Helpende Handen als passie
Souden Knol voor
Wim Voesten
Kiwanis schenkt
aan goede doelen
Schilderijen
St. Jozefkapel gestolen
Contactlenzen?
Geen beperking
dienstregeling
c
KASTSYSTEMEN
Controle
Fietsenverkoop
bij politie
MTACTLEMZEM
[EL EN MAAS
Donderdag 25 december 2003 - Pagina 5
nraynaar Bart Veldpaus ambassadeur van hulpproject in India
ndia heeft zijn hart gesto-
i. Hij probeert er dan ook
)E jelmatig heen te gaan. Maar
O, :r in Limburg is hij er ook
gelijks mee bezig. Als
'lassadeur voor het project
ide Handen. Een project
onder meer psychiatri-
patiënten.
fenraynaar Bart Veldpaus
51) kreeg eind jaren '60 bij St.
vaas (het huidige VvGI) zijn
eiding tot B-verpleegkundige,
werkte o.a. op 'zaal 2 en 3',
rare afdelingen die onder mede-
•rkers beter bekend stonden als
terne onrust' en 'opname'. Hij
gde later de opleiding tot SPV-
(Sociaal Psychiatrisch
luid. rpleegkundige) en bleef bij het
tituut tot 1981. Toen stapte hij
er naar de Riagg om daar als
j'-er te werken bij de voormali-
afdeling Sociale Psychiatrie. Nu
eft hij zijn werkkamer in het
achtige oude klooster op het St.
ina-terrein in Venray. Hij ziet
cliënten met sociaal-psychia-
sche problematiek, mensen die
pressief of psychotisch zijn en
insen die hun levensvragen wil-
lbespreken. Dichtbij huis helpt
a mensen om hun draai in het
3 en te (her-)vinden. Zijn band
31 t Azië deelt hij met zijn vrouw
rijke, die momenteel cursussen
trainingen geeft bij de Wendel
mensen met een verstandelij-
beperking. Zij wachtten met
l kennismaking met India tot
de kinderen wat groter waren. In
1996 was het zover. Samen met
hun twee kinderen bezochten ze,
behalve India, ook het mooie en
boeiende Nepal. Daar trof hen
o.a. het lot van de gevluchte
Tibetanen. die lijden onder de
Chinese onderdrukking. Samen
met zijn zoon trok hij enkele jaren
later door het Himalaya gebergte.
Voor hem was dat een geweldige
ervaring.Vooral van India raakten
ze erg onder de indruk. Bart: 'Er is
daar een boeiende verwevenheid
van cultuur en religie. Het land
blijft verwonderen. Natuurlijk is
het er erg vol en zijn er grote
tegenstellingen, maar het valt me
op hoe de mensen in alle ver
scheidenheid (o.a. religieus) in
vrede met elkaar samen leven.'
Bart en zijn vrouw bezochten
Udavum Karangal ofwel
Helpende Handen in Chennai
(Madras) aan de zuidoostkust van
India. Daar leerden zij Steven
Vidyakar kennen die een kleine
twintig jaar geleden met dit pro
ject is gestart. Deze ontmoetingen
groeiden uit tot een bijzondere
band. Bart: "In India heeft het kas
tenstelsel tot gevolg dat de vele
kansarmen buiten de boot vallen.
In het project van Steven worden
juist zij liefdevol opgevangen.
Steven Vidyakar komt zelf ook uit
de sloppenwijken. Toen hij op 14-
jarige leeftijd het leven van een
rijke Indiër had gered, werd hem
de kans geboden te gaan stude
ren. Hij studeerde o.a. sociale
wetenschappen en voor sociaal
psychiatrisch werker en werkte
als vrijwilliger enkele jaren nauw
samen met Moeder Teresa. Sinds
begin jaren '80 is hij zelf de spil
van een opvangproject voor von
delingen, verstandelijk gehandi
capten, psychiatrische patiënten,
terminaal zieken, weeskinderen,
oude zieke mensen, mishandelde
en verstoten vrouwen, minderjari
ge meisjes die in zeer harde en
moeilijke omstandigheden heb
ben geleefd, die verkracht zijn of
incest hebben meegemaakt, men
sen die letterlijk onverzorgd en
verwaarloosd wegkwijnen en
hevig lijdend aan de rand van de
samenleving verhongeren en
soms zelfs op straat onmenselijk
sterven. Met ruim 80 vrijwilligers
draagt hij zorg voor meer dan
2000 mensen, van alle leeftijden
en alle religies! Dat heeft ons toen
erg getroffen. Ik voelde me vooral
geraakt, omdat in ons land de
zorg zo goed geregeld is, terwijl
dat in India erg te wensen over
laat. Wij wilden dan ook graag iets
voor deze mensen betekenen."
De band die Bart en zijn vrouw
met het project kregen, werd ook
gevoed door hun interesse en ach
tergrond. Bart: "Wij zijn 'univer
seel religieus' en vragen ons af
waarom het zo ongelijk verdeeld
is in de wereld. Wij beoefenen
yoga en meditatie en voelen ons
sterk verbonden met de antropo
sofie. Wij vroegen ons van daar
uit af of wij al die rijkdom hier
thuis wel voor onszelf mochten
houden. Schenken en danken zijn
belangrijke woorden voor me
geworden. Ik ben opgegroeid in
de jaren 70, de tijd van het idealis
me. Altijd al heb ik de wens gehad
om me aan een ideëel doel te wil
len verbinden."
Terug in Nederland heeft Bart
zich nauw verbonden met de
Stichting Ontwikkelingshulp
Derde Wereld Landen in Venray.
Deze stichting werd in 1997
opgericht door dhr. en mevr. van
Dee (80 en 83 jaar), uit Venray.
Belangrijk doel is geld in te zame
len, maar vooral ook voorlichting
te geven. Het is ongelooflijk wat
deze mensen al voor het project
hebben gedaan. De stichting is
ingeschreven in de kamer van
Koophandel en is erkend door het
NCDO en Wilde Ganzen. Het
inmiddels vijfkoppige bestuur is
erg actief, er worden regelmatig
gerichte acties georganiseerd. Er
is ook een eigen website:
www.helpendehanden.info. Deze
genereert veel e-mails met o.a.
vragen van studenten om bemid
deling bij stages in India.
Regelmatig verzorgen zij (power-
point-)presentaties voor bijv.
Rotary's of op basis- en middelba
re scholen, zoals op het
Raaylandcollege en Coninxhof in
Venray. "We laten aan leerlingen
zien hoe m.n. kinderen in India
De hoogste onderscheiding
carnavalsvereniging 't
Qötleke, de Gouden Knol,
ordt dit seizoen uitgereikt
Wim Voesten, voor zijn
lorme inzet ten dienste van
Leunse gemeenschap.
Wim is in 1944 in Heide gebo-
n. In 1*968 is hij getrouwd met
ek Claessens en zijn ze in
unen gaan wonen. Samen heb-
n ze twee zonen, Erik en Rob
twee schoondochters. Ook
|£9d Wim en Riek de trotse opa en
^■ta van Luuk en Aniek. Wim zijn
^Matschappelijk carrière begon
^■autoverkoper, maar na 13
^Tir hield hij het voor gezien in
autobranche en stapte over
lar Coenders in Lottum waar hij
23 jaar gewerkt heeft als verko-
cr. Wim heeft een enorme staat
in verdiensteh. Van 1968 tot
576 is hij koorzanger bij het
irkkoor van Leunen geweest,
aarna hij lektor in de Leunse
:rk werd. Hij is medeoprichter
eerste secretaris van de dorps-
ad Leunen geweest. Tijdens het
eretarisschap zat hij ook als
gevaardigde in het dorpsraden-
ferleg in Venray. Hij is mede-ini-
itiefnemer tot oprichting' van de
trste wijkvereniging, kortweg de
ÏL en van de peuterspeelzaal in
tunen.
Wim heeft een flinke voetbal-
irrière op het bestuurlijk vlak
:hter zijn naam staan. Van 1967
1974 was hij KNVB scheids-
chter, waarna hij tot 1990 wed-
rijdleider was. Een zestal jaren
as hij voorzitter en tevens secre-
van de veteranen van
'unen. Van 1974 tot 1990 is hij
spectievelijk secretaris en daar-
bestuurslid van
Jetbalvereniging SV Leunen,
aar alsof het allemaal niet
cnoeg was, Wim is van 1975 tot
J03 secretaris/penningmeester
in de Sportstichting Leunen-
eulen-Heide geweest. Ook werd
secretaris van CSBV
1 fommissie Samenwerking
I uitensport Venray) die de priva
tisering van het
bewerkstelligde.
Maar ook voor carnavalsvereni
ging 't Knölleke heeft Wim zich
een jaar of acht verdienstelijk
gemaakt als jeugdleider van de
jeugdcarnaval van Leunen. Wim
heeft het jeugdleiderschap altijd
met plezier gedaan. "We hebben
veel gelachen met de toenmalige
jeugdleiders, het was een hartstik
ke leuke tijd. De afsluiting van de
carnaval was dan vaak ook emo
tioneel. Maar het gaf je wel vol
doening".
In 1995 werd Wim gevraagd als
lid van het boerenbruiloftgezel
schap, waar hij geen nee op zei.
Als Wim tijd overheeft, zit hij
onder andere achter de compu
ter, wat bij tennisvereniging LVH
niet onopgemerkt voorbij is
gegaan. Want naast het slaan van
een balletje zit hij tijdens de club
kampioenschappen ook dagelijks
achter de computer om het hele
wedstrijdschema up-to-date te
houden. En wat is er makkelijker
als je je met het wedstrijdschema
bezighoudt? Juist, zelf ook maar in
de organisatie van de clubkam
pioenschappen zitting te nemen.
Verder verricht Wim nog diverse
hand- en spandiensten voor de
tennisvereniging.
En als Wim niet achter zijn
computer zit of op de tennisbaan
een balletje aan het slaan is, is hij
in zijn garage aan het knutselen
"Ik maak alles zelf", zegt Wim.
Degenen die Wim kennen, weten
dat hij een man is die niet stil kan
zitten. Mede door actief deel te
nemen aan het verenigingsleven
kent Wim veel mensen. Een
opmerking van hem is dan ook:
"Als je mensen wilt leren kennen
moet je bij een vereniging gaan.
Met iedereen wat kletsen, dat
vind ik gezellig.
De Gouden Knol wordt zondag
4 januari a.s. om 14.00 uur aan
Wim uitgereikt. Dit gebeurt in
gemeenschapshuis De Brink.
Tevens is er dan gelegenheid hem
te feliciteren met deze onder-
Sportpark scheiding.
De politie heeft woensdagavond
op de Venrayseweg een verkeers
controle gehouden. Hierbij werden
vijf bekeuringen uitgedeeld. Eén
voor het fietsen zonder licht, één
voor het niet hebben van een geldig
rijbewijs, één voor het niet kunnen
laten zien van het kentekenbewijs,
één voor te hard rijden en een
bekeuring voor fout parkeren.
Op zaterdag 10 januari 2004
vindt bij het politiebureau aan de
Leunseweg in Venray weer een
fietsenverkoop plaats. De fietsen
kunnen tussen 11.30 uur en 12.00
uur worden bekeken en de ver
koop begint omstreeks 12.00 uur.
Mensen die een fiets willen kopen
moeten eerder slachtoffer van
fietsendiefstal zijn geweest en dit
kunnen aantonen met een bewijs
van aangifte. Tevens dienen ze
zich te legitimeren met een geldig
legitimatiebewijs. Meer informa
tie bij de politie Venray onder
nummer 0900-8844.
Ondanks de grote bezuinigin
gen van het Rijk hebben de
Provincie Limburg en de
Openbaar Vervoerbedrijven
Limex en Hermes samen besloten
om de dienst-regeling voor het
jaar 2004 niet te beperken. Het
aantal aangeboden dienstregelin
guren neemt zelfs nog toe.
Hiermee biedt de Provincie
Limburg een goede mogelijkheid
om de ingezette groei van het aan
tal reizigers in het openbaar ver
voer ook in het jaar 2004 door te
zetten, terwijl in andere provin
cies het Openbaar Vervoer wel
moet bezuinigingen op de dienst
regeling.
"Op deze manier weten de rei
zigers waar ze aan toe zijn en blijft
er rust op het front van de bereik
baarheid en de noodzakelijke
mobiliteit", zegt gedeputeerde
Mat Vestjens (mobiliteit) die
tevreden is over het bereikte
resultaat. "Het resultaat is te dan
ken aan de goede samenwerking
in het OV-platform; de grote
betrokkenheid van de gemeenten
en de intensieve samenwerking
met de vervoersbedrijven Limex
en Hermes.
Bijzonder is dat deze laatste
(Hermes) zelfs eigen middelen
gaat inzetten om deze verhoogde
kwaliteit te realiseren."
"Het openbaar vervoer is heel
duidelijk op de goede weg en
trekt steeds meer reizigers. Die
verdienen een volwaardige dienst
regeling. Nü ritten schrappen zou
een trendbreuk betekenen. We
handhaven dus de dienstregeling
en vertrouwen erop dat de reizi
ger dat weet te waarderen", aldus
gedeputeerde Vestjens.
leven en vergelijken dat met hun
eigen leefsituaties. Thema's als
kinderarbeid, wonen en waterge
bruik komen dan aan de orde. Bij
kinderen en jongeren is er zeker
een bepaalde gevoeligheid voor
de tegenstelling tussen Nederland
en India. Wij hebben de
Ramakrishna Vidya Niketan
School, een grote lagere en mid
delbare school, die verbonden is
aan het project, met het door
Nederlandse kinderen bijeen
gebrachte geld gesponsord. Op
deze school krijgen meer dan
1800 straatarme krottenwijk kin
deren gratis onderwijs, zodat ze
later zelf uit de vicieuze cirkel
kunnen komen."
Een belangrijk motief voor Bart
om het werk te doen is het raak
vlak met zijn werk als hulpverle
ner bij de Riagg. "Psychiatrische
patiënten waar ik mee werk, vor
men ook een doelgroep van het
project in India. Hier zie je regel
matig zelfverwaarlozing als het
mensen niet goed gaat, maar dat
wordt in India door de armoede
en het gebrek aan zorg nog ver
sterkt. Dat heeft me aangegrepen.
In die maatschappij kunnen o.a.
psychiatrische patiënten zich
echt niet bedruipen. Hebben ze
daarbij ook nog een handicap of
ziekte, dan geeft dat een extra
belasting en zijn ze kansloos.
Inmiddels is er binnen het project
ook aandacht voor rehabilitatie-
projecten. We hebben daar vorig
jaar. met het kerstpakkettenpro-
ject van de Stichting Zorgcircuits,
aan kunnen bijdragen. Mijn colle
ga's konden kiezen om het geld
van hun kerstpakket aan Udavum
Karangal te schenken. 53
Collega's hebben uiteindelijk
meegedaan. Van dit geld zijn toen
enkele koeien gekocht, die sinds
dien verzorgd worden door psy
chiatrische en verstandelijk
gehandicapte bewoners en melk
geven voor de kinderen en zie
ken."
Bart is in zijn eigen werk al vele
jaren betrokken bij de zgn. KOPP-
kinderen. Dat zijn Kinderen van
Ouders met Psychiatrische
Problemen. Door de Riagg wor
den er aan de ouders en de kinde
ren cursussen gegeven om de
mogelijke schade tijdens de
opvoeding zo veel als mogelijk te
beperken. Ook in India zijn veel
KOPP-kinderen. Onderwijs is een
belangrijke kans voor hen om
zich te ontwikkelen. In het pro
ject wonen ongeveer 300 KOPP-
kinderen, die zoveel mogelijk ver
zorgd worden door hun ook
opgenomen moeder.
In januari 2004 staat een werk
bezoek aan India (Udavum
Karangal) gepland. In 2006 wil
Bart samen met Marijke voor lan
gere tijd naar India gaan. Hij is
dan 55 en hoopt dan zijn opge
spaarde sabaticalmaanden op te
kunnen nemen. Tot die tijd is het
zijn bedoeling met Nederlandse
opleidingen te gaan bekijken of
Udavum Karangal een officiële
stageplek zou kunnen worden
voor studenten. Daarnaast wil hij
in 2006 een bijdrage gaan leveren
aan de educatie van de vrijwilli
gers, die nu vaak zeven dagen per
week, dag en nacht, zonder scho
ling voor de bewoners van
Udavum Karangal zorgen.
WIJ HEBBEN RUIME ERVARING EN HOOG
OPGELEIDE CONTACTLENSSPECIALISTEN
VENRAY NOORDERHOF 20 TEL. 0-478 - 550630
Maar liefst 10.600 euro heeft
Kiwanis Venray geschonken aan
drie goede doelen: 7000 euro aan
de Stichting Zenit, 2600 euro aan
Home Start en 1000 euro aan de
Stichting Daelzicht. Dit gebeurde
afgelopen zaterdag tijdens een
gezellige bijeenkomst van leden
van Kiwanisclub Schieëpersland
en afvaardigingen van de drie
gedoteerde stichtingen in restau
rant Buitenlust in Venray. Pieter
van der Marei, als voorzitter van
de projectencommissie van
Kiwanis, haalde in herinnering
hoe de leden van Kiwanis het
geld bij elkaar gewerkt hebben.
De organisatie van een boeken
beurs in Venray, de opzet van de
dienstenveiling in Venray en het
rondbrengen van kerstpakketten.
Jeanette Janssen coördinator van
Home Start, vertelde dat ze met
een groep kinderen naar het
Kinderdröme in Panningen is
geweest. Het was een fijne dag
voor de kinderen, begeleiders en
ook de moeders van de kinderen.
De tocht was ook speciaal
bedoeld voor de gezinnen met
kleine kinderen. Ze dankte voor
de aandacht die ze hierdoor
gekregen heeft en natuurlijk het
geldbedrag.
Cindy was met twee bewoners
van de Stichting Daelzicht uit
Koningslust aanwezig. Zwaar
geestelijk en lichamelijk gehandi
capte kinderen kwamen de
Kiwanisclub bedanken voor de
z.g. vliegende schotel. Een grote
schommel voor meervoudig en
divers gebruik. Ze waren er erg
blij mee, getuige de tekening die
ze gemaakt hadden.
Dr. A Smeets sprak namens de
Stichting Zenit over de vorderin
gen die deze stichting maakt met
het verwerven van een huis met
zes kamers voor mensen die in
een terminale fase verkeren. De
stichting is op zoek naar een
woonruimte van ongeveer 500
m2 of naar grond waarop dit gere
aliseerd kan worden. De totale
investering komt op circa een mil
joen euro, de exploitatielasten
zijn begroot op circa 250.000
euro per jaar. De heer Smeets had
goede hoop, dat ze dit in 2004
met het bouwen of verbouwen
kunnen starten. Na afloop van de
formele uitreiking bleef het gezel
schap nog enige tijd onder het
genot van een drankje en een
hapje gezellig bij elkaar.
- Slaapkamer
- Kantoor
- woonkamer
- Keuken
Industriestraat 17a.
5961 PH HORST
Hoogveld
tel. 077-3980889
Fax 077-3980890
WielHermkes
KEUKEN- EN INTERIEURBOUW
Vorige week vrijdag zijn uit de St. Jozefkapel in Smakt de twee schil
derijen van Joachim en Anna gestolen. De twee kunstwerken waren
bijna twee maanden geleden weer in de kapel teruggekeerd na een res
tauratie in Restauratie Atelier Limburg. Daarmee was een bedrag
gemoeid van 9500 euro. Rector Koen Wauben van de St. Jozefkapel is
er kapot van: "Dit is triest, heel triest." Wauben: "Ik heb vrijdagmorgen
om half negen de kapel open gemaakt. Toen waren de schilderijen nog
aanwezig. Vanmiddag rond een uur of een ben ik teruggegaan om een
huwelijk voor te bereiden en waren de schilderijen weg." De honder
den jaren oude schilderijen waren bijzonder fraai gerestaureerd. "We
hebben zo ons best gedaan om de schilderijen prachtig op te knappen.
En nu zijn ze weg. Ik heb er geen woorden voor", aldus een duidelijk
aangeslagen Wauben. De schilderijen zijn niet verzekerd voor diefstal.