is dan 55 en hoopt dan zijn opge spaarde sabaticalmaanden op te kunnen nemen. Tot die tijd is het zijn bedoeling met Nederlandse opleidingen te gaan bekijken of Udavum Karangal een officiële stageplek zou kunnen worden voor studenten. Daarnaast wil hij in 2006 een bijdrage gaan leveren aan de educatie van de vrijwilli gers, die nu vaak zeven dagen per week, dag en nacht, zonder scho ling voor de bewoners van Udavum Karangal zorgen. WIJ HEBBEN RUIME ERVARING EN HOOG OPGELEIDE CONTACTLENSSPECIALISTEN VENRAY NOORDERHOF 20 TEL. 0-478 - 550630 Maar liefst 10.600 euro heeft Kiwanis Venray geschonken aan drie goede doelen: 7000 euro aan de Stichting Zenit, 2600 euro aan Home Start en 1000 euro aan de Stichting Daelzicht. Dit gebeurde afgelopen zaterdag tijdens een gezellige bijeenkomst van leden van Kiwanisclub Schieëpersland en afvaardigingen van de drie gedoteerde stichtingen in restau rant Buitenlust in Venray. Pieter van der Marei, als voorzitter van de projectencommissie van Kiwanis, haalde in herinnering hoe de leden van Kiwanis het geld bij elkaar gewerkt hebben. De organisatie van een boeken beurs in Venray, de opzet van de dienstenveiling in Venray en het rondbrengen van kerstpakketten. Jeanette Janssen coördinator van Home Start, vertelde dat ze met een groep kinderen naar het Kinderdröme in Panningen is geweest. Het was een fijne dag voor de kinderen, begeleiders en ook de moeders van de kinderen. De tocht was ook speciaal bedoeld voor de gezinnen met kleine kinderen. Ze dankte voor de aandacht die ze hierdoor gekregen heeft en natuurlijk het geldbedrag. Cindy was met twee bewoners van de Stichting Daelzicht uit Koningslust aanwezig. Zwaar geestelijk en lichamelijk gehandi capte kinderen kwamen de Kiwanisclub bedanken voor de z.g. vliegende schotel. Een grote schommel voor meervoudig en divers gebruik. Ze waren er erg blij mee, getuige de tekening die ze gemaakt hadden. Dr. A Smeets sprak namens de Stichting Zenit over de vorderin gen die deze stichting maakt met het verwerven van een huis met zes kamers voor mensen die in een terminale fase verkeren. De stichting is op zoek naar een woonruimte van ongeveer 500 m2 of naar grond waarop dit gere aliseerd kan worden. De totale investering komt op circa een mil joen euro, de exploitatielasten zijn begroot op circa 250.000 euro per jaar. De heer Smeets had goede hoop, dat ze dit in 2004 met het bouwen of verbouwen kunnen starten. Na afloop van de formele uitreiking bleef het gezel schap nog enige tijd onder het genot van een drankje en een hapje gezellig bij elkaar. - Slaapkamer - Kantoor - woonkamer - Keuken Industriestraat 17a. 5961 PH HORST Hoogveld tel. 077-3980889 Fax 077-3980890 WielHermkes KEUKEN- EN INTERIEURBOUW Vorige week vrijdag zijn uit de St. Jozefkapel in Smakt de twee schil derijen van Joachim en Anna gestolen. De twee kunstwerken waren bijna twee maanden geleden weer in de kapel teruggekeerd na een res tauratie in Restauratie Atelier Limburg. Daarmee was een bedrag gemoeid van 9500 euro. Rector Koen Wauben van de St. Jozefkapel is er kapot van: "Dit is triest, heel triest." Wauben: "Ik heb vrijdagmorgen om half negen de kapel open gemaakt. Toen waren de schilderijen nog aanwezig. Vanmiddag rond een uur of een ben ik teruggegaan om een huwelijk voor te bereiden en waren de schilderijen weg." De honder den jaren oude schilderijen waren bijzonder fraai gerestaureerd. "We hebben zo ons best gedaan om de schilderijen prachtig op te knappen. En nu zijn ze weg. Ik heb er geen woorden voor", aldus een duidelijk aangeslagen Wauben. De schilderijen zijn niet verzekerd voor diefstal.

Peel en Maas | 2003 | | pagina 5